ตอนที่ 1 ค่ะ  http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11167445/E11167445.html


  ตอนที่ 2 ค่ะ  http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11195354/E11195354.html



ก่อนอื่นเลยต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ช่วงนี้ทิ้งระยะห่างของรีวิวแต่ละตอนนานไปหน่อย  พอดีติดตามสถานการณ์น้ำท่วมแล้วรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ ถึงแม้จะอยู่ห่างจากกทมก็จริง แต่ผลกระทบครั้งนี้ก็ส่งต่อถึงกันทั้งประเทศแน่นอนอยู่แล้ว   ก็เลยเครียด ๆ นิดนึง   ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนนะคะ  



มารีวิวกันต่อดีกว่า     ความเดิมได้พาไปเที่ยวกันมา 2 ตอนแล้วนะคะ  เหมือนยังไม่ค่อยได้เที่ยวไหนมากเลยเนอะ  ทริปนี้ชิลที่สุดอะ  

ตื่นมาชมวิวที่หน้าต่าง  อ้าว เช้าวันนี้ภูเขาหายไปไหน  

มองไปอีกทาง ภูเขาอีกลูกก็หายไปเหมือนกัน  ลาวใต้นี่ยิ่งกว่าเดวิด คอปเปอร์ฟิลอีก ย้ายภูเขาได้ทั้งสองลูกภายในคืนเดียว

(เปรียบเทียบกับภาพใน คห 57 และ 58 ในรีวิวตอนที่ 1 นะคะ)

สลัดแสนอร่อย เช้านี้รู้ทาง จับทำสลัดหมูยอ + ไส้กรอก + ไข่ดาว แบบว่าสลัดจานนี้เครื่องเยอะมาก  อิอิ  

ส่วนเมนูร้อน วันนี้ถูกใจมากมาย กับ  ก๋วยจั๊บญวน เส้นอวบ ๆ นิ่ม ๆ อร่อยจังเลยค่ะ  ส่วนโชเฟอร์เค้าก็ยังปฏิบัติตัวเหมือนเดิมค่ะ เป็นอย่างที่เล่าให้ตอนแรก ๆ เป๊ะ  ก็ไม่ขอเล่าซ้ำละกันเนอะ

เช้านี้ที่ปากเซไฟดับทั้งเมืองเลยค่ะ   รีบหม่ำ รีบออกเดินทางดีกว่า    โปรแกรมเที่ยวสำหรับวันนี้ น่าพอเดากันได้แล้วใช่ไหมคะ    


ใช่ค่ะ   เราจะไปตาดเยือง  ตาดผาส้วม อุทยานบาเจียงกัน

บรึ๋นนๆ

ดังนั้นวันนี้เราต้องเดินทางไปเมืองปากซอง ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองปากเซค่ะ  


เมืองปากซองนี้ตั้งอยู่ที่ราบสูงบอโลเวน (Bolovan)   หรือ บอละเวนแห่งลาวใต้  เป็นดินแดนนทีราบสูง อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 1200 เมตร เป็นที่อยู่ของชนกลุ่มน้อยเชื้อสายมอญและเขมร

คุณ : One Light One Shadow = มาไวทันใจเลยค่ะ ขึ้นรถ ๆ ไปเที่ยวกันต่อค่า



ฟังว่าเป็นที่แดนที่ราบสูงแล้ว เหมือนพวกเรากำลังขึ้นเขาใช่ไหมคะ  เริ่มขึ้นถึงเส้นทางคดเคี้ยวไปมา  บางคนอาจเตรียมควักยาดมออกมารอ  แต่ความจริงแล้ว เป็นทางตรง ๆ ค่ะ ค่อย ๆ ขึ้นทีละน้อย จนแทบไม่รู้สึก  ประมาณว่าเราขับรถไปเที่ยวโคราช วังน้ำเขียว ประมาณนั้นเลยค่ะ    


สองข้างทางนี่แปลก  อารมณ์เหมือนว่า เรากำลังจะขึ้นเขา ไปเที่ยวที่สูง ๆ อากาศน่าจะหนาว ๆ พืชพรรณไม้ต่าง ๆ น่าจะเป็นพืชผักผลไม้เมืองหนาวใช่หรือเปล่าคะ  แต่สองข้างทางที่นี่ ปลูกเงาะ ปลูกทุเรียน  กันเป็นแถวเลย  อย่างจะไปเมืองจันท์  



แล้วก็ไม่ใช่ทุเรียนพันธุ์ดีหรืออะไรนะ เป็นทุเรียนพันธุ์พื้นเมือง เนื้อบาง เมล็ดหนา  ปลูกมานานจนต้นสูงใหญ่มาก ๆ ค่ะ  โชเฟอร์บอกว่า ที่นี่เค้าปล่อยให้ทุเรียนหล่นแล้วถึงจะเก็บมากิน เก็บมาขาย  สองข้างทางก็จะมีร้านขายทุเรียนเป็นระยะ ๆ  เลยค่ะ

คำว่าบอละเวนในภาษาลาวหมายถึง ที่อยู่ของชาวละเวน ซึ่งก็คือ ชนกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากที่สุดที่นั่นนั่นเองค่ะ นอกจากชนเผ่าละเวนแล้ว ก็ยังมี ชนเผ่ากะตุ อาลัก ตะโอ๊ย และส่วย อาศัยอยู่ ชนเผ่าเหล่านี้นับถือผี มีฝีมือด้านการถักทอโดยเฉพะเผ่าละเวนที่นำลูกปัดมาถักทอเป็นลวดลาย


ที่ราบสูงบอละเวนเป็นแหล่งปลูกกาแฟที่มีความสำคัญของลาว  ตั้งแต่สมัยที่เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสโน่นเลยค่ะ


พอถึงแยกทางเข้าไปตาดผาส้วม  พวกเราตรงเลยไปอีกค่ะ  ไปอันที่ไกลกว่าก่อน นั่นคือ ตาดเยือง แล้วจากนั้นค่อย ๆ แวะไล่กลับมาเก็บ  


เพิ่งจะ 8 โมงครึ่งเองพวกเรามาถึงทางเข้าตาดเยืองแล้ว แต่มันยังเช้ามาก ๆ   โชเฟอร์เลยแถมให้อีกโปรแกรมนึง  ใจดีปะล่ะ  อิอิ    


ขับตรงไปอีกประมาณ 10 กิโลค่ะ ไปสุดสูงสุดของเมืองปากซอง นั่นก็คือ ภูเทวดา นั่นเองค่ะ

ลงไปยืนถ่ายรูปเล่นกัน    อากาศเย็นมาก ๆ   ชื่นใจ  อุณหภูมิน่าจะไม่ถึง 20 องศาค่ะ ฟ้าก็ปิด ไม่มีแสงแดดลงมาให้อุ่นเลย

สวัสดีค่ะ รอชมอยู่นะ ยังไม่ไปกับสายน้ำ

ภูเทวดาตั้งอยู่ที่เมืองปากซ่อง เป็นที่ราบสูงประมาณ 1,300 เมตรจากระดับน้ำทะเล มีอากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี

คุณ : Tree Rose =  เอาใจด้วยนะคะคุณโรส คนไทยต้องผ่านวิกฤตนี้ไปได้ด้วยดี สู้ ๆ ค่ะ   กิฟหมดขอให้ แทนนะคะ



เข้าไปวนรอบโรงแรมเล่น

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

มาหม่ำก๊วยจั๊บญวนอ่ะคะ
ไม่ไปแปะหน้าวอลล์
มีหวังตามมาไม่ทัน

ไปเที่ยวด้วยดีกว่า....เครียดหลายวันแระ

ช่วงอากาศเย็น ๆ จิบกาแฟร้อน ๆ น่ามาพักผ่อนกินนอนชิลจังเลยค่ะ

มานั่งมองตาปริบ ๆ อดไปเที่ยว ฮือ ๆ


ปล.เห็นภาพเส้นทางไปปากซ่องแล้วคิดถึงลาวใต้จัง

คุณ : เล็กทาโร่ =  ไปเที่ยวด้วยกันค่าคุณเล็ก  


คุณ : SkylineKip  = พี่อ้อยขา เลือกที่นั่งเลยค่ะ ว่างตรึม  


คุณ : หมูอ้วนจอมพลัง  =  ใช่ค่ะ ช่วงนี้เครียด ๆ  ไปเที่ยวดีกว่า  




เรือนพักด้านหลัง

คุณ : chartchy = ไปเที่ยวในรีวิวเค้าก่อนก็ได้ค่า  ช่วงนี้ออกจากบ้านไปเที่ยวจริง ๆ ก็คงไม่สนุก ห่วงเนอะ    



เข้าไปวนเล่นแล้วออกมากลับทางเดิม จะเรียกว่าเข้าไปเพื่อกลับรถก็ได้ค่ะ แหะ แหะ  


มาเที่ยวหน้านี้ รถจะเป็นสภาพเยี่ยงนี้แทบทุกคันค่ะ

ลาวใต้นี้ จะมีชาวเวียตนามเข้ามาอยู่ มาค้าขายไม่ว่าจะกิจการใหญ่หรือเล็ก แต่คนเวียตนามนี่เค้าขยันกันจริง ๆ นะ เดินหาบของขายอย่างนี้ก็มี

อากาศข้างนอกรถเย็นกว่าแอร์ในรถซะอีก (โชเฟอร์ขี้หนาวหรือประหยัดน้ำมันก็ไม่รู้)   เราเลยขอโชเฟอร์เปิดหน้าต่างรับลมค่ะ  เย็นสบายดี  จะได้ถ่ายรูปด้วย อิอิ



เราย้อนกลับมาที่ทางเข้าน้ำตกตาดเยืองค่ะ   การเดินทางมาน้ำตกแห่งนี้  ให้ใช้ทางหลวงหมายเลข 23  มุ่งหน้าไปปากซอง  พอมาถึงหลักกิโลเมตรที่ 40  เลี้ยวขวาเข้าขวามือเข้าไปอีกประมาณ  1 กิโลเมตร

ทางเข้าตาดเยืองไม่เละมาก  รถเข้าไปเที่ยวได้ค่ะ

มีโฮมสเตย์ด้วยนะ  รู้สึกว่าจะเป็นของผู้ใหญ่บ้าน  แกเป็นผู้บุกเบิกทางเข้าน้ำตกแห่งนี้เลย  ทำโฮมสเตย์ด้วย ทำทางเข้าไปด้วย  มีฝรั่งมาพักบ้างประปรายค่ะ

แกคิดการณ์ไกล  ทำรีสอร์ทเล็ก ๆ ไว้ใกล้ ๆ น้ำตกด้วย แต่อาจคิดเร็วทำเร็วเกินไปเลยเจ๊งสิคะ  แต่เจ๊งแค่ในส่วนของรีสอร์ทนะคะ เหลือแต่ส่วนของโฮมสเตย์ยังมีอยู่ค่ะ  



รูปนี้ทางไปน้ำตกเป็นสายเก่าซึ่งจะผ่านรีสอร์ทค่ะ ช่วงฝนตกทางเละ เป็นเนินด้วย  ลื่น รถเข้ายาก

ก็เลยมีการตัดถนนสายใหม่เข้าไปน้ำตกง่ายขึ้นค่ะ  โรยกรวดเรียบร้อย รถขับเข้าไปสบายค่ะ

ค่าตั๋วคนละ 5,000 กีบ ก็ 20 บาท จ่ายแบงค์ 20 ได้เลยค่ะ  ค่าจอดรถอีก 5,000 กีบ  โชเฟอร์เข้าฟรี  สรุปจ่ายไป 100 บาทค่ะ

คันเล็ก ๆ อย่างงี้ยัมาได้สบาย ๆ

จากนี้ไปต้องเดินเข้าไปค่ะ   เป็นทางลงเนิน มีบันไดขั้นถี่ ๆ  ลงง่าย  แต่ต้องระวังลื่นกันให้ดี ๆ

เอาป้ายมาฝาก

เริ่มมองเห็นสายน้ำแล้วค่า

ตามไปเที่ยวต่อครับ

ขาเดินลงนี่ลั๊นลามาก

คุณ : puk ka bee = เดินลงไปชมความงามของตาดเยืองด้วยกันค่า  



พอหมดระยะบันได ก็จะเป็นทางลาดลงไปอีกค่ะ  ต้องเตือนกันเหมือนเดิมคือ ดินแฉะ ๆ แบบนี้ ค่อยๆ ก้าว ค่อย ๆ เดิน ระวังลื่น นะคะ

ลงมาแล้วได้ยินเสียงน้ำตกดังขึ้นเรื่อย ๆ ตื่นเต้น ๆ จะได้เห็นน้ำตกแล้ว   แต่ปรากฏว่า  ต้องลงบันไดคดเคี้ยวไปอีก  งานนี้มีคุณแม่ คุณป้า และโชเฟอร์ขอบายค่ะ ลงไม่ไหว ยืนรอดีกว่า

ส่วนคุณพ่อ  เดินลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว  อย่างกะหนุ่ม ๆ   ไม่รอลูกเล้ย  



บันไดนี่มั่นคงแข็งแรงดีนะคะ  มีราวให้จับด้วย น่าจะเดินง่าย ถ้าไม่ใช่หน้าฝนอย่างนี้   ทำไมน่ะหรอ ก็ราวมันเปียกน่ะค่ะ จับแล้วมือเลอะหมด เลยพยายามจับน้อย ๆ เพราะต้องจับกล้องต่อ



นู่น ๆ เสื้อม่วง ๆ  ไปลิ่ว ๆ เลย

ลงบันไดไปยังไม่ทันจะถึงขั้นสุดท้ายก็ต้องตะลึงแล้วค่ะ  



ว้าว . . .   ตาดเยือง

ตาดเยืองเป็นน้ำตก ที่มีความสวยงามอีกแห่งหนึ่งของเมืองปากซอง  คำว่าเยืองแปลว่าเลียงผา  เป้นน้ำตกขนาดกลางไม่สูงใหญ่เท่าตาดฟาน  แต่สามารถเข้าไปชมได้ใกล้ชิดถึงตัวน้ำตก  



ใกล้ชิดกว่านี้  เปียกโชกแน่ ๆ ค่ะ

มีศาลาให้ไปนั่งชมด้วย  เป็นศาลาเก่า  ส่วนศาลาใหม่กำลังสร้าง ยังไม่เสร็จ แต่เปียกขนาดนั้น  ไม่กล้าเดินไปเลยค่ะ

สายน้ำสีขาวที่ไหลแรงผ่านหน้าผาตกกระทบด้านล่างแตกกระเซ็นเป็นละอองสีขาว ท่ามกลางบรรยากาศอันร่มรื่น สวยงามมากจริง ๆ   ยืนพักชมความงามกันอิ่มใจเลยค่ะ

บรรยากาศของตาดเยืองน่าไปเดินนะคะ
แต่เดินแบบลื่นๆมีให้หวาดเสียวเนอะ

น้ำแรงมาก  ละอองน้ำเยอะมาก ๆ  ถ่ายรูปยาก  กลัวกล้องเปียกน่ะค่ะ

ตามมาเล่นน้ำตกครับ น้ำแรงจัง

คุณ : SkylineKip = ขนาดทำเป็นขั้นบันไดแล้วยังลื่นเลยค่ะพี่อ้อย  ต้องค่อย ๆ กระดึ๊บ ๆ ก้าวแตะ ๆ ไปเรื่อย ๆ  



ชื่นชมความงามกันตามสมควรแล้วจึงเดินกลับขึ้นไปด้านบน  ขาขึ้นนี่เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน   ขึ้นมาหอบแฮ่ก ๆ เลย


มาชมวิวอีกจุดนึงค่ะ  น้ำจะไหลมาจากทางซ้าย แล้วไปตกหน้าผาทางขวาของรูปค่ะ

คุณ : ม่วงมหากาฬ = น้ำตกนี้น้ำตกสูงและแรงมากจริง ๆ ค่ะคุณม่วง ถ้าได้ตากล้องเทพ ๆ น่าจะได้ภาพสวยกว่านี้อีกเยอะเลย  




มาชมความงามเหนือน้ำตกกันบ้าง  มีสะพานข้ามไปยังเกาะกลางน้ำด้วยค่ะ   สะพานก็กว้างพอประมาณ  แต่เวลาเดินข้ามทำไมยังแอบเสียว ๆ ก็ไม่รู้  



ด้านนึงมีราวจับก็จริง แต่ก็กลัวค่ะ ถ้ามันหลุดหรือพลาดตกลงไปในน้ำ   คงไหลตามน้ำไปตกหน้าผาสถานเดียว   น่ากลัวมั๊ยอ่า  

เยี่ยม ครับ

และยังมีอีกหลายสะพานต่อเชื่อมกัน ทำให้สามารถข้ามไปยังอีกฝั่งนึงได้ด้วยค่ะ

เยี่ยม ครับ

คุณ : tummeng_in = ขอบคุณค่ะ รีวิวแก้เครียด อิอิ




เจ้าหน้าที่สะพายปืนเดินสวนไป   . . . ท่าทางฝั่งนู้นจะน่ากลัว

ไปด้วยคนครับคุณแพท

ขาออกมา ร้านกาแฟเปิดพอดี  เลยแวะดื่มกาแฟซะหน่อย  หรือจะแวะเข้าห้องน้ำกันที่นี่ก็ได้ค่ะ     ได้สัมผัสความเย็นของน้ำตกก็ที่นี่แหละ  

คุณ : we_zeal =  แวะรับลูกทัวร์นิดนึง  ขึ้นรถเลยค่า ๆๆ  



สั่งกาแฟไประหว่างรอ  ปรากฏว่า  ที่นี่ไฟดับเหมือนกัน  คิดว่าจะอดทานซะแล้ว  เลยถ่ายรูปเล่นในร้าน  พูดคุยกับคนสวยสักพักเดียวไฟก็มาค่ะ

ต้องรอเธอวอร์มเครื่องสักแป๊บนึง  ไปเลือกกล้วยปิ้งมาทานรองท้องก่อนได้  ที่ร้านจัดไว้ให้แขกทานกันฟรี ๆ ค่ะ



ชอบไอเดียการทำเตามากเลย  แค่ก่ออิฐขึ้นมาเป็นฐานสูง ๆ  เอาตะแกรงมาพาด    วางพืชผักผลไม้อังไฟอุ่น ๆ  ทิ้งไว้เดี๋ยวก็ค่อย ๆ สุกค่ะ  


แอบเล็งมันฝรั่งกะฟักทอง  แต่มันยังไม่สุกอะ  อดเลย

เมล็ดกาแฟสด เก็บมาโชว์ในร้านด้วย  ลูกแดงเข้ม ๆ ทานได้ออกรสหวานดีค่ะ     ส่วนใครไม่อยากรอกล้วยปิ้ง จะเด็ดกล้วยสุกทานจากกองนี้ก็ได้เลยค่ะ

คนสวยอัธยาศัยดี คุยเก่งมาก ๆๆ  ชอบเธอค่ะ

ร้านนี้สร้างคร่อมต้นกาแฟสูงใหญ่ไว้ค่ะ พื้นที่แถบนี้เค้าปลูกกาแฟกันมานาน  เลยมีต้นกาแฟสูง ๆ เยอะ กาแฟจากต้นชรา ๆ พวกนี้จะออกเปรี้ยวค่ะ  แม้จะเก็บผลผลิตไม่ได้แล้ว  แต่เค้าก็ไม่ตัดทิ้ง เอามาเป็นของแต่งร้านซะเลย  รักต้นไม้ดีจัง

มีชาร้อน ๆ เสิร์ฟให้ฟรีระหว่างรอกาแฟ  ทริปนี้ไม่เร่งรีบ ไม่บังคับเวลา เที่ยวสบาย ๆ ถูกใจ สว เรามาก ๆ เลยค่ะ

ไปด้วยคนค่ะ ^_^

เอาราคากาแฟมาฝากค่ะ เผื่อใช้เทียบราคากับที่อื่นนะ

ตามไปเที่ยวลาวใต้ด้วยคนครับบบ

ดูน้ำท่วมจนเซ็งล่ะ ไปดูน้ำตกมั่งคลายเครียด

คุณ : gagagigy = ตามมา ๆ ค่า  เดี๋ยวเราจะไปต่อกันที่น้ำตกสวย ๆ อีกแห่งนึง  



10 โมงครึ่งพวกเราออกจากตาดเยือง  มุ่งหน้าไปชมความงามที่ตาดผาส้วมกันบ้าง  ความจริงต้องแวะเที่ยวตาดฟานก่อน  แต่ตอนผ่านทางเข้าตาดฟาน  ก็ได้แต่มองทางเข้าตาปริบ ๆ ค่ะ   สภาพทางมันเละเกินกว่าที่รถตู้จะเข้าได้  แอบเห็นนักท่องเที่ยวใจสู้ยอมเดินเข้าไป หรือไม่ก็เหมารถอีแต๊กชาวบ้านเข้าไปอยู่บ้างเหมือนกันค่ะ

คุณ : สายลมแห่งวิงค์ = มาเลยค่ะ ไปเที่ยวด้วยกันค่า  


คุณ : คุณแม่ติดเน็ต = ยังเฝ้าระวังอยู่รึป่าวคะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ ๆ ค่ะ  




แล้วโชเฟอร์พาพวกเรามาแวะที่นี่ค่ะ   เอ่อ ได้ข่าวว่าไม่มีที่นี่ในลิสต์สถานที่ที่จะมานี่นา    


เซินแว่

บ้านนี้เค้ามีอะไรพิเศษน๊อ

ตอน 3 ละเว้ยเฟร้ย

คุณป้าเค้าขายอะไร

คุณ : แม่จีน-ไท (GT2007) = ซ้อขา จบแน่ค่ะ จบแน่  55555  ดองมาครบเดือนพอดีเลย    



เห็นภาพนี้ก็ อ๋อ . . .  ขายชานี่เอง

คล้าย  ๆ กับทางเหนือบ้านเราเลย  เก็บยอดชาอ่อน 3 ใบ  มาตากแห้ง อบ บรรจุขาย

ไร่ชาอยู่ทางด้านหลังของบ้าน   เดินไปดูกันค่ะ

ตามมาชมต่อครับ น้ำตกยิ่งใหญ่อลังการดีจริงๆ

รอชมตาดผาส้วมอยู่นะครับ

เอิ่ม . . .    ต้นกุด ๆ นั่นแหละ ต้นชาของเค้า  พามาเดินดูอะไรเนี่ย เฮ้อ      อยากจะลากลุงแกไปชมไร่ชาที่เมืองไทย  เอาแบบสวย ๆ อย่างงี้สิคะลุง  จะได้เรียกลูกค้าได้เยอะ ๆ ค่า  หวังดีจริง ๆ น๊า  

คุณ : Koon Shy_Tour Dee =  นั่นสิคะ อยากชมตาดผาส้วมแล้วล่ะ มัวแต่แวะไร่ชาอยู่นั่นแหละ โชเฟอร์เนี่ย    



ต้นทุเรียนไร่ลุง น่าตื่นเต้นกว่าอีก  ต้นใหญ่ดีจังเลยค่ะ   ทุเรียนที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นพันธุ์พื้นเมืองค่ะ  ไม่ใช่ หมอนทอง หรือ ชะนี ที่ขายดีๆ  อย่างบ้านเราหรอก

ดูการปลูก  ดูการผลิตแล้ว ต่อมาถึงการขายมั่งค่ะ  คุณป้าท่านนี้มีชาร้อน ๆ ให้พวกเราลองชิมกัน   คุณแม่กับคุณป้าเราชิมแล้วติดใจ บอกว่า หอมและชุ่มคอดีนะคะ  


แพคเกจสวยทีเดียว  เหมาะแก่การซื้อเป็นของฝากเลยค่ะ

ออกจากไร่ชา ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีก็ถึงอุทยานบาเจียงค่ะ  ระหว่างทางจะแถบนี้จะผ่านป่ายางพารา มืดครึ้ม กว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเลยค่ะ  เค้าว่า ชาวเวียตนามมาลงทุนทั้งนั้นเลย  รู้สึกว่า ทางลาวใต้นี่จะเป็นมิตรกับเวียตนามแน่นแฟ้นกว่าไทยซะอีกค่ะ



ค่าตั๋วคนละ 5,000 กีบ ค่าจอดรถอีก 5,000 กีบ โชเฟอร์ฟรีเหมือนเดิมค่ะ

โชเฟอร์เค้ากะเวลาไว้แล้ว แม่นทีเดียว ข้ามสะพานมุ่งหน้าตรงไปยังร้านอาหารค่ะ  ทานมื้อเที่ยงกันก่อนเลย (เป็นสูตร)

สะพานที่คุ้นตา  หมายมั่นในใจว่า เดี๋ยวอิ่มแล้ว จะมาเดินข้ามสะพานนี้มั่ง อิอิ

ต้นไม้เยอะมาก ชอบจังเลย

ตามมาจ้าาา มาถึงก็เจอน้องน้ำเลย ช่วงนี้เค้ากลัวน้องน้ำครับ ไม่ต้องมาเยอะนะ

ทักทายกับพนักงานต้อนรับกันก่อนค่ะ

คุณ : Coffee Blended = หนายใครกลัว  ที่หนาย  . . . ออกจะชิล ตามสายเลือดนี่ค้า    



ป้ายชี้ไปทางขวาหมดเลย

แต่ร้านอาหารต้องไปทางซ้ายค่ะ   ถึงทางเข้าปั๊บก็เจอของที่ระลึกให้เลือกสรรก่อนเลย   คุณพ่อบอก ถ้ามีเสื้อเขียน ส้วม ๆ  ไม่ซื้อนะ  

หนังสือ เค้าว่าข้อยบ้า ของคุณวิมล กิจบำรุง ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของรีสอร์ทแห่งนี้ค่ะ  เสียดายช่วงที่ไปท่านอยู่กทม เลยไม่ได้เจอตัวจริงเลย

ในร้านอาหาร มีที่นั่งให้เลือก 3 โซนด้วยกัน


โซนแรกถ้าด้านในร้าน ดูคล้าย ๆ นั่งทานขันโตก แต่ความจริงแล้วห้อยขาลงไปได้  พวกทัวร์จะลงกันที่โซนนี้ค่ะ

โซนที่ 2 อยู่ด้านนอกออกมาหน่อยนึง ยังอยู่ใต้หลังคา  พวกเรานั่งโซนนี้ค่ะ

ส่วนโซนสุดท้าย เราว่าสวยที่สุดเลย  อยู่ด้านนอก ใกล้ชิดธรรมชาติดี มองเห็นน้ำตกด้วยค่ะ  แต่วันนั้นมันเปียก อดเลย

ตามไปชมวิวกับภาพสวยๆ ด้วยจ้า

ภาพเปิดสวยมากเลย^^

มีเมนูให้เลือกสั่งได้ แต่โชเฟอร์เราจัดการให้เสร็จสรรพ  บอกว่า มา 4 คน เลือกแบบเซ็ตดีกว่า เค้าทำไว้แล้ว ได้เร็วดี  



อาหารชุดสำหรับ 5 ท่าน 900 บาท เติมได้ 3 อย่าง เมนูก็ตามนี้เลย

คุณ : hollaneung = ขอบคุณค่าคุณหนึ่ง  ภาพเปิดแอบเขียวไปนิด แหะ แหะ      




พร้อมจะรับอาหารกันหรือยังคะ  เตรียมตัวให้ไว   จานแรกมาแล้วค่า


หมูทอด  จานนี้เติมได้ค่ะ

จานนี้คุณแม่กับคุณป้าคอนเฟิร์มว่าไม่มีกลิ่นโคลน เนื้อปลาสดอร่อย กด likeกันเลยทีเดียว

จัดมาอย่างสวยเลยค่ะ สำหรับจานนี้ ลาบหมู

จำไม่ได้แล้วว่า อีก 2 อย่างที่สามารถเติมได้อีกรอบคือจานไหนบ้าง  



มะระหวานผัดไข่

ต้มยำไก่บ้าน    ขอบอกว่า หน้าตาดูดีทุกจานเลยจริง ๆ  อันนี้ไม่เกี่ยวกับรสชาตินะคะ     5555555

มีข้าวสวย และข้าวเหนียวให้เลือก  สว เลือกข้าวสวยกันหมด  กระติบนี้เลยเป็นของเรา ทานกับหมูทอด โอสุดแล้วล่ะ

พระที่นั่งเมื่อครั้งที่สมเด็จพระเทพฯเสด็จมาค่ะ

เดินถ่ายรูปเล่น หันไปเห็นโชเฟอร์ที่กำลังจ่ายค่าอาหารให้คุณพ่อพอดี ดันแอบเห็นเงินทอนอีกเรา  ก็เลยเข้าใจว่า ทำไมอยู่ ๆ อาสาเดินไปจ่ายเงินให้ แหม  ยิ่งเซ็ง ๆ กะพฤติกรรมเค้าอยู่ ดันได้รู้ได้เห็นอะไรให้เซ็งเพิ่มอีกแล้ว  

ทัวร์ชุดแรกทานอิ่มแล้ว ไปแล้ว น้อง ๆ กำลังรีบเก็บรีบจัดกันใหญ่ เพราะกรุ๊ปใหม่กำลังจะมาถึงแล้วค่ะ  จัดเวลาไม่ชนกันดีจังเลย

นี่เป็นรูปตาดผาส้วม (ตาด = น้ำตก) ภาค Before ค่ะ

ส่วนอันนี้ ภาค After  หลังจากที่คุณวิมลเข้ามาบุกเบิกทำรีสอร์ท  มีการปรับเส้นทางน้ำให้กว้างขึ้น สวยขึ้น

ไปชมห้องน้ำกันบ้าง   หลายคนมักกังวลเวลาไปเที่ยวในที่ต่าง ๆ ค่อนข้างเป็นเรื่องสำคัญเนอะ

ตกแต่งได้กลมกลืนกลับธรรมชาติมาก ๆ  มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของพรรณไม้ที่ปลูกไว้ด้วยค่ะ  ติที่ว่า มีอ่างล้างมืออันเดียว น้อยไปหน่อยค่ะ

เปิดแล้วจะเจออะไรน๊า   แอบกลัวนิด ๆ เหมือนกันนะเนี่ย

แอ่น แอน แอ๊น   โอเคเลยเนอะ

แย่หน่อยที่พวกเราทานอิ่มพร้อม ๆ กับทัวร์กรุ๊ปแรกค่ะ   ซึ่งก็ต้องเดินมาชมความงามของน้ำตกแห่งนี้พร้อม ๆ กัน  


น้ำตกตาดผาส้วม
คำว่า ส้วม  ภาษาลาวหมายถึง  ห้องนอนที่กั้นไว้สำหรับลูกสาวลูกเขยค่ะ   ตาดผาส้วมเป็นน้ำตกที่ไหลผ่านผาหินขนาดใหญ่ตกลงมาเป็นม่านน้ำสวยงาม เลยเปรียบเหมือนห้องหอของคู่บ่าวสาวค่ะ สวยงามมาก ๆ เลย



การถ่ายรูปตรงจุดนี้เลยค่อนข้างชุลมุน  ไหนจะมีตากล้องอาชีพที่รับจ้างถ่ายรูปอยู่แถวนั้นอีก 4-5 คน  พวกก็ปักหลักยึดมุมนี้ไว้ไม่ขยับไปไหนเลย  ให้ลูกค้าต่อคิวแปะมือกันเข้าไปนั่ง

เราเดินถ่ายรูปมุมนั้นมุมนี้ไปสักพัก กรุ๊ปใหญ่ก็ต้องเคลื่อนตัว   ไชโย และแล้วก็มีโอกาสได้ถ่ายรูปโดยที่ไม่ต้องคอยหลบ หัว  ไหล่  . . . ใคร  

เราว่า น้ำตกนี้มาหน้าฝนสวยที่สุดเลยค่ะ  น้ำเยอะกำลังดี  ไม่ทะลักทลายอย่างคอนพะเพ็ง  แล้วก็ไม่กระเซ็นแรงอย่างตาดเยือง

ภาพนี้ตั้งใจเอาคำว่า ส้วม ติดมาด้วย  

มัวแต่ถ่ายรูป  นู่น  สว ไปนู่นแล้ว   ร่าเริง สดใส  สมวัยจริง ๆ  555555

ภาพนี้ต้องเรียกว่า  ปลายทางแห่งความห่วงใยค่ะ        ฟิ๊วว ว ว  . . . .  

แอบคิดว่า ยืนรอเขย่าสะพานแกล้งลูกหรือเปล่า  5555555



มองคร่าว ๆ อาจคิดว่า สะพานไม้ไผ่ไม่แน่นหนาอะไร  ใครจะกล้าข้าม กลัวตกเนอะ  แต่จริง ๆ แล้ว ซ่อนสลิงเส้นหนาๆ ที่ขึงรับน้ำหนักไว้ค่ะ  เดินได้อย่างมั่นใจเลย ไม่มีแกว่ง  อิอิ


วิวจากสะพานค่ะ

สะพานนี้ที่รถเราข้ามขาเข้าไปร้านอาหารไงคะ

ข้ามสะพานมาแล้ว   ก็เจอะโชเฟอร์เอารถมาจอดรออยู่ค่ะ  แต่ยังไม่ให้ขึ้นรถนะ  ยังไม่กลับ  ต้องเดินไปชมหมู่บ้านชนเผ่ากันก่อนค่ะ

เรือนนี้เหมือนเป็นศาลาประชาคมค่ะ ไว้จัดกิจกรรมต่าง ๆ  ของคนในหมู่บ้าน

เผ่านี้มีคุณลุงคุณป้าบรรเลงดนตรีให้ฟังค่ะ

เรือนเผ่าแงะ   แอบชอบบันไดของเผ่านี้จัง ท่าทางแข็งแรงสุด ๆ  

ใครก็ไม่เด็ดเท่า นางแบบ 2 สาวนี้ค่ะ  ม้าเต่อด้วยน๊า  แบ๊วได้อีก  น่าร๊ากอะ  

เห็นช่องนั่นไหมคะ  ด้านล่างมีท่อนไม้ ให้ปีนด้วย   เค้าบอกว่า ไว้ให้หนุ่มเผ่านี้ปีนขึ้นมา ยื่นมือเข้าไปหาสาวค่ะ

ถ้าสาวเจ้าพอใจ  พ่อแม่พอใจ  ก็จะพากันย้ายมาที่เรือนนี้  ให้อยู่บนนี้ด้วยกัน 1 คืน  แน้ . . . แต่ไม่ให้ทำอะไรกันอย่างที่บางคนคิดนะคะ  แค่ให้ไปดูใจว่า  ตกลงปลงใจจะให้ชีวิตคู่กับคนนี้จริง ๆ หรือเปล่า  แล้ววันรุ่งขึ้นค่อยลงมาค่ะ    แอบคิดเหมือนกันแหละว่า  จะรู้ได้ไงว่าไม่ได้ทำไรกัน  

เรือนกลางนี้เป็นเหมือนพิพิธภัณฑ์ค่ะ

ด้านใน เก็บข้าวของเครื่องใช้ไว้มากมาย

เดินต่อไปยังเรือนอาลัก   เรือนทางฝั่งนี้จะมีผ้าฝ้ายทอขายค่ะ

เราชอบผ้าผืนที่คุณป้ากำลังทออยู่ค่ะ สีสวย ถูกใจที่สุด เสียดายที่ยังทอไม่เสร็จ

ยื่นหน้าเข้าไปถ่ายมากไป  ผู้คุมเค้าหวงค่ะ

เรือนต่อมารูปร่างเหมือนหมวก  เรือนของเผ่าตะเรียง  คนข้างในกำลังทอผ้าอยู่เหมือนกันค่ะ

ผ้าฝ้ายสีสวย ๆ ทั้งนั้นเลย

เดินชมกันจนทั่วแล้ว  ก็ได้เวลาอำลาอุทยานบาเจียง  ได้เวลาอำลาลาวใต้แล้วค่ะ


มุ่งหน้ากลับไปยังด่านชายแดนไทย  พอใกล้ถึงชายแดนปั๊บ  ฝนเริ่มตก  ยิ่งมาถึงด่าน ยิ่งตกหนักแฮะ


โชเฟอร์เอาพาสปอร์ตไปทำเรื่องออกจากลาวให้   ให้พวกเราช๊อปปิ้งรอกันอยู่ในดิวตี้ฟรี


บ๊ายบาย ลาวใต้

เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ให้พวกเราเดินลุยฝนกันไปที่ ตม  เค้าบอก ช่วงฝนตกนี่ดี มักไม่โดนค้นรถ  ของที่เราซื้อจะได้ไม่ถูกยึด



. . . มีงี้ด้วย  รอฝนหยุดก่อนไม่ได้หรือไง   ทำอย่างกะเราขนอะไรร้ายแรงงั้นแหละ เหล้า บุหรี่ อะไรก็ไม่ได้ซื้อสักอย่าง



สรุปคือ ให้พวกเราเดินตากฝน กลับไปบ้าน สว เป็นหวัดเลยค่ะ

ขับมาใกล้ถึงตัวเมืองแล้ว โชเฟอร์ขอแวะเติมน้ำมันคืนให้เต็มถัง  เด็กปั๊มเติมให้เต็มถังอัตโนมัติแล้ว  โชเฟอร์ยังไม่พอใจ ขอหัวจ่ายไปถือเอง ค่อย ๆ บีบจ่ายน้ำมันอัดเข้าไปได้อีก


พอกลับขึ้นมาบนรถ ยังบ่นอีกว่า น้ำมันไหลเร็วเป็นฟองอากาศซะเยอะ ไม่ได้เต็มถังจริง ๆ หรอก  ดีนะผมไม่ได้เขย่ารถ


โอ้โห ถ้าเขย่ารถอีกก็เกินไปมั๊ยคะ พี่คะ  



คืนนี้เราพักกันที่โรงแรมราชธานีค่ะ ทำเลดีทีเดียว

เข้าเมืองอุบลมาแล้ว ไปแวะหาซื้อของฝากพวกหมูยอ กุนเชียงกันนิดนึงค่ะ เรามีลิสต์ในใจไว้แล้ว บอกโชเฟอร์ไปแล้วด้วย แต่เค้ายังพาไปที่ร้าน ป. เค้าบอกว่า ร้านนี้อร่อยได้รางวัล  


เอ๊ะ ก็ไม่ได้อยากซื้อร้านนี้ซะหน่อยนี่นา   คุณแม่เลยต้องซื้อหมูยอร้านนี้  แต่กุนเชียงเราไม่ยอม  ต้องพาเราไปร้านทนายแดง  ก็เราจะซื้อร้านนี้นี่นา  ที่ร้านทนายแดงขายหมูยอดาวทองด้วยค่ะ เรียกว่า มาร้านทนายแดงร้านเดียวก็ได้ครบแล้ว    


ช่วงนั้น โมโหซ้ำซ้อน เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาเลยค่ะ




มีราคาโปรโมชั่นพอดี  ห้องละ 750 บาท รวมอาหารเช้าค่ะ

ระหว่างทางโชเฟอร์มีการแย๊บ ๆ ถามเรื่องรถไปสนามบินวันพรุ่งนี้   เราบอกว่า จะใช้รถของโรงแรม   มีการเสนอตัวมาอีก  



อยากจะย้อนไปว่า  ถ้าจะใช้บริการต่อ พี่จะคิดค่าค้างคืนที่อุบล ค่าอาหารเย็น อาหารเช้า และต้องไปเติมน้ำมันเพิ่มอีกมั๊ยอะคะ    โหย หนูยากจะแยกจากพี่จะแย่อยู่แล้ว  ไปให้พ้น ๆ หมดเวรหมดกรรมกันซะทีเหอะ  





2 ห้อง 2 อารมณ์เลยค่ะ    นี่ห้องที่คุณพ่อคุณแม่พัก

ห้องน้ำสีเขียว มีอ่างอาบน้ำด้วยค่ะ

ส่วนนี่ห้องเรากับคุณป้า  เปิดไฟแล้วปวดหัวจะแสงจะน้อยไปไหน    

ห้องน้ำสีขาวดำ อย่างแมนเลย  แต่ห้องนี้ไม่มีอ่างอาบน้ำนะคะ

ลงไปทานมื้อเย็นกันค่ะ  ใกล้สุด ๆ แค่ข้ามถนนจากหน้าโรงแรมไปค่ะ

มีอาหารขายหลากหลายค่ะ ตัวเลือกเยอะ เลือกไม่ถูกเลย ว้าว

สะดุดตากับร้านนี้ค่ะ  คนต่อคิวกันเยอะมาก

พ่อแม่และลูกสาวเล็ก ๆ ช่วยกันขาย  เค้าบอกช่วงกลางวันก็ขายหน้าโรงเรียนจีน เดินจากหน้าโรงแรมเราไปได้ค่ะ ไปทางขวา สักพักก็ถึง  ขยันมาก ๆ เลย  

ช่วยอุดหนุนร้านหนูด้วยนะคะ  

ที่นี่เป็นโรงแรมเล็ก ๆ ฮิป ๆ โดยรวมแล้วดีค่ะ ชอบเกือบทุกอย่าง  แต่เสียอย่างเดียวคือ เรื่องอาหารเช้าไม่ตรงเวลา



แจ้งไว้ว่า บริการอาหารเช้าตั้งแต่ 7 โมง  แต่เอาเข้าจริง 7.15 น แล้ว ห้องอาหารยังไม่เปิดเลยค่ะ  เดินไปดู เห็นกำลังจัดของ เตรียมของ


พวกเราบินไฟล์ท 9 โมงเช้า  แต่ถึงแม้จะทำเช็คอิน ปรินต์มาล่วงหน้ามาเรียบร้อยแล้ว  ก็ยังอยากไปถึงสนามบินก่อน 8 โมงค่ะ

เราจองรถกับทางโรงแรมให้ไปส่งสนามบิน คิดราคา 150 บาทค่ะ  แจ้งให้มารับตอน 7.30 น พร้อมทั้งขอทราบชื่อคนขับและเบอร์โทรก่อนเลย จะได้อุ่นใจ  



ปัญหาคือ 7.15 น แล้ว ห้องอาหารยังไม่เปิด  แขกที่มาพักก็เริ่มโวย  เค้าคงรีบเหมือน ๆ เรา   ทางโรงแรมเลยต้องรีบเปิดให้เข้าไปทาน  นี่ถ้าไม่โวย ไม่รู้จะเปิดให้กี่โมง

ส่วนคุณลุงคนขับมาตรงเวลาดีค่ะ แถมมาก่อนเวลาซะอีก จนเราเกรงใจเลย แต่ก็ต้องรบกวนให้ลุงเค้ารอนิดนึง    ลุงไปส่งที่สนามบินคิดเงินจริง ๆ  120 บาทเองค่ะ    



จากโรงแรมมายังสนามบินไม่ไกลนะคะ   ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีเอง (เราชอบเผื่อเวลาเยอะ เพราะว่ากลัวนู่นนี่นั่นไปหมด)

เอาข่าวมาฝากกันนิดนึง  เอิ่ม ดองไว้นานจนจะเป็นข่าวเก่าแล้วมั้งคะ 555555

บ๊าย บาย ก่อนนะจ๊ะ อุบลราชธานี  ไว้มีโอกาสจะมาเที่ยวใหม่จ้า

กลับมาฉลองครบรอบ 5 ปี สนามบินสุวรรณภูมิพอดี  สู้ ๆ นะคะ หวังว่าจะผ่านวิกฤตน้ำท่วมครั้งนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ



รีวิวนี้บ่นเยอะไปหน่อยนะคะ  แต่อยากแชร์ประสบการณ์กับเพื่อน ๆ ในที่นี้เยอะ ๆ น่ะค่ะ  คนเราสมัยนี้เล่ห์เหลี่ยมเยอะจริง ๆ


แล้วเจอกันใหม่ในรีวิวทริปต่อไปนะคะ  สวัสดีค่ะ  

คูหา 125
ซ้อเหมาหมดเลย ชอบจริงไรจริง
ขอบคุณจ๊ะ สว บ้านตะเอง ซู่ซ่าส์เจงๆๆ

คุณ : แม่จีน-ไท (GT2007) = ชอบผ้าเหมือนกันเลยค่ะซ้อ  คุณป้ากับคุณแม่ก็ซื้อติดมือกลับมาเหมือนกัน จำราคาไม่ได้แล้วค่ะ ไว้จะกลับไปถามอีกที

มาแล้วค่ะมาแล้ว  ตามชมรีวิวสวยๆอีก

วิวสวย เป็นธรรมชาติ ผู้คนก็ธรรมชาติ ตอนที่เราไปร้านกาแฟที่ตาดเยื้อนเจ้าของร้าน
ต้มข้าวโพดมาแจกให้กินกับกาแฟ กาแฟของลาวก็รสชาดดี รูปสวยค่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิว พร้อมประสบการณ์ที่นำมาบอกเล่านะคะ...เป็นรีวิวที่อ่านสนุก และมีประโยชน์มากเลยค่ะ

เปิดมารูปแรก ทั้งสายน้ำและผืนป่าเขียวโดยรอบก็สร้างความสดชื่นสบายตาได้มากเลยนะคะ

แวะมาอ่านต่อยามดึก อิอิอิ


ขอเบอร์โชเฟอร์หน่อยสิครับคุณแพท ไม่เห็นลงรายละเอียดไว้เลย 555+ ล้อเล่นนะครับ ไม่รู้จะเอาไปทำไม นิสัยอย่างนี้น่าจับส่งไปเทรนกับเท้ดดี้ซะให้เข็ด


ทริปปีหน้าที่จะขึ้นอุบล คงอยู่แต่แถวๆอุบล ไม่ได้ข้ามไปฝั่งลาวใต้หรอกครับ อยากไปตะลุยกิน ไปไหว้พระเรื่อยๆมากกว่าครับ ที่แน่ๆคงเช่ารถขับเอง ไม่ใช้บริการโชเฟอร์เป็นอันขาด อิอิ รอชมชุดต่อไปนะครับ

ก๋วยจั๊บญานน่าทานมากครับ ตามมาชมต่อ

คุณ : สาวหน้าใส =  ขอบคุณค่า  


คุณ : maggiemay = ไปเที่ยวลาวนี่สบายใจจริง ๆ ค่ะ ทุกอย่างเป็นธรรมชาติดี ผู้คนก็ง่าย ๆ น่ารัก  


คุณ : Sergeant Keroro = ขอบคุณค่ะ พยายามลงรายละเอียดที่ได้รับมาเยอะ ๆ  ไว้เป็นแนวทางให้คนอื่นต่อค่ะ  


คุณ : คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน =  แอบปรับสีล้ำไปเยอะเลยค่ะ แต่คนมันขี้เกียจแก้อะ แปะเลย    555    


คุณ : Coffee Blended  = ถ้าเกิดอยากได้เบอร์ติดต่อโชเฟอร์จริง ๆ เค้าก็ไม่มีให้แล้วค่า ลบทิ้งไปแล้วล่ะ 55555        ทริปตะลุยหม่ำในอุบลนี่น่าสนใจจัง   ไว้ดักโปรอุบลได้ใหม่ ขอก๊อปแหล่งของอร่อยบ้างนะคะ  


คุณ : ลุงแบกเป้ =  ขอบคุณค่าลุง

ตามมาเที่ยวต่อ น้ำตกผาส้วมน้ำเยอะมากเลยนะคะ ขอบคุณสำหรับรีววคร๊า^^

เพิ่งกลับมาจากอุบล

ตามไปเที่ยวตาดสวยๆต่อค่ะ

ตามน้องแพตไปเที่ยวด้วยคนจ้า

ชอบคุณสำหรับรีวิวครับ

คุณ : สามแซ่ = ขอบคุณที่ติดตามค่า      


คุณ : Memories pink = อ๋า อย่างงี้ต้องมีรีวิวร้านอร่อย ๆ ที่อุบลมาฝากกันแน่เลย  ชิมิ คะ  


คุณ : koongky = ขอบคุณค่าพี่กุง แวะมาบ่อย ๆ นะคะ  


คุณ : Destiny-Boy = ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่ชอบ อิอิ    

ตามมาเที่ยวเมืองลาวต่อ  จนจบค่ะ  โชเฟอร์ยอดแสบ  

ขอโทษคุณ@}-- เยอบีร่า --  อีกครั้งนะคะ  ไม่น่าให้เบอร์เลยเรา    ทริปนี้เซ็งไปเยอะเลย 

บรรยากาศน่าไปเที่ยวมากค่ะ   เขียวชุ่มฉ่ำคละเคล้ากับสายหมอก...  วันหลังต้องขอตามรอย

ตามมาเที่ยวต่อครับ  อาหารน่าทานจังเลย

ตามมาเก็บจนครบ สนุก สวยงาม.............ขอบคุณครับสำหรับรีวิว

เพิ่งไปมาเหมือนกัน แต่เป็นการชะโงกทัวร์มากกว่า (แต่คนขับรถ ไม่งี่เง่านะ 555555 )

น้ำตกที่ลาวใต้  อลังการ สุดยอดจริงๆ เมื่อได้เห็นด้วยตาตัวเอง ^^

เำก็ยตก มาช้าไปหน่อย อิอิ

คุณ : DOGHALL = อุ๊ย คุณบีอย่าพูดอย่างงี้ค่า  เค้าเป็นคนหลังไมค์ไปขอเบอร์มาเอง คุณบีให้มา ก็ขอบคุณมาก ๆ แล้วค่ะ ไม่งั้นทริปก็คงล่มแหละ  แต่เรื่องความแสบของโชเฟอร์นี่ เป็นที่ตัวเค้าฉวยโอกาสเองน่ะค่ะ เค้าโลภอย่างนี้ เชื่อว่า สักวันเค้าก็ต้องได้รับผลค่ะ  


คุณ : ป้าฟู = ทริปนี้สดชื่นมาก ๆ ค่ะ  บรรยากาศดีมาก ๆ  


คุณ : tiger's nest = ขอบคุณค่าพี่เฉือ  


คุณ : low batt.  = ขอบคุณมาก ๆ ค่ะที่ติดตามอยู่ด้วยกันจนจบเลย


คุณ : Palm Jung Won = ใช่เลยค่ะ อลังการจริง ๆ แรงสะใจมาก ๆ  


คุณ : มาเรีย ณ ไกลบ้าน = อุ๊ยคนนี้ มาช้ามาเร็วก็รักเหมือนเดิมค่า พี่สาวคนสวย