เนื่องจาก อิชั้นกำลังจะบินๆ ผั่บๆๆ กลับบ้านเกิด ณ ประเทศไทยที่น้ำท่วม

อิชั้นจึงต้องการบินอย่างหรูราคา เท่ามด เช่น สายการบิน Jetstar ที่จองข้ามปีข้ามชาติ พร้อมกระเป๋า 40Kg.

วันที่ 27 เดือนตุลาคม ปีเถาะ

อิชั้นออกจากบ้าน ณ Spirngvale เมลเบิร์น ตอน 10.30 น. นั่งรถไฟราคา 6 AUD.

zone1+2 ประมาณ 40 นาที ไปถึง southern cross station

และต่อรถ Skybus  ไปสนามบิน Melbourne

เที่ยวเดียวน่ะ 16 AUD ไปกลับมีอายุ 3 เดือนเนี่ย 26 AUD

มีหลักฐานมาอวด อิอิ

จากนั้นประมาณเที่ยง ๆ ก็ถึง สนามบิน Tullamarine , Melbourne

คือสนามบินเมลเบิร์น ก็มีแบบบ้านเราสองสนามบิน

มี Tullamarine กับ Avalon  บางคนก็ไปขึ้นผิดสนามบิน สำเหนียกตัวเองว่าผิดก็สายไปเสียแล้วววว  

เม้าท์เยอะไปหน่อย กลับมาต่อที่เรื่องอิชั้น อิชั้นไปถึงสนามบินด้วยคนที่เบาบาง

แต่แอบกลัวจะ check in ไม่ทัน เพราะประสบการณ์ตกเครื่องมีเต็มกระเป๋า

จึงได้ เช็คอินใน เว็บไปแล้ว อิชั้นก็เบาใจไปแยะ

แต่พอมาถึงกำลังจะเช็คอิน แต่แอบใจตุ๊ม ๆต่อมๆ ว่าจะพลาด

แต่อนิจจา คุณพระ ไฟล์ทดีเลย์ เป็นจากบ่ายสอง ยี่สิบ เป็น สี่โมงยี่สิบ

โอ้ววววว ดีใจและเสียใจจนไม่รู้จะทำไงดีเลย

มีหลักฐานเป็น boarding pass

อ๊ะ จากนั้น อิชั้นก็ไปช้อปย่าง เอ๊ย ปิ้ง (จะฮาไปไหน)

อิชั้นก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อยฆ่าเวลา (เวลาทำไรผิด)

พอๆ

แล้วอิชั้นก็เดินไปถึง Gate 7 นั่งสบายใจ เชิบ ๆ กระหยิม ยิ้มย่องว่า

มื้อนี้สิไปถึงไทยจะไป เขมือบส้มตำ ลัลล้า ลัลล้า

แต่แล้วเมื่อเพลาใกล้จะบ่ายสี่โมงเย็น.....ก็มีเสียงบอกว่า

เครื่องขอเลื่อนเป็นหกโมงเย็น ..... แม่เจ้า.....มันเกิดอาเพศอะไรขึ้นกับชีวิตอิชั้น และนอกจากนั้นเราจะอพยพกันไปที่ Gate 8 นะฮ้าา

- -" ผู้โดยสารเริ่มไม่พอใจล่ะ ร่วมทั้งตัวอิชั้นด้วย เพราะส้มตำพังทลาย

แต่ละคนเริ่ม นอย

เราก็เฉย ๆ ก็โยกย้ายไป Gate 8 พวกเราก็เริ่มหิวกันล่ะ

สักพักก็มีประกาศให้ผู้โดยสารไป รับคูปองอาหารราคา 15 AUD

และอาหารอิชั้นก็เป็นเยี่ยงนี้ ในรูปนี่เขมือบไปแล้วด้วยความหิว

ผลไม้ราคา 7 AUD และ แซนด์วิชราคา 8 AUD

ค่าตั๋วเท่าไหร่หรือครับ

อิชั้นก็นั่ง สบายใจคิดว่าเที่ยงคืนถึงบ้านก็โอเควะ

ยังไงก็คงไม่ต้องว่ายน้ำกลับบ้านหรอก ยังไงบิดาอิชั้นคงพายเรือมารับเป็นแน่แท้

สักพักนึง อิชั้นก็เดินกลับไปที่ เก็ต ขณะนั้นเป็นเวลา 5 โมง 34 นาที

ตามเวลาในมือถือ

มองไปก็ไม่เห็นจะมีวี่แววว่า จะเรียกขึ้นเครื่อง ตาขวาก็กระตุกๆๆ

คิดในใจตายล่ะหวา ชีวิต มันจะเลื่อนอีกแหงม ๆ

และแล้วดั่งปากสั่ง ก็มีเสียงบอกว่า

เรียนท่านผู้โดยสารโปรทราบ เที่ยวบิน JQ 29 ยกเลิกค่ะ



สมองอิชั้นเหมือนกับว่างเปล่า ว่างเปล่า และว่างเปล่า......เฮ้ย!!!! ส้มตำ

นั่นคือสิ่งแรกที่คิดถึง ........เวล........

และแล้ว พวกเราก็ชุลมุน บางคนก็สบถ บางคนก็จะบ้า บางคนต้องไปต่อเครื่อง

บางคน นู่น บางคนต้องนี่ บางคนต้องนั่น..เว้ยยยย ว๊ากกกกก

และเราก็ต้องตามฝูงชนออกจาก Gate ไป ลงไปชั้นล่าง ด้วยทางลับแบบนินจา

แต่ละคนก็เริ่มด่า...ดิชั้นคิดว่า...WTF ย่อมาจาก What the funny ...

แหม..สนุกจริงวุ้ย

เราเดินกลับไปที่ตม.อีกครั้ง ^ ^ เพิ่งออกไปจากออส กลับเข้าออสล่ะ

เร็วจริง

และในพาสปอร์ตก็เป็นเยี่ยงนี้

สวัสดีค่ะคุณ  panicboyz ค่าตั๋วรวมค่ากระเป๋า 40 KG   434 AUD ค่ะ จองล่วงหน้า สี่เดือนนะคะ


ต่อและแล้วพวกเราก็เดินงงมารับกระเป๋า แบบประมาณว่าเราเพิ่งถึงออสยังไงอย่างนั้น

แล้วค่อย ๆ เดินกลับไปที่เคาน์เตอร์ เช็คอิน เพื่อให้ฟ้าดินจัดที่นอนให้ จริงๆ คนเยอะกว่านี้เยอะ อิชั้นไม่ได้ถ่ายมาน่ะสิ หุหุ

ตัวเลือกมีสองอันคือ Ibis melbourne CBD กับ Novotel St.kilda

แล้วแต่ PSA จะประทานให้อิชั้นไปอยู่รูใด

สุดท้ายอิชั้นก็ได้มาที่ Novotel st.kilda หุหุ

จากนั้นชีวิตอิชั้นก็เริ่มดีขึ้น ที่จะมีที่ซุกหัวนอน(แล้ว)

เราก็ต้องออกไปที่ Zone 2 เพื่อขึ้นรถ แต่ Zone 2 อยู่ไหน(ฟร่ะ) T T

หนูก็เข้าใจว่ายุ่งๆๆๆ แต่ก็บอกหน่อยเด้ ว่าอยู่ไหน

ชริ อิชั้นก็ไม่ง้อแต่อย่างใด สบัดบ๊อบแล้วเดินไปถามพนักงานทำความสะอาดแทน

และแล้วพวกเราไม่รู้กี่สิบชีวิตก็ได้ขึ้นรถ ไปนอน..ซะที(เว้ย)

และแล้วพวกเราก็ทุลักทุเลมาที่ Novotel St.kilda

ทุกคนก็ต่างเหนื่อยอ่อน รอเช็คอิน ไม่เว้นพนักงานก็เหนื่อย (ใจ)

ที่ลูกค้าแต่ละคน เหนื่อย(ใจ) เฉกเช่นเดียวกัน

ประหนึ่งดั่งน้ำล้นเขื่อน ผู้คนต่างถาโถม แต่ก็ต่อคิวกันอย่างเป็นระเบียบในท้ายสุด

และแล้ว เมื่ออิชั้นยื่นพาสปอร์ตให้ เค้าก็ถามหาบัตรเครดิตมาค้ำ

ค่ะ อิชั้นก็ให้ไปค่ะ และคิดว่าอิชั้นจะไม่พลาดกิน ของใน มินิบาร์อย่างแน่นอน

แต่คนข้าง ๆ อิชั้นสิคะ ทำเยี่ยงไรได้ ในเมื่อไม่มีแม้บัตรเอทีเอ็ม

สุดท้ายก็ต้องจำใจจ่ายมัดจำไปร้อยเหรียญ

พวกเราก็มีของสองสิ่งสำคัญเท่าตับ (ทำไมต้องเท่าตับวะคะ)

คือ บัตรกุญแจ (คีย์การ์ด)  และบัตรอาหาร

ซึ่งพนักงานก็ได้ลืมให้...จนต้องทวง...- -" เอ่อ... ไม่ให้บัตร

แล้วเราจะไปจับจิ้งจกที่ไหน ...มาย่างกันล่ะ ??

และนี่คือห้องอิชั้นคนเดียว เท่านั้น เท่านั้น เย้ 4252

เราจะให้ท่านดูบรรยากาศ ภายในอันหรูหรา หะรู หะรา วู้ๆ

อิชั้นขอสาบานว่าอิชั้นยืนถ่ายจากหน้าประตูห้องจริง ๆ มันได้มุมแบบนี้

และนี่คือ ห้องน้ำ ให้จินตนาการว่า ทางขวาคือห้องส้วมทางขวาเป็นอ่าง

คืออิชั้นขี้เกียจถ่ายน่ะค่ะ  อย่าด่าอิชั้นนะคะ

จริงๆ มีตู้เสื้อผ้า และตู้เซฟในตู้เสื้อผ้า และเต้ารีดด้วยนะ เอ๊ย เตารีด.... :P

และแล้ว กระเพาะเป็นนาย กายเป็นบ่าว อิชั้นก็เลยต้องไปตามกระเพราะ พ่ะย่ะค่ะ

ลงไปชั้นล่างสุด เพื่อเขมือบ!! แฮ่!!!

และนี่ก็คือ เมนูที่เราจะสามารถกินได้ - -" มีสี่อัน

โอเค ยังไงก็ฟรีเนาะ อิชั้นก็เลยสั่งซุปมันฝรั่งกับต้นหอมที่มีกุ้งกับหอยเชลล์ไป

นี่คือเมนูอันยิ่งใหญ่อลังการ..เย้..

อิชั้น นั่งรอแล้วรอเล่าอย่างมีความหวังตั้งแต่ สามทุ่ม

รอแล้วกินน้ำก็แล้ว คุยกับคนข้าง ๆ ก็แล้ว จนเกือบสี่ทุ่ม

เจ้าสิ่งนี้ก็มาถึง


เอร่อออ....ครือ.....นี่หรือคือสิ่งที่อิชั้นเฝ้ารอมาเกือบทั้งชีวิต

มันคือ...มันคือ.....


ศิลปะที่เชฟพยายามใช้เวลาจัดมาให้อิชั้น O_o แอร๊ยยยยยย

และเมื่ออาหารมาถึง อิชั้นก็มองไปรอบตัว.....O_o ตอนแรก

คนเต็มแทบไม่มีที่นั่ง และนี่คืออะไรกัน มาทำร้ายจิตใจช้านนทำมายยย

ทุกคนทิ้งชั้นไปหมด เหลือแค่คนตรงข้ามที่ร่วมชะตากรรมเดียวกัน กรี๊ด

อ้าว เพิ่งเห็นว่าโพสต์รูปกลับหัว อย่าถือสาอิชั้นเลยนะ เจ้าคะ

ด่าไปอิชั้นก็ไม่รับรู้ ฮ่าๆๆๆ

อิชั้นก็ละเลียด จนเกือบหมด แต่ไม่ได้ถ่ายมาให้ดู เพราะถ่ายจะรู้ถึง...

จากนั้น อิชั้นก็ไปอาบน้ำนอนโดยไม่รู้ว่าพรุ่งนี้กี่โมงกันแน่ แต่ก็มีห้องข้าง ๆ

ที่น่ารัก บอกว่าพรุ่งนี้ตีห้าครึ่งนะจ๊ะ

และเมื่ออิชั้นล้มตัวนอนลงก็มีโทรศัพท์ดังตอนนั้นก็เกือบตีหนึ่งแล้ว

โทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ตีห้านะเคอะ - -" เอ่อ... เกือบตีหนึ่งนะเว้ยย

อิชั้นก็นอนต่อ แล้วก็ตอนนั้นตีสี่....ก็มีโทรศัพท์โทรมาปลุก  

Morning call โอเย้

ประมาณเกือบตีห้า อิชั้นก็ลงไปเช็คเอาท์ แต่ก่อนลงอิชั้นหิวน้ำเลยเอาน้ำตรงหัวเตียงมาดื่ม

ดื่มเสร็จตรงฉลากเขียนว่า $6  โอ้ววว หายง่วงเลยตรู

หกดอลล์ อุตส่าห์จะไม่พลาดแล้วเชียว สัญชาตญาณดิบทำให้ต้องพลาดดด

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

และเมื่อเช็คเอาท์เราก็ได้ถุงกระดาษกันคนละใบ เป็นทุกที่ข้างในเป็นแบบนี้

เอ๋า ลืมรูป

รูปนี่ๆ

และนี่คืออาหารเช้าของอิชั้นเน้อ

กิ๊บกิ้ววววว พวกเราก็ฝ่าด่าน รถติดด้วยรถบัสของ jetstar ไปที่สนามบิน

และก็เช็คอิน

ท่านผู้มีอุปการะคุณจะเห็นว่ามีคนล้านแปดกำลังรอเช็คอินอยู่

และเมื่อมาถึงคิวอิชั้นก็ผ่านไปด้วยดี แต่คิวของพี่คนไทยอีกรายหนึ่ง

ที่เจอ PSA กำลังเมานี่ดิ - -" เจอแล้วเพลียใจจริงๆ

เถียงกันว่ากระเป๋ามีกี่ใบแน่ คือเค้าน่ะ ลืมติดแท๊กกระเป๋าน่ะและบอกว่ามีสี่ใบ

ทางเราบอกว่ามีห้าใบ เถียงไปเถียงมาทางนั้นแพ้ ก็โมโห เพราะต้องไปตามกระเป๋า

- -" ไรว้า
พอได้ตั๋วไม่มีแท๊กกระเป๋าติดหลังตั๋วอีก เราเลยทวง เฮียแกก็บอกว่า

ไม่เห็นเป็นไรเลย พอลงเครื่องก็ไปรับกระเป๋า...?? แล้วถ้ากระเป๋าหายจะเคลมไงอ่ะ

ตานั่นก็บอกว่า โอ๊ยยย ไม่หายหรอกคุณ - -"

เราเลยบอกว่าไม่ได้อ่ะค่ะ จะเอาอ่ะค่ะ

เค้าเลยโมโห ฟึดฟึด แล้วก็หยิบมาให้ - -" แปะให้แบบไม่เต็มใจ

และสุดท้ายเราก็ได้ตั๋ว และก็กำลังจะเดินเข้า ตม.

เป็นประสบการณ์ที่สุดขั้วมากเลยครับ

เมื่อคุณผ่าน ตม.แล้ว หากมีใบเสร็จใด ถึง 300 AUD ล่ะก็ก็แค่ไปขอภาษีคืน

แต่คุณต้องมี ใบเสร็จ ของที่ซื้อ และบัตรเครดิต แล้วคุณจะได้ภาษีคืน

อิชั้นหอบใบเสร็จไปเป็นสิบใบ ใช้ได้ใบเดียว T T ฮือๆ กรี๊ด

และสุดท้ายเราก็มาถึง Gate 4

และแล้ว เวลาก็คือ 9 โมงเช้า เครื่องออก ..ทุกคนลุ้นกันว่า เราต้องค้างคืนอีกคืนหนึ่งหรือไม่

หรือว่าอะไรหรือจะเลื่อนอีก ...และแล้วสิ่งที่พวกเรารอคอยก็มาถึง

เมื่อเสียงนี้มาถึง "Boarding time flight JQ029"

กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด

ทุกคนโห่ร้องด้วยความดีใจ อันนีจริงๆนะ ไม่ได้โม้ (มิใช่สมรักษ์)

ทุกคนในเก็ท 4 โห่ร้องอย่างดีใจ

เราก็ขึ้นเครื่องอย่างมีความสุข

นั่ง ๆ นอน แล้วอิชั้นก็หลับ คนข้าง ๆ อิชั้นก็ได้ ถุงยังชีพและหูฟัง

แต่อิชั้นซึ่งกำลังหลับไหลไม่ได้...เย้ย..ไม่ยอม

และหนุ่มข้าง ๆก็บอกดิชั้นว่าเดี๋ยวเค้าไปขอให้ .... เอ่อ..น่ารักวุ้ย

นี่คือสิ่งที่อิชั้นได้มาจากหนุ่มข้าง ๆ ไปขอแอร์ให้

มาดูผู้โดยสารในเครื่องกัน

และของทุกอย่างในไฟล์ทนี้ฟรี

ไม่ต้องเสียเงินแต่อย่างใด เก็บไว้ซื้อเรือพายเล่นดีฟ่า

แต่สำหรับคนที่เสียเงินมาแล้ว เหมือนจะได้อาหารดีขึ้น..อันนี้คิดเองนะจุ๊บ

นี่คือมื้ออาหารที่ไม่ได้เสียเงินพร้อมแอร์น่ารัก

ตอนแรกอิชั้นจะกินพาสต้า แต่จู่ ๆ ก็มีลูกชิ้นเนื้อมาเกะกะลูกตา

อิชั้นเลยกินนี่ มันฝรั่งอบพร้อมผัดไรไม่รู้เปรี้ยวๆ เค็ม ๆ

ก็หร่อยดีนะ

อ๊ะ ลืมรูป

อ้าวไม่เห็น สวัสดีคุณลุงแบกเป้นะคะ

และแล้วเมื่ออิ่มพวกเราก็หลับบ้าง มีวีดีโอมาดู (ฟรี ๆ)บ้าง จากนั้นเวลาประมาณเที่ยง ตามเวลาประเทศไทย ก็มีมาอีกมื้อ

เป็นแกะกับมันบด และก๋วยเตี๋ยวไก่

ฝรั่งข้าง ๆ บอกของอิชั้นน่ากินกว่า แต่ไม่ทันล่ะ เค้าเลยต้องจำใจกินแกะ

ทั้ง ๆ ที่อยากกินก๋วยเตี๋ยวไก่

และนี่คือโฉมหน้าของก๋วยเตี๋ยวไก่

และนี่คือประสบการณ์การที่เครื่องยกเลิกครั้งแรกในชีวิตของอิชั้น หุหุ ก็ดีนะ แต่ว่า จะไปพม่าวันที่ 2 เนี่ย ยังไม่ได้ขอวีซ่าเลย แล้ววันจันทร์ได้ข่าวว่า สถานทูตปิดอีก อะไรจะซวยซ้ำซากแบบนี้เนี่ย

ขอบคุณที่เผลอกดเข้ามาขำ

จุ๊บๆ รักนะทุกคน บายยยย

อ่านสนุกดีจังเลย

ชอบการเล่าเรื่องจัง อ่านแล้วขำดี

อ่านแล้วดูท่าจะเครียด แต่เล่าเรื่องได้น่ารักมากเลยครับ ^^v

ฮ่า ๆๆ เครียดมากหน้าแก่เร็วค่ะ อิอิ ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ

อารมณ์ดีมากค่า

น่ารักจังค่ะ เล่าประสบการณ์เครียดๆ ได้สนุกมาก ดีแล้วค่ะ อารมณ์ดีหน้าตาจะได้สดใส เนอะ ^^

คิดบวก ชีวิตก็มีความสุข ๕๕๕

สนุกดีครับ คิดซะว่าอยู่ออสต่ออีกวันนึง รอสถานการณ์น้ำท่วมที่เมืองไทยทุเลา (เหรอ??) อิอิ

คุณกุหลาบคิมหันต์โชคดีมากที่สายการบินรับผิดชอบ

แฟนเพื่อนเราบินไปสิงคโปร์ ใช้บริการเจ็ตสตาร์นี่แหละ ตอนต่อเครื่องที่ดาร์วิน ปรากฎว่าเที่ยวบินต่อไปที่จะไปสิงคโปร์ยกเลิก ผู้โดยสารโดนปล่อยให้นอนที่สนามบิน แฟนเพื่อนทำ travel insurance ไว้ เลยได้นอนโรงแรม

เอ..แปลกจังนะคะคุณ onigiri ปกติ ถ้าทางสายการบินผิด จะรับผิดชอบทั้งหมดค่ะ

ไม่เคยได้ยินว่าทางสายการบินไม่รับผิดชอบนะคะ แล้วยิ่งที่ออสแล้วด้วย

ถ้าไม่รับผิดชอบนี่ เจ็ทสตาร์อยู่ไม่ได้แน่ค่ะ ต้องถูกฟ้องไปแล้ว

เพราะถามทุกคนที่รู้จักที่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้ไม่มีไม่รับผิดชอบนะคะ

ฟูลเซอร์วิสรับผิดชอบค่ะ

แต่โลว์คอสต์ ตอนซื้อตั๋ว ในเว็บจะบอกเลยว่า ถ้ามีการเปลียนแปลง ยกเลิก สายการบินจะไม่รับผิดชอบค่ะ ควรซื้อ travel insurance เอง

เมื่อสองสามปีที่แล้ว ก็เป็นข่าวทีวีทุกช่องเลย ผู้โดยสารเจ็ตสตาร์ที่จะมาเมลเบิร์น ตอนเปลี่ยนเครื่องที่ซิดนีย์ แล้วมีการยกเลิกเที่ยวบินไม่มาเมลเบิร์น วันนั้นเกิดเหตุอะไรไม่ทราบ สนามบินปิดด้วย ทำให้ผู้โดยสารที่ไม่ได้ทำ travel insurance ต้องมานอนริมถนนค่ะ ผู้โดยสารด่ากระจายเลยตอนนั้น

สนุกดีครับ  น่าจะเครียดกลับขำแทน  

คุณเจ้าของกระทู้เป็นคนอารมณ์ดีมากคิดบวกด้วยค่ะ  ชอบๆๆ

อ่านแล้วเหมือนๆ ได้ไปเที่ยว adventure ยังไงพิกลๆ นะค่ะ 55

แต่ก็สนุกไปอีกแบบ ... ทั้งๆ ที่ ต้องโดนยกเลิกเีที่ยวบินแท้ๆ

ฮามากมายค่ะ

ขอบคุณที่มาแชร์ค่ะ

เพราะแบบนี้เราถึงนั่งแต่การบินไทย 5555+

อีก 3 อาทิตย์จะบินตาม จขกท กลับบ้านเกิดละค่าา ^0^

อ่านแล้วสนุกดีจังเลยครับ ลุ้นมาก

อ่านไปก็ทั้งขำทั้งลุ้นค่ะ  ^^

ขอถามข้อความใน คห. 37 ค่ะ

ถ้าสายการบินเขาไม่ส่งกระเป๋าผู้โดยสารมากับเครื่อง (บิน Kingfisher จาก กทม. ไป กัลกัตตา) แล้วเขาควรจะต้องจ่ายค่าชดเชยที่ผู้โดยสารต้องใช้จ่ายเช่น แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ชั้นใน ชั้นนอก

ทางสายการบินเขา commit ว่ากระเป๋าจะมาถึงในอีก 24 ชม. ข้างหน้า (คือวันละ flight ก็เวลาเดิมกับวันที่เราเดินทางมาถึงแหล่ะ แต่เป็นอีกวันนึงถึงกระเป๋าจะตามมา) ทีนี้คณะทัวร์ก็รอไม่ได้สิคะ จึงต้องนัดกระเป๋าไปส่งที่เมืองถัดไป ใช้เวลาทั้งหมด 3 วันแน่ะ

แต่สายการบินไม่ได้ชดเชยไรให้ ผู้โดยสารจึงเสีนใจ ผิดหวังกับบริการ และสายการบินบอกว่าจะชดชเยสำหรับคนที่ไม่ได้กระเป๋ษเลยสักใบ แต่ถ้าใครได้บางใบก็ไม่ได้ชดเชย

กำลังจะไปเมลเบิร์น แวะมาอ่านขำๆ และหาข้อมูลค่ะ