โมโหตัวเองจังเลย "ทำดี" มันทำยากหรือไงฟ่ะ....โกรธตัวเองจัง!      

(อาจจะผิดห้องไปหน่อย แต่อยากแชร์ค่ะ)

เรื่องของเรื่องคือว่า วันนี้เรากับสามีไปทำธุระแถวๆ อนุสาวรีย์ชัยฯ (บ้านเราอยู่แถวๆ แยกฟอร์จูน รัชดา) ขาไป เราก็นั่งรถเมล์สาย 168 ไปลงอนุสาวรีย์ฯ ที่นี้พอทำธุระเสร็จประมาณ 18:30 เรากับสามีก็เลยมารอรถเมล์สาย 168 เพื่อกลับบ้าน ที่นี้พอรถเมล์เข้าเทียบสถานี คนก็กรูกันขึ้นรถเมล์ทั้งประตูหน้า และประตูด้านหลัง เราก็เห็นว่าคนไม่เยอะเท่าไหร่ และจากอนุสาวรีย์ฯ ไปแยก Fortune ก็ไม่ไกลเท่าไหร่ ยืนก็คงไม่นาน รถก็ไม่ติด ก็เลยไม่ได้ไปแย่งเบียดกับเค้า

ทีนี้พอขึ้นรถเมล์มาได้ ก็เห็นที่นั่งด้านหลังว่างทีนึง ข้างน้องผุ้หญิงคนนึง หน้าตาดี ตาโต ขาวๆ อวบๆ แต่งตัว ok และถือของพะรุงพะรัง (ประมาณว่าเพิ่งเดินช๊อปที่อนุสาวรีย์มาหมาดๆ) เราก็เลยไปนั่งข้างน้องเค้า ซึ่งเป็นตำแหน่งตรงประตูหลังเลยค่ะ และสามีก็มายืนตรงข้างๆ ที่เรานั่ง (เยื้องไปข้างหน้า)

ที่นี้พอรถกำลังเคลื่อน น้องคนนี้ก็หยิบโทรศัพท์มาโทรหาเพื่อน (มั๊ง) แล้วก็พูดคุยกับเพื่อน บลา บลา บลา.... ที่นี้กระเป๋ารถเมล์ก็ค่อยๆ เดินมาเก็บเงิน สามีก็จ่ายเงินให้ กระเป๋ารถเมล์ 2 คน ราคารวม 22 บาท และยื่นตั๋วรถเมล์ให้เราถือไว้ พอกระเป๋ารถเมล์เดินมาก็บอกว่า ค่ารถครับ เราก็ยื่นตั๋วของเราให้กระเป๋าดู แล้วกระเป๋าก็มองน้องผู้หญิงประมาณว่ารอน้องเค้ายื่นเงินใหิ้ แต่น้องเค้าคุยโทรศัพท์ แล้วก็ไม่ได้สนใจกระเป๋าเลย... กระเป๋าก็เลยไปเก็บคนข้างๆ (อีกฟาก) ก่อน แล้วก็คนนั่งข้างหลังเรา พอเสร็จก็มองมาที่น้องที่น้้งข้างเราอีกทีนึง น้องเค้าก็ยังคุยโทรศัพท์อยู่ ไม่ได้มองกระเป๋าเลย... เราก็กำลังคิดว่าจะสะกิดเรียกน้องเค้า   แต่บังเอิญกระเป๋าเค้าเดินเลยไปก่อน เพื่อไปเก็บคนด้านหลังๆ เราก็นั่งๆ คุยกับสามีไป แต่ก็เหลือบมองน้องเค้าก็สังเกตว่าน้องเค้าคุยโทรศัพท์อยู่ และในมือก็ไม่ได้ถือเงินเพื่อจ่ายค่ารถเมล์เลย แต่คิดอีกที หรือน้องเค้าอาจจะกำไว้ในเมือที่ถือโทรศัพท์อยู่ก็ได้ (คือโดยปกติแล้ว คนเราเวลานั่งรถเมล์แล้วก็ต้องเตรี่ยมเงินจ่าย เพื่อจะได้สะดวกเวลากระเป๋ามาเก็บตังค์ใช่ไม๋ค่ะ)

ที่นี้พอรถเมล์ผ่านแฟลตดินแดงข้ามแยกโบสถ์แม่พระฟาติมา น้องเค้าก็หยุดคุยโทรศัพท์ค่ะ ที่นี้กระเป๋ารถเมล์ก็เดินวกกลับมาด้านหน้ารถ ผ่านมาหยุดที่เรานั่ง และพอดีมีคนขึ้นรถเมล์เพิ่ม ตรงหน้าโบสถ์แม่พระ กระเป๋ารถเมล์ก็เก็บเงิน  

ที่นี้ เรามองน้องเค้า เพราะคิดว่าน้องเค้าควรจะจ่ายเงินได้แล้ว ปรากฎว่าน้องเค้านิ่งค่ะ ทำหน้าเฉยๆ มากๆ และเตรียมตัวลุกค่ะ  เราก็มองหน้าน้องเค้า เค้าก็ทำเฉยๆ แล้วเราก็มองหน้าสามี แล้วก็บอกกับสามีว่า น้องเค้ายังไม่ได้จ่ายเงินเลย (คือพยายามพูดให้น้องเค้าได้ยิน) น้องเค้าก็รู้นะค่ะ เพราะคงได้ยินที่เราพุดค่ะ และน้องเค้าก็ไม่สนใจ ไปยืนกดกริ่งตรงประตู เพื่อจะลงป้ายตรงตลาดขวัญ  (ตอนนี้กระเป๋ารถเมล์เดินไปด้านหน้ารถแล้วนะค่ะ เพราะเค้าคงจำไม่ได้นะค่ะ) เราก็มองหน้ากระเป๋ารถเมล์ แล้วทำหน้างงๆ เพื่อจะสื่อให้กระเป๋ารถเมล์รู้ แต่เราไม่ได้พูดอะไรไป (ทำไม เราไม่ตะโกนบอกกระเป๋าว่าน้องสาวคนนี้ยั้งไม่ได้จ่ายตังค์ฟ่ะ หรือไม่ อย่างน้อยๆ เราก็น่าจะสะกิดบอกน้องคนนั้นว่าจะลงแล้ว จ่ายเงินค่าโดยสารก่อนดีไม๊ค่ะ)

แต่นาทีนั้นนึกไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก กำลังอึ้ง  เพราะน้องคนนี้หน้าตาน่ารักเชียว ดูแล้วไม่ใช่ชาวบ้านแบบไม่มีตั้งค์นะค่ะ แต่แค่เงิน 11 บาททำไมต้องโกงด้วย คือมันอึ้งๆ คาดไม่ถึง

เราก็ลงป้ายถ้ดจากน้องเค้าไป คือป้ายก่อนถึงแยก fortune พอลงมาแล้วก็เล่าให้สามีฟัง แล้วนึกโกรธตัวเอง ทำไมไม่กล้าทำสิ่งที่ถูกต้อง ทำไมไม่ตะโกนบอกกระเป๋ารถเมล์  หรือสะกิดบอกน้องเค้าจ่ายเงิน ไม่เข้าใจว่าเราอายที่จะทำดี หรือไม่่กล้าที่จะทำดี หรืออะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือ ตอนนี้โกรธตัวเองจังเลย เสียใจกับพฤติกรรมของตัวเองที่ไม่กล้า ทั้งๆ ที่เห็นว่าที่น้องเค้าทำเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ทำไมไม่กล้าที่จะยืนหยัดทำสิ่งที่ถูกต้อง...


เกลี่ยดต้วเองอ่ะ.....

เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้เสมอ และทุกวัน รอบๆ ตัวเราค่ะ
อย่าไปเกลียดตัวเองเลยนะคะ มองโลกอย่างเข้าใจจะสบายกว่าค่ะ
เขาโกงค่ารถเมล์ ก็เป็นการบ่มเพาะนิสัยเสียเก็บไว้ในตัวเขาเอง ครั้งนี้ไม่โดน แต่สักวันคงเจอของแข็งค่ะ

อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์เลยนะคะ เอาเวลาไปใส่ใจดูแลปัญหาของคนรอบตัวเราอย่างเพื่อน ครอบครัว ญาติพี่น้อง สบายใจกว่าค่ะ

สำนึกดี สังคมดีครับ อย่าโทษตัวเองเลยครับ คนที่ควรอายและเกลียดการกระทำของตัวเองคือ น้องขาวอวบครับ

สงสัยปกตินั่งรถเมล์ฟรีจนเคยตัว 5555

ผมเองก็ลืมบางทีนั่งรถร้อน ส่วนมากจะเป็นรถฟรี พอรถเสียเงินมาก็นั่งลืมสนิท พอกระเป๋าเขย่ากระบอกเงินเท่านั้นแหละ นึกออกเลย

ส่วนปอ.บางทีผมก็ไม่เข้าใจกระเป๋าเหมือนกัน ผมชอบนั่งท้ายๆ บางทีเดินมาไม่ถึงก็เดินกลับไปหน้ารถซะละ  โบกมือให้ก็ไม่เห็น แล้วก็ไปนั่งคุยกับคนขับอยู่นั้น -*-

ถ้าเป็นรถร่วมนะไม่ได้เชียว ทุกบาททุกสตางค์ 555

เคยได้ยินมั้ยครับว่า ความดีมันต้องหัด ความชั่วไม่ต้องสอน

สำหรับ จขกท.ก็ถือซะว่าสะสมประสบการณ์เพื่อจะทำความดีที่ยิ่งใหญกว่านี้

ทำดีแล้วโดนชาวบ้านด่า/หมั่นไส้/เกลียดขี้หน้า ฯลฯ ไม่ต้องสนใจครับ
เพราะถึงเวลานั้นคุณจะรู้สึกสุขใจ สบายใจ มากกว่าความรู้สึกอื่นๆแน่นอนครับ
แต่ต้องหัดรู้จักเซฟตัวเองด้วยนะครับ
ที่กล้าแนะนำแบบนี้เพราะผมเคยทำมาหมดแล้วครับ ดี-ชั่ว-เ..ี้ยๆ เคยมาแล้วทั้งนั้น

ส่วนน้องคนนั้น..........ก็คงแบบท่อนหลังละครับ

ไม่ยาก

ถ้าจะรักษาความถูกต้อง ก็ สะกิดบอกให้จ่าย  ผมทำมาแล้ว

ไม่ง่าย

พะว้าพะวัง คิดว่าจะยุ่งดีมั้ย? แล้วก็ผ่านไป


ไม่ง่าย ไม่ยาก

เป็คนเกิดในเมืองไทย เห็นให้รู้ แล้วก็ปล่อยผ่านไป


เลือกเอา

---------------------------

ถ้าเป้นผม: สามคนครับ

แล้วก็จ่ายไป

จขกท ลองเดินไปหน้ารถแล้งหรือยังครับ เผื่อเจอป้าย

''รถเมล์ฟรี จากภาษีประชาชน'' ??

^
^
คห บน รถเมล์ฟรี จะมีคุณกระเป๋ารถเมล์มาเก็บเงินค่าโดยสารได้ยังไงครับ?

จขกท น่ารักมาก อย่าไปคิดอะไรเลย คนเราไม่เหมือนกัน มีดีและชั่ว บางคนเห็นแก่ได้......

เล่าซะยาว  ไอ้เราก็นึกว่าเจอมิจฉาชีพ
กลายเป็นโกงค่ารถซะงั้น !!!  

อ่านจบ นึกถึงเรื่องตนเอง...

วันวาน ดิฉันไปซื้อของที่ห้างท้อบ จะมารอจ่ายเงิน

เดินเร็วไป ชนป้ายเหล็กหล่นบริเวณแคชเชียร์ คือป้ายว่า เชิญใช้บริการช่องถัดไป ดิฉันก็ก้มลงเก็บวางที่เดิม

แล้วมายืนต่อคิวรอจ่ายเงิน ต่อจากเด็กผู้ชายอายุประมาณ 13 ปี ถือของในมือสองชิ้น

คิวหน้าสุด เป็นผู้ชายคนนึง แต่งตัวดูดีมาก ซื้อของเต็มรถ ผู้ชายคนนี้ มีน้ำใจ เห็นว่า ของเด็กน้อย จึงบอกให้เด็กจ่ายก่อนเขา

แต่เด็กคนนี้ ยินดีจะรอตามคิวค่ะ

ต่อมาระหว่างจ่ายเงิน ผู้ชายคนนี้ก็หยิบของมาไม่ครบขาดไปชิ้นนึง เขาจึงรีบร้อนเดินไปหยิบ ตัวเขาชนรถเข็นๆ ชนชั้นวางของหล่นหลายชิ้น

เขาทำเฉย ไม่เก็บของ เราเห็นเต็มสองตา ของหล่นหลายชิ้น

ดิฉันเองก็มือไม่ว่าง ถือของที่ซื้อเต็มสองมือ ไม่ได้ใช้ตระกร้าหรือรถเข็น หากว่างจะเก็บให้

แต่คิดได้ว่า เขาควรมาเก็บเอง  เพราะเขาทำมันหล่นจึงบอกเขาว่า  คุณคะ คุณทำของตกหลายชิ้นเลยค่ะ

เขาก็ไม่พูดอะไร เดินมาเก็บของ แล้วไปรอจ่ายเงินต่อ

ถึงตรงนี้ ดิฉันคิดไปว่า บางที คนเราก็อาจจะลืม เลือน ไม่ใส่ใจเรื่องที่อยู่ตรงหน้าก็ได้นะคะ

เช่น คิดเหม่อ เผลอ หลง ลืม หรือแม้อาจจะตั้งใจ จนทำให้เราอาจจะคิดได้หลายๆอย่าง

บางทีสิ่งที่เราคิดกับสิ่งที่เป็นจริง อาจจะแตกต่างกันได้นะคะ

ผมแปลกใจกับกระเป๋ารถเมล์มากกว่าอ่ะครับ
ปกติเรื่องเก็บค่าโดยสารไม่น่าจะปล่อยให้หลุดรอดไปได้ง่ายๆ
ถึงแม้ว่าคุณจะคุยโทรศัพท์ เกาตรูด นั่งหลับ นั่งตด
กระเป๋าจะไม่ปล่อยให้คุณลอยนวลง่ายๆ อ่ะครับ

โอยย คนชั่วเลยเหรอค้าบ T_T

ลุงเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมนะ
ใครทำอะไรจะได้รับแบบนั้น ยุคนี้กรรมติดจรวดครับ

เริ่มอย่างนี้ดีแล้วครับ ไม่นิ่งดูดาย เหมือนกันคนส่วนใหญ่ในสังคมนี้เป็นกัน ถือว่า
ไม่ใช่เรื่องของตน เอาง่ายๆจากความคิดก่อน แล้วค่อยๆพัฒนาไปครับ เริ่มต้นดีแล้ว

คุณไม่ผิดอะไรเลย แต่รู้สึกไม่ดี อย่าคิดมากเลยนะคะ
ลืมมันไปเถอะ เพราะคนแย่ๆมักมีอยู่ในสังคมทุกสังคมเสมอ

เกลียดคุณเหมือนกันนะครับ ทำไมไม่ตะโกนไปเลยทำดีไม่มีใครว่า แล้วจะภูมิใจในความดีที่มีอยู่ในตัวเรา ...

คือจริงๆแล้วผู้หญิงคนนั้นเค้าซื้อบัตรโดยสารรถเมล์รายเดือนหรือเปล่า

แต่ว่าไม่ได้ยื่นให้กระเ๋ป๋ารถเมล์ดูด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่

ทีนี้พอคุณพูดว่าเค้าไม่จ่ายเงิน เค้าก็อาจจะไม่เดือดร้อน

เพราะถือว่าตัวเองซื้อตั๋วเดือนแล้ว คุณจะว่าอะไรก็ว่าไปเค้าไม่สะทกสะท้าน เพราะเค้าไม่ผิด

เราก็เจอบ่อยนะคนที่ซื้อบัตรเดือนแล้วแขวนคอไว้แบบพนักงานออฟฟิศ

พอกระเป๋ารถเมล์เห็นเค้าก็เดินผ่านไป ไม่ได้ทวงอะไร

ไม่ต้องแปลกใจ ตัวเองก็เจอแบบนี้บ่อย แต่ส่วนมากจะเป็นคนแก่ที่ท่าทางไม่เหมือนคนไม่มีกะตัง แต่ตีหน้าเซ่อไม่จ่ายมีอะไรไม๊ เราก็คิดว่าคนแก่คงอยู่อีกไม่นานก็ตายแล้ว ก็ให้เขานั่งฟรีไปเหอะ

เชื่อแบบลุงแบกเป้ค่ะ

เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ตามโอกาส ผมเคยขึ้นเมื่อนานมาแล้ว รอรถจนคิดไรเพลิน พอรถมาก็ขึ้นไปนั่ง มองไปนอกหน้าต่างคิดอะไรไปเรื่อย กระเป๋าเดินมาเฉียดๆ ก็ไม่ทันนึก กระเป๋าก็ไม่เรียก หรือเรียกแต่โลกส่วนตัวสูงมาก็ไม่รู้ เลยไม่ได้ยิน รู้ตัวอีกที นั่งไม่กี่ป้าย ลงรถมา เฮ้ย...ลืมจ่ายเงิน แต่ลงมาแล้วก็ไม่รู้จะทำไง

อยากให้มีคนแบบ จขกท เยอะๆในประเทศไทย และอยากให้ไปทำงานที่ สตง และ ปปป ปปง จัดการกะพวกโกงกินทุจริตคอร์รับชั่น

อย่าคิดมากครับ...

กระเป๋าเขาได้เรียนรู้จากผู้โดยสารว่าถ้ามีภาษากายแบบนี้ก็คือไม่จ่ายตังค์ เขาไม่อยากมีเรื่อง จึงซื้อรำคาญ ก็ปล่อยไป การโทรศัพท์นานๆ ถ้าตั้งใจจะจ่ายตังค์ อีกมือก็เปิดกระเป๋าหยิบตังค์ได้ แต่นี่ตั้งใจไม่จ่าย ดีนะที่ตอนคุณพูดกับสามี เขาไม่ด่าคุณกลับ ในชีวิตประจำวัน พบเจอบ่อย แม้แต่ค่ารถตู้ก็กล้าเบี้ยว จนเดี๋ยวนี้คนขับก็จะเก็บตังค์ก่อนขึ้นรถ