เช้าอันสดใสบนเกาะอันเงียบสงบ เนื่องจากว่าวันนี้เป็นอาทิตย์ด้วย ทุกอย่างจึงดูเหมือนหยุดนิ่งอยู่กับที่ ระหว่างที่รอเวลาอาหารเช้า ผมจึงฆ่าเวลาด้วยการไปเดินเล่นรอบๆโรงแรม
โรงแรมนี้นอกจากห้องพักข้างในจะน่าพักแล้ว ข้างนอกโรงแรมก็น่ารักมากๆ เต็มไปด้วยเถาว์กุหลาบหลากหลายสีที่กำลังบานอยู่ข้างกำแพง

เรื่องราวของวันก่อนครับ
Day 1 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11278778/E11278778.html

ที่ดินว่างเปล่าติดกับโรงแรม จริงๆแล้วเป็นแปลงผักหลากหลายชนิดที่น่าจะเพิ่งเก็บเกี่ยวไป ส่วนร้านขายผักหน้าโรงแรมที่แวะดูเมื่อวาน ตอนนี้ยังไม่เปิด

วันนี้อากาศแจ่มใส อากาศก็เย็นกำลังดี คาดว่าทุกคนคงสวดภาวนาขอไว้อย่างนั้น เพราะวันนี้เราวางแผนจะไปชมดอกไม้บนเกาะดอกไม้ที่มีชื่อเสียง ถ้าฝนตกลงมาทุกอย่างคงกร่อย

จากนั้นก็เดินไปยังโบสถ์เซนต์จอร์จ โบสถ์เก่าแก่ซึ่งตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว ที่ดูเหมือนจะพยายามเชื้อเชิญให้ผมข้ามไปชมตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

หากมาถูกเวลาก็จะได้เห็นภาพของโบสถ์เซนต์จอร์จสีเหลืองตั้งเด่นท่ามกลางแปลงผักกาดสีสันสวยงามเต็มพื้นที่ อันเอกลักษณ์ของเกาะที่มักปรากฏบนโปสเตอร์หรือโบชัวร์การท่องเที่ยวอยู่เป็นประจำ
แต่ว่าสภาพที่เห็นตอนนี้มีแต่ดินดำๆ กับเศษผักอีกนิดหน่อย

โบสถ์เก่ากับแปลงผักสวยแปลกตาจากเน็ตครับ

ความน่าสนใจของโบสถ์อยู่ที่ภาพเขียนปูนเปียกบริเวณโถงด้านใน จากสมัยศตวรรษที่ 10 โดยสีสันอาจดูซีดจางไปบ้างตามกาลเวลา แต่ก็นะ ตั้งพันกว่าปีได้แล้ว
กลับมาที่โรงแรมเพื่อทานอาหารเช้า ลากกระเป๋า และเตรียมออกเดินทาง

ออกจากเกาะไรเช่นเนามาแป๊ปเดียว ยังไม่ทันถึงสิบห้านาที ก็มาจึงจุดหมายแรกของเราที่กาะไมเนา หรือ Insel Mainau เกาะอีกแห่งในทะเลสาบคอนสแตนซ์ Lake Constance เช่นเดียวกัน เป็นเกาะที่เป็นเหมือนสวนพฤษศาสตร์ เต็มไปด้วยพรรณไม้ทั้งเขตร้อนและเขตหนาว รวมทั้งสวนดอกไม้ ไร่องุ่น ป่าสน และอื่นๆอีกมากมาย

รู้จักเกาะแห่งนี้จากการดูข่าวในพระราชสำนัก เพราะว่าสมเด็จพระเทพฯ ท่านเสด็จมาที่นี่หลายครั้งแล้ว เพื่อทรงประชุม หรืออะไรสักอย่าง ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะได้มาเยือนด้วยตัวเอง
วิธีการมาก็คือต้องจอดรถไว้บนแผ่นดินใหญ่แล้วอาจจะเลือกนั่งรถบัสเข้ามาที่ใจกลางเกาะ หรืออาจจะค่อยๆเดินข้ามสะพานเข้ามาเกาะเองก็ได้ แต่ก็เหนื่อยหน่อย
ตรงบริเวณจุดลงรถบัส เห็นดอกอะไรไม่รู้ปลูกเป็นพุ่มใหญ่ๆ สวยมาก

ส่วนตัวแล้วเคยไปพวกสวนพฤษศาสตร์มาก็หลายที่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นที่แม่ริม ดอยตุง หรือแม้กระทั่งงานพืชสวนโลกที่เชียงใหม่ แต่ก็ยอมรับว่าไม่มีที่ไหนสวยสู้ที่นี่ได้เลยจริงๆ

มันดูเหมือนสวยแบบไม่ได้ตั้งใจ ดูธรรมชาติ แต่จริงๆแล้วคงมีการจัดวางภูมิทัศน์ และบริหารจัดการพื้นที่กันมาเป็นอย่างดี
สีสันแจ่มมาก

ปลายสุดของเกาะมีพระราชวัง และโบสถ์แบบบาโร้กอยู่ แต่จะไม่ขอเล่าประวัติของที่นี่นะครับ เพราะมันจะขัดจังหวะบรรยากาศการเดินชมสวน

ใบต้นแปะก๊วยสีเขียวสด ปกติเคยเห็นแต่ใบสีเหลืองช่วงใบไม้ร่วง แต่นี่ก็ดูสวยอีกแบบ

สวนกุหลาบแบบอิตาเลี่ยน

ไร่องุ่นขนาดย่อม บนทางลาด

หอคอยแบบสวีเดน ตั้งเด่นอยู่บนเนินสูงสุดของเกาะ

ทางเดินต้นสนเขียวขจี

ซุ้มสำหรับนั่งพัก มีเถาว์ดอกไม้สีม่วงคลุมอยู่ โครตสวย

นกยูงยักษ์อีกหนึ่ง Landmark ของเกาะ น่าเสียดายที่ขนหางยังไม่บานเต็มที่

แม่เป็ดขี้เหร่ว่ายน้ำนำลูกเป็ด

ฝูงเป็ดกับนกยูงถือเป็นงานจัดแสดงค่อนข้างจะถาวรของที่นี่ หากว่าสีสันบนตัวอาจจะเปลี่ยนแปลงไปตามสีสันของดอกไม้ที่ปลูก

อยู่ๆฝนก็ตกลงมา นักท่องเที่ยวหาที่หลบกันอุตลุด แต่สักพักก็หยุด พวกเราออกมาเดินกันต่อ

ค่าชมเกาะ 15.9 EUR  ถือว่าคุ้มค่าทีเดียวสำหรับการหย่อนใจ และมุมสวยๆสำหรับถ่ายรูปทั่วทั้งเกาะ

รู้จักการเอาของเก่ามาตกแต่งสถานที่เสียจริงๆ

ตัวมาสคอตต์ของเกาะ เป็นดอกไม้ยิ้มได้ที่น่ารักเข้ากับสถานที่ดีมากๆ

ตอนนี้เราเดินข้ามสะพานกลับออกมาจากเกาะแล้วครับ เพราะยังมีจุดหมายต่อไปรออยู่อีก

แน่นอนว่าต้องไม่พลาดร้านขายของที่ระลึก สำหรับที่นี่อาจจะแปลกๆหน่อยนะครับ เพราะจะมีพวกพวกกุญแจ โปสการ์ด เหมือนทั่วไปแล้ว ยังมีพวกต้นไม้ เมล็ดพันธุ์ดอกไม้ อุปกรณ์ทำสวนและตกแต่งสวนให้เลือกซื้ออีกมากมาย

และไม่สามารถขาดได้เลย ถ้าเป็นแหล่งท่องเที่ยวของเยอรมนี ต้องมีพี่หมีฮาริโบตัวเหลืองวางขายอยู่แทบทุกที่ ราคาก็ปกติเหมือนกับในซุปเปอร์มาร์เก็ตครับ

เรากลับเข้าประเทศสวิตเซอร์แลนด์เพื่อไปขึ้นภูเขากัน แต่ว่าไม่ใช่ภูเขาธรรมดา หากเป็นถึงราชินีแห่งภูเขา หรือ Queen of the Mountain อันเป็นสมญาของภูเขาริจิ
ริจิ หรือ Rigi เป็นภูเขาที่อยู่ติดกับทะเลสาบลูเซิร์น Lake Luzern หรือ Vierwaldstättersee เป็นหนึ่งในสถานที่ยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวที่มาแถบทะเลสาบลูเซิร์นที่จะขึ้นมาสัมผัสหิมะ ปีนเขา หรือเล่นสกี
ภูเขาที่เห็นไม่ใช่ริจินะครับ แต่เป็นวิวสวยของทะเลสาบลูเซิร์น

วิธีการขึ้นริจิที่สะดวกที่สุดคือรถไฟ ซึ่งจะสามารถขึ้นไปถึงยอดสูงสุด หรือ Rigi Krum ได้เลย แต่ตอนที่เรามาถึงรถไฟเพิ่งจะออกไป จึงมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือ รอรถเที่ยวถัดไปอีกประมาณ 1 ชั่วโมง หรือเปลี่ยนไปเที่ยวแบบอื่น
โปสเตอร์ที่ติดตรงห้องขายตั๋วดูเหมือนจริงมากๆ

สุดท้ายเราก็เลือกมาที่นี่ สถานีเคเบิลที่เมืองเวกกีส Weggis อีกหนึ่งวิธีที่จะขึ้นริจิ แต่ว่าจะขึ้นไปถึงแค่สถานีคาล์ทบัด Kaltbad เท่านั้น (ค่าเคเบิลไป-กลับ 47 CHF) หากต้องการขึ้นไปถึงยอดสูงสุด หรือ Rigi Krum จำเป็นต้องต่อรถไฟอีกหนึ่งทอด

ในครั้งแรกก็ไม่รู้หรอกว่าจะได้เห็นอะไรบ้าง เพราะปกติแล้วการชมทะเลสาบลูเซิร์นจากด้านล่างก็น่าเพลิดเพลินที่สุดแล้ว แต่ทันทีที่เคเบิลเริ่มเคลื่อนออก เราก็ได้เห็นวิวทะเลสาบในอีกมุมหนึ่งที่ถือว่าสุดยอดมาก

ระหว่างที่เคเบิลสูงขึ้นเรื่อยๆ ความติ่นเต้นก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน มองเห็นเมืองเวกกีสและเมืองอื่นๆรอบทะเลสาบดูเล็กลงไปขนัดตา

วิวอันน่าติ่นตาของทะเลสาบลูเซิร์น ทะเลสาบที่ค่อนข้างยาวและแคบ ขนาบด้วยภูเขาสูงทั้งสองข้าง เห็นยอดเขาโดยรอบยังคงขาวโพลนด้วยหิมะ

เมื่อขึ้นมาถึงข้างบน รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะไม่มีจุดชมวิวหรืออะไรให้ดูมากนัก แต่มองเห็นซอกเขาแคบๆอยู่ใกล้ๆ เราก็ไม่พลาดที่จะเข้าไปสำรวจ ไหนๆก็ขึ้นมาแล้ว

ภายในเป็นโบสถ์ อากาศตรงนี้ค่อนข้างเย็นและชื้นมาก มิน่าฝรั่งที่เราคุยด้วยบนเคเบิลถามว่า เราจะขึ้นไปถึง Krum เลยรึเปล่า เพราะเขาคิดว่าลักษณะการแต่งตัวของเราเพียงแค่นี้ (วันนี้หยิบแจ็คแก็ตบางมาใส่) คงไม่พอที่ทานความหนาวบนยอดริจิได้
บนพื้นจะเห็นเกล็ดน้ำแข็ง (ไม่ใช่หิมะ) กระจายอยู่เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นน้ำค้างแข็ง หรือ ลูกเห็บ

ออกจากสถานีเคเบิล เราก็มุ่งหน้าไปยังที่พักของเราคืนนี้ที่เมืองชื่อว่า เกรชเช่น Grachen ซึ่งเราจะต้องเอารถตู้ไปขึ้นรถไฟเพื่อลอดอุโมงค์ไปอีกด้านหนึ่งของภูเขา ซึ่งประหยัดเวลาและปลอดภัยกว่าการขับขึ้นภูเขาข้ามไป (แต่ไม่ค่อยประหยัดตังค์) โดยเฉพาะในบางช่วงที่ถนนปิดเพราะมีหิมะหนา
ระหว่างรอรถไฟ เราก็พบกับสิ่งที่ไม่ได้คาดว่าจะเจอในทริปนี้ นั่นก็คือหิมะตก แต่ไม่ใช่เรื่องดีเลย เพราะว่าหิมะตกไม่ยอมหยุดตลอดทางจนถึงที่พัก เราจึงต้องขนกระเป๋าลงท่ามกลางหิมะ ขณะที่อุณหภูมิต่ำกว่า 0 องศา โดยใส่แค่แจ็คแก็ตบางเพียงตัวเดียว

ที่พักของเราวันนี้คลาสสิกมากๆ เพราะเป็นบ้านสไตล์ชาเล่ Chalet แบบสวิสแท้ๆ บนความสูงกว่า 1,600 เมตร ซึ่งกว่าจะขึ้นมาถึงที่นี่ได้ก็สร้างความตื่นเต้นเร้าใจจนแทบนั่งไม่ติดเบาะ เพราะตลอดเส้นทางขึ้นเขาเป็นถนนเลนเดียว ข้างทางเป็นเหวสูง บวกกับโค้งหักศอกซ้ายทีขวาที ส่งผลให้อดีนาลีนหลั่งดีมาก แต่เมื่อขึ้นมาถึงแล้วก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่คุ้มทีเดียว

จากระเบียงบ้าน มองออกไปเห็นก้อนเมฆลอยต่ำลงมา แทบจะพันรอบเมืองเป็นวงกลมเลยทีเดียว

ดูแล้วไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เพราะมันดูเหมือนกับฉากในจินตนาการมากกว่าภาพจริง วันนี้เข้านอนพร้อมกับภาพฝันอย่างมีความสุขครับ

View สวยจริงๆครับ อยากไปเที่ยวยุโรปอย่าง จขกท บ้างจัง

@คุณกาแฟ
วิวสวยจริงๆครับ แต่กล้องผมเก็บมาได้เท่านี้ แหะ แหะ
ส่วนมากคุณกาแฟไปเที่ยวเองใช่ไหมครับ ผมแอบตามอ่านอยู่บ่อยๆ เที่ยวเองมันส์กว่าไปทัวร์เยอะ แต่ไปกับทัวร์ของคุณลุงก็เกือบจะเหมือนขับรถเที่ยวเองเลยครับ ไม่ฟิค ไม่ตายตัว อยากไปไหนก็ไป

บรรยากาศดีจริงๆ เลยค่ะ ชอบมาก

ตามมาเที่ยวต่อค่ะ วิวสวยมาก ๆ เลยนะคะ

ตามไปเที่ยวยุโรปด้วยคนครับ
อยากไปเที่ยวเองแบบนี้ไม่อยากไปกับทัวร์เบื่อถูกต้อนเข้าร้าน
ชอบบ้านสไตล์ชาเล่ท์มากครับ อยากมีโอกาสไปนอนสักคืน

ตามไปเที่ยวด้วยนะครับ สรุปแล้วขึ้นริกิ คุ้มรึเปล่าครับ

@ คุณ SOYU_K
@ คุณ ลุงแบกเป้
@ คุณ ป้าปุ๊
และทุกๆคน
ขอบคุณที่ตามกันมาเที่ยวครับ หวังว่าจะติดตามต่อไปทุกๆวันนะครับ

@ คุณ mordek1
จะว่าไงดี ถ้าได้ขึ้นรถไฟก็จะเห็นวิวจากยอดเขา เดินเล่น ซื้อของ ซึ่งก็น่าจะดีครับ แต่ค่ารถไฟแพงและใช้เวลานาน (ถ้าพลาดรถก็จะรอนานมาก) แต่ถ้าขึ้นเคเบิลก็จะเห็นวิวระหว่างอยู่บนเคเบิลเท่านั้น เพราะที่สถานีเคเบิลชั้นบนไม่มีอะไรเลยอย่างที่บอกไปแล้ว แต่ราคาถูกกว่าและใช้เวลาน้อยกว่า

ถ้าจะถามว่าคุ้มไหมสำหรับผม ผมว่าโอเคนะครับ วิวอาจจะจำกัดไปนิด แต่เราสามารถทำเวลาเพื่อเดินไปเที่ยวที่อื่นๆต่อได้อีกครับ เช่น ไปชมสิงโตและสะพานไม้ที่ลูเซิร์นต่อก็ได้ แถมยังเก็บตังค์ไปซื้อของฝากได้อีกด้วยครับ

ตามไปด้วยครับ

สวยมากเลยครับ  ขอบคุณครับ

สวยจริง ๆ

@ คุณแตนนี่
สวยจริงๆครับ เก็บภาพมาฝากทุกคนๆครับ

สวยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

หากไม่เป็นการรบกวน
ขอทราบ รายละเอียดของทัวร์คุณลุงด้วยครับ
อาจได้ใช้บริการ (สมาชิก 8 คน)
หลังไมค์นะครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวรูปสวยมากๆค่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^