ทริปนี้ เดินทางช่วง วันที่ 31 ธ.ค.53 ถึง 14 ม.ค.54

เดินทางจาก กทม. -เชียงราย(เชียงของ) -ลาว(ห้วยทราย) -จีน(บ่อหาน) –เมิ่งลา –จิ่งหง –ต้าลี –ลีเจียง - แชงกรีลา –คุณหมิง –ไทย

เนื่องจากการเดินทางทริปนี้เราเดินทางตอนต้นปี แต่มารีวิวปลายปี และไม่ได้บันทึกรายละเอียดอะไรไว้เลย ฉะนั้นรายละเอียดเรื่องค่าตั๋วต่างๆทั้งรถ สถานที่ท่องเที่ยว หรือค่าอาหาร เราจำรายละเอียดที่แน่นอนไม่ค่อยได้ จำได้คร่าวๆว่าประมาณเท่าไร แต่เรื่องราคาที่บอกไว้ ก็ใกล้เคียงราคาจริงมากๆ ค่ะ

วันที่31 ธ.ค.53-1 ม.ค.54 วันที่1-2ของการเดินทาง

เริ่มต้นเดินทางจาก กทม.ที่ขนส่ง ตรงจตุจักร รถออกประมาณ 3ทุ่ม ไปลงจ.เชียงราย อ.เชียงของ เช้าวันถัดไป เวลาประมาณ 7โมงเช้าพอลงรถปุ๊ปก็สอดส่ายสายตา หาร้านขายยา เนื่องจากอาการเจ็บคอกำลังเล่นงาน ไม่สบายรับปีใหม่เลย เซ็งจริงๆทำไมต้องมาเป็นตอนนี้ด้วยนะเนี่ย จากนั้นนั่งรถรับจ้างต่อไปลงตรงท่าเรือ อีกประมาณ 10นาที คนละ20 บาท

เรื่องยาสำคัญมาก ควรเตรียมไปให้พร้อมนะคะ เพราะที่เมืองจีนยาไม่เหมือนเมืองไทย ที่สำคัญสลากอะไรก็ไม่มีเป็นภาษาอังกฤษ ขนาดแฟนเราสันทัดภาษาจีนพอสมควรยังต้องอธิบายกันยาวเลย ถ้าพูดจีนไม่ได้ก็คงไม่ซื้อเลย555+++

เนื่องจากมาถึงตอนเช้าก็ด่านยังไม่เปิด ก็เลยเดินไปหาที่ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนข้ามโขง พอด่านเปิดตอน 8โมงเช้า ก็ลุยเลย ปั๊มออกนอกประเทศเสร็จปุ๊ปก็เดินตรง ไปท่าเรือเลยอยู่ใกล้ๆ ค่าเรือคนละ 30บาท

พอข้ามมาถึงฝั่งลาว  ห้วยทราย ใช้เวลาประมาณ 10นาที ก็ปั๊มพาสปอร์ตเข้าเมืองเสียค่าเข้าประเทศคนละ 20บาท ก็เดินตรงดิ่งมาหารถตู้ที่จอดอยู่บริเวณตลาด(มั้ง) ที่อยู่ใกล้ๆ จะมีคนขับรถตู้เดินเข้ามาถามเลยว่าจะไปไหน ก็บอกว่าชายแดนลาว-จีน บ่อเต็น คนขับรถเป็นคนลาว รถตู้สภาพดี และพูดไทยได้ไม่ต้องห่วง เอาของขึ้นรถค่ารถคนละ 500-600 บาท แล้วแต่ว่าคนเต็มรึเปล่า และรอให้รถคนเต็มก่อน รถถึงจะออก (ถ้าเหมาก็ได้แต่ไม่รู้ว่ากี่บาท)

ระหว่างนี้ก็ไปหาของกินเพราะต้องเดินทางไกลไปอีก 6 ช.ม. มีแวะระหว่างทางให้เข้าห้องน้ำ 1-2ครั้งเองค่ะ ไม่มีให้พักกินข้าว

มื้อแรกของวันนี้ เป็นเฝอเนื้อ ที่รอนานมากๆๆๆๆ ทั้งๆที่มีลูกค้าไม่ถึง 3คน แถมยังจะลัดคิวให้คนมาทีหลังอีก จนพี่สาวคนลาวที่มาทีหลัง เค้าบอกว่าให้ทำให้พวกเราก่อน เพราะน่าจะรีบเดี๋ยวตกรถ ก๋วยเตี๋ยวที่ลาว แพงกกว่าร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยที่บ้านซะอีก ชามละ 40บาท 2คนก็ 80บาท ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร กินพอประทังเพราะไข้กำลังจะขึ้น ต้องกินยาดักไว้ก่อน ขนาดว่ารอกินข้าวนานแล้วนะ เดินมาถามพี่คนขับก็ยังไม่สามารถออกได้เพราะคนยังไม่เต็มต้อง รออีกประมาณครึ่ง ช.ม.กว่าจะได้เดินทางกันจริงๆ และระหว่างทางพอมีคนลงก็จะจอดรับผู้โดยสารขึ้นมาเรื่อยๆ ส่วนใหญ่เป็นชาวจีนนั่นเอง

ไปกับรถตู้คันนี้

พอขับรถมาได้สัก 2 ช.ม.ก็แวะให้ทำธุระส่วนตัวกันสักพัก ยืดเส้นยืดสายนิดหน่อย แล้วจึงเดินทางกันต่อระหว่างนี้ก็พยามยามจะข่มตาหลับพักผ่อน เพราะไข้ขึ้นแน่ๆแล้ว แล้วพักนี้ก็ไม่รู้เป็นไร แค่ไข้ธรรมดาเป็นทีนานตั้ง 5-7วัน คิดแล้วโครตเซ็งทำไมต้องมาป็นตอนนี้ด้วยเนี่ย ทั้งๆที่วันออกเดินทางยังร่าเริงแข็งแรงดีอยู่แท้ๆT__T ขับมาอีกสัก2 ช.ม.ก็แวะให้คนจีน 4คนลงไปทำธุระ เค้าบอกว่าจะไปแลกเงิน แป๊ปเดียวเดี๋ยวมา แต่ ความซวยกำลังมาเยือน เพราะแป๊ปเดียวของพี่แก ล่อไปเป็น ช.ม. คนขับก็ต้องรอ เพราะยังไม่ได้เก็บค่ารถ แถมจอดรถนานเกินไปเลยโดนตำรวจจับ ปรับอีก น่าสงสารพี่คนขับมากๆ แต่สงสารตัวเองมากกว่า เพราะไข้ก็ขึ้น แถมยังไม่รู้จะข้ามด่านที่บ่อเต็นทันรึเปล่า

ชายแดนลาว

แต่สวรรค์ก็เห็นใจให้เรามาทันเวลา ข้ามด่านลาว เสียค่าธรรมเนียมอีก 20บาท เดินไปนิดหน่อยเจอรถกอล์ฟรับส่งของชาวจีน คนละ2หยวนไปส่งถึงหน้าด่านบ่อเต็น สวยงามทันสมัย พอปั๊มพาสปอร์ตเสร็จก็แยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำ  แล้วก็เจอดีเข้าให้  อาคารตรวจคนเข้าเมืองดูทันสมัย สวยงาม แต่พอเฉียดห้องน้ำปุ๊ป กลิ่นมันแรงมาก พอเดินเข้าไปประตูปิดอยู่ทุกบานก็จริง แต่พอผลักเข้าไป เท่านั้นแหละ แม่เจ้า!!! เจอคุณเจ้าหน้าที่สาวสวยในเครื่องแบบกำลัง ปล่อยของหนักอยู่ ปิดประตูคืนแทบไม่ทัน555+++

ออกมาจากอาคารตรวจคนเข้าเมืองก็ต้องมาต่อรถเมลล์เพื่อจะไปจุดที่จะต่อรถไปเมิ่งลาน่าจะคนละ 2หยวน อยู่บริเวณใกล้ๆเดินมานิดเดียวก็เห็น คนขับเอาลูกมาเลี้ยงบนรถด้วย อาหมวยกะอาตี๋น้อย น่ารักจริงๆยิ้มเก่งมากๆ^^

จากนั้นเราก็ต้องไปต่อรถตู้เข้าเมิ่งลา สภาพรถเยินมากลืมถ่ายรูปมาด้วย ประมาณคนละ 17 หยวน  พอรถตู้มาจอดส่งที่เมืองจิ่งหง ตามที่หาข้อมูลมาต้องนั่งรถเมลล์ไปต่อรถตู้ที่เข้าเมืองจิ่งหง สายอะไรก็ไม่ทราบเหมือนกัน กะจะถามชาวบ้านแถวๆนั้น แต่ว่ามันตอนเย็นแล้ว คนก็เลยไม่ค่อยมี แต่มีกลุ่มผู้ชายคนจีนประมาณ 4-5คนเดินเข้ามาถามว่าจะไปไหน (พวกนายหน้ารถตู้) เราก็เลยบอกว่าจะไปจิ่งหง เค้าก็เลยบอกว่าถ้านั่งรถตู้ไปจะเสียเวลานานตั้ง 3ช.ม. ให้ไปกับเค้าดีกว่า 2คนคิด 100หยวน แค่ชั่วโมงกว่าๆก็ถึง คุณแฟนเห็นว่าเราท่าทางไม่ค่อยจะไหวเพราะไข้กำลังจะขึ้น และราคาก็แพงกว่านิดหน่อย (ถ้านั่งรถตู้คนละประมาณ 40หยวน) ก็เลยตัดสินใจไปกับเค้า ตอนแรกก็นึกว่าจะได้ขึ้นรถเลย แต่เปล่า รถจอดอยู่อีกที่ต้องนั่งมอไซค์ที่พวกนายหน้าขับ พาไปส่งเพื่อขึ้นแท็กซี่อีกทอด

พอมาถึงรถแท็กซี่จอดรออยู่หน้าโรงแรมที่กำลังก่อสร้าง แต่เราก็ยังไปไม่ได้ เพราะว่า ต้องรอผู้โดยสารอีก ให้เต็มก่อนจึงออกรถได้ ฮาแทบหงายหลังนึกว่าจะเร็วเฮียนายหน้าไม่ได้โกหกอะไร แค่พูดไม่หมดเอง จากนั้นเราก็ได้เพื่อนร่วมทางคือ คุณลุงชาวเซี่ยงไฮ้ที่จะไปจิ่งหงเหมือนกัน และชายหนุ่มชาวปักกิ่ง แถมด้วยลูกชายวัยน่ารักของคนขับอีก 1คน โดยชายหนุ่มชาวปักกิ่งได้รับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงจำเป็น คอย ดูแลป้อนนมและอุ้มเล่น หยั่งกะเป็นลูกของตัวเองเลย ใจดีจริงๆ^^

นั่งมาได้เกือบๆ ชั่วโมงก็แวะจอดปั๊มเพื่อให้เข้าห้องน้ำตามแบบฉบับเมืองจีน คือไม่มีประตู  ยังดีที่ปูกะเบื้อง มีชักโครกให้กด (แบบนั่งยองๆกำพื้น)  และมีกำแพงตี้ยกั้นด้านข้าง เลยรีบทำธุระให้เสร็จก่อนที่คนอื่นจะเข้ามาใช้บริการ จากนั้นนั่งรถต่อไปเรื่อยๆอีก สองชั่วโมงกว่า ระหว่างทางคุณลุงชาวเซี่ยงไฮ้ก็คอยถามด้วยความเป็นห่วงว่าจะไปลงไหน แล้วก็ดูแผนที่ให้ เค้าเป็นห่วงกลัวคนขับแท็กซี่ไม่พาพวกเราไปลงตามที่ที่บอกไว้ โรงแรมที่จิ่งหง

ห้องพักราคา 50หยวนสภาพ แย่เกือบมาก ต่อราคาก็ไม่ลด ตอนประมาณตีห้า เสียงจะดังมากๆเนื่องจากด้านหลังโรงแรมเป็นโรงงานอะไรสักอย่าง มีรถเข้าออกตลอดเวลา (ถ้าใครจะไปแนะนำว่าเดินหาได้เลย มีโรงแรมอยู่เยอะ เป็นโรงแรมตามตึกแถว ขอดูห้องก่อนได้) เพราะว่าเราไม่มีปัญญาเดินหาโรงแรมอื่นแล้ว เพราะไข้กำเริบ ก็เลยต้องจำยอมพักไป ก่อนอื่นก็ต้องเติมพลังงานกันก่อน คุณแฟนเลยลงไปซื้อของกินมาให้ ได้หมี่ร้อนๆมาสองถ้วย ราคาถูกมาก หน้าตาโอเคแต่ไม่อร่อยเท่าที่ควร เห็นมีใส่ถั่วฝักยาวดองด้วยรสชาติแปลกๆ กินไปได้คนละนิดหน่อย ก็เลยตัดสินใจชวนกันไปหาอย่างอื่นกินดีกว่า555+++

เดินไปเจอปิ้งย่างโรยหม่าล่า (คนไทยเรียกพริกลิ้นชา) ไม้ละหยวน ดูน่าลองเลยสั่งมาชิม รสชาติโอเค เลยฟาดกันคนละ 5ไม้ แล้วเดินเล่นนิดหน่อย เจอร้านขายของชำ เลยซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสเนื้อ มาตุนเผื่อไว้ แนะนำว่ามันอร่อยมาก และราคาถูก ควรซื้อติดตัวไว้อย่างยิ่ง และควรพกหม้อต้มน้ำร้อนไฟฟ้าใบเล็กๆ ไปด้วย มันมีประโยชน์มาก ราคาไม่แพง ไม่เกิน 300บาท  เราเอามาใช้สารพัดประโยชน์เลย ทั้งต้มน้ำ อุ่นอาหาร หรือแม้แต่อุ่นข้าวสวย

วันที่ 2 ม.ค.54 วันที่3ของการเดินทาง

เดินหาร้านอาหารไปเรื่อยๆ ก็เจอร้านหนึ่งอยู่ริมถนน ดูน่าจะโอสุดแล้ว เลยเลือกร้านนี้แหละ ได้ซุปเนื้อต้มกับน้ำพริกมันๆ รถชาติดีแต่เลี่ยนไปหน่อย กับผัดผักกวางตุ้งดอกสีเหลืองรสกลมกล่อมอีกหนึ่งจาน อาหารที่นี่ไซส์ใหญ่มาก สั่งแค่สองอย่างกินกันสองคนก็ไม่หมด ที่นี่มีน้ำชาร้อนฟรี แต่ไม่กล้ากิน เม็ดทานตะวันกับทิชชู่ห่อเล็กมีให้ทุกโต๊ะ แต่ไม่รู้ฟรีรึเปล่าเลยไม่ได้ใช้บริการ

อาหารเช้า+กลางวัน

และระหว่างทางแวะซื้อสตอว์เบอรี่กับองุ่นมา 1พวง สตอว์เบอรี่อร่อยมาก จนต้องแวะกลับไปซื้ออีกหลายๆรอบ

เดินเล่นไปเรื่อยๆ ชมวิวเมืองจิ่งหง ยามค่ำคืน กับสถาปัตยกรรมแบบ จีนปนลาวของแท้55

โรงแรม น่าจะแพงอยู่

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

ช้าง

...

......

คนขายบอกว่ามันคือ เต้าหู้เหม็น เอาม่าย่างโรยหม่าล่า อร่อยดี แต่แอบกลัวสารปนเปื้อนเพราะที่นี่เอาถุงก็อปแก็ปเนื้อบางมากๆ สีแดง มาใส่เต้าหู้ย่างร้อนๆให้กินอะ สงสัยว่ามันจะอร่อยก็ตรงนี้แหละ

วันที่ 3 ม.ค.54 วันที่4ของการเดินทาง

เช้าตื่นมาก็ต้องออกหาของกินเติมพลังกันหน่อย พอเช็คเอ้าก็ฝากกระเป๋าไว้ที่รีเซฟชั่น กว่าจะได้ขึ้นรถก็ตั้งบ่ายแก่ๆโน่น เดินตรงมาเรื่อยๆ ผ่านขนส่งที่เราจะไปต้าลี เดินข้ามถนนไปอีกนิด เราก็เจอร้านเสี่ยวหลงเปา เลยเลือกร้านนี้แหละ แล้วก็ไม่ผิดหวัง มันเป็นเสี่ยวหลงเปาที่อร่อยที่สุด เท่าที่เคยกินมา คิดถึงแล้วน้ำลายไหล แถวถูกมากๆอีกด้วย เข่งหนึ่ง 7ลูก ประมาณ 20กว่าบาทเอง คนขายเห็นเราใส่เสื้อขนเป็ดเลยสงสัยถามว่า พวกลื้อหนาวมากหรือไง555+++ อากาศแค่เย็นนิดๆเองนะ

อร่อยมากๆ

แถมน้ำซุกระดูกหมูใส่สาหร่อยกรุบๆมาให้ด้วย

กินอิ่มแล้วก็ต้องเดินย่อยอาหาร

ร้านขายชา

นกยูงเป็นสัญลักษณ์ของเมืองจิ่งหง เมืองเชียงรุ้งหรือสิบสองปันนา ที่เราเคยได้ยินกันก็คือเมืองจิ่งหงนั่นเอง

สินค้าคล้ายๆของไทย บางอันนำเข้ามาเลย

เช่นอันนี้ นางกวัก555++++

ร้านขายของที่ระลึกกะเสื้อยืดไทยแลนด์ (เอ๊ะ! นี่เราอยู่ที่ไหนกันแน่)

นี่ตุงเชียงใหม่รึเปล่านี่55

อาชีพที่พบเห็นได้บ่อยๆตามถนน

จากนั้นก็ไปเดินเล่นตลาดสด ดูวัตถุดิบปรุงอาหารของคนพื้นเมือง บางอย่างก็เหมือนเรา บางอย่างก็ไม่เคยเห็นมาก่อน

เต้าหู้

......

แอบเห็นขนมด้วย ตามสถานที่ต่างของเมืองจีนไม่ค่อยเห็นมีขนมเท่าไร

.....

.......

.........

......

แม่ค้าที่นี่ใจดีมาก แรกๆเราไม่ค่อยกล้าถ่ายรูปกัน แอบเล็งๆมา ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง พอแม่ค้าแผงข้างๆเห็นว่าเราเป็นนักท่องเที่ยว ก็เรียกให้มาถ่ายภาพที่แผงผักของตัวเอง จัดมุมบอกว่าตรงนี้สวยนะถ่ายตรงนี้สิ สีเยอะดี เค้าใจดีมากๆขนาดเราไม่ได้ซื้อของเค้าเลยนะ

มันฝรั่งสีชมพู

.......

น้ำผึ้งแท้ๆ แฟนซื้อมาถ้าจำไม่ผิดขวดละ 30 กว่าหยวนเนี่ยแหละ

เดินมาอีกหน่อย เจอเต้าหู้อีกแล้ว อันนี้เป็นแบบทอดน้ำมันนิดหน่อย เจ้านี้อร่อยกว่าเมื่อวาน เค้าบอกว่าเค้าทำเอง ไม่ได้ใช้ไข่ไก่ผสม แต่รสชาติมันคล้ายๆเต้าหู้ไข่เลย อร่อยกว่าแบบปิ้งเมื่อคืนอีก ราดซอสกะพริกหม่าล่า ฟาดไป 2กล่อง

.....

มันเผา ปกติชอบกิน ก็เลยซื้อมา 2-3หัว ไว้กินบนรถตอนดึกๆ รสชาติอร่อยสู้มันเผาบ้านเราไม่ได้ เพราะมันหวานน้อยมากๆ

เดินกลับมาเพื่อขึ้นรถที่สถานี ไปรถคันนี้ จิ่งหง-เซี่ยกวน แนะนำว่าทานน้ำน้อยๆเพราะเค้าหยุดให้เข้าห้องน้ำ แค่ 1รอบ และแวะตอนกินข้าวอีกรอบเดียวเอง

สภาพรถนอน เหมากับคนรูปร่างดีเท่านั้น เนื่องจากมันแคบมาก ควรเลือกแถวที่ติดด้านข้างรถเพราะไม่งั้นจะไม่มีที่วางแขน รถไม่มีแอร์ คนขับสูบบุหรี่ ค่ารถคนละประมาณ 185หยวน

บ๊ายบายจิ่งหง

นั่งรถไปเกือบสองชั่วโมง ก็จอดแวะให้เข้าห้องน้ำ และกินข้าว(เสียเงินเอง) ขอบอกว่าห้องน้ำสภาพแย่มากที่สุดในสามโลก แย่สุดหาอะไรมาเปรียบมิได้ แย่สุดในทริปนี้ ฉะนั้นท่านควรทานอาหารให้อิ่มก่อนเข้าห้องน้ำ มิฉะนั้นจะเหมือนเรา  ขนาดเราพอจะทำใจเข้าห้องน้ำเมืองจีนได้ แต่ที่นี่เป็นข้อยกเว้น ปวดฉี่แต่ฉี่ไม่ได้คิดดูแถมออกมาจะอ้วก เลยพาลไม่ได้กินอาหารเย็นเลย  อั้นมาจนถึงดึกเกือบๆสี่ทุ่ม ทนไม่ไหวเลยบอกคุณแฟนให้บอกคนขับให้หน่อย โชคดีที่คนรถเห็นเราเป็นคนต่างชาติ เลยให้อยู่หน้าสุดจะได้สื่อสารกับคนขับได้สะดวกๆ แฟนเราก็แสนดี ช่วยบอกคนขับว่า ไม่ไหวแล้ว พี่แกเบรกรถแทบมาทัน ก็เลยจอดตรงข้างทางตรงนั้นแหละ เดินแอบๆเข้าไปในพุ่มหญ้าอากาศหนาวมาก555++++ หลังจากกลับขึ้นรถก็นอนต่อจนเช้า พบกันตอนหน้าที่ต้าลีนะจ๊ะ

@คุณเล็กทาโร่ ไปด้วกันเลยค่ะ^^

ยาวไปครับ ตามอ่านอยู่

ทรหดมากเลยครับ อ่านตามแล้วเหนื่อยแทนเลย แต่ก็น่าจะสนุกดี

@คุณ tummeng_in จะแวะมาทะยอยลงให้เรื่อยๆ จนจบทริปนะคะ

@คุณ boy next door เป็นทริปที่สนุกมากๆเลยค่ะ ลำบากนิดหน่อยช่วงที่ต้องนั่งรถนาน นอกนั้นเมืองจีนได้ใจไปเต็มๆเลยค่ะ^^

ติดตามค่ะ.. รอตอนต่อไป

กำลังสนุกเลย มาไวๆ นะ

เสี่ยวหลงเปากะมันเผาน่าหม่ำจังเลยนะคะ

เกาะเป้ไป แชงกรีล่าด้วยคนครับ

เก่งจังค่ะ
เดินทางทรหดมั๊กกกกก
รอชมต่อนะคะ

เป็นการเที่ยวที่ถึงไหนถึงกันจริงครับ สนุกมากครับ

ตามไปด้วยคนครับ ลุยๆแบบนี้ชอบมากกก

กำลังจะตามไป พค ปีหน้าคับ

Yunnan Trip 02 ต้าลี่....ที่รัก

ชอบอ่านเรื่องเที่ยวลุยๆแบบนี้มากเลยครับ แต่ถึงเวลาจริงไม่รู้ตัวเองจะลุยไหวอย่างงี้รึเปล่า

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

กำลังตามไปชมรีวิวต้าลี่ต่อค่ะ

หนุกหนานหลายรสจริงๆเลย.. โชคดีที่มีคุณแฟนไปด้วยนะครับนั่น..

เดี่ยวนี้ห้องน้ำเมืองจีน ตามแหล่งท่องเที่ยวพัฒนาไปมากแล้ว  แต่เส้นทางนี้ฟังแล้ว
ไม่ไหวเหมือนกัน

กลัวห้องน้ำจีนค่ะ

คนเมืองเชียงรุ้ง เป็นคนไตลื้อ ไม่ใช่คนลาว แต่ก็เป้นกลุ่มตระกูลภาษา ไตลาวครับ