การเดินทางยาวไกล เหนื่อยก็ขอพักแป๊ป เราจะมุ่งหน้าไปเมือง Belgaum เพื่อไปร่วมงานแต่งงานของน้องชายพี่สะใภ้

ออกจากเมือง  Bijapur เป็นเวลาเย็น ชาวสวน ชาวไร่ คนงานก็เลิกงานกลับบ้าน ระหว่างทางพักรถที่ร้านขายของข้างทางให้คนขับรถได้พักดื่มชา

จะเห็นรถรับจ้างที่รอรับผู้โดยสารก็จอดรอ กันแบบนี้ ประหนึ่งวินรถตู้บ้านเรา

ผู้คนท้องถิ่น

ทันใดนั้นเอง สายตาหันไปเห็นหญิงพื้นเมืองคนหนึ่ง โอ้วววว

หยอยงง แม่ลงไปไหน ฮ่า ๆ ๆ ๆ

ไม่มีประโยชน์ในการพยายามพูดภาษาอังกฤษ เพราะเธอไม่เข้าใจ แม้แต่ภาษาฮินดี เธอก็ไม่เข้าเพราะเป็นคนละรัฐและใช้ภาษาต่างกัน ฉะนั้นแม่น้องหยอย ก็พูดไทยโลด พร้อมใช้มือไม้ บอกว่า ขอถ่ายรูปได้ไหม เธอสวยมากด้วยชุดประจำถิ่น เธอเข้าใจและให้ความร่วมมืออย่างดี

ลากเพื่อน ๆ เธอมาถ่ายด้วยกัน

เมื่อไหร่แม่จะเสร็จ หยอย เริ่มมีเสียงเรียกร้อง ฮ่า ๆ ๆ

จากนั้นก็อำลากันด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับผู้คนระแวกนั้นมารุมขอดูรูปที่ถ่าย  ฮ่า ๆ ๆ ตกใจเล็กน้อย แต่เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจมาก แล้วก็ขอเก็บบรรยากาศอีกนิดยามเย็น

...

เย็นวันรุ่งขึ้น ต้องไปร่วมงานเตรียมตัวเจ้าบ่าว เนื่องจากเราอยู่ฝ่ายเจ้าบ่าว ฉะนั้นกลางวัน ต้องไปหาซื้อชุดเพื่อใส่ไปในงานแต่งในอีกสองวันข้างหน้า

ร้านขายผ้าก็รื้อผ้าด้วยความเต็มใจมาให้เราเลือก

ได้ผ้าเรียบร้อย ขอชมตลาด ตามประสาแม่บ้านนิดหน่อย อิอิ

มาดูหม้อแขกกัน อิอิ

สีผมคุณป้าทำให้วงการแฟชั่นสีผมสั่นสะเทือนกันเลยทีเดียว

ได้เวลาค่ำ งานเริ่มแล้ว เจ้าบ่าวนั่งทำพิธี  Rasam คือการให้ญาติ พี่น้อง ใช้ขมิ้นละเลงตัวและหน้า สมัยก่อน เละเทะกันมาก แต่ปัจจุบันก็แล้วแต่ เอาแค่พอเป็นพิธี หรือเพื่อความสนุกสนานก็แล้วแต่

จากนั้นญาติ ๆ ก็จะมอบผ้า ส่าหรี่ ให้กับพ่อแม่ พี่น้อง รวมถึงแม่หยอยด้วย เนื่องจากเป็น วีไอพี

การแต่งงาน ยังคงประเพณีการจับคู่ให้โดยผู้ใหญ่ เจ้าบ่าวได้เห็นหน้าเจ้าสาวหรือยังก็ไม่รู้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ

ปะแค่พอเป็นพิธี

ตอนนี้ แม่ของหยอยกำลังรับของ มะรุมมะตุ้มกันเลยทีเดียว

จากนั้นก็กินข้าวกัน กิจกรรมของสาว ๆ ก็เขียนเฮนน่ากัน แม่หยอยก็ได้เขียนด้วยเป็นญาติ ๆ ของพี่สะใภ้ เขียนให้สวยมาก เร็วด้วย

รูปสวยดีครับ ..... ขอตามไปเที่ยวอินเดียด้วยคน  ^^

การเขียนเฮนน่า เพื่อให้ได้สีที่ติดทน  ต้องทิ้งไว้หนึ่งคืน ห้ามล้าง เลยตัดใจคืนนั้น ไม่อาบน้ำนอน ฮ่า ๆ ๆ ๆ

ติดตามชมครับ

มาตามติดไปเที่ยวอินเดียวอีกคนจ้าาาา

เพ้นท์เฮนน่าสวยมากกก
แต่สงสัยจัง ว่าปลายเล็บต้องทำดำ ๆ แบบนั้นทุกคนเลยรึเปล่า ?

วันรุ่งขึ้นงานแต่งงาน มาไม่ทันพิธีเพราะรีบไปเอาชุดที่สั่งตัดไว้ เร่งช่างสุด ๆ ตัดเอาวันเดียวได้ ฮ่า ๆ ๆ มาถึงเจ้าบ่าว สาว ทำพิธีไปละ ฮ่า ๆ ๆ

เรื่องเฮนน่าส่วนมากจะโปะปลายเล็บค่ะ เพราะสมัยก่อนไม่มียาทาเล็บ เมือสีนิ้วจางไปแล้ว แต่สีที่เล็บไม่จาง ก็ทำให้สวยงามเหมือนการทาเล็บในสมัยนี้ค่ะ

_______________________________________________________

เจ้าสาวออกมาแล้ว

ลืมรูป ฮ่า ๆ ๆ

เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้เจอกันแบบจัง ๆ ฮ่า ๆ ๆ  ตื่นเต้นแทนจริง ๆ ฮ่า ๆ ๆ

ลืมรูปอีกละ ฮ่า ๆ ๆ

เสร็จละพิธีแต่งงาน วันรุ่งขึ้นเป็นพิธีรับสะใภ้ ส่วนหยอยกับแม่ก็ออกมากินไอติมมะม่วงที่อร่อยมาก อยากกินอีกจริง ๆ

วันรุ่งขึ้นก็ไม่มีไรมาก ก็เป็นการเลี้ยงอาหาร แล้วหยอยก็เริ่มทำลายซุ้มดอกไม้

ท่าไม่ดี เผ่นก่อนดีกว่า  555

วันรุ่งขึ้น ก็เที่ยวชมตลาดหาของกิน ฮ่า ๆ ๆ ๆ

อาหารเช้าแบบ เวจ ชื่อว่า วาดาเปา  อิอิ แหว่งไปนิด

อิดลี่

โดซ่า

ตามไปเที่ยวชมต่อครับบบ ไอติมมะม่วงน่าทานจังงง

เจ้าของร้านชอบหยอย และชอบถ่ายรูป สมนาคุณ แม่หยอยเป็นน้ำดื่มบรรจุขวดฟรีไม่คิดตังส์ ปกติราคา  15  รูปี พร้อมกับพาชมการทำและบรรยายวิธีทำ

ฮ่า ๆ ๆ  เสนอมา ก็สนองไป ชอบอยู่แล้ว

อิ่มแล้วไปต่อ อิอิ

ในตลาด มีการร้อยสร้อย มังกราสูตรา เป็นสร้อยสำหรับหญิงชาวอินเดียที่แต่งงานแล้วมักจะสวมใส่ คนทั่วไปเมื่อเห็นจะรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้แต่งงานแล้วจ้า

เห็นแขกมุง เลยไปดูบ้าง พ่อค้าขายมีดหั่นสไลด์กับการสาธิตการหั่นที่สนุกจริง ๆ

เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอไปจัดการเจ้าหยอยก่อน

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ  ลายเฮ็นน่าสวยมากๆ

ไอติมมะมว่งน่ากินจังเลย^^
ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ

จากนั้น เราก็เดินทางกลับบ้านกันที่  Sangli  เจ้าหยอยก็แฮปปี้มาก เพราะอยู่กรุงเทพไม่มีเพื่อนเล่น แต่อยู่ที่นี่มีพี่น้อง แถมเพื่อนบ้านมาชวนเล่นด้วยตลอด  

คริกเก็ต กีฬายอดนิยมของอินเดีย

ชมเมือง  Sangli  กันบ้างดีกว่า เมืองนี้เป็นเมืองเล็ก ๆ พื้นที่ส่วนมากทำการเกษตร พืชที่ปลูกมากที่สุดคืออ้อย และมีโรงงานผลิตน้ำตาลเป็นอุตสาหกรรมหลักของเมืองนี้

ตลาดไม้ไผ่

เหอะ  ๆ รถบรรทุกก็ถ่าย ฮ่า ๆ ๆ

อากาศอบอ้าว แวะดื่มเครื่องดื่มยอดฮิต Limbu Panee  น้ำมะนาวนั่นเอง

แหม เจ้าของร้านแห่งแม่หยอยเป็นต่างด้าว เป็นกระเหรี่ยง ใส่แก้วสวยเสียบหลอดอย่างงามมาให้  บอกเราว่าจะได้ถ่ายรูปออกมาสวย ๆ ฮ่า ๆ ๆ  สวยจริง ๆ ด้วย

ที่ผ่านมาเทศกาลเยอะมาก ทั้งดิวาลี และเทศกาลวันอีด ของอิสลาม หยอยได้รับเชิญไปกินข้าวบ้านเพื่อนลุง ข้างทางมีการประดับธงสวยงามทีเดียว

ในคืนเดียวกัน ชาวฮินดูก็มีพิธี แต่งงานต้นไม้ เขาแปลมาให้อย่างนั้น อิอิ

ตามมาเที่ยวด้วยครับ

ไอติมมะม่วงน่าทานจังเลย

กระเหรี่ยงเดินแบกกล้อง มีลูกชายเพื่อนพี่ชายเป็นล่ามช่วยขออนุญาตเขาเพื่อถ่ายรูป หลานชายอายุ 18 เป็นหนุ่มตัวสูงใหญ่มาก เดินตามเรียก แม่หยอยว่า อานตี้ อานตี้  รู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นมาทันที จิตตก

พิธีนี้จะให้ลูกชายเป็นคนทำโดยมีญาติผู้ใหญ่ บอกพิธีการและขั้นตอน

ตามน้องหยอย ไปเที่ยวอินเดียด้วยนะค่ะ

:)

มาลงชื่อไว้ก่อนค่ะ
ปล.น้องน่ารักจัง

ตะเกียงน้ำมัน

เด็กๆแถวนั้น มาดูกะเหรี่ยงกันใหญ่

ชอบ ๆ รีวิวมาก ๆ ครับ..เห็นบรรยากาศ Unseen ของ อินเดีย

เมืองเล็ก ๆ แต่บรรยากาศหลากหลายดีครับ..

ขอบคุณสำหรับรีวิว ครับ

มันเป็นค่ำคืนแห่งแสงสีจริงๆ

เวลาหยอยหลับ แม่ก็จะออกซิ่ง ให้ป๊ะป๋าฮ้อ ฮีโร่ฮอนด้า วันนี้จะมาซื้อของเล่นให้หยอย

ร้านขายของเล่นทำจากไม้ มีขายข้างทาง ชอบจัง ถูกด้วย

ระหว่างทางผ่านทุ่งดอกดาวเรือง

ชาวสวนกำลังเก็บดอกไม้กันเลย

ฝั่งตรงข้าม ชาวไร่กำลังเตรียมตัวกลับบ้านกันแล้ว

ก่อนเข้าบ้านแวะร้านนี้ ที่เคยมากินเมื่อห้าปีที่แล้ว ความอร่อยยังคงเดิม

มันคือของว่างชนิดหนึ่ง เป็นแผ่นแป้งกรอบ ๆ ราดด้วยนมเปรี้ยว มีมันฝรั่งผัดชิ้นเล็ก ๆ หอมแดง น้ำซอสมะขาม พริกป่น และเส้นกรอบ ๆ โรยหน้า

ร้านขนมอินเดีย

วันนี้ผ่านโรงเรียนเก่าที่พ่อน้องหยอยเคยเรียนและสร้างวีรกรรม ฮ่า ๆ ๆ

สนามโรงเรียนกว้างงงงงงงงเกิ้นนนนน

อีกแล้วของกิน ญาติป๊ะป๋าน้องหยอย เชิญไปทานอาหารที่บ้าน เราก็บอกว่าอยากกินอะไรที่มันเป็น Traditional Food จัดอาหารชุดนี้ให้ถูกใจแต่กินไม่หมดอ่ะ อร่อยด้วย

เครื่องดื่มที่อร่อยถูกใจรองจากเครื่องดื่มน้ำดำ

Road Show  เรียกซะหรู มาแสดงหน้าบ้านพอดีเลย

กายกรรมข้างถนน จากนักแสดงเร่

ทรงตัวเก่งมาก

คนดูประปราย แป๊ปเดียวเก็บวิคไปแสดงที่อื่นต่อ

แม่หยอย กับป๊ะป๋า ได้นัดหมอเพื่อทำการล้างพิษเป็นการดีท๊อกแบบอินเดีย เป็นแพทย์แผนโบราณ ทำการล้างพิษออกจากลำไส้โดยการอ้วก ไม่ได้ถ่ายรูปหรอกค่ะ มันไม่น่าดูจริง ๆ ฮ่า ๆ ๆ  พออ้วกเสร็จ เพื่อนพี่ชายก็เชิญไปบ้าน เอร้ยยยยยยย ทำไมไม่บอกล่วงหน้า หน้าก็ไม่ได้แต่ง เพิ่งอ้วกเสร็จอย่างโทรม แต่ด้วยสปิริต ก็สามารถปั้นหน้ายิ้มแป้นได้

พอไปถึงก็เอาอีกละ มีพิธีต้อนรับแขกต่างบ้านต่างเมือง เป็นวัฒนธรรมของชาวฮินดู ที่แสดงถึงความต้อนรับและให้เกียรติเรามาก ๆ แต่แหมถ้ามีเวลาอีกนิด สโมกกี้อายอีกหน่อยแจ่มเลย ฮ่า ๆ ๆ

จากนั้น เราก็เดินทางออกจาก Sangli มา  Mumbai ด้วยรถบัสแบบนอน โอ้วว มันแจ่มมาก เป็นรถนอนสองชั้น เหมือนรถไฟเลย ดีนะ สะอาดด้วย แต่ขึ้นรถตอนห้าทุ่มกว่า แล้วมืดด้วยเลยถ่ายรูปไม่ได้ ตอนเช้ามาถึงเมืองมุมไบตอนหกโมงครึ่ง เรียกแท๊กซี่ไปหา โรงแรมก่อน ที่คราวนี้ได้แวะตัวเมืองมุมไบ เนื่องจากเที่ยวบินกลับยกเลิก ต้องนั่งเครื่องจากมุมไบ ไปกัลกัตตา แล้วต่อมาไทยอีกเลยคิดว่าหยอยจะเหนื่อยเกินไป เพราะหยอยเพิ่งสองขวบเอง ถ้านอนไม่พอ อาละวาดอีก

เช็คอิน ที่พัก อาบน้ำ พอหายเหนื่อยก็ออกเที่ยวกันดีกว่า อิอิ

มุมไบ รถเยอะมากค่ะ เมืองใหญ่

เดี๋ยวค่อยมาต่อ เอาหยอยนอนก่อนนะคะ

รอนะค่ะ

:)

ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ unseen จริงๆ ชอบมาก น้องน่าร้าาาาก ตาคมจริงๆ

ที่แรกที่เราไป คือ

Haji Ali Dargah (Urdu: حاجی علی درگاہ , Marathi: हाजी अली दर्गा, Hindi: हाजी अली दरगाह, Gujarati: હાજી અલી દરગાહ) is a mosque and dargah (tomb) located on an islet[dubious – discuss] off the coast of Worli in the Southern part of Mumbai. Near the heart of the city proper, the dargah is one of the most recognisable landmarks of Mumbai.[1][2][3]

An exquisite example of Indian Islamic architecture, associated with legends about doomed lovers, the dargah contains the tomb of Sayed Peer Haji Ali Shah Bukhari.

ตอนเช้าน้ำลงสามารถเดินด้วยเท้าเข้าถึงด้านใน หากไปสายน้ำขึ้นบางครั้งมิดทางเท้าไม่สามารถเดินไปได้ต้องไปทางเรืออย่างเดียว

อีกมุม

ทางเข้าเต็มไปด้วยร้านค้ามากมาย

พื้นทะเลที่น้ำลงมองเห็นกรวด ทรายและสิ่งสกปรก

ผู้คนทยอยมากันแต่เช้า

... มีให้เห็นเป็นระยะ ๆ ทั้งแบบพิการ ทั้งปกติ เด็ก แก่ ผู้หญิง และผู้ชาย ...

มาถึงแล้ว

ด้านนี้ผู้หญิงห้ามเข้า ต้องเข้าด้านข้างและหากจะเข้าจะต้องแต่งกายเรียบร้อย คลุมหัว หรือใส่ชุดฮีญาบ

ภายใน แบบซูม ๆ อิอิ

เฝ้าสังเกตการณ์

หยอยเข้าไปเยี่ยมชม

เสียงคลื่นกระทบฝั่ง

ขอสัมผัสน้ำทะเลที่นี่หน่อย อิอิ

มาดูเหล่าวัยรุ่นอินเดียโพสท่าถ่ายรูปกันบ้าง ฮ่า ๆ ๆ

นั่น!!

เดินกลับออกมา ผ่านร้านค้าโดยส่วนมากสินค้าที่ขายคือหนังสือเกี่ยวกับศาสนาอิสลาม บทสวดมนต์จากคัมภีร์อัลกรุอ่าน พวงกุญแจ ทุกสิ่งอย่างที่เกี่ยวข้องกับศาสนาทั้งสิ้น

...

แพะนอนเล่นในทะเลที่น้ำลง

93  จองนะค่ะ :)

อีกาเยอะมาก

ยังคิดอยู่ว่ามันชอบกิน หรือไม่มีอะไรจะกิน

หมากหวานสไตล์อินเดีย

กลับขึ้นมา ข้ามถนนมาอีกฝั่งเพื่อรอรถมารับ มองกลับไป

และแล้วก็มีฝูงนกบินมารวมตัวกันมากมาย เยอะขึ้นเรื่อย ๆ มันคือนกอะไร

จับภาพชัด ๆ อีกครั้ง โอ้วววว ฝูงเหยี่ยวมารวมตัวกันกินอาหารแน่ ๆ

จากนั้นก็ออกเดินทางต่อไป ผ่านเมืองที่ถูกสร้างโดยอังกฤษ ตึกอาคารยังคงสภาพที่ดี สมบูรณ์และแข็งแรงมาก

นี่เราอยู่ประเทศอะไรแน่ ฮ่า ๆ ๆ

ออกจากที่แรก ก็ไปที่  Marine Drive  ต่อ

นายแบบของเรา

ชอบใจได้ส่งเสียงดัง ฮ่า ๆ ๆ อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่พอทนได้ แต่แดดแรงมาก หยอยแก้มแดงเลย

ตำรวจน้ำก็ตรวจตราตลอด

ตึกใหญ่โต สมเป็นเมืองที่พัฒนาแล้ว

หนุ่ม สาว เพื่อนฝูงก็พากันมาเที่ยว นั่งเล่น

การที่ได้เห็นผู้ชาย เดินจับมือกับผู้ชาย หรือการนั่งโอบกันแบบนี้ในอินเดียถือเป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เป็นเกย์แต่อย่างใด แต่เป็นลักษณะความเป็นเพื่อน

เรื่องการแสดงออกของเกย์ ตุ๊ด ทอม ดี้ น้อยมากที่นี่ ถ้ามีก็กระเทยแต่งสาหรี่ไปเลย

น้ำมะนาว คั้น มีเห็นทั่วไป

เหมี้ยวววววววววววว

ย่านบริเวณนี้จัดเป็นย่านของคนฐานะดี ไม่แปลกที่มันจะสะอาดและดูเรียบร้อย

เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอพักปุเหลียวนะคะ

หอศิลป์

ตึกอาคารแบบอังกฤษ

สวยมาก

จุดหมายต่อไปคือ Gateway of India (Marathi: गेटवे ऑफ इंडिया) is a monument in Mumbai (formerly Bombay), India. Located on the waterfront in Apollo Bunder area in South Mumbai, the Gateway is a basalt arch 26 metres (85 feet) high. It was a crude jetty used by fisher folks and was later renovated and used as a landing place for British governors and other distinguished personages. In earlier times, the Gateway was the monument that visitors arriving by boat would have first seen in the city of Bombay.[1]

หลังาจากเหตุวินาศกรรม การเข้าชมด้านในต้องผ่านการตรวจค้นก่อน

ยิ่งใหญ่สมแก่การเป็นของขวัญการต้อนรับพระราชินีแห่งอังกฤษจริง ๆ

ข้อความแสดงการต้อนรับและวันเดือนปี

หยอยรู้งานโพสท่า

ยิ่งใหญ่

อีกด้านคือ Taj Hotel  ที่เคยโดนก่อวินาศกรรมเมื่อไม่นานมานี้ สวยงามมาก ป๊ะป๋าหยอยบอก ครบรอบแต่งงาน 10 ปี จะมาฉลองหนุงหนิงกัน จะรอดูอีก 2 ปี ฮ่า ๆๆ ๆ

หยอยบอกไปไหนนู๋ไปด้วย ฮ่า ๆ ๆ

ให้อาหารนกพิราบ

สนุกใหญ่ลูกแม่

อาหารหมดก็วิ่งไล่นก ฮ่า ๆ ๆ

ยังไม่ยอมเลิก

จุดหมายต่อไปคืออาหารกลางวัน พอท้องอิ่มเราจะไปลุยกันต่อ

บางครั้งนี่ก็เป็นสาเหตุของรถติดในมุมไบ ฮ่า ๆ ๆ ไม่ถอย ไม่ขยับ ไม่สน เข้ามาใกล้กรูขวิดนะเฟร้ย ฮ่า ๆ ๆ ๆ

อิ่มแล้วเราไปต่อกันที่ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้

พรุ่งนี้ขอมาต่อภาค 3 นะคะ วันนี้หยอยหลับยากเย็นเหลือเกิน แม่วิ่งเข้า วิ่งออกหลายรอบละ ขอตัวไปกกลูกนอนก่อนนะคะ เหลืออีกภาคเป็นภาคสุดท้ายค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบรีวิวนี้ที่สุดดดดดด

วัวตัวใหญ่มากกก

คิดถึงอินเดียมากค่ะ แม้เพิ่งกลับมา  มุมไบอีกาเยอะจริงค่ะแล้วตัวใหญ่มาก อีกาตัวเท่าอีแร้ง ส่วนวัวตัวเท่ารถตู้ คุ้ยขยะิกินด้วย 5555 แปลกมาก


ถึงใครจะว่าอินเดียสกปรกหรืออะรไยังไงแต่ก็ยังชอบและอยากไปอีกอยู่ดี ขอบคุณสำหรับรีวิวที่ทำให้คิดถึงชมพูทวี สีสันแห่งเอเีชียใต้แห่งนี้นะคะ

ภาคสุดท้ายค่ะ

ฉบับนี้ได้ดูภาพเต็มอิ่มเลย  ขอบคุณค่ะ คุณแม่คนสวยกะลูกชายรูปหล่อ