สวัสดีทุกๆคนค่ะ ไปเที่ยวลาวกับเวียดนามแบบกระเป๋าแฟ่บมาค่ะ ไปเดือนกุมภาที่กรุงเทพหนาวมากๆ เป็นประวัติการณ์ พอสอบเสร็จปุ๊ปก็มานั่งวางแผนเลยว่าจะไปที่ไหนดี โดยมีข้อแม้ว่า ใช้งบไม่เกิน 8,000 บาท ไปให้นานที่สุด มาลงเอยกับทริปนี้ค่ะ กรุงเทพ-หนองคาย-เวียงจันทร์-ฮานอย-ฮาลองเบย์-เวียงจันทร์-หลวงพระบาง-วังเวียง ใช้เวลาสองอาทิตย์ค่ะ อยู่ประเทศละอาทิตย์ ไปแบบ backpack ไม่มีแพลนใดๆทั้งสิ้น ที่พักหาเอาดาบหน้า ปริ้นรีวิวฮานอยจาก blue planet มาสามแผ่น เอามาม่าไปคนละสี่ห่อ กินกันตาย เชิญชมกันได้เลยค่ะ

รูปแรกจากลาว เขียนลาวผิดอ่ะ LAOS อายจัง ห้าๆ

ออกเดินทางคืนวันที่ 12 กุมภาค่ะ ไปรถ บสข 350 บาท กรุงเทพ-หนองคาย ลืมเอาหมอนรองคอไป ตื่นมาเอวเคล็ว คอเคล็ด กระดูกกระเดี้ยวลั่นไปหมด -*- จากด่านลาวเราก็เดินไปขึ้นรถเมล์ข้ามสะพาน ไทย-ลาว 20 บาทขาดตัว

จากนั้นก็นั่งรถสองแถวของชาวบ้านเข้าตัวเมืองเวียงจันทร์ คนละยี่สิบบาท หนูน้อยข้างหน้าน่ารักมาก โตขึ้นมาคงสวยทีเดียว

รูปใหญ่ยักษ์ -*- นั่งรถมาลงตลาดหน้า บขส ลาว เราหารถไปฮานอยคืนนั้นเลย เดินงงๆไปมาก็มีพี่คนขับสามล้อเสนอว่าจะพาเที่ยวรอบเมือง ทั้งวัน ในราคาสามร้อยบาท แล้วไปส่งที่ท่ารถสายเหนือ เราตกลง ไปที่แรกคือประตูชัย ซื้อตั๋วแล้วเดินขึ้นไปข้างบน เห็นเวียงจันทร์ 360 องศา สวยมากและร้อนจนฝ้าขึ้นเช่นกัน

ยามเย็น

เอาใหม่

เราไปกันต่อที่วัดพระธาตุหลวง โบราณสถานเก่าแก่ของเวียงจันทร์ ภายในเป็นพระธาตุสีทองตัดกับพื้นหญ้าสีเขียว สถาปัตยกรรมลาว

ผนังวัดสีสะเกด มีการเจาะเป็นซุ้มเล็กๆ ประดิษฐานพระพุทธรูปเงินและดินเผาองค์เล็กๆ ช่องละ 2 องค์

หางหงส์ที่พระธาตุหลวง

หอพระแก้ว รูปบนขวา เคยเป็นที่ประดิษฐานของพระแก้วมรกต เสียค่าปี้ 5,000 กีบ ยี่สิบบาท ข้างในเงียบสงบมาก มีพิพิธพันธุ์และศิลาจารึกของลาว

เที่ยววัดกันเสร็จแล้ว เราก็นั่งกินก๋วยเตี๋ยวลาวแถวพระธาตุหลวง รสชาดก็เหมือนก๋วยเตี๋ยวน้ำใสบ้านเรา ต่างตรงที่เขาจะให้พร้อมกับผักหนึ่งตะกร้าและน้ำพริก แอบแพง หกสิบบาท จากนั้นเราก็ไปเดินเล่นที่ตลาดแถวๆประตูชัย มีห้างอยู่ห้างนึง ขายเสื้อผ้า เทปผีซีดีเถื่อน ข้าวของจิปาถะ โชคดีไปเจอร้านขายบาแก็ตอันละยี่สิบบาท!! เหมือนสวรรค์โปรด ซื้อมากินอันนึง กินได้สองมื้อ เตรียมพร้อมไปขึ้นรถ sleeping bus ไป ฮานอย

ที่เวียงจันทร์นี่เราเจอผัวเมียตีกันกลางถนนด้วย ได้ยินเสียงโหวกเหวกตอนข้ามถนน เลยหยุดดู ผู้หญิงโมโหอะไรก็ไม่รู้ถีบจักรยานสามีตัวเองล้มกลางสี่แยก ฝ่ายชายก็เอาโซ่จักรยานรัดคอเมีย เตะเมียดังป้าปๆ น่ากลัวมาก ไทยมุง ลาวมุงช็อคกันหมด ไม่มีใครเข้าไปห้ามเลย ผู้หญิงสู้ไม่ได้ ปากก็ด่าไป ร้องไห้น่าสงสาร สักพักก็ขี่จักรยานไป ฝ่ายชายเดินไปอีกทาง

ประมานสี่โมงลุงคนขับก็พาเราไปที่ท่ารถ อุแม่เจ้า พอล้อหยุดหมุน ทั้งพี่ลาวและพี่เวียตต่างกรูกันเข้ามาถามว่าจะไปไหน คงจะมีการแข่งขันกันซื้อตั๋วรถ คันนึงรุมกันสิบกว่าคน เรามีตั๋วแล้วก็ชูตั๋วแล้ววิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว เห็นสภาพรถแล้วพอไหว เป็นที่เบอะนอนเหมือนเวลาไปร้านตัดผม ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเลย ไปตีสนิทกะคุณป้าชาวเวียดนามก็คุยกันไม่รู้เรื่อง ยิ้มสยามกันเข้าไปจนมืด

นั่งรอชมค่ะ ^^

สภาพรถ รูปข้างๆคือพระธาตุหลวง มืดแล้วพี่เวียตคนขับก็ให้ถอดรองเท้าใส่ถุงพลาสติกแล้วเดินขึ้นรถ เราโดนให้อยู่ที่นั่งเกือบสุด ข้างหลังเป็นฝรั่งหมดเลย จะนั่งหน้าก็โดนคนขับตวาด ฮือออ นอนข้างๆฝรั่งแคนาดาสามสาว เรียนจบเค้าก็เที่ยวทั่วไทย อินโด จะไปเวียดนาม ลาว กัมพูชา ใช้เวลาหกเดือน วันหลังจะทำมั่งขอเก็บตังก่อน

รีวิวช้านิดนะคะ รีวิวครั้งแรกอ่ะค่ะ นั่งย่อรูปทีละรูป ฮือออ

พวกเรามีความรู้สึกว่าคนขับไม่ชอบฝรั่ง เพราะพูดกี่ทีๆก็ตวาดใส่ แต่กับคนเวียดนามด้วยกันและกับเราก็โอเคดี สงสัยเห็นหน้าตาน่าสงสาร ร่างกายขาดสารอาหารเพราะกินแต่มาม่า!! รถวิ่งมาเรื่อยๆนานหนึ่งปีแสงเราก้อมาหยุดเติมน้ำมัน เราไม่รู้นึกว่ารถจอดให้เข้าห้องน้ำเลยเดินลงไป เดินออกไปไม่กี่ก้าว ล้อรถก็หมุน!!! รถวิ่งออกไปต่อหน้าต่อตา เราก็ใส่เกียร์หมาวิ่งตาม คนขับลงมาด่าโล้งเล้ง เพื่อนเรากำลังจะลงมาด้วยยืนช็อคอยู่บนรถ จากนั้นอีกสองชั่วยามรถก็จอดที่ร้านอาหารผีสิง เป็นร้านปูน มืดๆ มีแต่คนท้องถิ่น สั่งอาหารแบบชี้ๆเอาตามคนข้างๆ

เข้าห้องน้ำไป ช็อคซีนีม่า ห้องน้ำไม่มีประตูค่ะะะะ มีผนังปูนกั้นเฉยๆ ชายหญิงรวมกัน ใช้ระบบตาดีได้ ตาร้ายเสีย สยองจนไม่กล้าถ่ายรูปมาฝาก ทำธุระเสร็จแล้วก็ดื่มโค้กย้อมใจ หลับไปตื่นมาร้อนมาก
ไม่มีอากาศหายใจ รถดับเครื่อง! จอดอยู่ในเขา มองออกไปข้างนอกไม่เห็นเพราะมีแต่หมอก พอฟ้าสางคนขับเดินมาตบเบอะฝรั่งดังป้าป บอกให้เอาพาสปอรตลงไปที่ด่านลาว ตอนนั้นเป็นเวลาตี่ห้า ไม่มีเจ้าหน้าที่เลย ผนังตึกสีเขียว ตะใคร่ขึ้นด้วยความชื้น มีผีเสื้อกลางคืนหลายตัวเกาะดุจเป็นวอลเปเป้อ น่ามาถ่ายหนังผีที่นี่

เสร็จจากด่านลาวก็เดินขึ้นเขาไปด่านเวียดนาม มีทหารยืนถือปืน ต้องเดินผ่านเครื่องแสกนโลหะที่ไม่เปิดสวิทส์

เรากะเพื่อนและฝรั่งตกยาก รถวิ่งผ่านทุ่งนากลางหุบเขาสวยมากกกกกก มีหมอกและฝนโปรยปราย ในที่สุดก็ถึงฮานอยตอนค่ำๆ โดนแท็กซี่หลอก ขับวนรอบเมืองทำเปนหาโฮสเตลไม่เจอ อยากจะโชว์มวยไทยให้พี่เค้าดู ฮึ่มม

เราพักที่ hanoi backpacker hostel ค่ะ ต้อง mix dorm มีแอร์ราคา 180 บาท!! ถูกและพนักงานอัธยาศัยดีมาก คอยช่วยเราบอกทางแนะนำที่เที่ยว

พักผ่อนเสร็จรุ่งเช้าเราก็เที่ยวในฮานอย เดินไปเจอวัดอะไรก้ไม่รู้สวย สงบดี ฮานอยบรรยากาศดี มีต้นหลิวกับอาม่าใส่หมวกงอบเดินทั่วเมือง มอไซต์เยอะมากกกก ข้ามถนนทีหัวใจจะวาย รถราที่นี่บีบแตรตลอดเวลา

เดินไปเจอทะเลสาบที่อยู่ใกล้ๆ

ทะเลสาบฮว่านเกี๋ยม มีตำนานเล่ามาว่าถึงครั้งอดีตพระเจ้าเลไทโต ได้นำดาบวิเศษซึ่งนำมาต่อสู่กับพวกหมิงจนสามารถปลดปล่อยประเทศให้อิสระแล้ว พระองค์ทรงลงเรือไปกลางทะเลสาบ เพื่อคืนดาบวิเศษให้กับเต่าศักดิ์สิทธิ์ และกล่าวกันว่าเต่าได้ขึ้นมาฉกดาบไปจากหัตถ์ของพระองค์ แล้วหายไปในทะเลสาบ อันเป็นเหตุให้ทะเลสาบแห่งนี้มีชื่อว่าทะเลสาบคืนดาบหากมองไปกลางทะเลสาบจะเห็นเจดีย์โบราณโผล่พ้นน้ำ ซึ่งหมายถึงหอคอยเต่า ขอบคุณข้อมูลจาก travel with me ค่ะ

ร้านขายของที่ระลึกริมทะเลสาบ

ซินจ่าว ครับ แวะมานอนดูรูป

หลังจากที่เข็ดกับแท็กซี่โกง วันนี้เราเลยเดินๆๆๆทั้งวันเลยค่ะ ฝนตก หนาวก็หนาว เอาเสื้อกันหนาวมาตัวเดียว อากาศตอนนั้นหกองศา หนาวมากกกก เดินสั่นกันงั่กๆ แถมพื้นรองเท้าเราหลุด น้ำเย็นๆซึมเข้าเท้า มีลมอีก เงินก้ไม่ค่อยมี วงเวียนชีวิตจริงๆ ฮาา มีหลบลมพายุเข้าไปในงานแต่งงานด้วย สาวๆเวียดนามใส่ชุดประจำชาติสวยมากเลย อันนั้นวันที่สองในฮานอยไปสุสานลุงโฮ พิพิธภัณฑ์ทหาร เจดีย์เสาเดียว

หอวรรณกรรม

ไปเวียดนาม ไม่มีกุ้งพันอ้อยขายรึเราหาไม่เจอเองหว่า อาหารเวียดนามไม่เหมือนที่ไทย เส้นเฝอจะไม่เหนียวเท่า ใส่ผักเยอะมาก กินแล้วสวยหุ่นดีเหมือนสาวเวียดนาม เดินอ้วนกันอยู่สองคน ท้องร้องซะแล้ว เดินเข้าร้านนี่ไปเจออาหารชั้นเลิศ อะไรก็ไม่รู้แต่อร่อยมากกกกกก เหมือนปอเปี๊ยะใส่น้ำซุปกินกะขนมจีน

เฝอหมูและอาหารเทพพพพ หิวววววววววววว

วันที่สามเราซื้อทัวไปฮาลองเบย์ ที่โฮสเตลราคา 25 us dollars แต่เราซื้อมาในราคา 14 us เพราะเดินไปหาเอเจนซี่ที่อยู่ข้างๆ เทียบราคากันทุกร้าน รถบัสมารับจากที่พักใช้เวลาเดินทางประมานสองชั่วโมง หนาวมากกๆอีกแล้ว ชั้นไขมันที่ว่าหนาแล้วก็ไม่สามารถหยุดลมหนาวได้ ฮาลองเบย์ หมายถึง "อ่าวแห่งมังกรผู้ดำดิ่ง" ในอ่าวฮาลองมีเกาะหินปูนจำนวนมากโผล่พ้นขึ้นมาจากผิวทะเล หลายเกาะมีถ้ำขนาดใหญ่ วันนั้นอากาศปิด ถ่ายรูปไม่ค่อยสวย เรือจอดให้ดูกระชังปลา ถ้ำ และกินข้าวกันบนเรือ (ไม่อร่อย เหอๆ)มีแม่ค้าพายเรือมาขายผลไม้ด้วย

ระวัง การปีนเขาขึ้นถ้ำ ทำให้ข้อเข่าเสื่อม!! ปีนขึ้นไปปวดฉี่ เจอกับห้องน้ำไม่มีประตูนี่สะเทือนใจมาก เหมือนกินเอแคร์ไม่มีใส้!!! กำลังทำใจอยู่ดีๆสาวเวียดนามก็เดินเข้ามา ส่งยิ้มหวานให้แล้วดึงกางเกงลง ช็อค... นี่สินะ ซินจ่าว เวียดนาม กลับมานอนตายอบุ่ที่โฮสเตล ฝรั่งเตียงข้างๆชวนไปปาร์ตี้ต่อ ม่ะ มาแล้วอย่าให้เสีย ออกไป temple bar ในคืนหนาวเหน็บ ผับที่นี่เพลงมันส์มาก วัยรุ่นมิควรพลาด รูปเก็บตก เหมียวร้านขายของที่ระลึก ผับฮานอย กาแฟร้าน joe หม่า

วันสุดท้าย เดินหาโปสการ์ดและตามหาไปรษณีย์ฮานอย เจอขนมอร่อยอีกแล้ว แม่ค้าก็น่ารัก ราคายี่สิบบาท เลยกินซะหลายก้อน ขากลับเรากลับแบบเดิมคือนอนรถนอนนรก! หนาวมากๆมีผ้าห่มบางๆมาให้ผืนนึง กลิ่นเหมือนผ้าเช็ดเท้า ตอนตีหนึ่งรถแวะที่ร้านข้าว ข้าวหน้าตาน่ากลัวมาก เราตักๆข้าวไปเจอแมลงวันตัวมหึมากำลังไชข้าวอยู่ ท่าทางอิ่มหมีพีมัน น้ำตาดิฉันไหลพรากกก ขากลับต้องผ่านด่านบ้านผีสิงเหมือนเดิม เจอบ่อน้ำสีเขียวสวยย และคำทักทายจากเจ้าหน้าที่ด่านลาวว่า งามหล๊ายย หลายยย ดีใจที่ได้ออกจากเวียดนาม ห้าๆๆๆ

:)

โหดมันฮามากเลยค่ะสาวๆ ^^

สุดยอดเลยครับ อยากไปมากเลย ต้องไปให้ได้

ไปเวียดนามนี่ไม่โดนโกงมาไม่ถึงค่ะ ไม่รู้ว่าเผลอกินเนื้อหมาเข้าไปรึเปล่าเพราะอ่านเมนูไม่ออก ฮือออออ ไม่แพงด้วยนะคะ อยู่เวียดนามใช้เงินวันละประมานเจ็ด แปดร้อย เสียแต่ค่ากิน กับค่าเข้าพิพิธภัณฑ์ คนเวียตนามที่ดีๆก็มีค่ะ ตอนหลงทางก็เข้ามาช่วย ทหารก็ช่วยบอกทาง มีอายด้วยตอนขอถ่ายรูป พรุ่งนี้รีวิวลาวต่อนะคะ เหมือนเป็นการเที่ยวผสมการชดใช้กรรม ห้าๆๆๆๆ

ตามไปเที่ยวเวียดนามด้วยคนนะครับ การเดินทางแบบนี้แหละครับที่ชื่นชอบเป็นนักหนา

น่าหนุกหนานมาก อยากไปแบบนี้ แต่ไม่มีเพื่อนซี้

น่ารักอ่ะ

รอชมครับ

สวยๆ ค่า เห็นแล้วอยากไปเที่ยวววว >_<
แล้วต้องเตรียมวีซ่ง วีซ่ายังไงบ้างคะ สนใจไปแบบนี้มั่งอ่าาา

รีวิวสนุกแถมละเอียดมากเลยครับ

จากฮานอยจะนั่งรถไปหลวงพระบางเลย ถามทัวร์กี่เจ้าก็บอกว่ารถเต็ม มีเจ้านึงบอกว่ารถว่าง จ่ายไป 45 ยูเอส ตื่นเช้ามาพบมาพวกเราอยู่ที่เวียงจันทร์!!! โอ๊ยยย โดนพี่เวียตหลอกอีกแล้วว แถมฝรั่งข้างๆจ่ายค่า 35 เราก็เอะใจตั้งแต่ตั๋วมันเขียนว่า Vientiane ไม่มีการรับผิดชอบอะไร ถามคนขับเค้าก็บอกว่า ช่วยบ่ได้ เราเลยต้องนั่งรถหวานเย็นจากเวียงจันทร์ไปหลวงพระบางเป็นเวลาสิบสิงชั่วโมง เป็นรถเมล์แบบมีแอร์แต่ไม่เปิด ร้อนตับแล่บ ชาวบ้านขนไก่ขนหมูขึ้นมาด้วย รถจอดระหว่างทางก็จะมีแม่ค้ามารุมขายไก่ย่างเสียบไม้ หมูปิ้ง น้ำ ฯลฯ  งานนี้น้ำมันเหลืองตราพระถั๋งซัมจั๋งช่วยชีวิต

ตอนกลางคืนรถวิ่งผ่านหุบเขา ดาวเต็มท้องฟ้าเลยเป็นล้านๆดวง ไม่เคยเห็นพระจันทร์ที่ไหนสวยเท่าที่นี่ ดวงกลมโต สีชมพู หลวงพระบางเป็นเมืองแอ่งกระทะ มีภูเขาล้อมรอบ ถึงเมืองตีห้า ออกเดินหาที่พัก ได้ห้องรวมที่ ซายาน่า เกสเฮ้า คืนละ 120 บาท มีแอร์ด้วย โชคดีที่เกิดมาจริงๆ แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ยังเช็คอินไม่ได้เพราะเช้าเกินไป ต้องรอบ่ายสอง ตอนนั้นเหนื่อยมาก เหมือนการเดินทางสูบอายุเราไปกล้ายเป็นป้าแก่ๆ เหี่ยวๆ ปากเหม็นเพราะไม่ได้แปรงฟัน พอถึงเวลาก็นอนพักแล้วออกมาเดินถนนคนเดิน มีของขายละลานตาไปหมด ไม่แพงด้วย ข้างๆตลาดมีซอยเล็กๆขายอาหารมังสวิรัติแบบบุฟเฟต์ หกสิบบาท ตักได้ไม่อั้น กินเสร็จนั่งจิบเบียร์ดำ ม่วนแต๊ๆ

เดินตลาด

รูปใหญ่จังนิ ตอนเช้าตื่นมา เราตื่นสาย เพื่อนเลยไปใส่บาตรข้าวเหนียว เดินตลาดเช้า เที่ยววัดแล้วไปตาดกวางสี

ขี่จักรยานเที่ยววัด ชมเมือง

ตาดกวางสีสวยมากกกกก น้ำเป็นสีฟ้าา คนน้อย สงบดี

ตอนเย็นเรากลับมาขี่จักรยานเล่นอีกครั้ง ไปวัดเชียงทองและขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตกที่พระธาตุภูสี

อยากอยู่เมืองนี้ตลอดไป

ดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้า

รักหลวงพระบาง

ประทับใจหลวงพระบางมากๆ สวย สงบ คนใจดี สัญญาว่าจะกลับมาอีก

หลวงพระบางนี่เป็น expat town คือจะมีฝรั่งที่เกษียณอายุแล้วมาอยู่เยอะ เมืองจะเงียบๆ เลยสองทุ่มไปร้านรวงปิดหมด เราไม่มีอะไรทำ ขี่จักรยานไปดูพระจันทร์ริมน้ำถึงห้าทุ่ม พยายามหาทางไปบาร์สลอบหาไม่เจอ คนลาวบอกว่าต้องออกนอกเมือง เลยบ่ได้ไปโชว์รำลงจากไทยแลนด์ห้าๆ ตอนเช้าเราไปกินกาแฟที่ร้านประชานิยม อยู่ริมแม่น้ำเลย หาไม่ยาก กาแฟใส่นมข้นอร่อยมากก กินข้าวผัดแบบลาวเม็ดข้าวจะอ้วนๆสั้นๆ ออกรสหวานๆหน่อย เอารูปพระอาทิตย์ตกไปชมกันก่อน เดี๋ยวรีวิวจบแล้วจะสรุปแต่ละเมืองและวิธีการไปให้ค่ะ

ไปปาร์ตี้ต่อที่วังเวียงงงงงงงง หลังจากรู้สึกสะอาด สว่าง สงบ ที่หลวงพระบางแล้ว กิเลสก็มาเยือน ดิฉันเริ่มเบื่อ อยากไปปาร์ตี้ เลยหารถตู้ไปวังเวียงตาม travel agency ออกเดินทางห้าโมงเย็น ใช้เวลาประมาน 8-10 ชั่วโมง เราได้นั่งหน้า คุยกับคนขับไปตลอดทาง พี่คนขับอยากไปเคเฟ่ที่กรุงเทพ ห้าๆ เราบอกให้ไป RCA เลย ทูตสันธวไมตรีจริงๆ ระหว่างทางมีเด็กน้อยยืนถือตัวตุ่นเป็นๆ พี่คนขับบอกว่าเขาซื้อไปย่างกินกัน วิวสวยมากก รถขับผ่านหุบเขาแสงอาทิตย์ส่อง ท้องฟ้าเป็นสีชมพูอมส้ม ตัดสลับกับเมฆสีฟ้าและภูเขาสีเขียว ธรรมชาติ

รถจอดให้เข้าห้องน้ำ เสียตังสามพันกีบ นี่คือวิวจากห้องน้ำสังกะสี มีเป็ดไก่ร้องกะโต๊ก กะต๊าก

ไปถึงตอนมืดๆ ประมานสองทุ่ม ก็เดินหาที่พัก ไปได้ที่ จำปาลาว นอนมุ้ง ห้องรวม คืนละ 120 บาท โคตรจนทริปนี่ดีจริงๆ มีตังเหลือกินข้าว ห้าๆ วางของเรียบร้อยเดินไปหาของกิน อุแม่เจ้า เมืองนี้มีแต่ฝรั่ง มองไปทางไหนก็มีแต่ฝรั่งวัยขบเผาะ คนลาวบอกว่าวังเวียงเป็นพัทยาของลาว จริงๆคนลาวไม่ชอบให้ฝรั่งมากินเหล้า ปาร์ตี้ ทำเมืองของเขาเปรอะเปื้อน แต่นักท่องเที่ยวก็นำเงินเข้ามาให้ ท้ายที่สุดเราก็ปฎิเสธความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่เราเชื่อว่าถ้าเรามีใจอนุรักษ์ ไปเที่ยวก็เก็บไปแต่รุปภาพและความทรงจำดีๆ ไม่เบียดเบียนเจ้าของบ้าน ทำตัวน่ารัก ไม่ทิ้งขยะหรือเมาเละเทะ แค่นี้เจ้าของบ้านก็ดีใจแล้วค่ะ

ไปมันส์กันต่อ

ตื่นเช้ามากินข้าวเช้าเป็นบาแก็ตต์อบร้อนๆ กรอบนอก นุ่มในกับไข่เจียว เบค่อน ราคาสี่สิบบาท นั่งแคร่ไม้ไผ่ชมวิวที่อยู่ตรงหน้า มีเงินเป็นหมื่นๆล้านก็ซี้อไม่ได้

จากนั้นเราก็ไปเช่าจักรยานแม่บ้าน วันละสี่สิบบาท พร้อมแผนที่ ขี่ไปถ้ำจัง ไม่ไกลมาก ประมานสองกิโลแม้ว ดีนะเอาหมวกไปด้วย ไม่งั้นกลายเป็นหมู่ย่างถีบจักร เดินขึ้นถ้ำ บันไดร้อยกว่าขั้นปวดเข่าอีกแล้ว น่าสงสารวัยรุ่นตอนปลาย นี่ชั้นมาเที่ยวรึมาชดใช้กรรม??!! ในถ้ำมีหินงอกหินย้อยสวยดี เดินไปใกล้ๆมี blue lagoon ด้วย เด็กๆกระโดดน้ำกันสนุกสนาน อาห์ น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา

มีฝรั่งสองคนจะเข้าไปในถ้ำใต้น้ำ เข้าไปได้แปีปเดียวก็ออกมาบอกว่า ยูๆมันแอบน่ากลัวนะเนี่ย ไม่รุ้มีตัวรัยอยู่รึเปล่า เราเล่นน้ำกันสนุกสนาน เดินกลับไปเจอเด็กน่อย ขอถ่ายรูปแล้วซื้อลูกอะไรก็ไม่รู้มากิน หวานอร่อยดี

เราขี่จัการยานกลับไปในเมือง จะเช่าห่วงยางไปนอนลอยอืดในแม่น้ำซอง ค่าเช่าวันละห้าหมื่นกีบ แต่หมดเวลาเล่นสี่โมงเย็น กลับไปเย็นพอดีเลยนั่งตุ๊กกะฝรั่งไปบาร์ริมน้ำ ห่างจากตัวเมืองประมานสองกิโล
เราอยู่จนถึงมืด อยากเล่น tubing บ้างเลยไปขอพี่คนคุมห่วงยาง เค้าให้เล่นฟรีด้วยอ้ะะะะ น้ำใจงามหล๊ายย หลาย

อันนี้ท่าเต้นเพลง americano วัยรุ่นเต้นกันจนเอวเคล็ด

เต้นกันจนมืด บาร์ริมน้ำปิดสองทุ่ม เดินหาข้าวกินในเมือง แล้วก็ไปเต้นๆ ละลายไขมันต่อ ผับในเมืองปิดเที่ยงคืน sun set bar เปิดถึงเช้า มีก่อกองไฟ เล่นกีตาร์ ไม่มีเก้ากี้ แต่มีเปลญวนให้นอน เก๋มั้ยล่ะ ถ้างบเยอะ วังเวียงมีให้ขึ้นบอนลูนดูวิวด้วย คนละสองพัน ออกตอนเช้า พวกเรามาแบบโคตรจนทริปจึงได้แต่แหงนหน้ามอง ฝากไว้ก่อนเถอะะะ

สำหรับเรา ทริปนี้เป็นทริปที่สนุกมากก การไปเที่ยวแบบงบประมาณจำกัดทำให้ชีวิตมีรสชาด อาจมีอาการเล็บขบ เอ็วเคล็ด เป็นนิ่ว สิวผุดบ้าง ที่นอนอาจจะไม่สวยหรู ห้องน้ำอาจไม่มีประตู กินอาหารแบบชาวบ้าน สื่อสารภาษามือกันจนคล่อง อาจโดนโกงบ้างเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่โคตรรรรมันส์เลยอ่ะ และการเดินทางครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่า คนเข้ามาเพราะต้องการช่วยเหลือเราจริงๆ ต้องการรุ้จักเราอย่างไม่หวังผลตอบแทน อย่ากลัวที่จะก้าวเท้าออกจากบ้านค่ะ มิตรภาพและธรรมชาติสวยๆรอเราอยู่ค่ะ

สรุป 14 วัน กรุงเทพ-เวียงจันทร์-ฮานอย-ฮาลองเบย์-หลวงพระบาง-วังเวียง เราหมดไป 12,000 ส่วนเพื่อนหมดไป 9,000 สงสัยเรากินเยอะกว่า ห้าๆ
ไปลาว เวียดนามไม่ต้องขอวีซ่าค่ะ เอาพาสปอร์ตไปอย่างเดียว กรอกใบผ่านแดนที่ ตม

ค่ารถ บขส กทม-หนองคาย 350 บาท
ค่ารถเข้าเวียงจันทร์ รถเมล์และ รถชาวบ้าน 40 บาท
ค่าตุ๊กๆเที่ยวทั่วเมือง คนละ 350
ค่ารถไปฮานอยขึ้นรถที่สายใต้ลาว 24-34 us dollar แล้วแต่ดวง ซื้อกับคนขับถูกกว่า
ท่ารถฮานอยไปโฮสเตลประมาน 200 บาท แต่โดนแท็กซี่โกงมิเตอร์ จ่ายไป 800 คนละ 400
ค่าตั๋วเข้าชมพิพิธภัณฑ์ในฮานอย รวมๆแล้วไม่เกิน 200 บาท
ทัวร์ไปฮาลองเบย์ 14 us dollar
ค่าโฮสเตลที่ฮานอย 4 คืน คืนละ 180
ค่ารถไปหลวงพระบาง (โดนหลอก) 45 us dollar
เช่าจักรยานที่หลวงพระบาง 40
ค่ารถไปตาดกวางสี คนละ 70
ค่าปี้ ประมาน 80
ที่พัก xayana guest house คืนละ 120 3 คืน
ค่ารถไปวังเวียง จำไม่ได้อ่ะะ สองร้อยกว่าๆมั้ง รถตู้
ค่าที่พักจำปาลาว คืนละ 120 สองคืน
ค่ารถกลับกรุงเทพ ลงข้าวสาร ประมาน 650-800

ฮานอย ตอนแรกยังไม่ชินกับการขับรถที่นี่ ขับกันแบบไม่กลัวตาย อยู่ห้าวันเจออุบัติเหตุไปสองครั้ง มอไซค์เยอะมากกก ชอบบีบแตร วันที่สองเริ่มชิน ระวังโดนโกง คนขายจะทอนแบ๊งค์เก่าให้เราเป็นแบ็งกระดาษที่เอาไปใช้ไม่ได้ แบ็งที่ใช้ได้จะมันๆเหมือนแบ็งค์ห้าสิบบ้านเรา ต่อราคาไปเยอะๆ บางร้านมีพูดไทยได้ด้วย แต่คนส่วนใหญ่พูดได้แต่เวียดนาม ชาวบ้านจะใจดี ยิ้มแย้ม เอาภาษาเวียดนามแบบ beginner ไปก็ดี คนเวียดนามจะขำเรา ห้าๆ ระวังโดนแท็กซี่โกง มิเตอร์ขึ้นเร็วมว๊ากกก บริษัทที่ไม่โกงคือ minh อะไรสักอย่าง สีเขียวๆ ให้คนที่โรงแรมเรียกให้ก็ได้
ที่พักแนะนำคือ hanoi hostel backpacker ถูกและสะอาด มีล็อคเกอร์เก็บของ
บรรยากาศเมืองสวยดี ตึกสีส้มๆ มีต้นหลิว ทะเลสาบ ชานมไข่มุกอร่อยยมากกกก
รูปที่พัก รูปสองรูปแรกคือ ฮานอย ถัดมาคือ my laos home or xayana guest house รูปมุ้งคือจำปาลาว

คราวหน้าจะไปเวียดนามกลาง ฮอยอัน และทะเลทรายมุ้ยเน แน่ะๆ ยังไม่เข็ดกับเวียดนาม

เวียงจันทร์ ร้อนนนน เราชอบหอพระแก้ว สวย สงบมาก วัดและพิพิธภัณฑ์ต่างๆก็ดี ได้กินรวงผึ้งย่างด้วย มันไปแตกโพละในปาก ฮือออ เดินเล่นริมน้ำโขงจะมีตลาดมืด ขายผ้าพันคอ งานเบ็บปักถักร้อยสวยๆ ราคาไม่แพง ถ้าไปควรขึ้นไปบนยอดประตูชัย จะเห็นวิวเมืองงามหลาย

หลวงพระบาง รักเมืองนี้มากก เมืองเล็กๆเงียบสงบ สวย ตึกเก่าๆได้รับการอนุรักษ์อย่างดี ผู้คนใจดี อาหารอร่อย อากาศดีมาก อยากมีสักสามปอด

วังเวียง ปาร์ตี้สนุกที่สุด นั่งดูวิวริมแม่น้ำซองได้ทั้งวัน เช่าห่วงยางลอยไปกับสายน้ำสักครึ่งวัน ไม่มีอะไรชิวเท่านี้อีกแล้ว ฝรั่งวัยขบเผาะมากมาย เอาไว้คุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์

วิวจากประตูชัย

ปิดท้ายรูปจากหลวงพระบางค่ะ ไปเที่ยวกันนะ :)

คห52 จขกทแอบ...นู๊ด...เล็กน้อย...น่ารักดี

อายพุงกะทิ ขอลบนะคะ ห้าๆ

Mai Linh กับ  Vinasun  ครับ สองเจ้าแท้กซี่ที่ไม่โกง น่าสนุกมากเลยครับ

ขอบคุณที่นำข้อมูลดีดีมาแนะนำ หลวงพระบางน่าสนใจมาก

ขอบคุณที่นำภาพสวยๆมาฝากครับบบ เห็นแล้วก็คิดถึง

น่าสนุกมากๆ

ขอบคุณสำหรับรูปสวยพร้อามรายละเอียดของทริปค่ะ

มาเป็นกำลังใจและติดตามชมแบบเงียบๆจ้า

เป็นสิ่งที่ใฝ่ฝันอยากเดินทางแบบนี้บ้าง

เก่งจัง  ไปกัน  2  คนเอง  ลุยน่าดู

แอบชื่นชม  +  แอบหลงรัก

ไปแบบนี้ น่าสนุกจัง

บอกได้คำเดียว เจ๋งอ่ะ

เก่งจังคะ....น่าสนุกด้วยคะ

ไว้จะชวนเพื่อนไปเที่ยวบ้าง

       ^_____^