ทริปฝึกถ่ายรูป : สระแก้ว...ดินแดนแห่งอารยธรรม...
จากคุณ : ManUtd 
[24 พ.ย. 54 00:52:08
]
ตี 4 กับอีก 45 นาที...ของเช้ามืดวันเสาร์...12 พ.ย. 54
ผมโทรหาพี่เจษ...
ผม : พี่เจษๆ โทษทีพี่ ผมเพิ่งตื่น Y_Y
พี่เจษ : ไม่เป็นไร กะแล้วว่าเมื่อคืนต้องดึก ไม่น่าจะไหว แล้วเอาไงล่ะ?
ผม : ขออีก 30 นาทีครับ ล้อหมุนตีห้าครึ่งละกัน Y_Y
พี่เจษ : โอเค แล้วเจอกัน
จริงๆ แล้วเรานัดกันว่าจะล้อหมุนตอนตี 3 เพื่อจะไปฝึกถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น
แต่ผมไม่สามารถ...ตื่นไหว (เมื่อคืนโดนลากไปดริงค์จนถึง 5 ทุ่มกว่า)
ผมจึงต้องชดใช้โดยพาพี่เจษไป ไกลๆ...แทนพระอาทิตย์ข้างทาง
ส่วนที่ไกลๆ ที่ผมพอจะไปถูกตอนนี้ก็มี...สระแก้ว
เพราะเพึ่งจะบังเอิญผ่านไปถ่ายรูป...ใน entry ที่ผ่านมา
ละลุ...ดินแดนมหัศจรรย์แห่งสระแก้ว
เมื่อทุกอย่าง พร้อม เราเช็คความพร้อมของอุปกรณ์ กล้อง ขาตั้ง แบต ฯลฯ
เราก็ออกเดินทาง...มุ่งสู่ จังหวัด "สระแก้ว" ^^ เพื่อจะตามหารูปถ่ายแสน สวย...
เมื่อเวลาเปลี่ยน แผนการทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมด กลายเป็น ไม่มีแผน...
กะเอาไว้ว่า...เห็นอะไรที่สระแก้ว ก็ฝึกๆ ถ่ายๆ ไปละกัน Y_Y
สภาพของผมคือ...แฮงค์ ส่วนพี่เจษก็นอนไม่ค่อยจะพอ หลับๆ ตื่นๆ
แถมตื่นมารอผมตั้งแต่ตี...3 >"<
เรามุ่งหน้าสู่ อ.เขาฉกรรจ์ เพื่อไปดูเขาฉกรรจ์ ที่วัดถ้ำเขาฉกรรจ์ ชื่อเดียวกันหมด >"<
ทันทีที่ไปถึง...พบว่า...เรามาผิดเวลา เพราะ...ภูเขาบังแสงอาทิตย์ไปหมด
เราตกอยู่ภายใต้เงามืดครึ้ม...ถ่ายรูปยากมากมาย เพราะแสงไม่พอ Y_Y
จึงเดินหามุมกันไปเรื่อยๆ จนมา พบกับแสงแดดบริเวณโบสถ์...
[24 พ.ย. 54 00:53:54
]
ระหว่างที่ผมมัวแต่สนใจ แสงจากดวงอาทิตย์
พี่เจษกลับมองเห็นในสิ่งที่ผมมองไม่เห็น ^^" นั่นคือแสงแฉกๆ จากยอดโบสถ์
[24 พ.ย. 54 00:54:52
]
ผมต้องขยับตัวมองหา อยู่นาน
จึงจะสามารถมองเห็นแสงสะท้อนเป็นแฉกอย่างที่พี่เจษบอก >"<
หาเจอได้ยังไง!? สุดยอดจริงๆ ...แต่...ผมถ่ายไม่ค่อย เป็น ได้มาแค่นี้ครับ ^^"
[24 พ.ย. 54 00:56:29
]
ยอดเขาหินที่มีอายุกว่า ห้าพันปี...น่าคิดว่าเมื่อก่อนแถวนี้จะมีสภาพเป็นยังไง...?
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 00:58:35
]
เท่าที่ผมสังเกตุ พี่เจษดูจะเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปพวกวัดวาอารามมากๆ
ส่วนผม...ชอบแอบถ่ายครับ 555+
[24 พ.ย. 54 00:59:08
]
นอกจากแอบถ่าย แล้ว...ผมยังชอบถ่ายลิงอีกด้วย ^^"
ชอบแม่ลูกคู่นี้มากเลยครับ...ไปนั่งอยู่สูงซะหลังคาศาลาเลย...
[24 พ.ย. 54 01:00:13
]
มีคนกล่าวเอาไว้ว่า... หากมาเที่ยวเขาฉกรรจ์ แล้วไม่เดินลอดช่องเขาที่ทะลุ
ก็ถือว่า...ยังไม่ได้มา...>"<
พวกเราก็เลยจำเป็น...ต้องเิดินขึ้นไปครับ เริ่มละ...เริ่มจะมีเหงื่อ มีปวดขา
ทั้งที่บันไดไม่ยาวมาก...แต่ตอนปลายเนี่ย
ชันมากๆ ชันจนแบบว่า ตกลงมา...ตายสถานเดียว >"<
ชันราวกับบันไดไปหารังนกนางแอ่นเลยทีเดียว...ถ้ำทะลุ ปรากฎการณ์ธรรมชาติ
พวกเราตั้งคำถาม แต่ไม่มีใครตอบได้ว่า...ภูเขาทะลุเป็นรูได้ยังไง Y_Y
[24 พ.ย. 54 01:01:22
]
เราเดินขึ้นมาพบกับภาพที่แสนประทับใจ...
...เทวดาสององค์ เข้าเฝ้าพระพุทธองค์...อยู่บนช่องเขาที่ทะลุ...
[24 พ.ย. 54 01:02:59
]
มอง ย้อนกลับลงไป...ทิวทัศน์งดงาม...และ...สูงงงง >"<
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:03:29
]
บนนี้สามารถมองเห็นทิวทัศน์ที่แสนสบาย สุดปลายฟ้า...สุดสายตา...
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:04:11
]
พวกเราเดินกลับลงมาด้วยความเหนื่อยล้า...(แฮงค์ + นอนดึก + ตื่นเช้า)
นั่งเหม่อมองผู้คน พลางคิดกันว่า...จะไปที่ไหนกันต่อดี!?...
[24 พ.ย. 54 01:04:50
]
ระหว่างที่คิดอะไรไม่ออก เราก็ขับรถมุ่งหน้าไปทาง อ.วังน้ำเย็น
เพราะกดดูใน GPS บอกว่ามี "น้ำตกเขาตะกรุบ"...
แต่ด้วยระยะทางที่แสนจะห่างไกล...และไกลออกไป ไร้ผู้คน...รวมทั้งความหิว
ความหิวที่ก่อตัวฉับพลัน...เราจึงแวะทานข้าว และถามๆ ชาวบ้านเรื่องน้ำตก
แต่...ได้รับคำตอบว่า...ต้องเดินเท้าบุกป่าเข้าไปไกล >"< เราจึงล้มเลิก
ล้มเลิกกลางทาง...เราออกจาก อ.วังน้ำเย็น และแวะถ่ายรูปเรื่อยมาตามข้างทาง
[24 พ.ย. 54 01:05:44
]
ไม่ว่าแดดจะร้อนแรงแค่ไหน...เราก็เพลิดเพลินกับการถ่ายรูปกันได้เสมอ...^^
แม้แต่ข้างถนน ข้างทาง ก็ใช้ฝึกถ่ายรูปได้...^^"
[24 พ.ย. 54 01:06:24
]
ยิ่งถ่ายรูป ยิ่งเพลิดเพลินไปกับโลกของมาโครบริเวณข้างถนน ^^
เจ้าผึ้งน้อยบินๆๆๆ แสนงดงาม ^o^
[24 พ.ย. 54 01:07:27
]
เจ้าตั๊กแตนน้อยเล่นซ่อนหากับพวกเรา >"<
กว่าจะโผล่หน้าออกมาให้ถ่ายรูปได้...ซนจริงๆ
[24 พ.ย. 54 01:08:38
]
สุดท้าย...พวกเรารู้สึกตัวอีกที เวลาก็ผ่านไปเนิ่นนานแสนนาน...
จนบ่ายคล้อย...ผมกับพี่เจษมองหน้ากัน >"<
นี่พวกเราจะบ้าไปแล้วเหรอ!? ต้องบ้าแน่ๆ!!!
จะมานั่งถ่ายรูปดอกไม้แมลงอะไรกัน มาไกลถึงสระแก้ว...
ถ้าจะถ่ายดอกไม้ แถวบ้านเราก็มี >"<
ไม่ได้ละ ท่าทางจะไม่ได้การ...ต้องทำอะไรซักอย่าง...
พวกเราถอยทัพออกมาจาก อ.วังน้ำเย็น แล้วมุ่งหน้าเข้าสู่ อ.เมืองสระแก้ว
แวะปั้มน้ำมัน ดูป้ายของจังหวัด ที่แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว...ทันใดนั้นเอง
พวกเราก็เห็นสถานที่แห่งหนึ่ง "ปราสาทสด๊กก๊อกทม" ว้าววววววววววว ^_^
จินตนาการเริ่มก่อตัวอีกครั้ง...
ผม : พี่ๆๆ ไปถ่ายรูปปราสาทกันดีกว่า!!! พระอาทิตย์ตกดินตัดกับตัวปราสาท
พี่เจษ : อืมม์...ท่าทางจะสวยนะ...แต่...มันอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย >"<
ผม : ไปเถอะน่า เปิด GPS ไปเลย ^^ เร็วๆ พี่ เดี๋ยวพระอาทิตย์ตกก่อน
พี่เจษ : แน่...ใจ...นะ ว่ามันสวย เพราะพี่กลัวจะเป็นกองอิฐ เหมือนปราสาทเล็กๆ
ผม : >"< ไม่รู้สิ...ดูจากในรูป...ก็น่าจะเล็กนะ แต่ไหนๆ ก็มาแล้วพี่...
พี่เจษ : นั่น...สิ...ไหนๆ ก็มาละ ไปกันๆ
เรามุ่งหน้าออกจาก อ.เมืองสระแก้ว ไปตามเส้นทาง อ.วัฒนานคร
ทะลุวัฒนานครเข้าสู่ อ.อรัญประเทศ
เลี้ยวซ้ายที่ อ.อรัญฯ พุ่งเข้า อ.โคกสูง >"<
ตลอดเวลาก็ต้องคอยลุ้นว่าพระอาทิตย์ตกไปรึยัง...มันก็...ไกลไม่ใช่เล่นนะเนี่ย
ความมืดเริ่มก่อตัว...เราคิดและออกตัวมาช้าเกินไปหรือเปล่านะ >"<
ถนนก็แสนจะเปลี่ยว...รกร้าง...ไร้ผู้คนและ...ผุพัง สารพัดหลุมขนาดใหญ่มากมาย
ผ่านทะลุหมู่บ้านต่างๆ นาๆ จนกระทั่ง...มองเห็นป้ายทางเข้าปราสาท...
เราไปถึง...ตอนที่ไม่ควรจะไปถึง...ทุกอย่าง...สายเกินไป...มืด...เกินไป
[24 พ.ย. 54 01:09:36
]
พวกเราปรับตัว เปลี่ยนโหมด เป็นโหมด...สยองขวัญทันที Y_Y
ผมกระซิบพี่เจษ...พี่ๆ...ผมว่า...นี่มัน...บรรยากาศแบบนั้นชัดๆ (ไม่กล้าพูดตรงๆ)
พี่เจษ...Y_Y ที่นี่มันที่ไหนกันเนี่ย...ทำไมมันเงียบ วังเวงแบบนี้
ผม...อารยธรรมขอมน่ะพี่...ต้องมาตอนนี้ถึงจะได้อารมณ์ >"<
พี่เจษ...ไม่...ใช่...ม้างงง...อารมณ์ไหน อารมณ์อะไรวะเนี่ย Y_Y
ผม...Y_Y รับรองเลยพี่...รูปอารมณ์นี้ไม่มีใครเคยถ่าย...
พี่เจษ...คนที่จะมาถ่ายรูปตอนนี้...มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ >"<
[24 พ.ย. 54 01:10:44
]
ผมมองรูปที่ถ่ายในจอกล้อง...แล้วก็มองตัวปราสาท...ขนลุกซู่ไปหมด...
อารมณ์แบบนี้นี่มัน...อารมณ์นั้นชัดๆ Y_Y
ทุกอย่างเงียบสงัด...ได้ยินแค่เสียงพวกเราเดินเหยียบใบไม้แห้ง...
[24 พ.ย. 54 01:11:42
]
พวกเรายังคงไม่ย่อท้อ...พยายามจะเค้นเอาความสวย
ความสวยท่ามกลาง...ความ...มืด...มิด...
[24 พ.ย. 54 01:12:23
]
เราเริ่มจะมองไม่เห็นกันและกัน...จังหวะเผลอๆ ที่เราเดินแยกกันออกไปถ่ายรูป
รู้ตัวอีกที...เราก็อยู่คนละที่กัน...
คราวนี้ผมเริ่มรู้แล้วว่า...สถานที่แห่งนี้...ในเวลานี้...มันไม่ใช่แค่น่ากลัว
แต่มัน...โคตรน่ากลัว...คำว่า "กลัว" ผุดขึ้นมาในสมองของผมทันที...
ผมหยิบมือถือออกมา เพื่อจะโทรถามว่าพี่เจษอยู่จุดไหนในปราสาท...
แต่แล้วก็เพิ่งจะรู้ว่า...โทรศัพท์ไม่มีสัญญาณ >"<
ผมเดินฝ่าความมืดเข้าไปด้านใน...ทันทีที่ก้าวพ้นธรณีประตูของปราสาทเข้าไป
ผมไม่สามารถใช้คำว่าโคตรน่ากลัวมานิยามได้...
ที่นี่นั้นมัน...โคตรสยองสุดๆ Y_Y บรรยากาศเย็นยะเยือกไปหมด...แงๆๆๆ
ผมไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง...ไม่กล้าตะโกนถามว่าพี่เจษอยู่ที่ไหน
(เพราะกลัวว่า...เสียงที่ตอบ...จะไม่ใช่เสียงพี่เจษ)
ได้แต่รวบรวมความกล้า เดินลึกเข้าไปในปราสาท แล้วมองฝ่าความมืด
พยายามมองแบบโฟกัสมากๆ ในทุกซอกทุกมุม เพื่อที่จะไม่เห็นอะไรที่เบลอๆ
ไม่ต้องการเห็นอะไร...ที่ไม่อยากจะเห็น...!?
[24 พ.ย. 54 01:12:57
]
ในที่สุดผมก็เจอพี่เจษ เป็นเงาตะคุ่มๆ หลบมุมอยู่ในความมืด
ผม : อ้าว! อยู่นี่เองเหรอพี่ (ทำเป็นน้ำเสียงราบเรียบ Y_Y)
พี่เจษ : ไม่ไหว...มืดขนาดนี้ ถ่ายอะไรไม่ได้เลย หาโฟกัสไม่เจอ
ผม : พี่นี่สุดยอดจริงๆ มาหลบมุมอยู่มืดๆ แบบนี้
พี่เจษ : อย่างน้อยหลังชนมุมกำแพง ก็ไม่มีอะไรย่องมาจากด้านหลังได้ Y_Y
ผม : โห...คิดได้ไงเนี่ย Y_Y
พี่เจษ : พี่...ว่า...เรา...ควรจะ...กลับกันดีไหม?
ผม : ผมว่า...เรา...ไม่ควรจะมาด้วยซ้ำ >"<
เรารีบเก็บกล้อง...เดินออกมานอกตัวปราสาท...ไม่พูดอะไรมากกว่านั้น
แต่...!!! สายตาผมเหลือบขึ้นไปบนท้องฟ้า...โอ้โหหหหหหหหหหหห!!!!
พี่เจษๆ !!! ดาวเพียบเลยพี่ !!! ผมลืมความกลัวชั่วขณะ...
แหงนหน้ามองไปบนท้องฟ้า...
ดาวเกือบทุกดวงในจักรวาลมาปรากฎต่อหน้าเรา!!
เพราะว่า...ที่นี่มืดสนิท...ไม่มีแสงไฟจากที่ไหนเลย
ไม่มีเมืองใกล้ๆ ไม่มีใคร ไม่มีอะไรทั้งนั้น
เราจึงมองเห็นทะเลดาวเกลื่อนฟ้าไปหมด...
โดยไม่ต้องถามกัน...เราจัดแจงวางขาตั้งกล้องลงพื้นอีกครั้ง ^^"
ลืมความกลัวไปชั่วขณะ...
[24 พ.ย. 54 01:14:15
]
หลังจากเรายืนชื่นชมท้องฟ้า...ความงดงามในห้วงจักรวาล...
จินตนาการที่ไร้ขอบเขต ดาวมากมายราวกับว่าเราสามารถเอามือไปไขว่คว้าได้
...ผมกระซิบพี่เจษเบาๆ...พี่ๆ พี่เจษว่า...ดวงนั้นใช่ดาวเหนือไหม?
พี่เจษ...อืมม์ ข้างๆ กลุ่มดาวหมัดเทพเจ้าดาวเหนือจะเป็นดาวเหนือพอดี
ผม...>"< เขาเรียกกลุ่มดาวหมีใหญ่ตะหากพี่
พี่เจษ...แล้วถามทำไม...อย่าบอกนะ...ว่า...>"<
ผม...ก็พี่เป็นคนบอกเองว่า "ดาวหมุน" จะหมุนรอบดาวเหนือ
พี่เจษ...ตอนนี้...ก็ทุ่มครึ่ง...ถ่ายรูปดาวหมุนๆ ก็ใช้เวลา 1 ชม. ถึงจะงามหยด
ก็จะเสร็จตอน สองทุ่มครึ่งพอดี...
เราสองคน หันกลับลงมามองบรรยากาศรอบๆ...ก็ยังชวนขนลุกอยู่ดี >"<
เป็นไงเป็นกัน...ตั้งกล้องรออีก 1 ชม. เพื่อรูปดาวหมุนและปราสาทสด๊กก๊อกทม
จากความผิดพลาดในการถ่ายดาวหมุนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วในทริป
ฝึกถ่ายรูป...กลางคืน : ปาฏิหาริย์พระมหามณฑป
ทำให้พวกเราค้นหาข้อผิดพลาด และตั้งใจว่าจะหาโอกาสลองใหม่อีกครั้ง
คิดไม่ถึงว่า...โอกาสนั้นจะมาถึงเร็วเพียงนี้...เราจัดแจงตั้งค่าต่างๆ ในกล้อง
คาดเดาไปต่างๆ นาๆ ว่าจะเซ็ตค่าอะไรเท่าไหร่ หมุนโฟกัสไปที่อินฟินิตี้
เพราะการถ่ายดาวหมุน คือศาสตร์ขั้นสูงสุดของการถ่ายรูป
กล้องไม่สามารถวัดค่าอะไรให้เราได้เลย
ต้องใช้จินตนาการ ใช้ดวงและประสบการณ์สุดๆ เราควบคุมอะไรไม่ค่อยได้
เรากดชัตเตอร์ทิ้งไว้ และนั่งเฝ้ากล้องท่ามกลางความมืด...
พยายามชวนกันคุยไปต่างๆ นาๆ เรื่องโน้น เรื่องนี้...
ฟังดูก็รู้ว่าเป็นการเสแสร้ง...คุยเรื่องเที่ยว เรื่องดินฟ้าอากาศ เรื่องงาน เรื่องถ่ายรูป
แต่คุยได้ไม่กี่คำ ความเงียบก็ปกคลุม...ตามมาด้วยเสียงที่ทำให้เราสะดุ้งกันสุดตัว
เสียงสัตว์ป่าตัวใหญ่ๆ >"< !? พวกเราได้แต่นั่งกันนิ่งๆ พยายามเงียบๆ
ตัวอะไรวะ!! พี่เจษอุทาน แล้วเสียงนั้นก็หายไป...
สักพัก เราหาเรื่องคุยกันต่อ...ผมถามพี่เจษ...ผ่านไปกี่นาทีแล้วพี่
พี่เจษตอบ...10 นาที Y_Y
ผม...เวร...เป็นสิบนาทีที่นานโคตรๆ >"<
นานเนิ่นนาน...ก็ต้องสะดุ้งกันอีกที พี่เจษเปิดไฟฉาย ฉายไปยังแหล่งกำเนิดเสียง!
...นกเค้าแมวตัวมหึมา มาเกาะอยู่ที่กิ่งไม้ด้านบนหัวเรา...
ผมพึมพำ...อย่าทะลึ่งขี้ลงมานะ >"<
พี่เจษ...พี่ว่าพวกเราบ้าแล้วนะ แต่พวกถ่ายรูปสัตว์ตอนกลางคืนได้เนี่ยโคตรบ้า...
ผม...พอเลยพี่...ตอนนี้ผ่านไปกี่นาทีแล้ว...
พี่เจษ...15 นาที Y_Y
ผม...จะบ้าเหรอ...ทำไมมันนานแบบนี้ Y_Y
......เราทำท่าเป็นไม่กลัว...แต่..ในใจนั้นรู้ดีว่า...เรามีสิ่งหนึ่ง ที่กลัวมากซ่อนอยู่
เรารู้ว่า...สิ่งนั้นต้องจ้องมองดูเราอยู่ เรา...พยายามไม่ลบหลู่อะไรทั้งนั้น...
ผมโชคดีที่ผมก็ไม่ใช่คนกลัวสิ่งนั้นง่ายๆ และพี่เจษก็เป็นคนประเภทเดียวกัน
ทริปนี้ หากมีคนอื่น...อาจจะล่มก็เป็นได้ คงต้องประเภทบ้าสุดขั้วจริงๆ >"<
และนานอีกแสนนาน...ผมเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงของแสง...
ผมกระซิบพี่เจษ...งานเข้าแล้วพี่...ดูทางโน้นสิ
เราหันไปมองขอบฟ้าทางขวามือ...มีแสงสว่างโผล่ขึ้นมาไกลๆ แต่สว่างมาก
ซวยละ!!! "พระจันทร์โผล่มา" Y_Y เราลืมไปว่า...เพิ่งจะผ่านวันลอยกระทงมา
ตอนนี้พระจันทร์ยังดวงเบ้อเริ่มอยู่เลย...
เราทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งรอด้วยใจระทึก...บวกกับ ความสิ้นหวัง...
รอมาตั้งนานกว่า 45 นาที แต่จู่ๆ ก็มีแสงจันทร์มารบกวน Y_Y
และแสงจากดวงจันทร์ไม่ได้ช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นเลย
เพราะความมืดมิดทำให้เรามองไม่เห็นอะไรนั้นดีกว่า...การที่มีแสงจันทร์
แสงจันทร์ทำให้เราเริ่มมองเห็นบรรยากาศโดยรอบ...แบบ..มหาสยองขวัญ
ทุกอย่างถูกมองเห็นแบบสลัวๆ เราสองคนเหลียวซ้ายแลขวา...อยู่ตลอดเวลา
สุดท้ายครบ 1 ชั่วโมง เรารีบกดชัตเตอร์ ดูรูปด้วยความเศร้า...แล้วเก็บกล้อง
เดินเปิดไฟฉายออกมาจากบริเวณปราสาททันที...กว่าจะเดินถึงตัวรถที่จอดไว้
ก็ต้องกระโดดหลบหนี ตะขาบตัวใหญ่ๆ หลายตัว เดชะบุญที่พี่เจษตาไวมากๆ
>"< โชคดีที่มีไฟฉาย
และโชคดีที่ตอนที่เรานั่งอยู่ไม่มีตะขาบมากัดก้น Y_Y
ตัวใหญ่ขนาดนี้...โดนกัดทีรับรอง โรงพยาบาลแน่นอน...แต่แถวนี้ไม่มี รพ.เลย
เรารีบเดินอย่างระวังที่สุดเพราะตะขาบวิ่งกันให้ขวักไขว่ Y_Y
ทันทีที่เข้าถึงรถ เราถอนหายใจพร้อมกัน...
พี่เจษ : เฮ้อออ ในที่สุดก็รอดมาได้...
ผม : พี่ๆ รอดอะไร พี่ดูถนนกับเส้นทางที่เราต้องกลับสิ Y_Y ยังไม่จบนะเนี่ย
พี่เจษ : นิ่งๆ เข้าไว้ เดี๋ยวช่วยกันดูเส้นทาง...
ผมขับออกมาจากเส้นทางปราสาทฝ่าความมืดมิด...นานแสนนานจนเจอหมู่บ้าน
กลับเข้าไปถึงตัวอำเภออรัญประเทศ...เราถึงได้เริ่มคุยในเรื่องที่ควรจะคุย
ผม : พี่เจษเคยได้ยินเรื่องผีที่เฮี้ยนที่สุดไหม?
พี่เจษ : ก็...นั่นนะสิ มีอยู่สองเผ่า หนึ่งคือผีแขก >"< และสองก็คือ...
ผมกับพี่เจษพูดพร้อมกัน "ผีเขมร" !!!! Y_Y
เราพยามไม่มองกระจกหลัง...ขับหาโรงแรม พอได้แล้วก็ออกมานั่งจิบเบียร์
เพื่อทบทวน...ตั้งสติ...เราแทบไม่ได้คุยอะไรกันมาก นอกจากคำถามเดิมๆ ซ้ำๆ
ว่า...ทำไปได้ยังไง...รอดมาได้ยังไง...ทำไปได้ยังไง...รอดมาได้ยังไง
เรารีบเข้านอน...เพราะแบบนี้มันเรียกว่า ยิ่งกว่าเหนื่อยล้า...ทั้งกายและใจ
คืนนั้นผมฝันว่าเห็นดาวหมุนกับรอยวิญญาณจางๆ บนรูปถ่ายทั้งคืน Y_Y
โชคดี...ที่เป็นแค่...ฝันไป...
[24 พ.ย. 54 01:15:37
]
ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกหลายครั้ง เพราะ "ฝันร้าย" ฝันว่านั่งดูรูปที่ถ่ายมา
แล้วพบว่ามีรอยวิญญาณจางๆ อยู่ที่รูป ฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่า...คงเพราะคิดมาก
หรือไม่ก็คงเป็นเพราะว่า..."กลัวมาก" Y_Y
[24 พ.ย. 54 01:19:57
]
ในที่สุด...พวกเราก็ตื่นกันเกือบจะเที่ยง...คงเพราะความอ่อนเพลียสะสม...
โครงการณ์เดินตลาดโรงเกลือแต่เช้าตรู่รวมทั้งหาโจ๊กร้อนๆ ปาท่องโก๋ จึงล่มไป
เวลาที่เหลืออยู่แค่ครึ่งวัน...ทำให้เราตัดสินใจลากสังขารและกล้องออกจากที่พัก
(ความจริงนอนเพลินกันจนหิวโซ >"<)
พี่เจษ : กินอะไรที่ไหนกันดีล่ะ? พอจะรู้จักร้านแถวนี้ไหม?
ผม : พี่ถามอะไรเยี่ยงนั้น...เราก็ไม่เคยมาแถวนี้กันทั้งคู่ >"<
ว่าแต่ว่า...เราจะไปถ่ายรูปที่ไหนดีล่ะพี่...เมื่อวานไม่ได้รูปที่มีสาระอะไรเลย Y_Y
พี่เจษ : งั้นก็ลองว่ามาสิ...มีที่ไหนบ้าง?
ผม : ไม่มีอะไรแล้วพี่ เหลือที่ปางสีดาที่เดียวที่เรายังมีโอกาสไปทันช่วงบ่าย
พี่เจษ : งั้นหาอะไรกินก่อน แล้วก็ไปกันเลย
ผม : ไม่ได้ๆๆๆ !!! เราต้องไปกินข้าวที่ร้านปางสีดาเท่านั้น ^^"
พี่เจษ : อะไรน๊า...Y_Y ทำไมต้องยังงั้นล่ะ!?
ผม : ก็...อ่านมาจาก entry ของคุณผีเสื้อพเนจร "คิดถึงปางสีดา"
แล้วอยากไปกินที่ร้านปางสีดาอ่ะ ^^"
พี่เจษ : @_@ นี่มัน blog OKnation นะ ไม่ใช่ซีรี่ย์เกาหลี >"<
ทำไมต้องตามไปกินแบบเค้าด้วยล่ะ - -"
ผม : เถอะน่าๆ ไปกันๆ ตอนนี้เที่ยงกว่า ทนหิวอีกนิสเดียวเอง...
ระยะทางจาก อ.อรัญประเทศ ไป อ.วัฒนานคร ซึ่งเป็นที่ตั้งของ อช.ปางสีดา
มีความยาวและความไกลประมาณ 60 กิโลเมตร เท่านั้นเอง ^^"
เรายอมอดทนต่อความหิว คลำเส้นทางไปเรื่อยๆ
เพราะปางสีดาไปได้หลายเส้นทางมากๆ ป้ายบอกทางมีแทบทุกที่รอบจังหวัด
ทำให้เราหลงไปหลงมา...>"<
ทันทีที่ขับรถผ่านป้ายร้านอาหาร "ปางสีดา" ผมแตะเบรก เอี๊ยดด...ทันที
กลับรถมาใหม่ เพื่อจอดหน้าร้าน ^^"
"กระเพราเนื้อไข่ดาว 2 จาน เกาเหลา 1 ครับ!!"
(อาหารประจำชาติของผมและพี่เจษ >"<)
ป้าคนขายตอบทันที...เนื้อไม่มีค่าาา มีแต่ไก่กับหมู...^^
อ่า...กระเพราไก่ก็ได้ครับ >"<
หลังจากอิ่มเอมและแสนภาคภูมิใจที่ได้มากินอาหารที่้ร้านนี้...เราก็ออกเดินทางต่อ
เพียงแค่ไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงทางเข้าอุทยาน ค่าคน คนละ 20 ค่ารถคันละ 50
เจ้าหน้าที่ถาม : จะค้างคืนไหมครับ?
พี่เจษ : ...ไม่ครับ
เจ้าหน้าที่ : จะขึ้นไปจุดชมวิวไหมครับ? (เรามองหน้ากัน!? มาแล้วไม่ชมวิวแล้วจะมาทำไมฟระ!?) ไปสิครับ ว่าจะไปน้ำตกด้วยครับ
เจ้าหน้าที่ : อ๋อ น้ำตกเข้าไปก็ถึงเลยครับ แต่จุดชมวิวต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อน
ถ้าจะขึ้นไปจุดชมวิวให้ติดต่อเจ้าหน้าที่ด้านในเลยนะครับ
(อ้าว...แล้วนายไม่ใช่เจ้าหน้าที่เหรอเนี่ย >"< เป็นคนขายตั๋วหรือว่า รปภ!?)
[24 พ.ย. 54 01:21:42
]
พวกเราขอบคุณแล้วขับรถผ่านเข้ามา แวะไปแจ้ง "เจ้าหน้าที่" ว่าจะไปจุดชมวิว
ผม : ทำไมต้องแจ้งก่อนขึ้นไปชมวิวครับ (เกิดมาเพิ่งเคยเข้า อช. ^^")
เจ้าหน้าที่ : อ๋อ บนจุดชมวิวไม่มีคลื่นโทรศัพท์น่ะครับ เลยต้องเช็คว่าใครไปบ้าง
ผม : อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง แล้วไกลไหมครับ?
เจ้าหน้าที่ : อยู่ กม.ที่ 25 ครับ
ผม : (หันไปมองถนน อืม..25 กิโล ก็น่าจะโอเค แล้วค่อยกลับลงมาถ่ายผีเสื้อ)
แล้วรถยนต์ขึ้นไปถึงเลยใช่ไหมครับ? ขี้เกียจเดิน ^^"
เจ้าหน้าที่ : เมื่อวานรถเก่งก็ขึ้นไปได้หลายคันนะครับ แต่อย่าขับเร็วนะครับ
ถนนไม่ค่อยดี...
หลังจากกรอกข้อมูลและรับใบอนุญาตแล้ว พวกเราก็แวะทำธุระให้เรียบร้อย
เพราะเดาเอาไว้ว่า 25 กิโลแม้วเนี่ยน่าจะเป็นทางที่ค่อนข้าง...ไกล...
[24 พ.ย. 54 01:23:41
]
เรายื่นเอกสารให้เจ้าหน้าที่ตรวจ แล้วก็ถูกกำชับอีกครั้งว่า...อย่าขับเร็วนะครับ!
ผม : พี่ๆ พี่ว่ามันแปลกๆ ไหม
พี่เจษ : พี่ว่ามันก็ดีนะ ถ้าข้างบนไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
อย่างน้อยถ้าเรายังไม่กลับมา เขาก็รู้ว่าเรายังอยู่ ไม่ปิดอุทยานไปซะก่อน
ผม : แต่เขาบอกว่า..."เมื่อวานรถเก่งก็ขึ้นไปได้หลายคันนะครับ"
พี่เจษ : มันหมายความว่าไงเนี่ย!? แสดงว่ามันมีบางคันขึ้นไม่ได้ใช่ไหม!!! >"<
ผม : อย่าบอกนะว่าขึ้นไปสิบคัน รอดมาแค่สองคัน Y_Y
ทันใดนั้นภาพของถนนลาดยางอันแสนจะนุ่มนวล ก็หายไปในพริบตา >"<
อีก 25 กิโลเมตรข้างหน้า คือ...ถนนแดง...
[24 พ.ย. 54 01:24:49
]
เราเปลี่ยนโหมดจากการถ่ายรูป เป็นโหมดนักผจญภัย + แรลลี่ทันที >"<
ทางที่แสนจะหฤโหดและแคบ และ...เปลี่ยว...
เราขับไปได้สักพัก ก็เห็นรถเก๋งสองคันขับสวนมา...ต้องชลอสวนกัน
ผม : เห็นไหมพี่ รถเก๋งสองคันนั้นยังไปได้เลย...
พี่เจษ : แน่...ใจ...นะ...มันไปแล้วกลับมา หรือว่ามันไปไม่ได้ถึงได้กลับมา Y_Y
จริงอย่างเจ้าหน้าที่เตือนไว้...ถนนไม่ค่อยดี...หมายถึง ไม่ค่อยดีสำหรับรถ
น่าจะเอาไว้สำหรับเกวียนมากกว่า >"< ถนนถูกน้ำกัดเซาะขาดเป็นช่วงๆ
ขาดที่ความกว้างเท่ากับล้อรถพอดี หากล้อหล่นลงไป รับประกันได้ว่า...บันเทิง!
...เขาไม่เรียกถนนไม่ค่อยดีหรอกครับ Y_Y เล่นติดป้าย Out of service ขนาดนั้น
บางป้ายก็บอกว่าระวัง ถนนข้างหน้าชำรุด >"<
ผมว่าที่ผมวิ่งๆ อยู่ตรงนี้มันก็โคตรชำรุด
ข้างหน้าที่ชำรุดกว่านี้มันจะขนาดไหน Y_Y
เราใช้เวลาไป 1 ชั่วโมงพอดี สำหรับ 25 กิโลแม้ว Y_Y
สารรูปของรถเมื่อถึงที่หมาย...>"<
[24 พ.ย. 54 01:26:48
]
พี่เจษพึมพัม...ใครนะใครมันช่างสรรหา เดินป่าเข้ามา 25 กิโล...
แล้วมาหาจุดชมวิวตรงนี้เจอ...หนำซ้ำยังทำถนนชวนคนอื่นขึ้นมาดูด้วยอีก >"<
[24 พ.ย. 54 01:29:09
]
จริงอย่างที่พี่เจษบรรยายเอาไว้ใน Entry ของพี่เจษว่า สระแก้วในวันหมดมุข...
ขึ้นมาบนนี้แล้ว...พูดอะไรไม่ออก ขึ้นมาผิดเวลา...แสงแดดจัดจ้าน
ถ่ายวิวไม่ได้เลย...เรายืนหมดมุข...หมดมุม...หมด...อารมณ์...>"<
[24 พ.ย. 54 01:30:24
]
สำหรับผม...เวลาออกฝึกถ่ายรูป...ถ้าคิดอะไรไม่ออก...
ก็จะใช้บริการดอกหญ้าข้างทางเสมอๆ ^^"
[24 พ.ย. 54 01:31:03
]
ใช้บริการ "ผีเสื้อ" ^o^
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:32:19
]
ใช้บริการต้นไม้ใบหญ้า...อะไรก็ว่ากันไป ^^
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:33:03
]
หลังจากมองซ้ายแลขวากันอยู่สิบห้านาที เราตัดสินใจ...กลับลงไปดีกว่า...
กลับลงไปถ่ายรูปผีเสื้อ น่าจะได้อะไรๆ ที่เป็นรูปถ่ายมากกว่านี้
เพราะว่าตอนขึ้นมา เห็นผีเสื้อตรงโป่งผีเสื้อเยอะมากๆ ^^
แต่ด้วยความที่ถนน...แสนจะหฤโหด...เราจึงโดน...เต่า...เดิน...แซง
เต่าเดินแซง...>"<
ใครบอกว่าเต่าเดินช้า...พอมันเห็นรถเรา มันแทบจะวิ่งเยาะเย้ยเราเลย Y_Y
[24 พ.ย. 54 01:33:51
]
พริบตาเดียว...เต่าก็วิ่งหายเข้าป่าไป...เต่าป่า!? นึกว่ามีแต่ในน้ำซะอีก...
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:34:31
]
กว่าเราจะลงมาถึงด้านล่าง...ผีเสื้อก็กลับบ้านกันไปหมดละ Y_Y
คุณลุงเจ้าหน้าที่ถามว่า...ข้างบนยังมีใครเหลืออีกไหม?
พวกผมตอบไปว่า...ตั้งแต่ขึ้นไป ไม่เจอใครซักคน...ไม่มีใครเหลือแล้วล่ะครับ
คุณลุงยื่นนามบัตรให้พวกเรา แกบอกว่ามีร้านอาหารแนะนำ...ชื่อร้านปางสีดา
ก่อนกลับก็แวะไปทานกันได้ มีอาหารป่าหลายอย่าง กบ ก็มีนะ...>"<
พวกเราหัวเราะตอบแกไปว่า...เพิ่งกินที่ร้านกันตอนก่อนเข้ามานี่เองครับ 555+
แกบอกว่างั้นตอนกลับแวะไปอีกนะครับ 555+ "กบก็มีนะ" แกย้ำ...
พวกเราพึมพำ..."ขนาดเนื้อยังไม่มี แล้วจะมีกบจริงไหมนะ??"
[24 พ.ย. 54 01:35:11
]
เห็นผีเสื้อสีส้มๆ แบบนี้แล้วนึกถึงผีเสื้อพเนจรทุกที...
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:35:55
]
เราแวะลงไปที่น้ำตกก่อนกลับ...เป็นรูปถ่ายน้ำตกตอนแสงน้อยมากแล้ว
อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าความมืดก็จะมาเยือน...
น้ำตกยังมีน้ำแรง...เหมาะกับการฝึกถ่ายรูปน้ำตกอย่างมาก ^^
[24 พ.ย. 54 01:36:23
]
ด้วยคำแนะนำดีๆ จากพี่เจษหลายอย่าง ทำให้การถ่ายรูปน้ำตกเป็นไปอย่างเพลิดเพลิน
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 01:37:00
]
ผมแอบได้ยินเสียงพี่เจษพึมพำด้วยความหงุดหงิด...
ให้มันได้ยังงี้!!! ตอนไปนั่งตากยุงถ่ายรูปปราสาทก็ใส่กางเกงขาสั้น...
แต่พอมาลุยน้ำถ่ายน้ำตก ดันใส่กางเกงขายาว...>"<
[24 พ.ย. 54 01:38:02
]
เราถ่ายรูปกันจนเกือบมืด...จึงได้ถอนกองทัพ...พี่เจษประกาศ..."ปิดกล้อง"
555+ จบการถ่ายทำไปได้อีกทริป...
เราแวะทานมื้อค่ำกันที่ร้านปางสีดาอีกครั้ง...คราวนี้สั่งผัดเผ็ดกบกับต้มยำไก่
ถึงได้รู้ว่า...อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกก อร่อยจริงๆ กบตัวเบ้อเริ่ม ^^
คุณลุงเจ้าหน้าที่กลับมาเจอพวกเราที่บ้าน ทักทายกันอย่างเป็นกันเอง
เราทานมื้อค่ำกันอย่างเอร็ดอร่อย...กินกันเรียบ...
พร้อมกับฟังเสียงคุณลุงเจ้าหน้าที่สอนการบ้านให้กับลูกสาว...
ช่างเป็นครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่นจริงๆ บ้านเป็นร้านอาหารริมเขา สงบเงียบ
อากาศยามค่ำแสนจะสดชื่น...ส่วนผู้นำครอบครัวเป็นเจ้าหน้าที่อุทยานฯ
แม่บ้านเป็นแม่ครัวของร้านที่บ้านตัวเอง...
เรายืนคุยกันหน้าร้านพร้อมกับมองทองฟ้าที่ดาวเริ่มจะขึ้น...
ผม : พี่เจษว่าตรงจุดชมวิว กม 25 น่ะ มันหันไปทางทิศไหน?
พี่เจษ : อืม...ม์...ตอนเรายืนตรงนั้น พระอาทิตย์ตกซ้ายมือ แสดงว่า...
จุดชมวิวจะมองเห็นดาวเหนือตรงหน้าพอดี...
ผม : พี่ว่าดาวหมุนตรงนั้นจะสวยไหม!?
พี่เจษ : พอเลยๆ !! ตรงนั้นน่ะไม่โดนผีหลอก แต่จะโดนเสือคาบไปกินน่ะสิ >"<
ผม : ผมว่า...คงขับรถตกหน้าผาตายก่อนแหงๆ ทั้งมืด ทั้งแคบ Y_Y
เราขับรถฝ่าความมืดกลับ...เหลือเอาไว้เพียงความทรงจำ และรูปถ่าย...
แล้วพบกันใหม่กับการออกฝึกถ่ายรูปครั้งหน้านะครับ Bye bye... ^^
[24 พ.ย. 54 01:38:45
]
รูปสวยดีครับ แค่ฝึกนะเนี่ย ^^
จากคุณ : ไผ่พริ้ว (PyDE)
[24 พ.ย. 54 01:40:44
]
ภาพสวยงามมาก อย่างกับมืออาชีพเลยค่ะ ขอบคุณที่พาเที่ยวชม จ.สระแก้ว ในมุมมองสวยๆนะคะ
จากคุณ : golf_chatchada
[24 พ.ย. 54 01:46:27
]
ตามไปลุ้นทริปฝึกถ่ายด้วย เสียดายไม่ได้รูปผีเขมรเนอะ
จากคุณ : ปูใบไม้
[24 พ.ย. 54 03:03:39
]
เต๋าน่ารักจังง
จากคุณ : june_ju
[24 พ.ย. 54 03:25:00
]
ภาพสวย
ผมว่าเคยลงแล้วหรือเปล่าครับขอโทษถ้าจำผิด
[24 พ.ย. 54 03:43:25
]
มาชมภาพสวย ๆ ด้วยครับ
จากคุณ : tiger's nest 
[24 พ.ย. 54 06:27:20
]
สวยมากครับ
จากคุณ : ม่วงมหากาฬ
[24 พ.ย. 54 06:50:45
]
จากคุณ : wuttiichai1117
เคยลงไปไม่กี่รูปครับ ^^ คราวนี้เลยจัดมาเต็ม
[24 พ.ย. 54 07:35:54
]
สวยดีค่ะ...ขอบคุณนะที่มาแชร์ให้ดู...ชอบๆๆๆ
จากคุณ : อยากเที่ยว (rak_talay007)
[24 พ.ย. 54 07:51:28
]
งดงามครับ
ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะครับ
[24 พ.ย. 54 08:09:32
]
สนุกจังค่ะ คราวหน้าขอติดรถไปฝึกถ่ายรูปด้วยสักคนได้ไหมเนี้ยะ น่าสนุกดีเนอะ
จากคุณ : คนมีเจ้าของ--หัวฟูน้ำนิ่ง
[24 พ.ย. 54 08:16:01
]
น่ากลัวตรงตะขาบนี่ละครับ ให้ 100 เลยสำหรับความพยายาม
ขอบคุณสำหรับรีวิวสวยๆครับบ
[24 พ.ย. 54 09:08:22
]
สวยงาม..................ขอบคุณครับที่นำมาฝากกัน
จากคุณ : low batt [24 พ.ย. 54 09:19:50 ]A:49.49.74.234 X: TicketID:329936โอ้ว เรื่องมันส์ดีจังครับ
จากคุณ : ฟรีค่าแรงตลอด5หมื่นโล
[24 พ.ย. 54 09:26:39
]
สวยมากครับ
จากคุณ : DevaPayu
[24 พ.ย. 54 09:44:18
]
ขอบคุณภาพสายๆ
รูปแม่ลุกลิง น่ารักดีค้าบ
ส่วน ภาพที่ได้มาจากบรรยากาศอันสยอง 555 ถึงไม่เห้นดาวมาก ... แต่ภาพนี้คงตรึงใจไปอีกนาน :)
[24 พ.ย. 54 10:14:58
]
รูปสวยมากค่ะ 
[24 พ.ย. 54 10:40:38
]
ภาพสวย ทริปสนุกค่ะ
อยากให้กิฟ แต่หมดแล้ว - - "
[24 พ.ย. 54 11:12:59
]
ชื่นใจจัง
จากคุณ : Chibana
[24 พ.ย. 54 12:34:05
]
สวยจังครับบบ ขอบคุณที่ำนำมาฝากครับบบ
จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์
[24 พ.ย. 54 13:01:45
]
ถ่ายทอดออกมาได้ดูดีเลยทีเดียวครับ
จากคุณ : Matterhorn
[24 พ.ย. 54 14:38:04
]
แวะมาชมครับ ภาพสวยจัง
ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ
[24 พ.ย. 54 15:27:27
]
สวยงามครับ....
[24 พ.ย. 54 15:36:59
]
สวยมว๊วกกกกกกกกกกกกกกก
จากคุณ : คิโนะคุนิยะ
[24 พ.ย. 54 15:38:11
]
^^ ขอบคุณครับ
จากคุณ : ManUtd
[24 พ.ย. 54 18:01:36
]
รูปสวยจังครับ
จากคุณ : boy next door
[24 พ.ย. 54 21:03:36
]
วัดถ้ำเขาฉกรรจ์สวยจังเลยนะคะ
นานๆ จะได้เห้นรีวิวสระแก้วแบบเต็มๆเช่นนี้สักที
ขอบคุณนะคะ
[25 พ.ย. 54 15:35:55
]
บรรยากาศสวยมากเลยครับ
จากคุณ : Destiny-Boy
[25 พ.ย. 54 19:24:50
]
เพิ่งได้มีเวลาเข้ามาชมรีวิวสวยด้วยคนค่ะ ชอบๆๆ
จากคุณ : สาวหน้าใส
[27 พ.ย. 54 22:07:17
]