ทริปนี้เริ่มจากการจองตั๋วหางแดงเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้ป๊ะป๋าบินไปเยี่ยมญาติที่กวางโจว หลังจากที่ไม่ได้เจอกันสิบกว่าปี รวมทั้งเป็นทริปท่องเที่ยวประจำปีของครอบครัวเราไปในตัวด้วย

ภาพของกวางโจวในวันนั้นกับวันนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างพลิกฝ่ามือ ทั้งในแง่ของการพัฒนาและคุณภาพชีวิตของประชากรที่ดีขึ้นกว่าเมื่อสิบปีก่อนเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงและเป็นรากเหง้าของวัฒนธรรมที่ฝังลึกก็คือ "ความกตัญญู" ซึ่งชาวจีนยังคงยึดถืออย่างเหนียวแน่น และเป็นส่วนสำคัญในการสร้างความเป็นปึกแผ่นของจีนจนถึงทุกวันนี้

ทริปนี้ทำท่าจะขลุกขลักตั้งแต่ยังไม่เดินทาง เพราะหางแดงเจ้ากรรมดันทำพิษเลื่อนไฟลท์กลับของพวกเราเร็วขึ้นมาหนึ่งวัน ทำให้โปรแกรมต่างๆ ที่เซ็ทเอาไว้ต้องเคลื่อนไปหมด แต่สุดท้ายก็สามารถปรับเปลี่ยนให้ลงตัวได้ก่อนเดินทาง

พวกเราเดินทางถึงสนามบินไป่หยุน เมืองกวางโจวประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ รอโหลดกระเป๋าเสร็จก็ตีหนึ่งพอดี ดีที่จองที่พักไว้ใกล้ๆ สนามบิน ก็เลยโทรเรียกให้โรงแรมเอารถมารับ

ก้าวแรกที่มาถึงกวางโจวก็ต้อนรับเราด้วยหมอกหนาๆ คลุมเต็มพื้นที่สนามบิน

ติดตามค่ะ

โรงแรมที่จองไว้ชื่อ "กว่างซาโฮเต็ล" อยู่ในบริเวณสนามบิน ราคาห้องละ 800 กว่าบาท สภาพโรงแรมก็ธรรมดาค่อนข้างเก่า แถมห้องที่เราพักยังอบอวลไปด้วยกลิ่นบุหรี่ งานนี้ก็เลยหลับแบบมึนกลิ่นทั้งคืน (เมืองจีนมีคนสูบบุหรี่เยอะมาก ดังนั้น การเข้าพักโรงแรมจึงเสี่ยงกับการดมกลิ่นบุหรี่สูง) ที่เลือกที่นี่เพราะใกล้สนามบิน และมีรถรับส่งฟรี แต่ต้องโทรไปเรียก แม้ว่าจะแจ้งในเมลแล้วว่าจะมาถึงตอนกี่โมง แต่อย่าหวังเลยว่าเค้าจะมายืนรอรับ ต้องโทรไปตามสถานเดียว

ตามชมค่ะ

โปรแกรมวันแรกของเราเป็นการไปเยี่ยมญาติและไหว้บรรพบุรุษที่เมืองไท่ซานซึ่งเป็นบ้านเกิดของพ่อ

ก่อนเริ่มการเดินทางจึงต้องขอเติมพลังด้วยอาหารเช้ามื้อแรกก่อน เราแวะทานมื้อเช้ากันที่ผิงโจว ระหว่างทางไปไท่ซาน

ติ่มซำมื้อแรกที่เมืองจีน เข่งใหญ่ๆ ทั้งนั้น

รับขนมจีบ ซาลาเปา เพิ่มมั๊ยค่ะ

หลังจากมื้อเช้าแล้ว เราก็เดินทางต่อไปยังเมืองไท่ซาน ใช้เวลาประมาณ 2 ชม.

บรรยากาศเมืองไท่ซาน ตึกเก่าแบบโบราณดูคลาสิคมากๆ

ตามมาเลยค่ะ คุณม่านบาหลี คุณ armearn

มาถึงปุ๊บญาติๆ ก็เลี้ยงต้อนรับ จัดเต็มมากันเต็มร้านเลย

จัดมาเต็มโต๊ะ โหวเส็ก (อร่อย) ทุกอย่าง

หลานๆ ที่กวางโจว ซ้ายเจียยี่ ขวาเจียเป่า

กินอิ่มแล้วก็ได้เวลาออกกำลังกายโดยการขึ้นเขาเพื่อไปไหว้หลุมศพของบรรพบุรุษ ชาวจีนเชื่อในเรื่องฮวงจุ้ยมาก แม้กระทั่งการฝังศพยังต้องเลือกทำเลที่ดี เพราะเชื่อว่าจะส่งผลดีถึงลูกหลานด้วย โดยนิยมฝังบนภูเขาหันหน้าออกสู่น้ำ

ลูกหลานเวลาไปไหว้จึงต้องอึดกันหน่อย เรียกว่าเดินขึ้นเขาจนขาลากเชียวล่ะ

แต่บรรยากาศระหว่างทางและความเป็นธรรมชาติของที่นี่ก็ทำให้หายเหนื่อยไปได้เยอะเลยค่ะ

ทิวทัศน์จากบนภูเขา มองเห็นหมู่บ้านอยู่ทางด้านล่างลิบๆ

เสร็จจากการไหว้บรรพบุรุษบนเขา ก็ต่อด้วยการมาไหว้เจ้าที่ที่บ้านในชนบทซึ่งปัจจุบันไม่มีคนอยู่แล้ว (ลูกหลานอพยพเข้าไปหากินในตัวเมืองกวางโจวกันหมด ก็คงทำนองเดียวกับที่พวกเราต้องอพยพมาเป็นคนเมืองในกรุงเทพด้วยเรื่องงานเช่นกัน) สภาพบ้านเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนที่พื้นยังเป็นดิน แต่ตอนนี้ปูกระเบื้องเรียบร้อย แต่ก็คงไม่มีประโยชน์เพราะลูกหลานก็ได้ละทิ้งถิ่นฐานของตนกันหมดแล้ว

บ้านในชนบท สภาพยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

ขอบคุณสำหรับรีวิวพาไปชมอีกด้านหนึ่งของกวางโจว(ที่ผมยังไม่เคยเห็น) นะครับ

ชีวิตในชนบทของไท่ซานยังคงรักษาวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ทั้งการทำนา และการปลูกผัก

ลานบ้านถูกดัดแปลงมาเป็นที่ตากผักกาดเพื่อทำผักแห้งหรือชอยก๊อน ซึ่งเป็นวิธีถนอมอาหารที่สืบทอดกันมานาน

ตามมาเลยค่ะ คุณ TeeChoco แล้วจะเห็นอีกหลายมุมของกวางโจวที่มากกว่าการช๊อปปิ้งแน่นอนค่ะ ^^

เด็กๆ กำลังช่วยกันตากข้าวที่ลานหน้าหมู่บ้าน

บ้านกลาง เป็นที่สำหรับเก็บข้าวของสำคัญที่เป็นของส่วนรวมของหมู่บ้าน เช่น ภาพเขียนของบรรพบุรุษสมัยแมนจู และเครื่องไม้เครื่องมือในการทำการเกษตรต่างๆ

ปิดท้ายด้วย "เตียวโหลว" หรือหอสังเกตการณ์ เป็นอาคารที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของที่นี่ เดิมเป็นหอสำหรับเฝ้ายามเพราะสมัยนั้นโจรขโมยชุกชุมมาก หมู่บ้านต่างๆ จึงต้องมีเตียวโหลวไว้เพื่อจัดเวรยามเฝ้าดูโจร ปัจจุบันองค์การยูเนสโกได้จัดให้เตียวโหลวเป็นมรดกโลกที่ควรอนุรักษ์ไว้ให้ชนรุ่นหลัง

สำหรับสถานที่ที่มีเตียวโหลวเป็นจำนวนมากและมีชื่อเสียงที่สุดคือเมือง "ไคผิง" ซึ่งอยู่ห่างจากไท่ซานไปไม่มาก (ที่เมืองไท่ซานก็มีให้เห็นแต่น้อยกว่า)

เย็นวันนี้ญาติๆ ก็จัดงานเลี้ยงต้อนรับพวกเรากันอีกยก เรียกว่าตั้งแต่ขาเหยียบกวางโจวก็มีแต่งานเลี้ยงตลอด ไม่น่าเชื่อว่าญาติที่แทบจะไม่เคยเจอกันเลยจะดูแลและต้อนรับขับสู้พวกเราดีขนาดนี้ แม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนพ่อเคยให้ความช่วยเหลือญาติๆ ทางเมืองจีนที่สมัยนั้นยังยากจนกันมาก แต่พอทุกวันนี้ทุกคนมีฐานะดีขึ้น ก็กลับมาตอบแทนเราอย่างร้อยเท่าทวีคูณ ช่างเป็นความกตัญญูที่หาได้ยากยิ่งในปัจจุบัน

คนจีนมีคำพูดหนึ่งบอกไว้ว่า "ให้น้ำเพียงหนึ่งหยด ต้องตอบแทนเป็นน้ำพุ" ซึ่งคำๆ นี้เราได้มาเห็นอย่างเป็นรูปธรรม ณ ที่นี้เอง

ตอนหน้าจะพาไปเที่ยวเมืองเส้าชิ่ง เมืองท่องเที่ยวทางด้านตะวันตกของกวางโจวนะคะ ที่นี่คนไทยไม่ค่อยรู้จัก แต่เป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของมณฑลกวางตุ้งมานานแล้วค่ะ

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับบ

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

คุณสายลมแห่งวิงค์ คุณเล็กทาโร่ เชิญเลยค่ะ ตอนหน้าจะพาไปเปลี่ยนบรรยากาศนะคะ ไปดูทะเลสาปสวยๆ กันค่ะ

บรรยากาศดีจริงครับ

.. ไม่ค่อยเห็นรีวิวกวางโจวแนวนี้เลยครับ .. ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ..

ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ แปลกตามากๆ
ชอบการรีวิวแบบที่ได้เห็นชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนแบบนี้จังค่ะ ^^