ความเดิม

ทริปนั่งรถบัส รถไฟ จากกรุงเทพฯ ปลายทางที่ฮ่องกงของผมเริ่มต้นเมื่อตอนเย็นของวันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน 2554

ผ่านเวียงจันทน์ ฮานอย ฮาลองเบย์ ซาปา หนานหนิง กุ้ยหลิน กวางโจว เซินเจิ้น จนถึงปลายทางที่ฮ่องกงครับ

____________________________________

ติดตามตอนก่อนหน้านี้ได้ที่นี่ครับ

นั่งรถบัส-ขึ้นรถไฟ-ไปฮ่องกง! 01 หมอชิต เวียงจันทน์
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11434910/E11434910.html

นั่งรถบัส-ขึ้นรถไฟ-ไปฮ่องกง! 02 เวียงจันทน์ถึงฮานอย รถบัส 26 ชั่วโมง
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11435357/E11435357.html

วันที่ 4 – อังคาร 22 พฤศจิกายน 2554

หลังจากที่ตั๋วทุกอย่างพร้อมแล้ว ที่ One Day Tour ฮาลองเบย์ และรถไฟไปกลับซาปา วันนี้เป็นวันทัวร์ฮาลอยเบย์ครับ

เราขออนุญาตเปลี่ยนชื่อ Receptionist ของเราว่า “เฮียหมู” นะครับ เราไม่รู้ชื่อจริงๆของแก แต่แกดูค่อนข้างมีเนื้อหน่อยๆ และเป็นกันเองมากครับ

เฮียหมูบอกเราว่า รถที่จะไปฮาลองเบย์จะมารับเราตอน 8 โมงเช้าครับ แต่อาหารเช้าจะเริ่มเสิร์ฟตอน 7 โมงครึ่ง

เราก็เลยลงมาทานอาหารเช้ากัน ซึ่งที่ Rising Dragon นี้จะมีเมนูอาหารให้เราเลือกสั่งได้ 1 อย่าง (จริงๆขอเพิ่มได้ครับ) ส่วนพวกขนมปัง เนย น้ำผลไม้ บริการตัวเองได้เต็มที่เลยครับ

อิ่มท้องแล้วก็ถ่ายรูปเล่น เล่นอินเตอร์เน็ตรอครับ

เลย 8 โมงครึ่งมานิดๆ เฮียหมูก็เรียกพวกเรา 3 คนไปที่รถ รถคันนี้จะตระเวนรับสมาชิกทัวร์มาจากโรงแรมอื่นๆด้วยครับ ไกด์จะมารับพวกเราตั้งแต่อยู่ที่ Lobby โรงแรมเลย พร้อมกับแนะนำตัวด้วย ไกด์พูดภาษาอังกฤษได้ชัดทีเดียว เป็นคนขี้เล่นหน่อยๆครับ จากนั้น ไกด์ก็พาไปขึ้นรถมินิบัสครับ

ระหว่างทางที่ไปรับสมาชิกทัวร์คนอื่นๆ ก็ผ่านย่านต่างๆของ Old Quarter ครับ ย่านนี้จะมีลักษณะคล้ายกับสำเพ็ง+เยาวราช+ถนนข้าวสาร ตามบ้านเรา เป็นย่านที่เรียกว่าเป็นถนน 36 สายครับ แต่ละสายจะสั้นๆ มีของขายเฉพาะอย่างที่จะโดดเด่นตามถนนแถวนั้น

เช้าๆจะมีผลไม้มาขายด้วย

สิ่งนี้เรียกว่า Cyclo ครับ ก็คือสามล้อถีบนั่นเอง ราคาต้องต่อรองให้ดีครับ

ผ่านหน้า Hang Da น่าจะเป็นห้างสรรพสินค้ามั้งครับ

ถนนแคบ มอเตอร์ไซค์เยอะ

ทัวร์นี้แจกน้ำดื่มคนละขวดด้วย

รถขับผ่านโบสถ์คาทอลิกด้วย

บรรยากาศตามถนนที่รถผ่านครับ

รถเริ่มออกนอกเมืองและข้ามแม่น้ำแดง แม่น้ำสายหลักของฮานอย
แม่น้ำแดงไม่ได้ผ่ากลางเมืองแบบกรุงเทพฯบ้านเรานะครับ โซนที่เป็นเมืองจะอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำแดงเสียมากกว่า แม่น้ำนี้กว้างมาก สะพานข้ามแม่น้ำจึงต้องสูงมากเช่นกัน

ไกด์เริ่มเล่าให้ฟังถึงเวียดนาม อาทิ จำนวนรถมอเตอร์ไซค์ เมืองฮานอย ฯลฯ

บรรยากาศเส้นทางไปฮาลองเบย์ครับ

ศูนย์ราชการอะไรสักอย่าง

แล้วรถก็มาแวะที่ศูนย์จำหน่ายของที่ระลึกครับ ข้างในจะจำหน่ายของที่ระลึกเกี่ยวกับเวียดนามมากมาย ราคาก็สูงพอสมควร เราเลยดูของไปเรื่อยๆครับ

รถให้เวลาอยู่ที่นี่ 50 นาที เราเลยใช้เวลาที่เหลือออกมาถ่ายรูปด่านหน้าศูนย์ครับ จัดสวนได้สวยงามทีเดียว

น่าจะเป็นสำนักงานของที่นี่

ตามมาเที่ยวต่อจากเมื่อวานครับ

น่าสนุกจัง.............................

คนในรถส่วนใหญ่จะเป็นคนต่างชาติครับ ไกด์เลยต้องพูดภาษาอังกฤษตลอด ด้านหลังของเราเป็นชาวอเมริกันครับ มาจากโอเรกอน เคยไปเมืองไทยด้วยครับ เขาบอกเคยมาเที่ยวเมืองไทยเหมือนกันช่วงเทศกาลลอยกระทง เขาชอบเทศกาลนี้ของบ้านเรามากครับ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกัน

ใกล้ถึงแล้ว ฮาลองเบย์

ประมาณเที่ยงครึ่ง รถก็มาถึงยังจุดหมายปลายทางครับ เราเดินตามไกด์ไปยังท่าเรือ

คนจะขึ้นเรือที่นี่เยอะมาก นี่ขนาดวันธรรมดานะ

อีกมุม หน้าท่าขึ้นเรือ

แล้วไกด์ก็แจกตั๋วให้เราครับ สำหรับเดินผ่านเข้าไปยังจุดขึ้นเรือ

เรือเรา Halong 10 ครับ ที่เห็นอยู่ลำซ้ายนั่นแหละครับ

ลมแรงครับ เห็นธงโบกพลิ้วปลิวไสว

ไม่นานนัก เรือก็ออก คนบนเรือก็คือกลุ่มเดียวกับคนที่มากับมินิบัสนั่นแหละครับ ไม่มีกลุ่มอื่นครับ

บรรยากาศชั้นล่างของเรือครับ

แก้วแรกของวันนี้ คือ น้ำส้มครับ

ขึ้นไปถ่ายรูปบนชั้น 2 ที่เป็นดาดฟ้าเรือกันหน่อย

วันนี้เป็นวันฟ้าหม่นครับ ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆ โชคดีที่ฝนไม่ตกครับ

เห็นภูเขาสุดลูกหูลูกตา

อากาศเย็นมาครับ ที่ Halong 10 อาจจะเย็นเพราะเป็นช่วงหน้าหนาวและมีลมแรงด้วยครับ

ฝูงนกมากมาย ไกด์บอกเราว่าเป็น Sea Eagle ครับ

ขุนเขากับสายน้ำ

ที่เห็นอยู่กลางภาพ เป็นเขาสองลูกเตี้ยๆอยู่ใกล้ๆกัน ไกด์เรียกมันว่า Kissing Rock ครับ คือหินกำลังจูบกัน จะเห็นได้ในธนบัตรของเวียดนามด้วยครับ

เรือแล่นมาเทียบกับเรือประมงแห่งหนึ่ง

แล้วก็ปล่อยให้นักท่องเที่ยวเดินลงไปชมเรือครับ

จุดนี้เป็นจุดที่จะให้นักท่องเที่ยวพายเรือคายัคด้วยครับ

น้องปูสดๆ

เรือแจว ขายผลไม้

มีให้เลือกมากมาย

ฮาลองก็ยิ่งใหญ่ดีนะครับ อากาศสดชื่น

จากนั้น ก็ถึงเวลาอาหารเที่ยงครับ เรานั่งตรงข้ามกับคนลาวสองคนครับ มีคนหนึ่งพูดภาษาเวียดนามได้ด้วย เพราะเป็นนักศึกษามาเรียนที่นี่ได้ 4 ปีแล้ว เพิ่งเรียนจบ กำลังอยู่ในช่วงรอทำงานครับ ส่วนอีกคน น่าจะเป็นแฟนเขามั้ง

อาหารบนโต๊ะเริ่มเสิร์ฟเรื่อยๆแล้ว

ซีฟู้ดครับ

กุ้งตัวโต ที่แกยากเล็กน้อย

อะไรไม่รู้เหมือนกัน แต่กรอบดี

โดยรวมก็เป็นซีฟู้ดที่โอเคครับ แต่ปริมาณน้อยไปหน่อย ส่วนเครื่องดื่มนี่ต้องสั่งเพิ่มเองนะครับ ราคาของเครื่องดื่มไม่ได้รวมอยู่ในแพ็คเกจทัวร์นะครับ ต้องจ่ายเพิ่มเอง

เสร็จจากอาหารเที่ยงก็เป็นเวลาของคายัคครับ เราเป็น 3 คนบนเรือเท่านั้นที่ไม่ไปกับเขา เพราะคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรให้ดูมากเท่าไหร่ แถมตอนนั้นยังครึ้มฟ้าครึ้มฝนด้วย ขอใช้เวลาถ่ายรูปเล่นอยู่บนเรือดีกว่า

เส้นทางคายัคคือ พายรอบเกาะครับ ถ้าไม่อยากพายเองก็มีเรือที่มีคนพายให้ด้วยนะครับ เรือนั่งได้มากคนกว่า แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าราคาจะแพงกว่าคายัครึเปล่า

ไกด์ก็ชวนๆให้เราไปคายัคด้วยครับ บอกเป็นกิจกรรมที่ห้ามพลาด แต่เรายังยืนยันคำเดิมครับ ขอบายดีกว่า

บรรยากาศแบบฮาลอง ฮาลอง

เล่นไปเรื่อย

เล่นไปเรื่อย 2

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป คนที่ออกไปพายเรือคายัคก็เริ่มทะยอยกลับมาครับ พอครบแล้ว เรือเริ่มออกเดินทางต่อ ผ่านหินจูบกัน

ลมแรงจริงๆ เย็นด้วย

ถึงเกาะแห่งหนึ่งครับ ไกด์พาเราเข้าไปชม “ถ้ำสวรรค์” อันเป็นถ้ำที่เต็มไปด้วยหินงอกหินย้อย รูปร่างแปลกๆ มีการประดับแสงสีมากมาย

จะว่าไปก็เป็นถ้ำหินงอกหินย้อยทั่วๆไปนะครับ ไม่มีอะไรพิเศษมาก แต่พี่ไกด์ก็อธิบายแบบใส่อารมณ์มากเหลือเกิน บางคนก็คล้อยตามครับ แต่บางคนออกอาการเซ็งๆแทน

ด้านหลังนั่นเป็นเพื่อนใหม่ของเราครับ ชื่อ จุน โฮ เด็กหนุ่มชาวเกาหลีใต้ มาเวียดนามครั้งนี้มาเดี่ยวครับ อัธยาศัยดีมากทีเดียว

ลืมรูปครับ

วิวหลังออกมาจากชมถ้ำเสร็จครับ

ระเบียงทางเดินไปท่าเรือที่เป็นจุดรอรับนักท่องเที่ยว ที่เราจะขึ้นเรืออีกครั้งครับ

ขึ้นเรือมาอีกครั้ง ทางเรือก็แจกส้มให้ทานครับ อร่อยมากเลย จากนั้นเรือก็แล่นกลับไปที่ท่าเรือ เวลาประมาณ 4 โมงเย็นแล้ว

ก่อนกลับ มีใบประเมินไกด์แจกด้วยครับ ตามแต่เราจะให้คะแนนเลย
ลาแล้วครับ ฮาลองเบย์ ที่แสนจะเย็นยะเยือกหัวใจ

พอขึ้นฝั่ง ไกด์ก็เรียกเราไปที่มินิบัสทันที ดูเหมือนว่าทุกคนจะไม่ได้ค้างคืนที่นี่กันนะครับ เพราะทุกคนบนรถดูเป็นคนเดิมๆทั้งนั้นเลย

ขากลับ ผมรู้สึกว่ารถจะขับเร็วกว่าเดิมมากเลย คนในรถส่วนใหญ่จะหลับครับ เพราะคงเหนื่อยจากกิจกรรมวันนี้ทั้งวัน

แม้แต่ตอนขากลับก็ยังไม่วายครับ รถมาจอดที่ศูนย์จำหน่ายของที่ระลึกที่เดิมอีกครั้ง ผมสังเกตจากที่นี่ได้อย่างหนึ่งคือ ราคาหนังสือที่ขายที่เวียดนามจะค่อนข้างถูกครับ เพราะอย่างนี้กระมังที่ทำให้คนเวียดนามเป็นคนรักการอ่านไม่น้อยเลยทีเดียว

เส้นทางจากฮานอยมาฮาลองเบย์นี่ไม่ใช่เส้นทางที่เรียบซะทีเดียว บางช่วงผิวจราจรไม่เรียบครับ ทำให้รถส่ายไปมาเหมือนกัน ลูกทัวร์บางคนที่หลับๆอยู่ก็หัวโขกหน้าต่างไปหลายรอบเหมือนกัน ฮา
เวลาประมาณ 2 ทุ่ม รถก็ผ่านทะเลสาบฮว่านเกี๋ยมครับ เราตั้งใจว่าหลังจากกลับจากฮาลองเบย์คงจะหาข้าวเย็นทานก่อน แล้วไปชมหุ่นกระบอกน้ำครับ ทันทีที่รถผ่านเคเอฟซี ที่อยู่ตรงข้ามทะเลสาบฮว่านเกี๋ยม เราก็ตัดสินใจลงรถตรงนี้แหละ ไม่ไปที่โรงแรมแล้ว เพราะกลัวว่าแถวโรงแรมจะไม่มีอะไรทานแบบเมื่อวานอีก

แล้วเราก็พึ่งเคเอฟซีล่ะครับ เป็นอาหารเย็นสำหรับวันนี้ ราคาก็พอๆกับเมืองไทยครับ ส่วนรสชาติก็ไม่แตกต่างกับที่เมืองไทยเท่าไหร่

จากนั้น เราก็เดินไปที่โรงละครหุ่นกระบอกน้ำ THANG LONG ครับ ไม่ไกลจากเคเอฟซีเท่าไหร่ ทันทีที่ไปถึงก็รีบหาตั๋วทันที พนักงานขายตั๋วบอกเราว่า ถึงเวลาแสดงพอดีเลยครับ คือรอบ 21:15 น. เราเลยรีบจัดการซื้อตั๋วทันที เราเลือกตั๋วชั้นสองครับ จะห่างจากเวทีหน่อย ราคาอยู่ที่ใบละ 60,000 ดอง หรือ 90 บาทครับ ถ้านำกล้องเข้าไปถ่ายด้วยน่าจะต้องเสียค่าถ่ายรูปเพิ่ม

การแสดงรอบนี้คนเยอะมากทีเดียว เป็นเพราะทัวร์มาลงที่นี้เยอะมาก

หุ่นกระบอกน้ำเป็นการแสดงของเวียดนามอย่างหนึ่ง ลักษณะคือเป็นการเชิดหุ่นกระบอกปกติ แต่ในฉากจะมีน้ำด้วยครับ จะมีเสียงเพลงของเวียดนามประกอบด้วย ผมฟังดูคล้ายๆกับเพลงจีนเหมือนกันนะ

การเชิดหุ่นจะมีอยู่ 11 ตอนครับ ตั้งแต่การตีกลองมหรสพ การเชิดมังกร ประเพณีชนควาย การเกี่ยวข้าว เป็นต้น มีแสงสีเสียงประกอบ น่าสนใจทีเดียว การแสดงใช้เวลาประมาณ 50 นาที

ภาพนี้ถ่ายหลังจบการแสดงแล้วครับ ด้านนอกจะมีหุ่นแสดงเอาไว้ด้วย

จบภารกิจวันนี้ เราก็มุ่งหน้าไปที่ Friendly Travel ที่เราซื้อตั๋วไปกลับซาปามาเมื่อวานครับ ไม่ไกลจากโรงละครเท่าไหร่ มาเพื่อรับตั๋วนั่นเองครับ ขาไปได้รถไฟสาย SP7 ส่วนขากลับได้รถไฟสาย SP8 ที่นี่ดีตรงที่ปิดดึกนี่แหละครับ ชอบมากเลย จากนั้นกลับโรงแรมไปพักผ่อนทันทีครับ เพราะพรุ่งนี้มีคิวรออยู่ คือ เดินชมตัวเมืองฮานอยครับ แล้วพบกันตอนหน้าครับ

เยี่ยมจริงๆครับ ต้องหาโอกาสไปอย่างนี้บ้าง

เนื้อหมาที่เวียตนาม เราคงไม่โดนหลอกให้กินครับ เพราะมันแพงกว่าหมูกับไก่อีกนะครับ
ถ้าสงสัยถามเลยครับ
ถิดแปลว่าเนื้อ
ถิดบ่อ แปลว่าเนื้อวัว
ถิดเฮว เนื้อหมู
ถิดจ๋อ เนื้อหมาครับ
ถิดก๋า เนื้อปลา

หนังสือในเวียตนามถูกเพราะหลายสาเหตครับ
เช่น เค้าไปตกลงกับเจ้าของลิขสิทธิ์จะพิมพ์หนังสือพันเล่ม แต่เค้าอาจจะพิมพ์ถึงห้าพันเล่มครับ รวมไปถึงมีการก๊อบปี้ขายโดยไม่ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมว่ารัฐบาลเวียตนามสนับสนุนด้วยครับ

คือที่เวียตนามจะไปไหนมาไหนด้วยมอเตอร์ไซค์ ต้องหาที่จอดรถ ราคาค่าจอด มีตั้งแต่ ประมาณ สามบาทไปจนถึงเป็นสิบบาท แต่ร้านหนังสือไม่เก็บค่าจอดรถครับ

วิวที่ฮาลองเบย์ สวยจริงๆ ค่ะ
ท่าทางจะอากาศดี เย็นสบาย แน่ๆ เลย ^^

เป็นทริปที่อยากตามรอยมากๆ เลยคะ

บรรยายได้ละเอียดดีคะ จะตามอ่านต่อตอนหน้านะคะ

ขอบคุณมากจ้า ^^

ฮาโหลฮาเหล ตามมาเที่ยวต่อครับผม

บรรยายละเอียดดีค่ะ รอติดตามต่อนะค่ะ

ชอบครับชอบ คนรีวิวก็น่ารักครับ อิอิ ตอนใหม่มาเมื่อไหร่ครับ

ตามมาติด ๆ สนุกมากค่ะ

อ่านเพลินเลยแป๊ปเดียวหมดไปสามตอน  รีบๆมารีวิวต่อนะคะ :)  

ตามมาชมครับ

สนุกมาก...ครับ

รีวิวได้ละเอียดมากเลยครับเห็นภาพตามเลย

เคยไปฮาลอง ฮานอยครั้งหนึ่ง แต่ไม่เคยได้รู้ข้อมูลดีๆ อย่างนี้เลย
เก็บรายละเอียดได้ดีมากๆ ครับ... รอต่อตอนต่อไปน่ะครับ...

รออ่านตอนต่อไป...

มาเก็บความรู้จากคุณ คนบ้านฉาง ครับ อิอิ
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาชมนะครับ

ติดตามตอนต่อไปได้ที่นี่ครับ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11442274/E11442274.html

ตามมาอ่านนะครับ
ผมเคยไปฮานอยแต่ไม่เคยไปฮาลองเลยครับ. ไม่มีโอกาสไปเลย
เนื้อหมาอร่อยนะครับ. ผมเคยกิน 2-3 ครั้ง
เพราะผมมีเพื่อนที่สนิทกันเป็นคนเวียดนาม. เค้าจัดปาร์ตี้เนื้อหมาแกล้มเหล้าขาวอ่ะ
ตอนนั้นกรึ่มๆแต่ก็อร่อยดีนะ. ฮ่าๆๆ.

จะตามไปอ่านตอนต่อไปนะครับ

ขออนุญาตถามนิดหนึ่งนะครับว่า ตอนนี้กลับ กทม หรือยัง หรือว่าอยุ่ระหว่างเที่ยวอยู่ครับ

ตามมาชมต่อจ้า

ติดตามชมรีวิวด้วยคนค่ะ