กราบสวัสดี พ่อแม่พี่น้องชาว Blueplanet ที่เคารพรักยิ่ง จุ๊บ ๆ จ๊วบ

อิชั้น กุหลาบคิมหันต์ จะเริ่มการรีวิว ณ บัดนี้

แต่...ถ้าคุณอ่านภายในวันนี้เราจะขอเริ่มความเดิมก่อน

ความเดิมมีอยู่ว่า อิชั้นอยากไปภูกระดึง...เลยมาตั้งกระทู้ถามว่า ญ ไปคนเดียวได้บ่

ก็มีคนบอกว่าไปได้ ไปโล้ดดดดดเลย อีนางงง

บางเจ้าก็บอก ไปบ่ได้ดอกฮ่วย เป็นสาวเป็นนาง ไปคนเดียวบ่ได้

เอ๋า....ให้เชื่อผู้ใด๋ ลางเนื้อชอบลางยา แต่อิชั้นชอบลางสาด ลองกอง (เหมือนจะนอกเรื่อง)

คราวนี้ก็มีเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรม ที่น่าจะเคยทำบุญกันมาแต่ชาติปางก่อน หลังไมค์มา

เหยื่อ เอ๊ย! เพื่อนคนแรก คุณ blovech  ก็กำหนดวันพร้อมสรรพ 30 พย. ถึง 2 ธค.

แล้วจากนั้น เหยี่อรายที่สอง เอ๊ย เพื่อนรายที่สองคุณ helloapple ก็หลังไมค์มา

เอาล่ะเหวยยยยย นังกุหลาบ หล่อนมีเพื่อนไปแล้วสองคนนะยะ ส่วนท่านอื่นที่หลังไมค์มาแล้วเวลาไม่ตรงขอไม่ออกนามเน้อ

ท่านใดที่หลังไมค์มาแล้วเวลาไม่ตรง ไม่ต้องระทมทุกข์ไปใย คราวหน้าฟ้าใหม่กุหลาบจะลากท่านไปเอง

เอาต่อๆ

เราก็วางแผนนู่น นี่นั่น โน่นต่าง ๆ นานา  สุดท้ายนี่คือทริปประหยัดที่สุดในโลก และสามสาวไม่เคยไปภูกระดึงมาก่อน

เอาล่ะสิ สามสาวผจญภัย เกิดมาไม่เคยไปภูฯ

เริ่มเล้ยยยย กิ้วๆๆ

ในวันที่ 29 พย. ตอนพลบค่ำสามสาวนั้น ก็จรลีไปที่สถานีขนส่งหมอชิต เดินไปชั้นสาม

คือจากการรับสารมากไป เค้าก็ด่ากันไปด่ากันมาว่านู่นี่ไม่ดี ไม่รู้ไม่ชี้

เราก็ตกลงปลงใจร่วมหอลงโลง ....เริ่มมั่ว

ไปกับ บขส. ตอนแรกพวกเราก็จะไปรถ VIP หรอก แต่มันไม่มีนี่ดิ หมดเลยต้องเป็น ม.4 ข  เอิม... ใครรู้บ้างว่ามันคือไร ย่อมาจากไร สงเคราะห์ข้อยด้วย...

จากนั้นเมื่อถึงสามทุ่มครึ่งการเดินทางอันยาวนานของเรา กทม. - ผานกเค้าก็เริ่มต้นขึ้น หึหึๅๅๅๅๅๅๅๅ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

จากนั้นเมื่อเราขึ้นรถบขส. เราก็พบว่าเราก็รับผ้าห่ม...และกล่องปริศนา....

มันคืออะไร !!! เปิดมาจะเจอระเบิด เปิดมาจะเจอตุ๊กตาแลบลิ้น เปิดมาจะเจอ....

เฮ้ย....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กุ๊ก กุ๊ก กู๋ ......

มาดูสาวๆเที่ยวจ้า

และแล้วเมื่อเปิดขึ้น เราก็พบกับ...... ผ้าเย็น ขนมปัง และกาแฟ .... ผ้าเย็น ขนมปังก็ธรรมดานะ

กาแฟผงนี่จะให้อิชั้นเอาอะไรชง ??? น้ำลาย ไม่น่าใช่ น้ำร้อนสิ...ตรงไหน??

ข้างล่าง? หรือไร เด็กรถไม่บอก....ให้ทำอย่างไร ....

นี่คือโฉมหน้าของกล่องปริศนา ท่านผู้โดยสารที่เปิดกล่อง บ้างก็เขมือบหนมปังก่อน

บ้างก็มองแล้วพิจารณาสังขาร บ้างก็เอาผ้าเย็นมาลูบคลำ บ้างก็มองสายมองขวา จะขโมยของเพื่อนข้างๆ ด้วย (อันนี้อิชั้นมั่วเอง) เอิ้กๆๆๆ

และแล้วเมื่อเปิดขึ้น เราก็พบกับ...... ผ้าเย็น ขนมปัง และกาแฟ .... ผ้าเย็น ขนมปังก็ธรรมดานะ

กาแฟผงนี่จะให้อิชั้นเอาอะไรชง ??? น้ำลาย ไม่น่าใช่ น้ำร้อนสิ...ตรงไหน??

ข้างล่าง? หรือไร เด็กรถไม่บอก....ให้ทำอย่างไร ....

นี่คือโฉมหน้าของกล่องปริศนา ท่านผู้โดยสารที่เปิดกล่อง บ้างก็เขมือบหนมปังก่อน

บ้างก็มองแล้วพิจารณาสังขาร บ้างก็เอาผ้าเย็นมาลูบคลำ บ้างก็มองซ้ายมองขวา จะขโมยของเพื่อนข้างๆ ด้วย (อันนี้อิชั้นมั่วเอง) เอิ้กๆๆๆ

อ้าวเฮ้ย ขึ้นสอง คห. ช่างเผือก (เห็นแค่คนช่างมันบ่อยแล้ว)

สวัสดีเจ้าค่าาา คุณต้มส้มปลากระบอก ระวังถูกอิชั้นกินนะเคอะ แพล่บๆ

เราก็นั่งไปสักพัก ก็ถึงที่พักทานข้าวตอนกลางคืน....ประมาณตี 1

เอิ่ม......ใครจะกินพร่ะ แต่ๆๆๆเค้าบอกว่าๆ มันมีมูลค่า สูงถึง 25 บาท แป่วๆๆๆ!!

เออก็ดี ซื้อไรมากินบ้างก็ดีนะ เพียงแค่คู่ฉีกตรงอิชั้นทำสีแดงไว้ จะเท่ากับคุณมีเงิน 25 บาทไว้ในครอบครอง ฮาๆๆๆ

พวกเราเลยไปหาซื้อหนมกุบกิบ มาเก็บ....แล้วนอนตอนเอิ้กกกกกกกกก คร่อกๆ

ผานกเรา เอ๊ย! ผานกเค้า อยากจะไปถึงแย้ววววว ม๊วฟๆ

และแล้วเวลาประมาณ 4.30 น. เราก็มาถึง ร้านแห่งนี้ เจ๊กิม!!

เราก็นึกว่า หญิงชราที่มาพูดจาอ่อนหวานกับเราตอนแรกคือเจ๊กิม...

และปรากฎว่า...มีหญิงชราหลายคนมว๊ากกกก... สรุปเจ๊กิมคือใคร คนไหน

ทำอะไร หน้าตาเป็นอย่างไร ยังเป็นสิ่งที่อยู่ในความมืดต่อไป

ฮัดช่า! และแล้วร้านเจ๊กิมที่มาฝากท้อง...ข้าวราคา 40 กับสองอย่าง

ห้องน้ำใช้ฟรีๆ มีหมวก มีถุงมือ ถุงเท้าขาย มีของขายตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ

...ท่านใดไปถามว่าเรือรบขายเท่าไหร่ อิชั้นไม่รับประกันความปลอดภัยนะเจ้าคะ

อ๊ะ ลืมรูป

และแล้วสิ่งที่พวกเราเหลือบตาไปเห็นนั่นคือ!!!! นั่นคือ!!!!!


เฮ้ย.............................



เฮ้ย.....................................









เฮ้ย...........................................








ตู้ ATM ธนาคารกรุงไทย แฮ่!

ท่านใดอยากกดเงิน กังวลว่าผานกเค้าจะมีตู้กดเงินมั้ย ท่านจะมีเงินใช้ไม่ขาดมือ

ด้วยตู้ เอ ที เอ็ม ที่ร้านเจ๊กิม ผานกเค้า

เจ๊กิม  จำชื่อไว้นะก๊ะ เจ๊กิม เจ๊กิม


ตู้สีฟ้า ตั้งเด่นเป็นสง่า..

ธนาคารกรุงไทยเคอะ ขอค่าโฆษณาด้วยนะคะ

ขอตาม สาว สาว สาว ไปภูฯด้วยคน.....................ขอบคุณครับ

และเมื่อพวกอิชั้นกำลังย่างกรายจะไป ภูกระดึง.... ก็มี หญิงชรานางหนึ่ง

บอกว่า หยุดก่อน......ด้วยเสียงเย็นๆๆๆ ทำเอาขนลุกซู่


โอ๊ว...ปวดอี้...เอ๊ย บ่แม่น

คุณยายบอกว่า อย่าเพิ่งไปเลยอีหนู รอให้ฟ้าสางก่อน

แล้วค่อยนั่งรถสองแถวไป คนละยี่สิบ

คำว่า ยี่สิบ ยี่สิบ ยี่สิบ 20 20 20 มันก็ติดอยู่ในสมองของอิชั้น และพ้องเพื่อน

จนกระทั่งฟ้าสางแล้วเจอกัน

เอ๊ย ฟ้าสางแล้วเราก็ขึ้นรถ สองแถว ที่มีจำนวน 10 ชีวิต เบียนเสียดกันไป ใครก็ไม่รู้

วู้ไม่รู้เว้ย..... คนขับก็มาเก็บเงิน 30.....

30....

30... ต่อคน....

30 ไรว้า

แต่พวกเราก็ได้แต่เก็บความเจ็บไว้ในเครื่องใน...โอ๊ว.....เที่ยวเมืองไทย ต้องโดนฟัน......อ๊ากกกกก

ขออวดรูปผานกเค้าบ้าง เห็นรีวิวอื่น ๆ เค้าก็อวดกัน

555555+++ และแล้วสิ่งที่ภาวนาสาธุก็บังเกิดผล  น้องกุหลาบฯ ลงรีวิวแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับตู้เอทีเอ็ม

ท่านจงดูสภาพคนในรถ(ที่อิชั้นไม่รู้จัก) มันแน่นแค่ไหน ทำไมแออัดแค่ไหน

แล้วค่ารถคนละ 30 บาทเนี่ยมันคุ้มมั้ย ....

แล้วใครบอก 20 บาท เที่ยวเมืองไทยไม่ไปไม่รู้ จริงๆ(ว่ะ)ค่ะ

รอชม ต่อ ค๊า

มารอดูสาวหน้าแปลก เอ้ย สาวแปลกหน้าด้วยครับ

สวัสดีค่าาา พี่ Blovech ก็คนมันยุ่งแหม!

จริงๆ เมื่อวานคุณโต้งซัง หลังไมค์มาทวงสัญญารีวิวและคิกๆ พี่ต้องขอบคุณคุณโต้งซังแหละ

ต่อๆ


จริงๆ ก็แค่ 10 บาทอ่ะนะ แต่นะ ทำไมเฮียไม่ไปเตรียมกับ เจ๊กิมก่อน

บอกว่าให้บอกคนอื่นว่า คนละ 30 อิชั้นจะได้ เตรียมใจถูก

เอ๋า นั่งรถมาสัก 20 นาที ก็ถึงแล้ว อุทยานแห่งชาติ ภูกระดึงงงงงง เย้ๆๆๆๆๆ

ขอบอกว่าให้ท่านเตรียมเสื้อกันหนาวด้วยนะเจ้าคะ เพราะว่าหนาวเหน็บ เห็บๆๆ

แถมลมแรงยิ่งกว่าสิ่งใด ใครจะนั่งรถสองแถวไซร้มีเสื้อหนาวติดไว้ ไม่เสียหลาย เด้อ

ทันขึ้นรถสองแถวพอดี ตามไปด้วยครับ

5555555555++++แหมมมมมมมม(ทำตาร้อนพร่าว)  ต้องไปกราบที่อกงาม ๆ ของคุณโต้งซัง ซะแล้ว  ที่เป็นแรงใจแรงเชียร์ ให้น้องกุหลาบฯ ของพี่ ได้ลงรีวิว  อิอิ

สวัสดีวันรัฐธรรมนูญค่ะคุณrabbitnuct  คุณtiger's nestมาดูสาวหน้าแปลก เอ๊ย สาวแปลกหน้าไปเที่ยวภูกระดึงกันนะคะ

เมื่อเรามาถึงแล้ว เคาน์เตอร์ขายบัตรยังไม่เปิดค่ะ

เอาไงดีค่ะ เราก็รอสิคะ สักพัก 7 โมงเป๊ะ ก็เริ่มขายบัตร ให้จองเต้นท์ บลาๆ

เราก็เหลือบไปเห็นนี่!! นี่คือตู้เอทีเอ็มว่ะค่ะ

ของธนาคารออมสิน หนึ่งเดียวในใจคุณ(สโลแกนนี่มั่วค่ะเอาเบอร์ดี้มามั่ว)

ถ้าคุณพลาดร้านเจ๊กิม อย่าเพิ่งกังวลใจ ธนาคารออมสินมั่นคงจริงใจรับใช้สังคม

มายืนตระหง่านอยู่ตรงนี้แล้ว

อ๊ะ ลืมรูป คริกๆๆ

สวัสดีเจ้าค่าาา คุณ predator_john มาเที่ยวกันๆ

เหอๆ พี่ Blovech ต้องเอาน้ำนมไปเซ่นคุณโต้งซังด้วยเน้อ :D

ต่อๆ จากนั้นเมื่อเคาน์เตอร์เปิด ก็เหมือนกับมีพายุใหญ่เข้าคนประมาณร้อยกว่า ต่อคิวซื้อบัตรเข้า จองเต้นท์ จองนู่น จองนี่ จองนั่น  

หากท่านใด เข้าเว็บของภูกระดึงล่ะก็

แล้วเจอเต้นราคา 150 บาท

มันไม่มีแล้วนะเคอะ อย่าไปจองให้เสียอารมณ์... มันมีแต่ราคา 225 บาทต่อคืน ต่อเต้นท์

เต้นท์นึงนอนได้สามคนแหละ

เราก็เอิ่ม... เอาไงดีฟร่ะ...คือ ของกุหลาบฯ มีเพื่อนฝากเต้นท์ไว้บนภูฯ

ก็สบายไปส่วนคุณ helloapple กับ พี่ blovech ไม่มี

เราก็คิดกันว่า จะซื้อแค่ค่ากลางเต้นท์ 30 บาท ต่อคนต่อคืนไว้ก่อนแล้วไปหาเต้นท์ดาบหน้า

ปกติแล้วตามกฎของอุทยานคือ ต้องให้เต้นท์อุทยานเต็มก่อนแล้วทางเอกชนถึงจะให้นักท่องเที่ยวเช่าเต้นท์ได้

เอาไงดี เราก็ไม่รู้เราคิดว่าเราจะไปหาเอาดาบหน้า...เราจึงได้มาแค่ตั๋ว และค่าเช่าพื้นที่เต้นท์เท่านั้น

อิอิ นี่คือตั๋วนะก๊าาาา

ตามมาดูสาวสาวสาวแปลกหน้าเที่ยวภูกระดึงด้วยครับ ^^

เอาล่ะเราก็เริ่มกันเล้ยยยย การปืนภูกระดึง ครั้งแรกในชีวิต ว้อยยย

ก่อนขึ้นจะมีการตรวจบัตร และเซ็นชื่อและวันเวลาที่จะลงไว้ที่ด่านนี้

คือถ้าพวกอิชั้นเป็นอะไรก็จะได้มีคนรู้กันบ้างนะ ตอนขึ้นเนี่ยเวลา 7.40 น.

ท่าน ๆคิดว่าพวกเราจะไปถึงกันเมื่อไหร่ ใครทายถูกให้ฉองบาท เอิ้กๆๆๆ

ตอนแรกก็ฮาเฮกันอยู่หรอก พี่น้อง และแล้ว.....คุกคริก คุกคริก

สวัสดีค่าคุณไผ่พริ้ว (PyDE) ถ้าไม่กลัวสาวแปลกหน้าก็ตามมาโล้ดดด

เรามาดูด่านที่จะต้องฝ่าฟันกันก่อน มีกี่ซำ

เฮ้ย....มันเยอะวุ้ย จะรอบ่น้อ

และแล้วก็งง สงสัยว่า ซำ แปลว่าหยัง

กุหลาบฯจึงไปถาม คุณป้าขายของแถวๆ ซำ มาได้ความว่า

ซำ เนี่ยนะอีนาง มันกะคือ ตาน้ำ ภาษาอีสานเค้าเอิ้นว่า ซำเด้อ

อ่อ ....และแล้ว อีนาง(สาว)กุหลาบฯ ก็ได้คำตอบมาชะนี้ ชะนั้น ชะโน้น ชะโด ชะชะช่า

ความห่างแต่ละซำนะ ฮะ จิ๊บ ๆ มาเลยว่ะค่ะ หุหุ

ทางเริ่มแรกก่อนจะถึง ปางกกค่า

ก็ขำๆ นะยะ ไม่มีไรมากมีบันดง ดงบัง - -" เอ๊ย บันไดให้เดินด้วยแหละย่ะ

ก็อ่ะนะ ก็ชิวๆ เรามาดูพรรคพวกที่กำลังเดินขึ้นกันอย่างชิวๆ เอิ้กๆ

ขอตามไปด้วยครับ
ปล. เขียนรีวิวได้ฮาดีครับ

เดินแป๊ป ๆ  ก็ไวเหมือนโกหก  ถึงล่ะ ปางกกค่า ยังไม่เสียพลังงานอะไรเท่าไหร่เล้ยยยยยย

รอก่อน ไปด้วยคร๊าบบบบ....

ตามมาปาด มาดูสาว ๆ ปีนภูค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณรังนกเสี้ย

ถ้าท่านขำจงพิมพ์ ฮาๆๆ LOL 5555

มาซะดี ๆ อย่าให้อิชั้นเอามีดไปจี้คอให้ขำนะเคอะ ฮุฮิ

เอ๋าใครแอบดูแล้วขำก็พิมพ์ขำมาเซ่ จะได้รู้ว่าขำขนาดไหน จะได้เพิ่มระดับดีกรีถูก

แต่ถ้าท่านขำจนปวดท้องล่ะก็ อิชั้นของคั่นโฆษณาด้วยธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบิน

ยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบิน  


แป่ววววววว!!!!!!!

สวัสดีค่ะคุณ@สนสามใบ@ และคุณ*~Mayple Girl~*

ระหว่างปืนหากปวดท้อง อิชั้นเสนอ ยาธาตุน้ำขาวตรากระต่าย กระต่ายบิน

ข้างบินนี่เหมือนอิชั้นจะสับสนอะไรบางประการนะฮ้าฟ

คั่นด้วย โฆษณาแป๊ปนึงนะ

หลังจากปางกกค่า ทางที่เราจะปืนนั้นก็เริ่มลำบากขึ้นเรื่อย ๆ

ตรูทำเวรทำกรรมอะไรเนี่ย ทำไมชีวิตมันช่างลำบากแบบนี้ ว้อยยยยย

การบินเขาเนี่ย มีหามเสลียงด้วยนะ ราคาคนละ 2,000 บาท หนักไม่เกิน 80 กก.

แต่ดูราคาแล้ว ยอมปีนเองว่ะค่ะ โหววววว

ดูนะเคอะ ไม่ได้ใช้สลิง สชะนี ไม่ได้ใช้ตัวแสดงแทน ต้องปีนขึ้นเองนะเคอะ

ฮาๆๆ LOL 5555

พิมพ์แล้วอย่าจี้เค้านะ เค้ากลัว

และแล้ว พวกเราก็กระ:-)กระสนมาจนถึงซำแฮก ๆๆๆๆ หอบแฮ่กๆๆๆๆๆๆ

หอบเป็นสุนัขหอบแดด (หมาไม่สุภาพ) กรั๊กๆๆ

เราก็รู้ว่าเราเหน็ดเหนื่อยเพียงไหน กว่าเราจะมาถึงซำแฮกนี้ได้ เล่าไปน้ำตาจะไหล(เวอร์)

ดีมากค่ะคุณ รังนกเสี้ย

ต่อๆ

ซำแฮก เป็นซำแรกที่มีที่พักพิง พักผ่อน พักๆๆๆ ค่าข้าวก็ไม่แพงมาก ชามละ 40 น้ำแข็งไส 20 น้ำขวดล่ะ 15 ประมาณนี้

เราก็นอนพักเกาพุงเอาแรงไปซะครึ่งชม. กว่า ๆ ลมเย็นสบายดี

ซำนี้ดูดีนะ คนเยอะมว๊ากกกกกกกกก เพราะมันเป็นเวลาทานอาหารเช้าพอดี

นี่แค่ซำแรก แต่ละคนก็เหนื่อยไปตาม ๆ กัน ใครบอกว่าภูกระดึงปีนชิว ๆ

อย่าไปเชื่อ............... ขี้จุ๊ เบเบ้มากกกกกกก

ในรูปท่านก็อาจจะเห็นว่าสัมภาระเราหายไปไหน เราเอาไปชั่งแล้วฝากพี่เค้าขึ้นไปแย้วกิ้วๆๆ

.... กุหลาบลืมอ่ะ แง๊ว ๆ ห้ามว่าเค้านะ

ราคาอยู่ที่ 1 กิโลกรัม 15 บาท....บางท่านอาจจะบ่นว่าแพง

บางท่านอาจจะบ่นว่าค้ากำไรเกินควร

ให้เค้าไปเหอะ.... ท่านจะรู้ว่ามันคุ้มมาค่าาาาาา คุ้มจริงๆ ยิ่งกว่าคุ้ม คุ้มทุกสิ่ง

คุ้มยิ่งกว่าซิงเกอร์

ซิงเกอร์คะ ค่าโฆษณาติดต่อหลังไมค์ค่ะ

อ่ะนี่ แต่ละคน กำลัง check-in และ เขมือบแตงโม ฮ่าๆๆๆๆ

สนุกครับอ่านแล้วเพลินจริง ๆ 5 ครั้งแล้วกับภูกระดึง T_T

หลักจาก ซำแฮก ทุกคนก็เริ่มมีแฮง มีแรงงง แล้วว้อยยยยยยย

เดินต่อไป ท่านอาจจะเห็นว่าทางมันลาด ท่านอย่าไปเชื่อทางในภูกระดึง นั้น ขี้จุ๊มาก

เออลืม นี่อีสานเราต้องใช้คำว่าขี้ตั๊ว เบเบ้

ท่านจะถูกหลอกแบบอิชั้นว่าทางมันลาด ไม่ชันแล้วสักพัก

สวัสดีค่ะคุณCrazypapsi มีแผนจะไปครั้งที่หกมั้ยคะ อิอิ อิอิอิ ไปสักห้าสิบครั้งกำลังดี กร๊ากกกกกกกก

มันขึ้นเอาอีกแล้วว๊ากกก.....ใครบอกว่าผ่านซำแฮกมาแล้วสบายเหมือนขึ้นสวรรค์ชั้น 7

อย่าไปเชื่อ มันโม้ววววววววววววว หรือไม่ผู้นั้นก็เป็นบักอึดถลาลม ซุเปอร์แมน....

เราก็ต้องตรมอกตรมใจเดินขึ้นภูไปเรื่อยๆ

..จ๊ากๆๆๆบ่าย2โมงแล้ว ..
..จะตามขึ้นภูทันไหมนี่..
..เดินช้าๆๆนะรอด้วย...คิดถึงผาหล่มสักจัง...

อิชั้นและพวกก็เดินขำๆ ขึ้นมาจนถึง ซำบอนจนได้ ซำนี้บ่ไม่ที่พักนะยะ ถ้าจะพักต้องเดินหน้าต่อไป

เหนื่อยโคตร ทางมันก็มีลาดบ้างชันบ้างเหมือนเป็นกำลังใจให้กันกำลังใจให้เธอซะไงงั้น แต่เห็นบางคนท้าทายอำนาจฟ้าดินใส่รองเท้าแตะขึ้นภู .... เอิ่ม แล้ว จะรู้สึก เอิ้กๆ

คอนนิจิวะ คุณ Raiso Akira ค่ะ มันสายไปแล้วใช่มั้ย....ฉันยังไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจจจจจ

อุ๊ย ผิดงาน เรามาต่อกันค่ะ กำลังปีนขึ้นภูเลย เหนื่อยสิบหมื่น(แสน) ฮา เริ่มไม่มีรูปล่ะ

เริ่มเหนื่อย ไม่อยากถ่าย..(เดี๋ยวท้องอืด) กร๊ากๆ

เราก็หวังว่าซำต่อไปจะมีที่พัก แต่....เฮ้ย....ซำกกกอก บ่มีที่พัก

เอ่าล่ะเหวย เราต้องมุ่งหน้าไปซำต่อไป...เหนื่อยจริงว่ะค่ะ

ตามมาปีนภูด้วยคน

และแล้วซำกอซางก็มีที่ัพักจนได้  ท่านจะเห็นว่าราคาขายของยังราคา 40 บาท ไม่ขาดไม่เกินอยู่ มันจะเป็นซำสุดท้ายที่ราคาแบบนี้แล

ท่านควรจะกินที่ซำนี้ ราคากำลังดี และอิชั้นขอบอกว่า จะเดินต่อไปน่ะ เริ่มเหนื่อยมว๊าก ยกเว้นว่าคุณจะเป็นบักอึดถลาลม

สวัสดีค่าคุณที่ซึ้งหัวใจใกล้กัน

มาค่ะมาลำบากด้วยกัน เอิ้กๆๆ

ต่อๆ

ซำกอกซางของก็พอๆ กะซำแฮก นะ มีไอติมกินมีแตงโม ฯลฯ กินเหมือน ๆ กันนั่นแหละ อิชั้นก็สวาปามราดหน้าร้านนี้ไป ราคา 40 ขาดตัว เริ่มไม่รู้จะเล่าไรเพราะตรงนี้ไม่มีอะไรจะเล่า มีแต่เห็นลูกหาบเดินไปเดินมาแบบไม่มีเหนื่อย...เห็นแล้วมีกำลังฮึดสู้ เว้ยยยย ต่อๆ

เห็นเพื่อนรวมตัวอยากจะทลายความแก่กันอยู่ครับ ^^ เดี๋ยว 30 มีลูกแล้วไม่ได้ไป

ต่อเลยครับ เฝ้ารอว่าจะไปที่ไหนบ้าง คิดถึงหล่มสักจังเลย

จะว๊าย โม้เยอะไปหน่อย ผ่านมาสามชม.แล้วยังรีวิวไม่ถึงไหนเล้ยยย ขอรวบรัดตัดความเป็นรูปรวม ๆ กะแล้วกันเน้อ พี่น้อง

ทางที่พวกเราขึ้นไปก็ลำบากลำบนอย่างที่เห็นนี่แหละเนาะ แถมระหว่างทาง ก็ชัน ๆ แต่นรกที่สุดยังไม่มาถึง...เหอๆๆ นรกที่ว่านั้นคือ

หลังจากซำแคร่........ซำแคร่เป็นซำสุดท้ายก่อนถึงหลังแปไง จากนั้นอีก 1.3 กิโลเมตรเนี่ย.... คิดว่าขำๆ

คุณคิดผิดนะก๊าาาาา

พี่รักแอบหลับไปหนึ่งตื่น  มากด Refresh ต้องตกใจ เรายังไม่ถึงเต้นท์เลยหร๊อออออออออ ^^

โม้เยอะค่ะ จะเอาแบบเร็ว ๆ กว่านี้ล่ะ เมื่อกี้รีวิวไป ทำโน่นนี่ไป คราวนี้จะเอาเร็ว ๆล่ะ เดี๋ยวไม่ถึงเต้นอิอิ

ขอแอบโชว์รูปทางเดินจากซำแคร่ ขำๆ สำหรับผุ้ไม่เคยเยื่องย่างเข้าไปที่ภูกระดึง มาก่อน

ช่วงนี้เป็นช่วงหุบเขาที่ชันแล้วลึกมว๊ากกกก

ท่าน ๆ ที่ไม่เคยไปกรุณาทำตับ เอ๊ย ใจก่อนขึ้นเด้อ

และแล้ว แท่น แท๊น แท้นนนนนนน หลังแป เด้อค่าเด้อ

แป แปลว่า ที่ราบ... และแปลว่าเราเหลือระยะทางอีก 3.9 กิโลเมตร ที่จะถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยว...

โอ้ว....แม่เจ้า...เห้ย.... 5,500 เมตรนี่แค่ถึงหลังแปเหรอวะเนี่ย อัยย่ะ

ตรูตาย.... แต่ไม่สิ มีเพื่อนตายอีกหลายคนเลย กรัีกๆๆๆๆๆ

ครึ้งหนึ่งในชีวิต.....ปกติหลายๆ คนคงไม่ชอบถ่ายรูปกับป้ายซะเท่าไหร่ เพราะว่าอาจจะคิดว่ามันไร้สาระ

อิชั้นขอพนันเลยว่า ถ้าคุณปีนขึ้นมาถึงตรงนี้ ทุกคนอยากถ่ายรูปกะป้ายนี้ทั้งนั้น ชัวร์ป้าป ไม่เชื่อเอาเล็บเท้ากุหลาบฯเป็นประกัน กร๊ากกกกกกกกกก

มองๆ ไปมีหัวคนสองหัว อ๊ากกกกกกก น่ากลัว งิ้วๆ

ต่อๆ จากนั้นเราก็จะเดินผ่าน หัวหินเป็นถิ่นมีหอย เอ๊ย! ตอนนี้อยู่ภูกระดึงนะเนี่ย ...แต่ทรายเยอะ และเยอะมว๊ากกกก

ประหนึ่งดังอยู่หัวหินอะไรแบบนั้น ไม่ต้องสงสัยอะไร จริง ๆ แล้วไซร้ ภูกระดึงเคยเป็นทะเลมาก่อนแล้วจึงยกตัวป็นภูเขาที่เป็นหน้าตัดแบบนี้เล่า

จริงเท็จประการใดท่าน ๆ จงไปหาข้อมูลเอง อย่ามาฟังกุหลาบฯมาก คริกๆๆๆ ระหว่างทาง ท่านๆ สามารถนั่งพักผ่อนได้ตามอัธยาศัย จนกว่าจะถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยว

และหากท่านยังไม่มีเต้นท์ล่ะก็จะเช่าเพิ่มอะไรยังไง ทำไมที่ไหน เมื่อไหร่อย่างไร ก็ได้นะคะ ไม่ต้นเครียดไป คืนละ 225 บาท 225 บาท เท่านั้น เท่านั้น!!

และค่าเช่าต่าง ๆ ก็ราคาลดหลั่นกันไปตามสภาพ

อิชั้นก็ไม่ได้ถ่ายรูปป้ายมาซะด้วยสิ

แต่ผ้าห่มผืนใหญ่คืนละ 50 บาท  ผืนเล็ก 30 บาท แนะนำผืนใหญ่นะคะ เพราะว่ามันหนาวมว๊าก จริง ๆ
หรือไม่ถ้ายังไงเช่าถุงนอนเพิ่มก็ได้อุ่นพอกัน คืนละ 30 บาท
หมอนคืนละสิบบาท อื่น ๆ ใครก็ได้ตอบด้วย เด้อ ไม่ได้เช่าเลยไม่รู้อ่ะ

มาถึงเต้นท์ ตอนแรกกะว่าจะไปเที่ยวนู่นนี่นั่น

เอาเข้าจริงๆ เหนื่อยเป็นตายค่ะ แทบจะไม่ไหว หลังจากพวกอิชั้นกินข้าวเย็นเสร็จ ก็หลับไหล เหมือนไม่ได้หลับมาเป็นชาติ

แล้วแผนการพรุ่งนี้คือ ไปผานกแอ่น...ดูพระอาทิตย์ขึ้น  ตอนแรกก็นึกว่าจะได้ไปคนเดียวซะงั้น แต่จริง แล้วก็มีคนเพื่อนมีฝูงไปด้วยแยะ
เพราะว่าตอนประมาณตีห้าจะมีการตั้งแถวไปกับเป็นพรรคเป็นพวก

แต่ถ้าใครเจอช้างป่าก็ตัวใครตัวมันนะเคอะ

ตอนไปก็ไม่มีใครเจออะไรนะ เหมือนพวกเราจะมีหน้าตาเป็นอาวุธ เหล่าสรรพสัตว์เลยไม่กล้าแหยม.... 5555

ข้อควรระวัง น้องกลมชนก (กวาง) ที่จะมาหาของกินที่เต้นท์ท่าน ๆ และหมูป่าที่จะมาแงะเต้นท์ท่าน ชะเอิงเงย

ตื่นเช้ามาพระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นจากขอบฟ้า... ก็คือมืดตึดตื๋อนั่นแหละ

อิชั้นก็แหกตาตื่นมา โดยที่ คุณ blovech โทรปลุก helloapple แล้วก็ปลุกอิชั้นตามลำดับ และแล้วอิชั้นที่ไม่ได้อาบน้ำ แปรงฟัน แม้กระทั่งล้างหน้า ก็เดินตาปิดๆ เปิดๆ ไปที่ผานกแอ่น

พวกเราก็ลากสังขารตัวเองไปที่หน้าศูนย์บริการนักท่องเที่ยวที่เห็นว่ามีคนตั้งแถวอยู่และก็ได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่อุทยานพูดว่า

ไปกันเองโลดครับ ผมไปเบื่อแล้วครับ ไปมันทุกวี่ทุกวันครับ ผมบลา ๆๆๆ เออ อิชั้นก็เข้าใจความรู้สึกเจ้าหน้าที่อุทยานนะว่า มันน่าเบื่อแค่ไหน

ที่จะต้องไปที่ซ้ำๆ กันขนาดนั้น ช่วงนี้ถ้าใครไม่มีไฟฉายล่ะก็ คุณลำบากแล้ว ... แต่ละคน เนี่ยก็เดินทิ้งห่างกันไปเรื่อย ๆ

อยากบอกเลยว่าถ้าเดินคนเดียว ประสาทหลอนแน่ๆ ว๊าก

เรามาชมพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกันเน้อ

ฝีมือการถ่ายภาพห่วยมากค่าา.... T-T นี่คือ Olympus EPL-2 เน้อ

อีกซะหน่อยก่อนจบล่ะ หลังจากผานกแอ่น พวกเราก็วางแผนเที่ยวรอบวงใหญ่ นั่นคือการเดินทางไป น้ำตกทั้งหมด และไปจบที่ดูพระอาทิตย์ที่ผาหล่มสัก

^
^
รูปอาทิตย์ขึ้นสวยจัง

ลืมบอกว่า ตรงผานกแอ่นก็มี กาแฟ และโอวัลตินขาย น้ำร้อนอย่างเดียว 5 บาท กาแฟ และโอวัลตินราคา 20 บาทขาดตัวต่อแก้ว

ราคานี้ห้ามต่อ ห้ามแตน ห้ามผึ้ง เอิ้กๆ บอกไว้เลยคูณณณณณณณณขา ราคาไม่แพงแต่อย่างใดเล้ยยยยจริงๆ

ก่อนจากกัน คืนนั้นสองเรา เอ๊ย ไม่ใช่ พวกเราก็ไปนี่ค่ะ ไปลานพระแก้ว ใครอยากรู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง ตามมาโลดดดด

จากนั้นพวกเราก็มาเตรียมตัวไปเที่ยวรอบใหญ่กันเน้ออออ....

ข้อควรระวัง ควรติดน้ำไปด้วยคนละขวด จงอย่ากินหมด เพราะมันไกลกว่าจะถึงผาหล่มสัก และอย่าไปคาดหวังกับน้ำตกมากนัก

ตอนที่ไปนี่หน้าน้ำน้อยค่ะ น้ำมันก็มีอยู่นิดนึงพอหยดๆ ...ไม่ได้เวอร์นะ มันมีน้อยจริงๆ แต่ถ้ามาหน้าฝน ก็แลกกะเจอทาก

เอาอะไร หึ เจ้าสิเอาหยัง ทากหรือน้ำ....

เรามาดูเส้นทางการเดินทางกันดีกว่าเนาะ แผนที่อันนี้ไปแอบถ่ายที่ร้านข้าวมา เรียกว่าแผนที่ชัดกว่าที่ขายในศูนย์บริการนักท่องเที่ยวราคา 10 ซะอีกแหละ

เอาล่ะ เรามาเริ่มต้นออกเดินทางกัน .... ปูลู ตอนถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยวก็เกือบ ๆ สี่โมงเย็นแล้วนะเอ้อ เหอๆๆ

น้ำตกแรก น้ำตกวังกวาง...

น้ำตกนี้ทำเอาอิชั้นและหมุ่เฮา เหวอ.. เหวอมากกก

ตอนแรกหาน้ำตกนานมากกกกกก สรุปมันอยู่ตรงหน้าอิชั้นเอง

เห็นแล้วแบบเซอร์ไพรส์มาก อะไรวะนี่หรือ ลาบ เอ๊ย น้ำตก แป่ว!!

บรรยากาศน้ำตกเพ็ญพบใหม่

มีคนเค้าเล่าว่า มีตาโผนกับยายเพ็ญ เป็นสามี ภรรยากัน เดินมาเจอน้ำตก ตาโผนไปเจอน้ำตก

น้ำตกนั้นจึงชื่อว่า น้ำตกโผนพบ  ยายเพ็ญไปเจอน้ำตก น้ำตกนั้นจึงชื่อว่า น้ำตกเพ็ญพบ แล้วยายเพ็ญก็ไปพบอีกน้ำตก

เลยตั้งชื่อว่าน้ำตก เพ็ญพบใหม่.... เอิ้กๆ

ตามแผ่นพับของอุทยานเค้าบอกว่า โผน กิ่งเพชรเป็นคนค้นพบน้ำตกโผนพบ....

ตอนแรกเราแบกเป้มาเพื่อเล่นน้ำตก...เมื่อเราเห็นน้ำตกแล้วเราพบว่า เราต้องกลับไปอาบน้ำชัวร์ๆ

ตามมาเที่ยวด้วยครับ

ระหว่างทางบางคนเริ่มสติแตกเอิ้กๆๆๆ เค้าล้อเล่นนะตัวเองงง รักดอกจึงหยอกเล่น ๆ

ใกล้ จะถึงน้ำตกโผนพบแล้ว เราพบว่าน้ำก็ไม่ได้เยอะอะไรเท่าไหร่ ชะเอิงเงย

สวัสดีค่าคุณหนุ่ม ณ วันวาน ยินดีต้อนรับค่า

เอาต่อๆ เรามาที่น้ำตกโผนพบแล้ว

มาดูน้ำตกที่คุณตาโผนเป็นคนค้นพบกัน น้ำตกโผนพบ

ถ้ากุหลาบฯพบก็คงชื่อว่าน้ำตกกุหลาบฯพบ หรือ อาจจะชื่อ น้ำตกหนุ่ยพบ น้ำตกแก้วพบ น้ำตกต้นพบ น้ำตกก้องพบ

น้ำตก...พบ ไปเรื่อย ๆ

มาที่น้ำตกเพ็ญพบซะหน่อย ขอบคุณที่ คุณยายเพ็ญเป็นคนพบ ไม่ใช่ คนอื่น

ถ้าคนชื่อจิ๋มพบก็จะชื่อว่า น้ำตกจิ๋มพบ....ดูไม่งามเท่าไหร่ เอิ้กๆ

น้ำน้อยมากขนาดที่เดินตามทางน้ำตกไปเลยอ่ะ เธอว์

คืออิชั้นก็งงนะคุณที่น้ำมันแห้งเหือดไปได้ขนาดนี้ แหมทำไปได้!

ระหว่างทาง พวกเราเดินชมนกชมไม้ไปเรื่อย ๆ ในป่า ใบเมเปิ้ลสีแดงกำลังสวยมาก

ว่าแต่ว่า ใบเมเปิ้ลเนี่ยภาษาไทยเค้าเรียกว่าไรกัน มาแต่เมเปิ้ลๆ หรือว่ามีแต่ชื่อนี้กันแน่เนี่ย?? และเราก็เห็นแต่ละคนที่เดิน

จัดฉากใบไม้แล้วถ่ายรูป เอิ้กๆ ฮั่นแน่ เราเห็นคุณนะ

น้ำตกถ้ำใหญ่...ยิ่งใหญ่อลังการ

ทำไมเบลอๆ เอาใหม่ๆ

จากนั้นพวกเราก็มาถึงครึ่งทางแล้ว การเดินทางยังไม่จบแค่นี้เราต้องผ่านสระอโนดาด และ จุดสุดท้ายคือผาหล่มสัก วะฮ่าๆๆๆๆ

กุหลาบฯเหนื่อยรีวิว

แต่ไม่เป็นไรเพื่อชาติ... (เกี่ยวไรวะ)

เอาน่าต่อๆ

เราเดินมาเรื่อย ๆ อย่างเหนื่อยๆ ... แดดแรง ๆ ระหว่างทางไม่มีใคร..มีแต่เราสองสามคน...เอิ้ก

คือแบบว่าใครบอกหนูว่าไปคนเดียวได้ อิชั้นไม่เชื่ออีกแล้ว กรี๊ด มันน่ากลัวมาก ที่ระหว่างทางก็มีป้ายบอกว่าระวังช้างป่า

มีแต่ป่ากับป่า เดินคนเดียวน่ากลัวตายเลย ..... ใครบอกว่าเป็นหญิงมาคนเดียวได้...อย่าไปเชื่อ...เว้อออ

เรามาที่สระอโนดาด เป็นสระที่เหมาะแก่การล้างเท้าเป็นอย่างยิ่ง และสามารถนอนพักได้

สระนี้มีตำไม่แป๊ปเดียว (ตำน้านนาน)ว่า มีคนเห็นกินรี กินรมาเล่นน้ำ จึงตั้งชื่อว่าสระอโนดาด

อิชั้นว่า เห็นนกเป็ดน้ำหรือว่าไรหรือเปล่า หรือไม่ก็ตาฝาด หรือไม่ก็หมดมุกตั้งชื่ออ่ะดิ

แล้วเค้าบอกว่า ถ้ามากินน้ำที่สระนี้จะมงคลยิ่ง... อิชั้นล้างเท้าไปแล้วน่ะ..ก็น่ะ แค่ล้างเท้าก็มงคลแล้วม้างงงง

น้ำตกสุดท้ายที่คุณจะผ่านก่อนถึงผาหล่มสักนั่นคือ...น้ำตกสอเหนือ จริงๆมีสอใต้ด้วยนะ

แต่เหมือนอยู่ในป่าปิด แต่ถ้าคุณจะมาป่าปิดล่ะก็ ประมาณเมษาฯนี่แหละ เค้าจะอนุญาตให้คุณเข้าไปได้

ระหว่างทางก่อนจะถึงผาหล่มสัก...ก็เริ่มเย็นๆ แต่ถ้าเดินมาคนเดียวนี่...น่ากลัวค่อด....

อิชั้นไม่แนะนำให้ หญิงคนเดียว ไปคนเดียว นะคะ ไม่ไหวจริงๆ คุณเดินไปคนเดียวงี้กลัวตายแน่ ๆ ต่อให้ผู้ชายก็เถอะ อ่ะโห

ก็ไม่ได้อะไรนะ คิดดูว่าเดินสวนกะคนงานเป็นกลุ่มแล้วคุณเป็น ผู้หญิงคนเดียว คุณจะกลัวมั้ย... ไม่สรุปสนุนให้ผู้หญิงไปภูกระดึงคนเดียวนะฮาฟฟฟ

และแล้วผาหล่มสักที่รอคอยก็มาถึง กิ้วๆ

มาดูพระอาทิตย์ตกที่รอคอยกันดีกว่าเรา อิชั้นก็นั่งรอนอนรอพระอาทิตย์ตกเจ้าค่ะ

อ่อ มีเรื่องนึงจะแอบบอก ถ้าคุณอยากจะชาร์จแบตล่ะก็

มีร้านกาแฟสดร้านนึงที่เค้ามีแผงโซล่าเซลล์เป็นของตัวเองแล้ว ชาร์จเก็บไว้ในกล่องแบตเตอร์รี่

ไปอุดหนุนกาแฟสดๆ หร่อย ๆแล้วขอชาร์จก็ไม่เสียหายอะไร ไม่ชอบกาแฟ ของที่ระลึกก็มีขายนะเออ

อาทิตย์อัสดง..... อีกสักนิดก่อนรีบกลับ เพราะอิชั้นเดินกลับ สักหกโมงต้องรีบกลับแล้วล่ะ

และเราก็ทราบว่าเราต้องเดินเข้าทางผาหมากดูกไม่ใช่เดินไปทางหลังแป

อันที่จริงก็ไม่รู้นะจะใครเซ่อซ่าเดินไปหลังแปแล้วไปศูนย์บริการนักท่องเที่ยวหรือเปล่า...

แต่ก็ไม่มีการประชาสัมพันธ์อะไรนะว่าควรจะเดินทางไหน...และหลาย ๆ คนที่เดินตามมาด้วยไม่รู้ว่าต้องเดินเข้าทางผาหมากดูก

แอร๊ยยยยย แบบนี้ถ้าเดินหลงไปในความมืดล่ะทำไงเนี่ย

จากนั้นสาวสามนางก็รีบเดินออกจากผาล่มสัก เพราะหวังว่าจะถึงที่พักอย่างเร็วเร็ว
ด้วยตะวันเริ่มยอแสง ลำแสงของดวงอาทิตย์นั้นเริ่มริบหรี่ลงเรื่อย ๆ สามสาวรีบมุ่งหน้าเดินอย่างว่องไวไปทางตะวันออกอย่างไม่ลดละ
ความเหนื่อยล้า ค่อย ๆ ข้ามาถาโถม แต่ทั้งสามก็ไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา พยายามเดินผ่าฟันอุปสรรคนานับประการไม่ว่าจะเป็ฯ จักรยาน
ที่ไล่หลังมา หรือแม้แต่กลุ่มชายฉกรรจ์ที่เดินนำหน้าไป โดยไม่มีใครรั้งรอสามสาวที่พยายามเดิน แม้จะอ่อนล้า

อย่างไรก็ตามเมื่อบุหลันออกมาพบหน้า ความมืดมิดปกคลุมไปทั่วผืนป่าของภูเขา ความงดงามของธรรมชาติยามค่ำคืนนั้นมองได้ด้วยใจ หาใช่ด้วยตาไม่

เพราะแสงอันเล็กน้อยจากไฟฉายของนางๆ ไม่สามารถจะไล่ความมืดมิดออกไปได้ทั้งหมด....
แล้วนึกแล้วก็กลัวจับขั้วหัวใจ ป่าเขาที่มืดมิด และระหว่างทางก็มีเสียงเห่าหอนของสุนัขป่าที่กำลังออกล่าเหยื่อ

หากหญิงสาวเพียงผู้เดียวเดินอยู่ท่ามกลางบรรยากาศเยี่ยงนี้ล่ะก็คงไม่สามารถเยื่องย่างต่อไปได้เป็นแน่

.....

สรุปข้างบนคือ ทางกลับจากผาหล่มสักน่ากลัวค่อด ผู้หญิงคนเดียวเดินคนกลัวตาย...มีเสียงหมาป่าหอนด้วย
กลัวถูกกิน ไม่รู้กินกี่วันจะหมด เอิ้กๆๆๆๆๆ เรามาถึงที่พักตอน 2 ทุ่มฟ่า ๆ ว่าจะกินข้าว
ไปถึงเต้นท์หลับถึงหกโมงเช้า....

ตื่นมางงมากไรฟะ จะหลับแป๊ปนึง ไปยาวเลย ตื่นมาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เอาถุงนอน ผ้าห่มไปคืน
ส่วนเต้นท์ถ้าเช่าของอุทยานก็แค่ไม่ต้องทำไรค่ะ เพราะเต้นกางไว้อยู่แล้วเน้อ

อากาศตอนเช้า ๆ นี่เจ๋งมาก ๆ หมอกลงเยอะมาสวยสุดๆ อิอิ

ลาก่อนภูกระดึง... ขาลงอยากให้ทุกท่านเปลี่ยนผ้าเบรค... คือมันต้องจิกเยอะมากๆ นะฮ้าฟ และกรุณากินข้าวก่อนลง

เพราะท่านเหนื่อยหอบล้า หมดแรง ฯลฯ อย่างยิ่งยวด ประมาณบ่ายหนึ่งก็ลงมาถึงข้างล่างพอดิบพอดีเป๊ะ

แล้วเราก็ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนออกมารอรถสองแถวที่ไม่มีคน

ค่ารถขากลับนี่ยิ่งกว่าขามาซะอีก 40 บาท แต่คนมีแค่ห้าคน ก็โอนะ ไม่ใช่คนล้นรถแล้วเก็บ 30 บ่นมากไปก็แก่ไว เอิ้กๆ

เรามาถึงผานกเค้าตอนประมาณ บ่ายสามโมงได้ ในตั๋วบอกว่ารถมา 15.00 น. แต่อนิจจา 3.30 รถก็ยังไม่มา -"-

ขอบคุณแอร์เมืองเลยที่ให้การล่าช้า ราคาตั๋ว 358 บาท

แพงกว่า บขส. 18 บาท เรามาดูกันว่า แอร์เมืองเลยกับ บขส.ใครจะชนะ

เกือบ จะสี่โมงรถแอร์เมืองเลยก็แล่นเข้ามา.....ก็ดีนะมาช้ายังดีกว่าไม่มา

จากนั้นพนักงานต้อนรับบนรถ ก็ให้ขนมปังฟาร์มเฮาส์ และน้ำหนึ่งขวดดั่งรูป

ที่นั่งก็กว้างดีนะยะ อิชั้นชอบ มีแค่ถามแถวเอง แต่อีตอนแวะทานอาหารเย็นนี่สิ

ไม่ใช่ว่าคุณจะเอาตั๋วไปแล้วทานข้าได้เลยนะ ต้องเพิ่มเงินอีก 15 บาท... โอ้วไรวะ สรุปในตั๋วคุณได้แค่

เครื่องดื่มหนึ่งกล่องเท่านั้น บางคนอาจจะบอกว่าทำไมงกทำไมแค่ 15 บาทเอง เอิ่มคือ ผ้าห่มไม่มี รถชั้นเดียว มีดีตรงที่ที่นั่งกว้างกว่า ... เป็นอิชั้นขอขึ้น บขส.ต่อ

ร้านที่แวะก็เล็กๆ นะ เทียบกะบขส.ไม่ติดเลย ขออภัยไม่ได้่ถ่ายรูปของบขส.มา เพราะไม่ได้คิดจะเอามารีวิวพาหนะเท่าไหร่

แล้วสรุปอิชั้นไปถึงหมอชิตตอน ห้าทุ่มครึ่งเอิ่ม....แง๊วๆ สรุปขึ้นรถตอนสามทุ่มดีกว่าป่ะจะได้มาถึงกทม.ตอนเช้าเลย หรือว่ายังไง??

สรุปให้ไปอีก ขอไปบขส.ดีกว่าอีกถูกกว่า เสียแค่ที่มันแคบไปหน่อยเองนอกนั้นดีกว่าแอร์เมืองเลยทุกประการ

กุหลาบขอจบการรายงานภูกระดึง แค่เพียงเท่านี้ .....

รักและคิดถึง จุ๊บๆๆ

กุหลาบคิมหันต์

ม๊วฟๆ

เขียนได้ฮาจริง หนุกดี

อยากถามเรื่องเต้นท์น่ะค่ะ  เต้นท์ราคา 225 บาท คือนอนได้ 3 คนเนี่ย
เวลานอนจริงมันเล็ก กำลังดี หรือใหญ่คะ เพราะเรากำลังจะไปเดือนหน้า 3 คนเหมือนกัน
เหมือนเคยอ่านผ่าน ๆ ว่าให้จองเต้นท์ขนาดมากกว่าคนไปนิดนึงเผื่อวางของด้วย
เลยกะจะจองเต้นท์ 4 คน  ราคา  300  บาทแทน  เลยแวะมาถามก่อนจองค่ะ

รีวิวได้ฮาดีค่ะ อ่านแล้วอยากไปด้วยมากๆ ตอนนี้เพิ่งหัดเดินป่า ปีนเขาเหมือนกัน อ่านแล้วเข้าใจอย่างยิ่งเลยว่าทำไมโปรหลายคนเน้นนักเน้นหนาว่า รองเท้า เสื้อผ้ากันฝนกันลม ไม้ค้ำ เป้สะพายหลัง ไฟฉาย ฯลฯ ต้องเตรียมให้ดีๆ
เวลาเดินป่าต้องมีอุปกรณ์ให้พร้อม โดยเฉพาะรองเท้า มันช่วยได้เยอะจริงๆ แต่อยากถามนิดนึงว่าเค้าอนุญาตให้ปรุงอาหารบนนั้นได้ไหมคะ เราจะได้เอาเตาเดินป่าไปด้วย จะได้กินอะไรร้อนๆได้

คราวหน้าจะไปตามรอยรีวิวบ้างนะคะ ^^

อยากจะบอกว่า เหมือนเค้าไม่มีเต้น 4 คนแล้วอ่ะค่ะ มันมีแค่สองขนาดเอง คือ แบบ 3 คน กับ 6 คน

แต่เต้น 225 นี่น่าจะพอแล้วนะคะ เพราะใหญ่พอเลยแหละ

บนภูกระดึงห้ามประกอบอาหารค่ะ  เราพกปลากระป๋อง กับ โจ๊กคัพไปด้วยค่ะ  ข้างบนมีหมูกระทะขายด้วยนะคะ ราคา 300-500 บาทค่อชุดค่ะ  แล้วถ้าอยากได้น้ำร้อนไปขอที่ร้านค้าได้นะคะ พี่เค้าให้ฟรีไม่คิดเงินค่ะ

^^  ตามสาวกุหลาบ และ เหยื่อ เอ๊ย เพื่อนสาวไปเที่ยวครับ  ^^

ภูกระดึงเคยไปมาสองครั้ง ครั้งที่สองพอขึ้นไปถึงคิดเหมือนกันว่าจะหาเรื่องเหนื่อยมาทำไมอีก

รีวิวสนุกดีครับ

ไปเที่ยวภูด้วยค่ะขอบคุณรีวิวสวยสวยนะค่ะ

ตามมาอ่านจนจนละครับ ฮาได้อีก ตรงน้ำตกนี่แหละ

ไม่เคยขึ้นรถตอน 15.00 เลยเคยกลับแต่ตอน 3 ทุ่ม ถึงกรุงเทพประมาณ 4.00 ครับ สบายอุราทำงานกันต่อ

ตามมาเที่ยวภูกระดึงด้วยคนจร้า...รีวิวน่าติดตามมากครับ

รีวิวได้สนุกจังครับ ข้อมูลก็แน่นมากๆ
เป็นไกด์ไลน์ให้คนที่ยังไม่เคยไปได้อย่างดีทีเดียว

ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆ นะครับ ^^

@Palm Jung Won เรายังอยากหาเรื่องเหนื่อยอีกนะคะ อิอิ
@ ต้นโมกกับโยกเยก ไม่เป็นไรค่ะ ยินดีมากค่ะที่ติดตาม
@Crazypapsi  แล้วลาบล่ะค่ะ อิอิ โหถึงตีสี่เลย  อึดมากค่ะ
@ท่องไปในวันหยุด ว่าง ๆ ก็ไปเที่ยวด้วยกันสิคะ อิอิ
@ คุณโต้งซัง   ต้องขอบคุณคุณ blovech ค่ะที่บอกว่าให้รีวิวให้คุณโต้งซัง เลยพยายามเก็บข้อมูลทุกอย่าง

คิดถึงภูกระดึงขึ้นมาทันทีเลยครับ

อั้ยย่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน

แต่ละรูป -*- เสียสวยม้ากมากก

แสงของพระอาทิตย์สวยมากๆ  ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

รีวิวสนุกมากค่ะ อ่านแล้วก็กล้าๆ กลัวๆ ว่าเราสามารถไม๊เนี่ย แต่ก็อยากลองดูสักครั้ง ขอบคุณมากค่ะ

55555  อ่านแล้วชอบการเล่าเรื่องอ่ะค่ะ ประทับใจสุด ๆๆๆๆ  น่ารักจังค่ะ เท่วคราวหน้ามาเป็นแฟนคลับนะคะ   คุณ กุหลาบคิมหันต์

เี่ยี่ยมครับ :)

เคยไปมาเมื่อ ปี 30, 31, 33, 34 รวม 4 ครั้ง, ครั้งแรกอยากไปและเพื่อน ๆ ก็ไม่มีใครเคยไป, ครั้ง2 เพื่อนอีกคนอยากไป ไปไม่เป็น ก็เลยพาไป, ครั้ง 3 ไปกับเพื่อนอีกคนที่เคยไปแล้ว แต่อยากไปอีก, ครั้ง 4 เพื่อนอีกกลุ่มอยากไป แต่ไปไม่เป็น ให้ช่วยพาไป, จากนั้นมา หยุดล่ะ ไม่พาแล้ว, ตอนนี้ก็ขึ้นไม่ไหวแล้ว,....ขออนุญาตเล่าเรื่องในอดีตให้นักเที่ยวรุ่นหลังได้ทราบ..... ในสมัยก่อนนั้นทานอาหารที่ร้าน(โต๊ะไม้) มีร้านเฉพาะที่ทำการเท่านั้น (ประมาณ 7-10 ร้านเท่านั้น) อาหารตามสั่งได้ ราด ๆ น่ะ, น้ำดื่มขอฟรี เพราะแม่ค้าจะรองจากน้ำฝนเก็บไว้กิน ก็แบ่งให้นักเที่ยวได้ (ใส่กระติกทหาร สพายไว้ที่เอว).......กินข้าวอยู่..อ๊ะ ตัวอะไรอยู่ข้าง ๆ โตกจายเลย......อ้อ กวางนั่นเอง เชื่องน่าดู..เธอชื่อ "คำหล้า" ข่าวว่าออกลูกหลาน หลายตัวแล้ว ตามที่เห็น แล้วคำหล้าล่ะไปไหนแล้ว........ระหว่างทางของผาหมากดูดจะมาที่ทำการ จะเป็นเต๊นท์ของบริษัทเอกชน (ปัจจุบันนี้น่าจะเลิกไปนานแ้ล้ว เพราะไม่เห็นมีรูปลงเลย) เต๊นท์จะเป็นแบบพื้นไม้ยกสูง หลังคาสังกะสี, เครื่องนอน ผ้าห่มพร้อม