ดิฉันว่างเว้นไม่ได้รีวิวมานานมากค่ะพ่อแม่พี่น้อง ไม่ใช่ว่างดเที่ยวอยู่บ้านไม่ได้ไปไหนหรอกนะคะ บ้านดิฉันงดไม่ได้ค่ะเรื่องเที่ยว ไม่ได้เที่ยวขอตายดีกว่า แต่ที่ไม่ได้รีวิวมานานมากเพราะว่าความขี้เกียจเป็นเหตุค่ะ มีคั่งค้างอยู่อีกหลายทริป ถ้าวันไหนหายขี้เกียจจะมาทำรีวิวให้อ่านกันนะคะ

วันนี้ขอรีวิวทริปล่าสุดเลยดีกว่านะคะ ถ้านั่งเล่นนนอนเล่นไปนานกว่านี้ก็จะพาลขี้เกียจ ดองกันไว้นานจนเกินงาม

ถ้าพี่น้องผองเพื่อนเห็นว่ารีวิวนี้มีประโยชน์ต่อคนอื่น รบกวนช่วยเก็บกระทู้เข้าคลังกระทู้ด้วยค่ะ เผื่อต่อไปจะมีคนลอกการบ้านทริปนี้ จะได้เสิร์ชหาดูได้จากคลังกระทู้นะคะ

รูปในกระทู้นี้ มีบางส่วนเป็นของดิฉัน จะมีลายน้ำชื่อดิฉันนะคะ ส่วนที่ไม่มีลายน้ำ เป็นผลงานการถ่ายภาพของเจเจ เพื่อนร่วมทริปของดิฉันค่ะ

ดิฉันไปเที่ยวพม่ามาอีกแล้วค่ะ คราวนี้ไปมา 12 วัน 12 วันนี่เที่ยวได้สามเมืองเท่านั้นคือ ยะไข่-พุกาม-มัณฑะเลย์ มากกว่านี้ไม่ไหวค่ะ ดิฉันไปเที่ยวไหนต้องแช่ ไม่มีการรีบล่กๆอัดสิบรายการไว้ในวันเดียว ค่อยๆเที่ยว ค่อยๆดู กินข้าวกลางวันเสร็จกลับมานอนโรงแรมสักตื่นค่อยออกไปอีกอะไรทำนองนี้

ที่แปลกใหม่ก็คือ คราวนี้ไม่ได้หนีบลูกหนีบผัวไปด้วยเหมือนตัวติดกันดั่งทริปก่อนๆ คราวนี้ไปกับเพื่อนค่ะ ไปกันสองคนสนุกมากกกกก สนุกมากกว่าเที่ยวกับลูกผัวเสียอีก เพราะฉะนั้นคนที่ยังไม่มีทั้งลูกทั้งผัวไม่ต้องเสียใจนะตัวเองว่าไม่มีคนไปสวีทด้วย

ขอท้าวความถึงการไประลึกชาติที่พม่าคราวก่อนของดิฉันนะคะ ความเดิมอยู่ตรงนี้ค่ะ

http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7504019/E7504019.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7506862/E7506862.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7509950/E7509950.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7513760/E7513760.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7517694/E7517694.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7527761/E7527761.html


http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/02/E7538507/E7538507.html

ทริปนี้เกิดจากการที่ดิฉันคุยกับสาวหนึ่งชื่อเจเจ ดิฉันรู้จักเธอในพันทิปนี่ล่ะค่ะ อ๊ะ เรื่องจริงนะพวกเธอ ในพันทิปคนเลวก็มีคนดีก็มาก เพื่อนครึ่งนึงที่รู้จักกันตอนนี้ก็เพราะพันทิปนี่ล่ะค่ะ

สาวเจเจคนนี้เริ่มรู้จักกันเมื่อซักสามปีก่อนในห้องการฝีมือในพันทิป ก่อนที่จะลากไปเป็นสมาชิกแก็งค์ฟองฟ่อด (แก็งค์นี้ชื่อนี้จริงๆ) ซ่องสุมกันทำสบู่แฮนเมดในไทยบับเบิ้ลดอทคอม คุยกันก็ถูกชะตา เจอกันที่มิตติ้งแก็งค์ฟองฟ่อดก็ยิ่งถูกชะตาเข้าไปใหญ่

คนจะเที่ยวกับดิฉันได้ ต้องมีคุณสมบัติดังนี้

*มีเวลา ดิฉันไม่รีบเที่ยว ทำไม่เป็น จะไปไหนต้องแช่ ไปเที่ยวสิบวันนี่อย่างมากได้สองเมืองเท่านั้น การเดินทางไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปดูๆๆๆไฮไลท์ของที่นั่นที่นี่ให้มากที่สุด ถ่ายรูปๆๆๆๆๆๆเอาไปลงเฟสบุ้คให้ชาวโลกได้รับรู้ว่าข้าไปมาแล้ว

การเดินทางของดิฉันหมายถึง  การได้ไปเดินตลาดสด ได้นั่งกินน้ำชากับชาวบ้าน ได้เดินหลงทางไปไหนก็ไม่รู้ ได้นอนข้างสระว่ายน้ำดูลูกมันเล่นน้ำตอนบ่ายๆ ได้นั่งกินเบียร์แบบเรื่อยเปื่อย ได้คุยกับคนท้องถิ่นแบบที่รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง

เพราะฉะนั้น คนที่จะไปกับดิฉันต้องมีเวลาค่ะ คนยังงี้หาได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร เพราะส่วนมากเขาทำงานบริษัทกัน (เอ แต่ดิฉันก็ลูกจ้างบริษัทนี่หว่า) ลางานได้อย่างมากปีละ 10 วัน ใครจะลารวดไปเที่ยวกับดิฉันได้ เพื่อนสนิทที่สุดยังทำไม่ได้เลย

แต่เจเจทำได้ เพราะเจ้าหล่อนทำงานของที่บ้าน...เสร็จชั้นล่ะ

*มีปัจจัย ยิ่งแก่ตัวลงดิฉันก็ยิ่งแปลงร่างจาก backpacker เป็น flashpacker ไปแล้วเรียบร้อย ยิ่งอายุมากขึ้น บ้าน รถ เงิน งานที่อยากจะได้อยากจะมีก็มีหมดแล้ว ไปเที่ยวก็ขอสบายหน่อย จะให้ไปนอนโฮสเตลรวมๆกับคนอื่น ใช้ห้องน้ำร่วมกับคนอื่น หรือต้องกระเบียดกระเสียร อดมื้อกินมื้อล่อมาม่า ดิฉันมิสามารถค่ะ

ขนาดพี่ท่านของดิฉันซึ่งหนีไปเที่ยวอุซเบกิสถานคนเดียวเมื่อเดือนกันยาที่ผ่านมา พี่ท่านเป็นแบ็คแพ็คเกอร์ตัวพ่อนะคะ ตอนหนุ่มๆนี่เฮียลาออกจากงาน ขายรถขายบ้านแบ็คแพ็คคนเดียวทั่วโลก 5 ปีเต็มๆนะคะ

พี่ท่านกลับมาจากอุซเบกิสถาน ถามเฮียว่า ที่รักๆ แล้วทริปนี้เธอนอนไหน นอน youth hostel อ่ะเปล่า

เฮียบอกเธอจะบ้าเหรอ ชั้นจะไปนอนเบียดกับไอ้เด็กๆทำไม ลำบากจะตาย ชั้นนอนโรงแรมบูติกย่ะ ไม่แพงด้วยคืนละ 40-60 เหรียญเอง กร๊ากกกกก

ไม่ใช่ว่าตัวเองเป็นดีว่าต้องนอนที่หรูๆ กินดีๆนะ แต่ที่นอนต้องสะอาด ห้องนอนต้องโปร่งมีหน้าต่าง ถ้าอากาศร้อนต้องมีแอร์ ต้องเป็นโรงแรมที่มีที่ให้นั่งเล่น เช่นสวนในโรงแรม สระว่ายน้ำ มีระเบียงให้นั่งเล่นงี้โอเคเลย ราคาประมาณ 50-80 เหรียญนี่ดิฉันรับได้

เจเจบอกเรื่องนี้ไม่มีปัญหาพี่ เจ๊ใหญ่ดาวคนองมาเอง

*ไม่เรื่องมาก เรื่องน้อยเท่าไรยิ่งดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกินเรื่องนอน โดยเฉพาะเรื่องกินนี่สำคัญมาก ต้องกินง่าย ไม่ใช่ไปพม่าจะร้องกินอาหารจีนทุกมื้อ ไม่เลือกกินว่า ชั้นไม่กินผัก ชั้นไม่กินเนื้อ ชั้นไม่กินโน่นกินนี่ไม่ได้ ดิฉันรำคาญมาก ไปไหนก็ต้องกินแบบชาวบ้านเค้ากินกัน

เล่าหน่อย ดิฉันมีเพื่อนอยู่คนนึง หล่อนเป็นคนเรื่องมากเรื่องกินเป็นที่สุด ไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันเพราะยังงี้ วันนึงก็คุยกันเรื่องกินยากนี่แหละ หล่อนบอกว่า ชั้นน่ะกินง่าย แค่ข้าวไข่เจียวก็กินได้แล้ว

ดิฉันก็โพล่งออกไปว่า นั่นล่ะเค้าเรียกว่ากินยาก ต้องให้คนอื่นเค้าลำบากต้องทอดไข่ให้แกกิน กินง่ายคือแกต้องกินของตรงหน้าไม่เลือกจะเอาโน่นเอานี่

เจเจผ่านข้อสอบนี้ฉลุย แล้วจะเล่าให้ฟังว่ากินอะไรกันมั่งในทริปนะคะ

พอคิดว่าจะร่วมหัวจมท้ายด้วยกัน ทีแรกเราสองคนจะไปอินเดีย แต่เจเจติงมานิดว่า พี่ๆ เอาใกล้ๆก่อนก็ดีนะพี่ เพราะว่าเราไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันมาก่อนเลย ไปใกล้ๆถ้าเราเกิดทะเลาะกัน เราจะได้หาทางกลับบ้านง่ายกว่านะคุณพี่

เอาอย่างงั้นอ่ะนะ ได้สิจ๊ะ ไปพม่าไหมล่ะ เจเจเคยไปมาแล้วหนนึงเหมือนดิฉัน แต่ไปแค่ 4 วันประมาณว่าแบบ 80 เปอเซ็นต์ของคนไทยที่เขาไปพม่ากันคือ ย่างกุ้ง พะโค อินทร์แขวน สิเรียม

ไปพม่าไปไหนก็ได้นะ ตามใจเจเจเลย ถึงเจเจจะไปที่ซ้ำกับคราวที่พี่มาครั้งที่แล้วก็ไม่ว่ากัน แต่ที่สำคัญก็คือ...พี่ต้องได้ไปยะไข่ ขอแค่นั้นเอง

เจเจบอกเอาดิพี่ พี่ไปไหนหนูไปนั่น จัดการจองตั๋วเรือบินแอร์เอเชียเสร็จสรรพ....เพื่อที่สามเดือนต่อมาก็ต้องเลื่อนตั๋วออกไปอีกสองวัน เพราะนั่งคำนวณจำนวนวันเดินทางกับจำนวนเมืองแล้ว(ยะไข่-พุกาม-มัณฑะเลย์) เวลา 10 วันมันน้อยไปหน่อย ทางเลือกสองทางคือ ตัดออกไปเมืองนึง หรือไม่ก็เพิ่มวันเดินทางออกไปอีกสองวัน

สาวสองวัย(ดิฉันแก่กว่าแน่นอน)แต่ใจตรงกัน ตกลงใจโพล๊ะว่า เพิ่มวันดิคะ ต้องเสียค่าเลื่อนไปกี่บาทจำไม่ได้ รู้แต่ว่าพอเลื่อนแล้ว ค่าตั๋วแอร์เอเชียออกมาไปกลับคนละ 6000 บาท

แค่นั้นไม่พอ ก่อนเดินทางสามสี่อาทิตย์ น้ำท่วมกรุงเทพค่ะท่านผู้อ่าน  อ้าว ทริปพม่าชั้นจะล่มมั้ยเนี่ย แต่มันไม่ได้ท่วมพม่านี่หว่า คุยกับแม่ ถามแม่ว่า ถ้าจะไปพม่าตอนที่น้ำมันท่วมบ้านเรา แม่จะด่าแอนไหม

แม่บอก ไม่ด่าหรอก ชั้นจะด่าเธอเรื่องอะไร เดอะโชว์มัสโกออน เธออยู่กรุงเทพแล้วห้ามน้ำมันไม่ให้ท่วมบ้านเราได้ไหมล่ะ ถ้าห้ามได้ก็จะให้อยู่ ถ้าไม่ได้ก็ไปเที่ยวเหอะ

ถามเจเจว่า ถ้าน้ำท่วมบ้านคุณน้อง คุณน้องจะล้มเลิกทริปไหม ตั๋วเครื่องบินในประเทศพม่าเราจะจ่ายตังค์ไปแล้วอะไรแล้ว เจเจถามกลับมาว่า ถ้าหนูไม่ไปพี่จะไปไหม

ไปดิว้อย ทริปนี้ยังไงก็ต้องไป เจเจไม่ไปพี่ก็จะไปคนเดียว ดิฉันเป็นคนที่ถ้าคิดจะทำอะไรแล้ว ต้องได้ทำ ไม่มีอะไรจะมาขวางได้

เจเจเลยบอก ถึงน้ำท่วมบ้านหนู หนูก็จะไปนะพี่ พี่ไม่ต้องห่วงว่าจะต้องไปคนเดียว

อ๊ะ มีสปิริตยังงี้สงสัยจะไปด้วยกันตลอดรอดฝั่งนะตัวเอง

ทริปนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2-13 พฤศจิกายน 2011 ที่ผ่านมาค่ะ

เข้าเรื่องเลยนะคะ หลังจากที่เราขึ้นเครื่องมาถึงย่างกุ้งแล้วตอนสิบโมง เรามีเวลาสามชั่วโมงรอเครื่องไป Sittwe- คนพม่าออกเสียงได้อย่างน่าเอ็นดูว่า"ซิตตุ่ย"ค่ะ ซิตตุ่ยเป็นเมืองหลวงปัจจุบันของรัฐยะไข่



อาคารการบินภายในประเทศที่ย่างกุ้ง

เราเลยนั่งรถแท็กซี่จากสนามบินไปตลาดบ๊กจ๊ก (บางคนเรียกตลาดอองซาน) เพื่อไปแลกเงินค่ะ ถ้าคุณเดินออกมาเรียกรถนอกสนามบิน ค่ารถแท็กซี่ไปตลาดบ๊กจ๊กคือ 6000 จั๊ดนะคะ อย่าให้มากกว่านี้นะคะ

ที่ต้องมาแลกเงินก่อนไปซิตตุ่ยเพราะว่า เราจะต้องอยู่ยะไข่สี่วันเต็มๆ เรตที่นั่นคงไม่ดีเท่าเรตแลกเงินที่ย่างกุ้งแน่ๆ แลกไปก่อนดีกว่า ค่าโรงแรม ค่าเรือเท่านั้นที่เราจะจ่ายเป็นดอลล่าร์



แม่น้ำกาลาดานที่เมืองซิตตุ่ย

ตอนนั้นเป็นเวลาแค่สิบโมงเช้าหน่อยๆ เช้ากว่าร้านที่คนเขาแนะนำมาให้แลกเงินจะเปิด เลยแลกกับแขกพ่อลูกที่มีร้านขายของแถวนั้น

เวลาแลกเงินนะคะ ตกลงเรื่องเรตให้พอใจทั้งสองฝ่ายก่อน วันนั้นเราตัดสินใจเอาเงินบาทแลกค่ะ 1000 จั๊ดเท่ากับ 25.6 บาท เพราะว่าเงินดอลล่าร์ตกมากกกกก ได้แค่ 1 ดอลล่าร์ต่อ 760 จั๊ดเท่านั้น




น้ำมะนาวที่ร้านข้าวแกงชื่อดังที่ย่างกุ้ง อร่อยมากกกกกก

ตกลงเรื่องเรตกันแล้ว เริ่มนับเงินค่ะ นับกันตรงนั้นเลยค่อยๆนับ ใจเย็นๆ ดูแบ็งค์จั๊ดที่นับด้วยว่าขาดเสียหายตรงไหนมั่ง ถ้าไม่พอใจเปลี่ยนแบ็งค์ใหม่ค่ะ

ที่สำคัญ นับเงินให้ถูกต้องก่อนนะคะก่อนที่จะยื่นเงินของเราให้เขาไป เอาเงินของเราวางไว้ให้เขาเห็นใกล้ๆเลยค่ะ แบบยื่นหมูยื่นแมว

แลกเงินเสร็จแล้วรีบนั่งแท็กซี่กลับมาสนามบินทันทีเพื่อรอเครื่องไปซิตตุ่ย ฝรั่งเต็มลำเราเป็นโยเดียหัวดำบนเครื่องสองคน

จุดหมายของเราไม่ใช่ซิตตุ่ยค่ะ ซิตตุ่ยเป็นเมืองหลวงใหม่ของรัฐยะไข่เมื่ออังกฤษได้เป็นอาณานิคมนั่นเอง ไม่มีอะไรน่าสนใจมากนัก

จุดหมายที่แท้จริงของเราสองคนที่ มรัคอู (Mrauk-U) ค่ะ มรัคอูนี้ชาวพม่าจะเรียกว่า "เมียวอู" มรัคอูเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรยะไข่โบราณ

อย่าลืมนะพี่น้องว่าชาวยะไข่เป็นชนชาติหนึ่งของพม่ามาช้านาน มีขนบธรรมเนียมภาษาวัฒนธรรมของตัวเอง เป็นชนชาตินักรบ กรุงหงสาวดีแตกพ่ายเสียหายสมัยพระเจ้านันทบุเรง จนต้องทิ้งไปสร้างเมืองใหม่ก็เพราะยะไข่นี่ล่ะค่ะที่เป็นคนเผาทิ้งทั้งเมือง

คนยะไข่ต้องมาเป็นพม่าอย่างจำใจเมื่อพระเจ้าปดุงตีมรัคอูแตกเมื่อปีคศ. 1784 นี่เองค่ะ

คนยะไข่เรียกตัวเองว่า "ระคาย" (ออกเสียงเร็วๆ) เหมือนชื่อรัฐยะไข่ (Rakhine state)  แต่คนอังกฤษเรียกชาวยะไข่ว่า อาระกัน (Arakan) ตามชื่อเทือกเขาอาระกันที่อยู่ในรัฐยะไข่

มรัคอูนี้ไม่ใช่มาง่ายๆนะคะพ่อแม่พี่น้อง จากย่างกุ้ง ต้องนั่งเครื่องมาลงซิตตุ่ย แล้วต้องนั่งเรือทวนขึ้นแม่น้ำกาลาดานไปอีก 6 ชั่วโมงค่ะ ถึงไม่ค่อยมีคนไปกันเพราะว่ามันช่างยากเย็นแสนเข็น

เพราะว่าไม่ค่อยมีคนไปนี่แหละ ดิฉันถึงอยากไปนักไปหนา

ตัดตอนมาถึงสนามบินเมืองซิตตุ่ย ปรากฏว่าพอลงเครื่องแล้วฝรั่งกลุ่มนั้นก็หายตัวไปอย่างลึกลับ อ้าวเฮ้ย หายไปไหนกัน กำลังจะถามเค้าเรื่องใครจะหารค่าเรือไปมรัคอูกับเราบ่ายนี้มั่ง เพิ่งมารู้ว่าอีฝรั่งกลุ่มนี้มากับกรุ๊ปทัวร์ค่ะ พวกนี้มีรถมีเรือของเค้าเอง ไปนอนรีสอร์ตแสนหรูคืนละสองร้อยเหรียญนอกเมืองมรัคอู

ไม่ต้องเป็นห่วง ที่สนามบินซิตตุ่ยขาเข้า จะมีผู้ชายท้วมๆหน่อยมาสิงสู่หาลูกค้าขึ้นเรือเป็นประจำทุกวัน ตามที่ Thorn Tree บอกเลย

เขาผู้นี้ชื่อ Long  เป็นนายหน้าหาเรือและที่พักสำหรับคนที่จะไปมรัคอู อีตาลองคนนี้ก็เข้ามาประกบสองสาวสวยทันทีว่า จะไปมรัคอูวันนี้เลยไหม เรือน่ะมีแล้วแต่ต้องเหมาไปเพราะว่าวันนี้มีแต่ยูสองคนเท่านั้น (ไฟลท์จากย่างกุ้งมาซิตตุ่ย มีแค่วันละไฟลท์) ถ้ามีคนครบ 6 คน ค่าเรือคนละ 20 เหรียญ

แต่วันนี้มีแค่เจ๊สองคน คิด 125 เหรียญละกัน

ราคานี้แพงนะคะ เพราะว่าเช็คมาจาก Thorn Tree แล้วว่าถ้าเหมาเรือเที่ยวละ 100 เหรียญค่ะ เลยบอกตาลองไปว่าไม่เอา ถ้าจะไปต้องร้อยเดียว

You need our dollars and we need your boat. So let's cut the crap and make a deal.

อีตาลองเห็นทีจะไม่ได้การเนื่องจากอีสองตัวนี้เป็นลูกค้าสองคนเท่านั้นของวันนี้ เลยยอมจำนนที่ 100 เหรียญ เหมาไปแล้วต้องเหมากลับด้วยนะค้า คนเรือพาเราไปแล้วเขาจะรอที่นั่นเลยค่ะ กี่วันก็แล้วแต่แล้วพาเรากลับวันไหนก็ได้แล้วแต่เราจะพอใจ

ค่าเรือไปกลับมรัคอูตกที่ 200 เหรียญค่ะ




ท่าเรือเมืองซิตตุ่ย

สำหรับท่านที่คิดว่าราคานี้แพงไป รับไม่ได้ มีทางออกด้วยการนอนค้างที่ซิตตุ่ย 1 คืน ระหว่างที่นอนที่ซิตตุ่ยนั้นคุณต้องขอให้โรงแรมหาเรือให้ เรือไปมรัคอูมีอยู่สองแบบคือเรือเมล์โดยสารซึ่งสัปดาห์หนึ่งจะมีแค่ 1 ลำ(1 เที่ยว)เท่านั้น ค่าโดยสาร 4 ดอลล่าร์ จำไม่ได้นะคะว่าออกวันไหน ข้อมูลนี้ต้องไปหากันอีกทีที่ TKT และ Thorn tree

นอกจากเรือเมล์แล้วจะมีเรือโดยสารอีกประเภท ค่าโดยสารคนละ 20 เหรียญ แต่เรือประเภทนี้ไม่ได้มีทุกวันอีกล่ะค่ะ ข้อมูลเรือโดยสารเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ถ้าคุณอยากนั่งเรือโดยสารสองแบบนี้ ทางเดียวคือต้องนอนซิตตุ่ย 1 คืนแล้วหาข้อมูลจากโรงแรมค่ะ

เรื่องเรือนี่ดิฉันคุยกับเจเจแล้ว ตกลงกันแล้วว่าไม่ว่าค่าเหมาเรือจะเท่าไร เราจะหาเรือไปมรัคอูวันนั้นเลยไม่นอนที่ซิตตุ่ยเพราะว่าไม่อยากเสียเวลาที่มันมีน้อยอยู่แล้ว

เมื่อตกลงค่าเรือเรียบร้อย นายลองก็พาเรานั่งรถกะป๊อมาท่าเรือ ระหว่างทางอีตานี้ซื้อกล้วยไข่งอมๆให้เป็นอภินันทนาการหนึ่งหวี บอกว่าเอาไว้กินบนเรือ ดิฉันรับมาอย่างเสียมิได้

ที่จริงค่าเรือ 100 เหรียญนี่ไม่แพงนะคะ เพราะว่าต้องนั่งเรือทวนกระแสน้ำของแม่น้ำกาลาดานขึ้นไปอีก 6 ชั่วโมงค่ะ ได้ยินไม่ผิดหรอกที่รัก นั่งเรือหกชั่วโมง นั่งกันรากงอก เล่าให้เพื่อนสนิทฟังก่อนมาพม่า มันบอกว่า ทำไมแกจะต้องมาเที่ยวที่ยังงี้วะ ไม่รู้เหมือนกันว่ะ รู้แต่ว่าชอบ ไม่อยากไปดูตึกระฟ้า ชอบมาบ้านนอกมากกว่า

กว่าจะคุยกับกัปตันรู้เรื่อง กว่าจะเอาเรือไปเติมน้ำมัน กว่าจะออกเรือก็เกือบสามโมงเย็นเข้าไปแล้ว กัปตันเจ้าของเรือไม่ได้มาด้วย ส่งลิ่วล้อเป็นหนุ่มน้อยหน้าคมเข้มสี่หน่อมาอารักขาสองสาวไปมรัคอู

นั่งๆไปก็หนาวเหมือนกัน เพราะว่ากว่าจะถึงมรัคอูก็ค่ำมืด ถ้าไอ้สี่หนุ่มนี่จะพาเราไปฆ่าหมกท้องนาที่ไหนก็ย่อมไม่มีใครรู้ เงินสดทั้งไทยทั้งพม่าทั้งอเมริกันที่เรามีติดตัวสองคน ไอ้สี่หนุ่มนี้เอาไปตั้งตัวได้เลยนะคะ

แต่ก็เป็นแค่ความคิดผ่านหัวไปเท่านั้น ดิฉันถือว่าพม่านี่ปลอดภัยที่สุดแล้ว กฏหมายของรัฐบาลทหารแบบเผด็จการของพม่านั้นแรงมาก ผู้หญิงคนเดียวเดินทางได้สบายมาก เวลามีใครมาตั้งกระทู้ถามว่า ไปเที่ยวพม่าคนเดียวปลอดภัยไหมคะ ดิฉันนึกในใจ อีหนูเอ๊ย ถ้ากลัวแม้กระทั่งไปพม่าก็อยู่บ้านดีกว่า ไม่ต้องไปไหนแล้ว

เราล่องเรือทวนแม่น้ำกาลาดานไปเรื่อยๆ แม่น้ำกาลาดานนี้มีชื่ออันแสนจะไพเราะเป็นภาษาบาลีว่า แม่น้ำกฤษณาปาตี เป็นแม่น้ำที่กว้างมากๆค่ะ กว้างกว่าแม่น้ำเจ้าพระยาของเราสามเท่าได้ บางโค้งนี่มองไม่เห็นอีกฝั่งเลยทีเดียวเชียวล่ะ

สองฝั่งแม่น้ำเป็นทุ่งนาที่กำลังออกรวงสีเหลืองอร่ามสวยงามมาก มองไปก็เห็นทุ่งนาสุดลูกหูลูกตา ไม่มีจานดาวเทียม ไม่มีตึก ไม่มีบ้านคนหรือเสาไฟฟ้ามาปะปนให้รกสายตาเลย ดิฉันกับเจเจนั่งเรือไปด้วยความชุ่มฉ่ำหัวใจ อากาศก็ออกจะเย็นๆไม่ร้อนเลยแม้แต่นิดเดียว

เท่าที่เห็นตอนนี้ ยะไข่เป็นรัฐที่อุดมสมบูรณ์มาก ในน้ำมีปลาในนามีข้าวจริงๆ น้ำดีอย่างนี้ท่าจะปลูกข้าวได้ปีละสองครั้งเป็นอย่างต่ำ

ข้าวคงจะเป็นแบบ certified organic จริงๆเพราะว่าชาวนาพม่าคงจะไม่มีเงินมาซื้อปุ๋ยหรือยาฆ่าหญ้าเป็นแน่แท้ ที่นี่เขาเกี่ยวข้าวด้วยมือ นวดข้าวก็ใช้วัวควายนวด ทุกอย่างทำด้วยมือหมดเพราะอาศัยเครื่องจักรชาวนาคงจะไม่มีเงินเอาไปซื้อหรือจ้างแน่ๆ

นั่งๆชักหิว เนื่องจากไม่ได้ข้าวเช้าที่สนามบินสุวรรณภูมิแล้วยังไม่ได้กินอะไรเลย ข้าวกลางวันก็มัวแต่ไปแลกเงินที่ย่างกุ้งไม่ได้กิน บนเครื่องแอร์บากันมาซิตตุ่ยเขาเสิร์ฟของว่างอะไรก้ไม่รู้ไม่ได้กินเหมือนกัน หิวมากกกกก จนตาเหลือบไปเห็นกล้วยไข่หวีงอมๆเกือบเน่าให้ เลยคว้าเอามากิน เจเจเห็นเข้าฮาแตก บอกว่า พี่เห็นอีกล้วยนี่ พี่ก็ด่าคนซื้อว่าซื้อมาทำไมวะ ตอนนี้ล่ะมานั่งกินของเขา

ก็มันหิวนี่โว้ย ปรากฏว่ากว่าจะถึงมรัคอู ดิฉันฟาดคนเดียวหนึ่งหวีค่ะท่านผู้อ่าน เจเจรอดตัวไปเพราะว่ากินของว่างบนเครื่องแอร์บากันมาแล้ว

ตัดตอนไปเมื่อเราถึงมรัคอูตอนเกือบจะสามทุ่มก็แล้วกันเนอะ ท่าเรือนั้นมืดมว๊ากกกก ไม่มีแสงไฟฟ้าเลย ลืมบอกไปนะว่า ที่มรัคอูนี่มีไฟฟ้าแค่ตอนหกโมงเช้าถึงเก้าโมงเช้า  และตอนหกโมงเย็นถึงห้าทุ่มเท่านั้นค่ะ นอกนั้นอาศัยเครื่องปั่นไฟเอาบ้านใครบ้านมันงานนี้

ท่าเรือมืดมากกกก เห็นเงาตะคุ่มอยู่สองสามคน เป็นสามล้อค่ะ ดิฉันบอกชื่อโรงแรมที่เราจะไปพัก (โรงแรมนี่ไม่มีการจองตลอดงานนะคะ วอร์คอินตลอด ดิฉันไม่ชอบจองโรงแรมไม่ว่าไปที่ไหน เดินหาดูเอาเลย เจเจบอกตื่นเต้นมากเวลามากับพี่ ลุ้นกันขี้แตกว่าคืนนี้จะได้นอนที่ไหน)

นังสามล้อสามคนนั้นบอกว่า สามคันเนี่ยสามพันจั๊ดครับคุณนาย นั่งสามล้อคนละคัน อีกคันเอาไว้ใส่กระเป๋าโดยเฉพาะ ดิฉันว่าสามพันจั๊ด (75 บาท)เนี่ยแพงเลยล่ะค่ะ แล้วสองคันก็พอ เอากระเป๋าเราวางบนตักจะอะไรกันนักหนา

แต่สถานการณ์บังคับ จะมาเรื่องมากอะไรตอนสามทุ่มที่ท่าเรือมืดๆคงจะไม่ได้แล้ว เกิดอีสามคนนี้สะบัดบ๊อบเชิดใส่ทิ้งเราสองคนไว้ที่นี่ล่ะ จะทำยังไง เลยจำต้องจ่ายสามพันจั๊ด

ปรากฏว่ากว่าจะถึงโรงแรม มันไกลมากกกกก ถีบไปสักยี่สิบนาทีได้ หลายกิโลอยู่เหมือนกัน ไอ้สามพันจั๊ด ( 75 บาท) ที่จ่ายไปถือว่าคุ้มค่าเลยล่ะจะว่าไป โรงแรมที่ว่าชื่อโรงแรมเนาวรัตน์ค่ะ ลองดูลิ้งค์ที่นี่

http://www.tripadvisor.com/Hotel_Review-g1390118-d1389694-Reviews-Nawarat_Hotel-Mrauk_U.html

พอไปเห็นโลเคชั่นโรงแรมแล้ว ไม่เวิร์คอย่างแรงค่ะ เพราะว่าเป็นโรงแรมที่ไกลจากตัวเมืองสักสามกิโลได้ หาของกินยากมากนอกจากจะกินในโรงแรม เป็นโรงแรมที่เหมาะกับกรุ๊ปทัวร์มากกว่าค่ะ

ดิฉันเลยบอกเจเจว่า ไปดูโรงแรมที่เรานั่งรถผ่านมาไหมล่ะ ห่างจากตลาดมรัคอูไปส้กสองร้อยเมตรเท่านั้นเอง เจเจโอเคเราเลยนั่งสามล้อกลับไปโรงแรมที่ผ่านมา ชื่อโรงแรม Royal guest house เข้าไปดูแล้วห้องหับแล้วรับได้ค่ะ อับไปหน่อยแต่สะอาดพอสมควร มีแอร์ด้วยแต่มีเฉพาะหกโมงเช้าถึงเก้าโมงเช้า และหกโมงเย็นถึงห้าทุ่มเท่านั้น นอกนั้นจะมีแค่ไฟฟ้าตลอด 24 ชั่วโมงแต่ไม่มีแอร์

คนเฝ้าบอกคืนละ 35 เหรียญ ดิฉันขอต่อหน่อยนอนตั้งสี่คืน 30 เหรียญละกันนะยู  คนเฝ้าโอเคค่ะ

โยนของลงในห้อง ล้างหน้าล้างตาแล้วเราก็เดินไปกินข้าวในตลาดกันในทันทีค่ะ สามทุ่มแล้วเดี๋ยวร้านจะปิดซะก่อน ร้านที่เราไปกินอยู่บนถนนสายหลัก(มีอยู่สายเดียว) ของมรัคอูเลย ร้านชื่อธัญญวดี อยู่ตรงข้ามกับตลาดเลยค่ะ

คนเสิร์ฟร้านนี้มีแต่สาวๆหน้าตาน่าเอ็นดูไปเสียทุกคน เวลากินข้าวสมมุติว่ามัน 5800 จั๊ด ดิฉันให้ไป 6000 แล้วบอกไม่ต้องทอน พวกเจ้าหล่อนจะแปลกใจกันมาก อีกวันมากินอีกเจ้าหล่อนจะบริการสุดฤทธิแทบจะคลานเข่าเข้ามาเสิร์ฟเลยล่ะค่ะ

เจเจกับดิฉันเรียกอีหนูร้านธัญญวดีว่า "นางเล็กๆ" หน้าตาสวยน่าเอ็นดูไปเสียทุกคน

ชอบจังเลย ขอบคุณรีวิวสวยๆนะครับ

*

**

ไปเที่ยวด้วยคนนะครับ

อีหนูคนนี้เป็นคนโปรดของดิฉัน กินข้าวร้านนี้หลายมื้อ มีวันนึงไปกินตอนกลางวัน ดิฉันกระพือเสื้อเพราะมันร้อน อีหนูคนนี้รีบเปิดพัดลมให้ แต่กลางวันเขาไม่จ่ายไฟฟ้า เจ้าหล่อนเลยไปหยิบพัดมาแล้วก็...ยืนพัดให้ดิฉันค่ะ ดิฉันต้องฉวยพัดมาจากมือแล้วบอกหล่อนว่า อีหนูเอ๊ยไปทำงานอย่างอื่นเถอะ ป้าพัดเองได้

อาหารก็โอเคค่ะ กินอร่อยไม่มีอาการท้องเสียแต่อย่างใด สังเกตได้ว่าพวกเนื้อสัตว์ที่เขาทำมาให้กินนั้น ผ่านการรวน นึ่ง มาแล้ว ซึ่งเป็นการถนอมอาหารอย่างนึงเนื่องจากระบบความเย็นที่นี่ไว้ใจไม่ได้เพราะว่าไม่มีไฟฟ้า 24 ชั่วโมง

แกงแพะ แล้วจะเล่าในตอนต่อไปว่ามันอร่อยยังไง

ผัดผัก

ปลาทอด

ค่าเสียหาย 5800 จั๊ด ประมาณ 140 บาท ที่จริงอาหารสี่อย่างนะคะ มีปูผัดพริกอีกอย่างนึง

คืนนั้นเราสองคนนอนหลับเป็นตาย ดิฉันนึกว่าจะมีอาการเจ็ตแลคเพราะว่าเพิ่งมาจากอเมริกานอนกรุงเทพคืนเดียวก็มาพม่าแล้ว ปรากฏว่าหลับเป็นโดนผีอำเพราะว่าเหนื่อยมาก

วันรุ่งขึ้นเราสองคนตื่นเช้าประมาณหกโมง อากาศข้างนอกห้องเย็นกว่าในห้องอีกค่ะ อากาศที่มรัคอูตอนปลายปีนี่ดีมาก แดดแรงแต่พอเข้าที่ร่มแล้วเย็นสบายมากๆ

เราตื่นแล้วก็ล้างหน้าล้างตาไปทำกิจกรรมที่ต้องทำเวลามาเที่ยวเมืองนอกทุกประเทศ พลาดไม่ได้ นั่นคือไปเที่ยวตลาดสดค่ะ

สำหรับดิฉันนี่การไปตลาดสดถือว่าเป็นไฮไลท์ของวันเลยก็ว่าได้ ชอบมากกกก ชอบที่จะไปดูว่าคนท้องถิ่นเค้ากินอะไรเหมือนเราตรงไหน ต่างกับเราตรงไหน มีผลหมากรากไม้อะไรในตลาดมั่งที่เราไม่รู้จักไหม ถ้าไม่มีตลาดสดให้เดินก็ขอไปเดินในซุปเปอร์มาเก็ตของประเทศนั้นๆก็ยังดี แต่ถ้าให้เลือกแล้วต้องตลาดสดเท่านั้นค่ะ

รักตลาดสดมากที่สุดในโลก

คนพม่าเค้าก็กินข้าวเม่าเป็นนะพวกเธอ

สาวขายถั่วงอก

ผลไม้นี่คืออะไรไม่รู้จัก มีสาวไทยนางหนึ่งบอกว่ามันคือส้มแขก ใครรู้จักช่วยบอกหน่อยเอาบุญ

โปรดสังเกตว่าสาวๆเมืองมรัคอูนี่หน้าตาดีเกือบทุกคน

*

**

ขนมจีนพม่า รสชาติเหมือนขนมจีนไทย แต่เส้นเล็กกว่า แล้วเขาไม่ได้จับเป็นจับๆเหมือนขนมจีนโยเดีย แบบว่าต้มเสร็จก็ขยุ้มเอามาขายเลย

กินอะไรกันน่ะ

แผนกขายดอกไม้

วิ่งตามมาชมรีวิวมรัคอูอย่างไว นาน ๆ ได้ดูรีวิวพี่แอนที แถมเที่ยวนี้ภาพสวยเก๋กินขาดไปเลย
รอดูค้างคาวสู้กับอีกาว่าจะมันซักแค่ไหน

***

****

อ้าว วันนี้คุณเชอร์มาทันถ่ายทอดสด เดี๋ยวนะคะ ขอลงรูปให้เสร็จแล้วค่อยคุยนะคะ

****************************************************

สาวสวยใส่หมวกซานตา

โปรดสังเกตดอกไม้ที่เธอเอามาขาย น่าเอ็นดู๊น่าเอ็นดู เพราะดูแล้วก็รู้ว่ามันเป็นดอกไม้ที่เธอเก็บมาจากสวนที่บ้าน ดอกไม้พื้นๆแบบซ่อนกลิ่น บานไม่รู้โรย ดาวกระจาย น่ารักมาก

เมืองมรัคอูตอนเช้าๆ

ทั้งเมืองมีอยู่แต่นี้เองค่ะ

แผงขายมุนดิตอนเช้า แล้วจะเล่าให้ฟังว่ามุนดิคืออะไรในตอนหน้า

**

สะพานสวย

ชอบเมืองนี้มาก ให้อยู่สิบวันก็อยู่ได้ไม่มีปัญหา

คนนี้จูงหมูทุกเช้าเย็น ตอนเย็นก็จูงกลับบ้าน เห็นทุกวัน

สวย

**

และแล้วเราก็มาเจอคนดังของมรัคอู ดังจนหนังสือโลนลี่แพลเน็ตเอาไปลงเลยนะคะ เขาคนนี้ชื่อ Radio man มีเรื่องเล่าว่าเมื่อก่อนเขาคนนี้เป็นครูสอนหนังสือค่ะ ต่อมาไม่รู้มีเรื่องอะไรเข้า เขากลายเป็นคนสติไม่ดี ภาษาชาวบ้านก็ต้องเรียกว่า คนบ้า

แต่เขาเป็นคนที่แสนจะไม่มีพิษมีภัย เจอกันต้องเรียกให้ถ่ายรูป แถมยังพูดภาษาอังกฤษใช้ได้ที่เดียว ที่ได้สมญาว่า Radio man เพราะว่าแกชอบฟังวิทยุค่ะ มีหูเสียบฟังคนเดียวประจำ มีวันนึงดิฉันถามว่า ยูฟังอะไรอยู่น่ะ เขาบอกดิฉันว่า Voice of America

ดิฉันได้ฟังแล้วขำแตก เพราะช่องVOA นั้นเลิกออกอากาศมาสักสิบปีเข้านี่แล้ว แถมใครจะฟังก็ต้องมีวิทยุคลื่นสั้น จะหาฟังในวิทยุทรานซิสเตอร์ธรรมดาไม่ได้

เขายังบอกว่า ตอนกลางคืนนี่ไม่ได้นอนนะ แต่นั่งสมาธิทั้งคืนเลย

อ้อ เขาบอกดิฉันด้วยนะคะว่า เขาเรียนหนังสือจบจาก university Of Illinois at Chicago ดิฉันเลยบอกไป โหย โรงเรียนของเราใกล้กันเลย ขับรถแค่เจ็ดชั่วโมงก็ถึงแล้ว แกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

คิดดูเอาเถอะ ขนาดคนบ้าที่มรัคอูยังน่ารักเลย แล้วจะไม่ให้หลงรักมรัคอูได้ยังไง

หมูพ่อพันธ์ (เห็นไข่ 2 ใบ)

ไก่เจี๊ยบ --รู้ได้ยังไงอ่ะคะว่ามันเป็นพ่อพันธุ์

****************************************************
ติดตามตอนต่อไปนะคะ ตอนหน้าเรายังอยู่ที่มรัคอูกัน ใครชอบกระทู้นี้รบกวนกดเข้าคลังกระทู้ด้วยค่ะ

ตามมาชมจนจบค่ะ  ทริปนี้ไม่มีน้องไท (รูปหล่อ)
ไปกะเขามาเหมือนกันค่ะ..พม่า  ตั้งแต่ต้นปี แล้วเป็นโรคเดียวกัน คือ ขี้เกียจรีวิว 555
รอชม ยะไข่ ค่ะ กดเข้าคลังกระทู้ให้แล้วค่ะ

อ่านแล้วขำ สนุกดีครับ อิอิ 

รอรีวิวคุณ flymom มานานมาก
ดีใจจังค่ะ ที่ความขี้เกียจ หายไป (บ้าง) แล้ว

ดีใจนะที่ได้ไปกะพี่แอนคนงาม 555555

ตอนนั่งเรือล่องแม่น้ำกัลลาดานเป็นอะไรที่มีความสุขมาก มันสงบ นิ่ง ลมเย็นๆทำให้สมองแล่นฉิวๆๆ

เมืองเมียวอูน่ารัก คนก็น่ารักแม้หน้าตาบางคนอาจจะดูเหมือนโรฮิงยา แต่สาบานได้ว่า ถ้าเรายิ้มหรือโบกมือให้เขา เขาจะยิ้มตาหยีเห็นฟันขาวๆอวดคุณ

สาวๆเมียวอูก็สวย ผิวพรรณหมดจด ขี้อายแต่ก็ยินดีเมื่อเราทักทายและชมเขาว่า ราเระ หรือ สวย

อาหารเมียวอูเด็ดสะระตี่ ใครไปแล้วขอกินอาหารจีน หรือข้าวผัด คุณจะเสียใจมาก 555 เดี๋ยวรอพี่แอนสาธยายให้ฟังนะคะว่ามันเจิดขนาดไหน

โบราณสถานไม่ต้องพูดถึง อาจไม่อลังการเท่าพุกาม ไม่สวยงามเท่าชเวดากอง แต่เราก็เห็นศรัทธาในพระพุทธศาสนาไม่น้อยหน้าที่ใด

รวมๆแล้วขอบอกว่า เคยไปไหนๆมาหลายที่ แต่ที่พม่าเป็นที่เดียวที่ไปแล้วเมื่อยแก้มมากที่สุด เพราะทำให้เรายิ้มได้ทั้งวัน

อยากไปพม่าอีกอ่ะพี่แอน...

น่าสนใจ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

เจเจโผล่มาแล้ว

ร้บรองเราต้องได้ไปพม่ากันอีกถ้าไม่ตายซะก่อนอ่ะนะ ถ้ารัฐฉิ่นกับรัฐกระฉิ่นเปิดให้คนทั่วไปเข้าได้โดยไม่ต้องมี special permit สัญญานะว่าเราจะเกี่ยวก้อยวิ่งข้ามแม่น้ำสาละวินกลับไปพม่าบ้านเฮาทันที

ชอบวิถีชีวิตบ้านๆอย่างนี้ค่ะ ดูเรียบง่ายดี เหมือนนั่งไทม์แมชชีนย้อนกลับไป
สมัยพ่อแม่ยังเด็กเลย คนพม่าใจดีเป็นมิตรด้วย

ห้ามเบี้ยวรัฐคะฉิ่นนะตัวเอง จุ๊บๆ

ตามคุณแอนและคุณเจเจไปเที่ยวพม่าด้วยคน ยังไม่เคยไปยะไข่ค่ะ
ขอบคุณนะคะสำหรับรีวิวและรูปสวยๆ

เคยไปอินเล กับพุกาม ค่ะ
แต่ไม่ได้สัมผัสใกล้ชิดขนาด จขกท. แอบอิจฉาเล็กๆค่ะ

แถมรูปนั่งเรือในทะเลสาบอินเลมาให้ชมค่ะ

ภาพสวยๆทั้งนั้นเลยครับบ ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะครับบ

ชอบจังค่ะ อยากไปแบบคุณ flymom บ้าง  แต่ไม่สามารถ   = ="

ขอบคุณที่นำมาให้ชม

เพิ่งกลับจากพม่ามาเหมือนกัน..
ไปอินเลคราวนี้ก็ไปลอกการบ้านคุณ flymom ที่ร้านอาหาร Golden Kite มาเหมือนกัน..พิชซ่า + แพนเค้ก อร่อยค่ะ..

กดเข้าคลังให้แล้วค่ะ..
ไว้ทริปคราวถัดไป..จะตามไป มรัคอู บ้างค่ะ..

ขอทักทายก่อนจะไปนอนนะคะ

Boy next door: ดีใจค่ะที่ชิบกระทู้นี้

ส่วนหนึ่งของประเทศไทย: ตามมาเลยค่ะ ยังมีอีกหลายตอน

Cherokee1:  คุณเชอร์ รูปสวยเพราะเจเจเป็นเหตุค่ะ หล่อนถ่ายรูปสวยมากกกก แล้วทริปนี้เจเจสอนพี่ให้ถ่ายรูปด้วยโหมดแมนวล ฝีมือการถ่ายรูปดีขึ้นทันตาเห็นเลยค่ะ

คุณแม่ติดเน็ต: ความขี้เกียจเยอะมากกก. แล้วดิฉันเที่ยวบ่อยมากกกค่ะ นับถือคนที่ไปไหนนิดหน่อยแล้วมารีวิวจริงๆ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นคุณแม่ติดเน็ตเลยนะคะ

i-like-reading: ชอบอ่านก็ติดตามกันต่อปาย

Scuba734: อันความขี้เกียจนั้นล้นเหลือ ขี้เกียจไปทำงาน ขี้เกียจดูดฝุ่น ขี้เกียจทำกับข้าว แต่ขี้เกียจทำรีวิวนั้นมากกว่าความขี้เกียจตัวอื่นๆค่ะ

เล็กทาโร่: พม่าเป็นประเทศของสุดยอดความน่าสนใจค่ะ

Snowpok: คอนเฟิร์มค่ะว่าคนพม่าใจดีมาก เป็นมิตร พร้อมที่จะช่วยเหลือ รักพม่าก็เพราะคนพม่านี่ล่ะค่ะ

ลูกน้ำสีส้ม: ติดตามต่อไปนะคะ ยะไข่สวยมากกก สนุกมากกกกค่ะ

Moo&moo: อินเลไปมาแล้วครั้งแรกค่ะ ชอบมาก อากาศสุดยอดดดด

สายลมแห่งวิงค์: ขอบคุณค่ะ

แสนตอ: ไปได้สิคะ ไม่ลำบากเลยค่ะ เชื่อดิฉันเถอะ ดิฉันแก่ป่านนี้ยังไปได้สบายมากค่ะ

ไปนอนก่อนแล้วหนาพี่น้อง พรุ่งนี้จะมาใหม่ คร่อกกกกกกก

คุ้มค่ากับการรอคอยรีวิวนี้จริงๆ

เป็นรีวิว ที่ ดู แนว มากๆ ครับ

ขอบคุณมากๆ ผู้คน บ้านเรือน ก้อเหมือนบ้านผม แต่ก่อนเลย

เป็นการท่องเที่ยวในฝันของเราเลย ไปเรื่อยๆ ไม่รีบ เก็บบรรยากาศรอบข้างให้มากที่สุด ไม่ใช่เน้นแค่จุดหมายปลายทาง

แต่ว่า...ทำไม่ได้ เวลาไม่มี เงินก็ไม่พอ
ไว้รอทุกอย่างพร้อมแล้วเราจะเอาแบบคุณบ้างดีกว่า ชอบจังค่ะ

มาให้กำลังใจพี่แอนทำกระทู้ภาคต่อของพม่า และที่อื่นๆ ด้วยนะคะ

กระทู้พี่แอน อ่านสนุก อมยิ้มตลอด อ่านแล้วมีความสุขมากๆ หนูว่าพี่แอนมีพรสวรรค์เรื่องการเขียนจริงๆ ค่ะ แถมทริปนี้ได้เจเจไปช่วยถ่ายรูปสวยๆ มาให้อีกเยอะแยะไปหมด ตั้งแต่เห็นพี่แอนกับเจเจไปเที่ยวพม่า หนูก็ถามคุณพ่อ กับคุณสามีตลอด ว่าไปพม่ากันไหมๆ แต่ยังไม่มีใครตกหลุมหนูซักคน

ขอบคุณพี่แอนนะคะ ที่เขียนกระทู้สนุกๆ แบบนี้ให้อ่านค่ะ

เที่ยวแบบนี้แหละที่ผมชอบ
บรรยายได้มันมาก

กดเข้าคลังกระทู้แล้วครับ

ชอบวิถีชีวิตในรูปแบบนี้มากเลยครับ เห็นแล้วอยากไปร่วมสัมผัสบรรยากาศแบบนี้

ขอโทษครับ ขอลบก่อนนะครับ
เขียนใหม่ใน #136

อ่านดูคุณคำนวณ ค่าเงินผิดไปนิดนะครับ ที่พม่า 1,000 kyat equal to 40 bath ครับ เดี่ยวคนอ่านอาจเข้าใจผิดเรื่องค่าครองชีพนะครับ เรทเงินตอนนี้ 100 usd note = 76,000 – 78,000 kyat ครับ
แต่เรื่องอื่นๆสนุกมากๆเลยครับ ติดตามตลอด

To die for: ตอนไปแลกคนขายบอกค่ะว่าถ้าเอาเงินไทยแลกจะได้กำไรกว่าเพราะว่า 1000 จั๊ด เท่ากับ 25.6 บาท

ตอนนั้นแลก 10000 บาท (ตีซะ 333 เหรียญ เรต 1 ดอลล่าร์ เท่ากับ 30 บาท) ได้มา 256000 จั๊ดค่ะ

ถ้าเอา 333 เหรียญแลก เอาไปคูณกับ 760 จะได้ 253000 จั๊ด เงินไทยได้กำไรมา 3000 จั๊ดจริงๆ

เข้ามาชมรีวิวของคุณ flymom เป็นครั้งแรก  อ่านแล้วเพลินดีครับ
เท่าที่บอก spec ของเพื่อนร่วมเดินทาง  รู้สึกว่าผมจะตรงหมดทุกข้อ ยกเว้นเรื่องกิน
ผมกินไม่ยาก ถ้าไม่มีของชอบ กินมาม่าก็ได้ ไม่ต้องเจียวไข่ให้ผมกินหรอก

ตลาดที่มรัคอูน่าสนใจดีนะครับ  ดูแล้วคล้ายกับที่เชียงตุงเลย
ผมก็เห็นด้วยที่ว่าตลาดสดเป็นสิ่งที่น่าสนใจ จะได้เรียนรู้วัฒนธรรมการกินอยู่ของชาวบ้าน

รอชมต่อนะครับ

so long phr--การิ๊ดดด มีคนลอกการบ้านทริปดิฉันด้วย ดีใจค่ะดีใจที่มีคนมาลอกการบ้าน ตอนดิฉันเรียนหนังสือลอกการบ้านเพื่อนมาโดยตลอด

jewels--บอกแล้วชิมิว่าสมควรแก่การรอคอยเพราะมันเป็นทริปที่สนุกมากกกกกก

fafonpenjai--พม่าเหมือนเมืองไทยบ้านนอกสมัยก่อเนอะ ยังจำได้ว่าบ้านนอกสมัยดิฉันเป็นเด็กนี่มันช่างเป็นความสุขที่สมัยนี้หาไม่ได้แล้ว เพราะฉะนั้นดิฉันถึงรักพม่ามั้งคะ

คุณหนูแพนด้าตัวน้อย--ตอนนี้ยังเป็นละอ่อนอยู่ ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องรีบ อีกหน่อยก็ได้เที่ยวอย่างนี้ค่ะ

Pattylala--งั้นครั้งหน้าเราไปพม่ากันเนอะ แต่ว่าอาจจะกลับมาแล้วเข็ด ไม่ยอมไปเที่ยวกับพี่และเจเจอีกเป็นอันขาด ฮ่าๆๆๆ

splendour--ขอบคุณมากค่ะ

Destiny-Boy--เคยไปพม่ามาหรือยังคะ รีบไปนะก่อนที่มันจะเปลี่ยนไป

ชาวทัวร์--ติดตามตอนต่อไปนะคะ

คุณชาวทัวร์ ดิฉันเป็นคนชอบตลาดสดมากกกกก กลับมาบ้านเมืองไทยก็ต้องไปเดิน ยิ่งไปเมืองนอกก็ไม่สามารถพลาดตลาดสดได้ มันมีชีวิตชีวา มันสดชื่น มันได้เห็นคนจริงๆ ใช้ชีวิตจริงๆ คนทีได้มาเจอแล้วได้คุยได้นินทาคนโน้นคนนี้ สนุกมากๆ

แล้วตลาดสดมันสามารถชี้รากเหง้าของเราได้ด้วยนะคะดิฉันว่า คนเรารากเหง้าอยู่นี่วัฒนธรรมการกินอ่ะค่ะ  ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน นานแค่ไหน ไอ้วัฒนธรรมการกินมันไม่มีวันเปลี่ยน

ดูอย่างดิฉันไปทำงานหกวัน กินแบบฝรั่งหกวัน กลับมาบ้านรีบเปลี่ยนชุดฝรั่งเป็นโสร่ง ควักไหปลาร้าแทบไม่ทัน กร๊ากกก

   

อ่านแล้วหลงรักมรัคอูเลยค่ะ

ชอบภาพถ่ายทุกใบเลย ดูแล้วสะท้อนความรู้สึกขณะนั้นได้จริงๆ




                                     

อ่านแล้ว ทำเอาเคลิ้ม อยากไปเที่ยว มรัคอู บ้างจังเลยค่ะ


ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

เก็บเข้าคลังกระทู้แล้วนะคะ คิดว่าเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นแน่ๆ ค่ะ

อ่านไปขำไป.. รูปก็สวยครับ...

อีกหนึ่งเส้นทางที่ลุงอยากไปครับ
แต่ไม่อยากไปกะทัวร์ทำไงดี

เพิ่งเห็นรีวิวของพี่แอน....  แอบขำ... ชอบทิ้งคนที่บ้านไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนกันเลย.... อิอิ     เรายังตรงกันอีกหลายอย่าง  เช่น ชอบเที่ยวตลาดสดเป็นชีวิตจิตใจ   ไปไหนก็ชอบแช่นานๆ   กินง่าย..อะไรอยู่ตรงหน้าหิวๆ ก็ยัดเข้าปากปายยยย...  ชอบเที่ยวบ้านนอก... เพราะโตมากับบ้านนอก...ย้อนอดีตแล้วมีความสุข...


ที่ต่างกันนิดหน่อยคือ  นู๋ (อ้วกกก..อิอิ) นอนสบายก็ได้ นอนลำบากก็ได้  เพราะยังเด็กอยู่... คริ..คริ...    และนู่ไม่ดื่มเบียร์หรือแอลกอฮอล์..เพราะชอบเป็นนางเอก...กร๊ากกกๆๆๆๆๆ  ....... แต่นั่งดื่มน้ำส้มเป็นเพื่อนได้จ้า....



วันหลังถ้าไปพม่ากันอีก      อยากขอร่วมแก๊งค์กับพี่แอนและน้องเจเจบ้าง..ท่าจะดี...  อยากไปคะฉิ่นเหมือนกันเลยจ้า....

ตามมาเที่ยวกับคุณ flymom
ด้วยคำแนะนำว่าเที่ยวลุยๆโหดๆ
จากป้าฟูค่ะ

มีโอกาสอยากตามรอยสักครั้ง บรรยายสนุก ภาพสวย ขอบคุณคะ

เห็นกระทู้นี้ตั้งแต่เมื่อวาน แต่ว่าเน็ตที่บ้านเน่ามาก โหลดรูปไม่ขึ้น เลยมาดูวันนี้ ^^

ดูรีวิวนี้แล้วกิเลสขึ้น 555 มรัคอูสวยสงบสมกับที่ดั้นด้นไปค่ะ อิจฉาพี่แอนกับคุณ JJ มากๆ >_<

ตอนไปพม่ากับเพื่อน ไปทานข้าวร้านแบบชาวบ้าน ให้ทิปไปนี่ เค้างงกันจริงๆ จังๆ ค่ะ

ส่วนตัวคิดว่า อาหารพม่าแบบพื้นบ้านอร่อยนะคะ ไม่ค่อยมีคนรีวิว ^^

คราวที่ไปก็ไปเส้นเดียวกับที่คนไทย 80% ไปค่ะ อยากไปอินเล พุกามกับมัณฑะเลย์มาก แต่เวลาไม่อำนวย

คนพม่าน่ารัก อยากกลับไปอีกจัง

รอตามไปเที่ยวต่อนะคะ ^^


ปล. สเป็คเดินทางของพี่แอน ไอซ์ได้อยู่นะคะ 555

นอกเหนือจากสถานที่เที่ยวกับโรงแรม
ถ้าไปพม่านี่ใช้เงินไทยแลกเป็นเงินจ๊าดจะเรทดีกว่าหรือป่าวค่ะ

แวะมาเที่ยวในกระทู้ด้วยคนครับ. ให้ไปเองคงไม่ไปครับ. (เหตุผลส่วนตัว)555

อิจฉาค่ะ ไปพม่าอีกแล้วววว  มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ พอดีเพิ่งมาเห็นกระทู้คุณ flymom

คห.88

ลูกมะตาด หรือลูกส้าน ครับ
ไม่ใข่ส้มแขก
ตรงที่เป็นพูๆ นั้นกินได้ เขาใช้แกงส้ม หรือกินกับพริกกะเกลือก็ได้

ตามมาอ่านครับ สนุกมากๆๆๆ

ขอบคุณมากกกกสำหรับข้อมูล รูปสวยๆๆ

ขอบคุณมากกกกสำหรับข้อมูล รูปสวยๆๆ    
ขอถามเรื่องยา Disento  ว่าในไทยหาซื้อได้จากที่ไหน เนื่องจากเป็นคนมีปัญหาเรื่องท้องไส้ไวมากกกก  เวลาไปเที่ยวพึ่ง Disento ได้อยู่หมัด  ที่ใช้อยู่ได้มาจากอเมริกา แต่ยังหาในไทยไม่ได้เลย และกำลังหมดแล้วคะ

เข้ามาอ่านกระทู้คุณ flymom    ครั้งแรก สนุกและน่าติดตามมากๆครับ  ผมเป็นคนที่ชอบเดินตลาดสดเป็นชีวิตจิตใจมากๆ

ตอนที่ 2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11474902/E11474902.html