ความเดิมตอนที่หนึ่ง อยู่ที่นี่นะคะ

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11463521/E11463521.html#137



ถ้าเห็นว่ากระทู้นี้เป็นประโยชน์ให้คนอื่นลอกการบ้านได้ รบกวนช่วยกดเก็บเข้าคลังกระทู้ด้วยนะคะ

ตามธรรมดาเราจะตื่นกันเช้ามาก หกโมงเช้าก็ตื่นกันแล้ว ทุกวันจะล้างหน้าล้างตาไปเดินตลาดกัน แล้วก็แวะกินมุนดิที่หน้าร้านธัญญวดี




รูปนี้คนสวยกำลังชั่งใจว่า จะเสี่ยงตายกินมุนดิดีหรือเปล่า

มุนดิ(mondi) เป็นอาหารพื้นเมืองของรัฐยะไข่ เหมือนก๋วยเตี๋ยวค่ะ น้ำซุปจะทำมาจากปลาหรือปลาไหล บางทีได้กลิ่นปลาย่างด้วย

ส่วนเส้นนั้นเป็นเส้นขนมจีนแบบเส้นเล็กกว่าขนมจีนบ้านเรา เวลาปรุงคนขายจะเติมน้ำมะขาม พริกตำ คนกินอาจจะบอกให้ใส่หมูกรอบหรือลูกชิ้นด้วย แล้วปรุงรสด้วยมะนาวอีกที

อีกรูป

ขอบอกก่อนว่า มาพม่าครั้งที่แล้ว ดิฉันได้กินอาหารพม่าสองสามครั้งเท่านั้นเนื่องจากไทมาด้วย ถ้าไทมาด้วยแล้วกินอาหารร้านไหนไม่มีอาการท้องเสีย เราสองคนผัวเมียจะยึดร้านนั้นเป็นเรือนตายตลอดเพราะว่าเดินทางกับเด็ก

เวลาลูกท้องเสียเวลาเดินทางนี่รู้สึกทุกข์ใจยิ่งกว่าผัวมีเมียน้อยซะอีก

มุนดิอีกรูป

แต่คราวนี้สามารถกินอะไรก็ได้ที่อยากกิน มีความสุขมากกกก  บอกตามตรงทีแรกมาพม่ากลัวอาหารพม่่ามากๆๆโดยเฉพาะร้านข้างทางเพราะว่าระบบสาธารณสุขของประเทศนี้ต้องเรียกว่า non-existence คือไม่มีเลย

ที่สยองที่สุดไม่ใช่วิธีการปรุงอาหาร แต่เป็นวิธีการล้างจานชาม คือเอาชามสกปรกที่ลูกค้าเพิ่งกินเสร็จไป เอามาจุ่มๆในกะละมังใส่น้ำใบนึง(ซึ่งมันไม่ใช่น้ำประปาแน่นอน มรัคอูไม่มีระบบน้ำประปา ชาวบ้านยังต้องเดินไปตักน้ำบ่อกันอยู่เลย) เป็นอันเสร็จพิธีล้างจาน


ข้าวผัดเวอชั่นยะไข่

ไม่มีการล้างด้วยน้ำยาล้างจาน ไม่มีการเอาไปล้างในน้ำสะอาดอีกครั้ง สยองสุดๆในชีวิต คิดถึงช้อนที่เพิ่งเข้าไปในปากใครไม่รู้ แล้วเราเอาช้อนนั้นมาใส่ปากเราโดยไม่ได้ผ่านวิธีการล้างที่ถูกต้อง (แอบแหวะเล็กน้อย)

แต่ขอโทษ ความอยากกินมุนดินั้นมีมากกว่าความกลัวเชื้อโรค ดิฉันเลยตัดสินใจแม่มเอาไงเอากันวะคะ ขี้แตกเป็นขี้แตก มาถึงพม่าแล้วไม่กินอาหารพม่านี่เราจะเอาไปคุยฟุ้งให้คนอื่นฟังยังไง

เลยเดินดูทั้งมรัคอูว่าร้านขายมุนดิร้านไหนดูสะอาดที่สุดในเมือง ดูแล้วดูอีกจึงรู้ว่า เพิงขายมุนดิหน้าร้านธัญญวดีมีลูกค้าตรึมที่สุด บีซี่ที่สุด เอาร้านนี้ล่ะวะ

กินไปแล้วอร่อยมากเลยล่ะค่ะ ชามติ๊ดเดียวกินยังไม่อิ่มเลย ดิฉันก็เลย....ต้องเบิ้ลสิคะ คนพม่ากินแบบไม่ใส่เนื้อสัตว์แต่สองนางโยเดียบอกคนขายจัดเต็มเลยอีหนูทั้งหมูกรอบทั้งลูกชิ้น ชามละ 300 จั๊ดเองอ่ะค่ะ(ประมาณ 8 บาท) ถ้าไม่ใส่เนื้อสัตว์เลย 200 จั๊ดถูกลงไปอีก

พอกินแล้วท้องไส้ไม่เสียหายยังอยู่ครบถ้วน เจเจบอกว่า พี่ๆ ไม่ต้องห่วงนะเรามีภูมิคุ้มกันแล้ว เย้ ไชโย้





สาวเสิร์ฟคนโปรดที่สุดของดิฉันที่ร้านธัญญวดี ที่ถ่ายรูปนี่หล่อนตื่นตอนเช้ายังไม่ได้ทาทานากะ หน้าใสกิ๊ง

เรียกว่าทริปนี้ทั้งทริปดิฉันเอนจอยอีตติ้งมากกกก ยิ่งมากับเจเจที่เป็นคนช่างกินด้วยแล้วยิ่งพากันลงเหวลงห้วยหนองคลองบึง เดินไปทางไหนชวนกันดูของกินตลอด





อันนี้เป็นก๋วยเตี๋ยวผัดพริกอะไรก็ไม่รู้ คนขายเอามือคลุกเลย เจเจสั่งจานนี้ไป บอกว่ามันไม่ค่อยมีรสชาติ สู้มุนดิไม่ได้

กินข้าวแต่ละมื้อคนโบราณมาเห็นจะต้องเรียกนี่เป็นการกินแบบ"แหกหม้อแหกไห" กลับมาที่กรุงเทพปรากฏว่าน้ำหนักขึ้นมาจากเดิม 4 กิโล กริ๊ดสลบต้องกินน้ำแกงเปล่าๆสามมื้อจนกระทั่งมันลดไปดั่งเดิม

กินเสร็จไปเดินตลาดกันอีกหน่อยนะ บอกแล้วว่าชอบตลาดสด ให้เดินทุกวันก็ไม่เบื่อ เมื่อเทียบกับซุปเปอร์มาร์เก็ตแบบฝรั่ง อันนี้เกี่ยงให้พี่ท่านไปแทน เมียไม่โปรด

**

พวกนี้เจเจบอกว่ามันคือเหง้าเผือก

***

ใบแคกับผักชีฝรั่ง

พม่าก็กินข้าวต้มมัดนะคะ แต่ไม่ได้ลองซื้อกินเพราะอิ่มมาก

พม่ากินหัวปลีเหมือนกัน

อีสาวขายไข่คนนี้หน้าตาสวยมากกกก

อย่ามาบางกอกนะอีหนู

แม่ค้าขายกะปิ ไม่ต้องเข้าไปดูใกล้ๆได้กลิ่นก็รู้แล้ว

**

เช้านี้เจเจกับดิฉันหารถม้าได้หนึ่งคัน สนนราคาคือ 15000 ต่อวัน ดิฉันขอต่อเป็น 12000 จั๊ด แต่เวลาจ่ายเงินจริงก็จ่าย 15000 จั๊ดล่ะค่ะเป็นทิปไปด้วย




รูปนี้ออกจะเคร่งเครียดหน่อย เพราะกำลังคุยกันเรื่องเงิน

ม้าตัวนี้ล่ะที่พาเราเที่ยวมรัคอูสองวัน เป็นม้าแกลบ ตัวเล็กกว่าม้าพันธุ์ผสมที่พุกามมาก

ถ้าคุณนั่งรถม้าที่มรัคอู หรือพุกาม หรือที่ไหนก็ตาม ตอนพักกินข้าวกลางวัน ควรจะให้ม้าพักสัก 2-3 ชั่วโมงนะคะ ม้าต้องพักกินหญ้ากินน้ำแล้วถึงจะไปต่อไหวค่ะ

ที่มรัคอูนี่ตอนกลางวันพักเที่ยงเราให้คนขับรถม้าพากลับมาโรงแรม กินข้าวนั่งเล่นนอนเล่นจนถึงสามโมงแล้วค่อยนัดเจอกัน อากาศมันร้อนด้วยค่ะแดดแรงมาก ถ่ายรูปก็ไม่สวย







เนื่องจากม้าตัวเล็กมาก เวลามันเดิมขึ้นเนินจะสงสารมันเป็นที่สุดเพราะต้องแบกน้ำหนักรถม้าและคนอีกสามคน มันเดินช้าเค้าก็ตีมันพอให้เจ็บๆคันๆ ผ่านไปสองสามเนินอีโยเดียสองนางทนไม่ได้ สงสารม้า ร้อง สต็อปๆๆ จนคนขับตกใจ

เอาเป็นว่าต่อไปนี้ ถ้าม้าขึ้นเนิน ..เราจะลงเดินละกัน สงสารมัน

หารถม้าได้แล้วเราก็ไปเที่ยวกันเลย บอกคนขับว่าอยากจะพาไปไหนพ่อก็จงพาไปตามใจเถิด คนขับคนนี้หน้าตาดีกว่าหนุ่มพม่าทั่วไป เลยได้รับการไว้วางใจจากเราสองคน ใช้บริการถึงสองวัน

ต่อจากนี้จขกทจะเริ่มมั่วนะคะท่่านผู้อ่าน เพราะว่าคนขับรถม้า(ที่หน้าตาดีที่สุดในรัฐยะไข่) พาเราไปดูโบราณสถานหลายวัดมากกกกคือถ้าไม่ได้ถ่ายชื่อป้ายวัดไว้ด้วยนี่ก็จะไม่รู้ว่าวัดนี้คือวัดอะไรตรงไหนที่ไหน

สองหนุ่มที่วัด พอควักกล้องออกมาทั้งสองแอคชั่นแหลก

เอามันเข้าไป

อย่างนี้ก็มีเฮสิครับท่าน

มาติดตามพม่าฉบับทวิภาคกับคุณ flymom
เพิ่งอ่านจบตอนรักเธอนักมรัคอู  
ได้ไม่เกินชั่วโมงค่ะ..
ยังไม่เคยไปพม่า
เห็นรีวิวแล้วแอบหลงเสน่ห์พม่า
ผ่านภาพถ่ายและเรื่องเราสไตล์คุณเลยละคะ
เห็นทีต้องขอบคุณป้าฟูแล้วละที่แนะนำมา
 

เจเจออกไอเดียว่า พี่ๆ คราวหน้าถ้าเรามาพม่ากันนะ เราเอากล้องโพรารอยล์มาด้วย เจอใครเราถ่ายรูปแล้วให้เขาเก็บไว้เป็นที่ระลึกเลย เป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆที่ดีมาก อย่างนี้ถ่ายรูปเขาแล้วไม่รู้จะส่งไปให้เขายังไงดี

คนถ่ายเริ่มเหนื่อยแล้วโว้ย

SkylineKip--ป้าฟูนั้นเป็นแฟนพันธุ์แท้พม่าแบบดิฉันเลยค่ะ สงสัยชาติก่อนเกิดเป็นพม่าเหมือนกัน  ขอบคุณนะคะที่เข้ามาดู

*************************************************
ต่อจากนั้นเราไปที่เจดีย์โกตวง ที่แปลว่า"เก้าหมื่น" มีพระพุทธรูป 90000องค์ องค์เล็กองค์น้อยนับหมด

โกตวงแบบไกลๆ

ชอบรูปนี้ ชั้นก้ถ่ายรูปสวยนะยะ

ตามไปเที่ยวพม่าด้วยคนครับ

วัดที่มรัคอูมีความแปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือทุกวัดจะมีอุโมงรอบฐานวัดชั้นใน วัดนี้ยังไม่เท่าไรเพราะเป็นวัดใหญ่ บางวัดแบบว่าหลอนมากเพราะว่าคนเที่ยวน้อย

**

มวยพม่า

หารถม้าได้แล้วเราก็ไปเที่ยวกันเลย บอกคนขับว่าอยากจะพาไปไหนพ่อก็จงพาไปตามใจเถิด คนขับคนนี้หน้าตาดีกว่าหนุ่มพม่าทั่วไป เลยได้รับการไว้วางใจจากเราสองคน ใช้บริการถึงสองวัน

ตามมาเลยเล็กทาโร่

ไก่เจ๊ยบ--อีมวยคู่นี้ต่อยกันไม่ไล่ไม่เลิก กรรมการเหนื่อยมากกกกก

***************************************************

ตามมาดูต่อ..

ตามเที่ยวด้วยคนนะครับ อยากไปพม่าเหมือนกันแต่ยังไม่มีโอกาสสักที

รูปนี้พอดิฉันเห็นครั้งแรกก็คิดถึงหนังสือเรื่อง The man who would be King ของ Ruyrad Kipling ขึ้นมาทันที ยังจำประโยคหนึ่งขึ้นใจเลยว่า When ruins fall into ruins มันช่างได้ความหมายจริงๆกับภาพนี้

หนังสือเรื่องนี้สนุกมาก สั้นนิดเดียว อ่านง่าย ลองไปหาอ่านดูค่ะ Ruyard Kipling ที่เขียนหนังสือเรื่อง The Jungle Book ที่ดิสนีย์เอามาทำการ์ตูนเรื่อง"เมาคลีลูกหมาป่า "ไงคะ

อีกรูป ชอบมาก จำได้ว่าต้องปีนเนินขึ้นไปดู

ลุงแบกเป้**ต้องแบกเป้ไปพม่าด้วยนะคะ พลาดไม่ได้ สนุกมากกกก

WittyNakhon **ดูแล้วต้องดูให้จบหนา

***************************************************
สิบสองวันในพม่า เดินทางทั้งหมดรวมสามเมือง ดูวัดไปกี่วัด เฉลยคือเยอะมากกกกกนับไม่ถ้วน มั่วกันไปหมดจำไม่ได้ค่ะว่าวัดไหนวัดไหน




วัดนี้ไปเจอสี่สาวมาไหว้พระพอดี ขอถ่ายรูปก็ยืนเรียงหน้ากระดานให้ถ่ายด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส

**

อีแตะ Keen  ของเดี๊ยน มอมเป็นลูกหมาดูไม่ได้ภายในวันแรกที่มาพม่า ใครจะเดินทางแล้วอยากจะลงทุนซื้อรองเท้าใส่สบายสมราคาซักคู่ แนะนำยี่ห้อนี้ มีตั้งแต่รองเท้าบูท รองเท้าแตะ รองเท้าเดินป่าเดินถนนต่างๆนาๆ

ซื้อมาแล้วจะเก็บไว้ดูก็ใช่ที่ ของซื้อมาใช้ก็ต้องใช้ เหมือนเช่นสามี ได้มาแล้วก็ต้องรู้จักใช้ แบ่งงานให้ทำ ไม่งั้นจะมีทำไมอ่ะคะสามี

วัดนี้ชื่ออะไรจำไม่ได้ขออภัย แต่เราสองคนเรียกว่าวัดนังเด็กปากแดง เพราะตอนที่เราไปมีแก็งค์เด็กวิ่งเล่นกันเจี๊ยวอยู่หน้าวัด คนหัวโจกกว่าเพื่อนทาหน้าด้วยทานากะประหนึ่งตุ๊กแก แล้วเจ้าหล่อนยังทาลิปสติกสีแดงมาก พอเราบอกว่าจะถ่ายรูปไหม ก็วิ่งมาให้ถ่ายแต่โดยดี แบบว่ามีความสุขมากกับการได้เห็นรูปตัวเองในกล้องดิจิตอล

**

ทีแรกถ่ายเสร็จขอขนม แต่โดนดิฉันดุเอา แต่ก็ยังเดินตาม เราสองคนไม่มีนโนบายแจกขนมเด็กเพราะว่าเป็นการเพาะนิสัยไม่งาม นั่นคือนิสัยขี้ขอ พอดีคุณลุงคนเฝ้าวัดเดินมาเห็น เลยโดนคุณลุงดุแถมทำท่าจะตี ทั้งแก็งค์แตกกระเจิงวิ่งกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิต

คนนี้เป็นหนึ่งในแก๊งค์เด็กปากแดง ขอถ่ายรูปเดี่ยวทำมือแบบอมิตรพุทธด้วย น่าเอ็นดูมาก

อุโมงในวัด หลอนไหมล่ะคะ

ตอนที่คนขับรถม้าพาไปวัด เราก็นึกว่ามันจะเป็นวัดโบราณ แต่เปล่าเลย หลังจากขึ้นบันไดไต่ภูเขาขึ้นไปนานมากกกกสูงมากกกก เราก็ยังกังขากันว่า เอ รูปหล่อ(ที่สุดในยะไข่) พาเรามาวัดนี้ทำไมหว่า เพราะว่ามันเป็นวัดใหม่แบบชาวบ้านๆ ไม่เห็นมีอะไรดูเลย

เลยชวนกันเดินลงเขากลับ ขากลับเจอพระที่พูดภาษาอังกฤษได้บอกว่ายูเข้ามาดูในมิวเซียมสิ มีของสวยๆให้ดูดีใจมากที่ไม่ได้เดินลงเขากลับเพราะว่าวัดนี้มีดีหลายอย่าง มีพระพุทธรูปโบราณหลายร้อยปีที่ขุดเจอในวัด มีพระพุทธรูปปางปุจฉาวิสัชนาซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อนเลยจนแก่ป่านนี้แล้ว






พิพิธภัณฑ์เล็กๆในวัด

พระพุทธรูปทำด้วยเงินที่วัด

เราถามพระเฝ้ามิวเซียมว่า พระปางนี้มีที่มายังไงใคร่อยากรู้ พระท่านบอกว่า สมเด็จพระพุทธองค์นั้น ทรงตั้งคำถามที่คนทั่วไปอย่างเราไม่สามารถตอบได้อยู่เนืองๆ ท่านจึงต้องสร้างพระองค์เองขึ้นมาใหม่เพื่อตอบคำถามเหล่านั้น ล้ำลึกมากค่ะท่านผู้อ่าน

ว๊าว...คุณ flymom พาเที่ยวทีไร...แปลกใหม่ไม่เหมือนใครทุกทีเลย

คราวนี้ขอตามไปด้วยคนนะครับ (เคยตามรอยที่เนปาลทีนึงแล้ว อิอิ)

ที่สำคัญมีพระพุทธรูปสำริดงามมากๆอยู่องค์นึง พระสงฆ์ที่พูดภาษาอังกฤษได้เล่าให้ฟังว่าตอนที่พระเจ้าปะดุงแห่งราชวงศ์คองบองของพม่ายกทัพมาตียะไข่ในปีคศ. 1784 นั้น ชาวยะไข่เหมือนจะรู้ถึงชะตาของตนว่าต้องแพ้แน่ๆ จึงพยายามซ่อนสมบัติมีค่าต่างๆให้พ้นสายตาของกองทัพพม่า

พระพุทธรูปสำริดองค์นี้มีอายุถึง 2000 ปี ชาวยะไข่จึงเอาปูนโบกทับเสียเป็นการตบตาพม่าเดชะบุญรอดมาได้ แต่ก็ต้องมาเสียพระมหามุนีไปพร้อมๆกับการสูญเสียอิสรภาพ เพราะว่าเมื่อพระเจ้าปะดุงตียะไข่สำเร็จก็ทรงรวมยะไข่ไว้ในอาณาจักรพม่าเป็นที่เรียบร้อย

นั่นเป็นอีกเหตุผลที่คนยะไข่ไม่ชอบพม่าเพราะว่ายะไข่เป็นไทมาตลอด มีภาษาพูดมีวัฒนธรรมของตัวเอง มีการปกครองแบบอิสระมาตลอด มาเจออย่างนี้ใครจะไปรักพม่าลง (ยะไข่ไม่รักแต่นังโยเดียคนนี้รักพม่ามากๆ)

Into the Groove**มานั่งเป็นเพื่อนหน่อยค่ะ ดิฉันตาจะปิดอยู่แล้ววว
*********************************************************

ตอนกลางวัน เราขอให้สุดหล่อ(ที่สุดในยะไข่)พาไปกินข้าวกลางวันที่ร้าน Moe Cherry ร้านนี้ปรากฏอยู่ใน LP เพราะฉะนั้นเราจะต้องไปพิสูจน์ซะหน่อยว่าอร่อยไหม ปรากฏว่าอร่อยมากกกกกก แบบว่าถูกปากมากกินแบบแหกหม้อแหกไหอีกแล้วพี่น้อง

ไปมรัคอูต้องร้านนี้เลยค่ะพี่น้อง

**

แกงปลา อร่อยมาก เหมือนต้มยำบ้านเราแต่ใส่ขมิ้นสดๆตำลงไป หอมมาก

***

แกงแพะ ใส่ chick peas

มาติดตามอย่างจดจ่อ เล่าได้สนุก อยากไปพม่าจังเลยคะ

กินข้าวเสร็จไปปีนกำแพงเมืองมรัคอู

**

ยังนั่งเป็นเพื่อนกันอยู่นะคะ
เห็นแกงปลาแล้วนึกถึงแกงเหลืองทางใต้
สุดยอดของความอร่อยนะคะ

อยากซื้อไหตักน้ำกลับบ้านมากกกก มันเป็นเอกลักษณ์ของรัฐยะไข่อย่างหนึ่ง ไปที่อื่นไม่เห็นที่ไหนเขาใช้กัน สันนิษฐานว่าเมื่อก่อนคงเป็นคนโฑดินเผา

แต่เนื่องจากต้องไปอีกหลายเมือง มันไม่ใช่อันเล็กๆจึงต้องตัดใจ อยากซื้อสองอัน อันนึงเอามาเจาะกันมันให้น้ำสามารถไหลออกได้ แล้วเอากระถางต้นไม้ลงไปวาง ให้ดอกพิทูเนียมันเลื้อยออกมา

อีกอันเอาไว้ใส่เหล้า ฮ่าๆๆๆๆ

สองสามีภรรยาคู่นี้นอนโรงแรมเดียวกัน เจเจถ่ายรูปสองคนไว้ พอเอาไปให้ดูปรากฏว่าชอบใหญ่เพราะเขาไม่เคยมีรูปดีๆตอนที่เดินทางด้วยกันเลย เจเจเลยขันอาสาส่งรูปไปให้เขาทางอีเมล์

อีตอนขึ้นขึ้นได้ ตอนลงสองป้านั่นงกๆเงิ่นๆ อีนังเด็กๆบอกว่าป้าๆ ลงอีกทางง่ายกว่า ง่ายกะผีอะไร ทางชันมากกก ต้องเอาก้นไถลงมา

ในอุโมงค์วัดทักขุนเทียน ใหญ่มากกก เดินแล้วหลง

น่ารักมากศิลปแบบชาวบ้าน

หลอน

หลอนกว่า

หาทางออกเหอะ

กินข้าวเสร็จบอกให้สุดหล่อพาไปหย่อนไว้ที่โรงแรมสองสามชั่วโมง บ่ายสี่ค่อยมารับนะพ่อคุณ กลับบ้านไปกินข้าวกินปลาแล้วให้ม้าพักด้วย

พอสักสี่โมงรถม้ามารับเราที่โรงเตี๊ยม แต่คนขับบอกว่ามันยังไม่ถึงเวลาไปดูพระอาทิตย์ตกนะยู เอาไงดีล่ะ เราเลยบอกว่า ไปส่งใกล้ๆนั่นล่ะ แล้วพ่อจะไปไหนก็เรื่องของพ่อ เราสองคนจะเดินแกว่งไปแกว่งมาอยู่แถวๆนั้น แล้วหกโมงเจอกันตรงที่ดูพระอาทิตย์ตก

เดินเล่น

อากาศดี ไม่มีคนกวนใจ ทุ่งนากำลังถึงหน้าเกี่ยวข้าวพอดี

**

***

*****

วัดแก็งค์เด็กปากแดง

ที่ดูซันเซตที่มรัคอูอยู่ใกล้ๆวัดนังเด็กปากแดงนั่นเองค่ะ เป็นภูเขาเตี้ยๆต้องปีนขึ้นไป สรุปแล้ววันนี้มีคนปีนขึ้นมาดูพระอาทิตย์ตอกบัตรกลับบ้านอยู่....สามคน คือสองสาวสวยจากโยเดียและแหม่มจากออสเตรียอีกหนึ่ง ประทับใจมากเพราะว่าไม่มีคนมากวนใจ ไม่มีคนตื้อขายของ ไม่มีคนมาขอขนม (ผิดกับพุกามแบบพลิกแผ่นดิน) มีเราสามคนกับพระอาทิตย์กับวิวที่แสนสวย แล้วจะไม่ให้หลงรักมรัคอูได้ยังไง

**

***

ที่เป็นนั่นไม่ใช่หมอกนะคะ เป็นควันไฟค่ะ ชาวบ้านเขาจุดไฟทำกับข้าวเย็น

อีกรูป

หลังจากนั้นไปกินข้าวเย็นที่ร้าน"แพวา"-Pyae Wah ที่ตลาด ร้านห่างจากร้านธัญญวดีไปสองสามคูหา


กุ้งผักพริกแกง

กินเบียร์ร้านนี้ไปสองขวด ขอบอกว่าเป็นการกินเบียร์ที่ไม่มีความสุขเอาเสียเลยเนื่องจาก...เบียร์ไม่เย็น

กินเบียร์ไม่เย็นเหมือนกินฉี่เด็ก

แกงแพะ ชอบมาก กินทุกวัน

ผัดผัก ที่แรกที่เห็นเป็นเส้นเล็กๆดิฉันคิดว่าเขาใส่เส้นหมี่มาด้วย ปรากฏว่าไม่ใช่ค่ะ มันคือถั่วงอก ถั่วงอกพม่าเส้นเล็กมากกก ยาวมากกก ไม่อ้วนสั้นเหมือนถั่วงอกโยเดีย

สนุกมากเลยค่ะ... ได้ดูชุดใหญ่แบบนี้ชื่นใจจัง.... คิดถึงพม่า.......  เดือนกุมภาก็คงต้องไปคนเดียว    หาคนว่างตรงกันไม่ได้  


เมืองที่จะไปก็ไม่มีใครค่อยไปซะด้วย... เมืองหล่าโชวอะไรพวกนั้น... เอาวะ..ตายเป็นตาย... คริ...คริ....

เอาเป็นว่าจบตอนสองแค่นี้นะคะ ตอนหน้าเราจะพาไปเที่ยวนอกเมืองมรัคอูค่ะ

ตามมาดูสารรูปตัวเองเอาก้นไถลงมาจากกำแพงเมือง 555

ตามมาเที่ยวภาคต่อค่ะ

คิดถึงพม่าจังเลย

ตามมาชมต่อครับ
มุนดิ เมื่อปรุงแล้ว ดูคล้ายขนมจีนน้ำเงี้ยว เหมือนกันนะครับ
รูป sunset ใน คห #95 สวยดีนะครับ แต่เสียดายที่เป็นควัน  ถ้าเป็นหมอกคงสวยมาก

ไม่อยากให้จบเลยค่ะพี่แอน อ่านเพลินจริงๆ สนุกมากๆ กว่าจะอ่านกระทู้นี้จบ เดินไปเปิดตู้เย็นหลายรอบมากๆ เพราะว่าอาหารมันยั่วยวนทุกรูป

ตั้งกระทู้ภาคสามเมื่อไหร่ อย่าลืมกระซิบบอกนะคะ หนูเห็นพี่แอนไม่ตั้งภาคสองเสียที เกือบๆ จะทวงแล้ว กลัวว่าพี่แอนจะยุ่งอยู่ วันนี้สมใจอยากค่ะ

ขอบคุณพี่แอนกับเจเจนะคะ ไม่ได้ไปเอง ได้มาอ่านก็ยังดีค่ะ

ชอบจังครับ ได้เห็นวิถีชีวิตที่แตกต่าง สนุกดีครับ

รีวิวได้เยี่ยมจริง ๆ เล่นเอาอยากไปบ้างเลยค่ะ

เห็นรีวิวแล้วสุดยอดมากเลยครับ อยากไปเห็นทะเจดีย์บ้างครับ

อ่านเพลินมากๆค่ะ เที่ยวแบบนี้น่าสนุกดีจัง

คคห.14-15 อร่อยมาก! คอนเฟิร์มครับ!!!

ตามไปเที่ยวต่อครับบ บรรยากาศดูสงบดีจังครับบ

ไม่เคยไปเที่ยวพม่า และไม่เคยคิดอยากจะไปด้วย แต่ดูรีวิวนี้แล้วทำให้ต้องเปลี่ยนความคิด
เมืองพม่าไม่น่ากลัวอย่างที่คิด และคุณ จขกท เล่าเรื่องสนุกมากกกกก
ถ้ามีโอกาสคงต้องไปเที่ยวพม่าสักครั้งให้ได้ ^^

คำว่า ผิวพม่า ตาแขก ได้รับการพิสูจน์แล้วจากกระทู้นี้
ผมเองก็ชอบกินแกงแพะเหมือนกัน ไม่ทราบว่าแกงแพะพม่าใส่เครื่องเทศเหมือนอาหารอินเดียหรือเปล่าครับ

พม่าเป็นอีกประเทศหนึ่งที่ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะต้องไป คงมีโอกาสได้ลอกทริปคุณแอน
ขอบคุณสำหรับกระทู้มันๆอย่างนี้ครับ

ตามมาดูต่อครับ ได้บรรยากาศดีจริงๆ

โห พี่ช่วยเปิดโลกทัศน์ของผมเลยครับ ไม่คิดว่าพม่าจะมีอะไรน่าสนใจมากขนาดนี้ ตามมาจากกระทู้ที่แล้วครับ

ชอบมาก  ดูไปยิ้มไป

ขอบคุณนะคะ

สนุกมากค่ะ เหมือนได้มาร่วมผจญภัยด้วย

กระทู้สนุกดีครับ. ดูประเทศพม่าแล้ว.วิถีชีวิตของเค้าในเรื่องสภาพบ้านช่อง. ถนนหนทาง. อาหารการกิน. ตลาดร้านค้า.   เหมือนประเทศไทยของผมตอนเด็กๆนะครับ

เที่ยวด้วยสนุกมากค่ะ บรรยานสนุกดี
ราคาอาหาร น่าสน น่าตามไปชิมมาก
โอ พูดแล้วท้องก็ร้อง  ขอบคุณที่พาเที่ยวนะคะ

มีความสุึขมากที่ได้ดูกระทู้นี้ บางภาพทำให้นึกถึงตอนเด็กๆกลับไปบ้านแม่ที่ ตจว. เคยปีนไปบนที่สูงๆแล้วมองมายังบ้านที่เราอยู่ ตอนเย็นๆเวลาโพล้เพล้ จะเห็นควันจากบ้านหลังโน้น หลังนี้  ( เหมือน คห.97)... ทั้งความรู้สึกอบอุ่นและกลิ่นหอมๆของอาหารและกลิ่นควัน

 ฮืมมมมม................สุขจัง

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆในกระทู้นี้ .... จริงๆทุกกระทู้ของคุณ flymom ก็มีแต่เรื่องดีๆ คู่ควรกับการกดเข้าคลังฯทั้งนั้น

กรี๊ดดดด กระทู้ที่รอคอยมาแล้วววว....สร้างแรงบันดาลใจในการไปเยือนพม่าของนู๋มากๆเลยค่ะ พม่าไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลยน่ะค่ะ ดูน่าค้นหาซะมากกว่า แถมพอเรียนรู้ข้อมูลก่อนไปเที่ยวยิ่งช่วยเพิ่มรสชาตในการเดินทางจริงๆด้วย

มีเพื่อนเป็นคะฉิ่งบอกว่า
ในบรรดา 12 ชนชาติของพม่า

สาวยะไข่สวยที่สุด เพราะมีเชี้ออินเดียนิด ๆ ส่วนคะฉิ่งเขาบอกว่าพวกเขามาจากพวกข่าน หรือมองโก อพยมา

เพิ่งตื่นค่ะ

ป้าฟู--อ้าว ไหนว่าจะไปกับเพื่อน ไหงต้องไปคนเดียวซะแล้วล่ะคะ ไปกี่วันคะ แต่พม่าไปคนเดียวสบายมากค่ะ ดิฉันนั้นหมดเวลารอคนแล้ว ถ้าจะรอต้องรอมันไปตลอด รอสามีให้มีเวลาวาเคชั่น รอลูกให้ปิดเทอม รอเพื่อนให้เคลียร์งานได้ ไม่รอแล้วค่ะ อยากไปไหนไปเลยค่ะ

Jolly Joey--แบบว่าคนขับรถม้าหัวเราะก๊าก ลูกเล็กเด็กแดงแตกตื่นหมดเลย

SuPerHyPerOverUltraGLUE--ตอนคุณไปพม่า ไปเที่ยวไหนมาบ้างคะ เล่าให้ฟังหน่อย

ชาวทัวร์--คล้ายๆค่ะ แต่มุนดิไม่เผ็ด คนพม่าไม่กินเผ็ดแบบคนไทยกินค่ะ

Pattylala--น้องออมขามันยัลมีอีกหลายตอนค่ะ แล้วพี่ลงตอนหน้าพี่จะไปตามนะค้า

ม่วงมหากาฬ--ขอบคุณมากค่ะ

papa mama love u--ไปเลยค่ะ ไปเองสนุกกว่าอ่านกระทู้มากๆค่ะ คอนเฟิร์ม

Destiny-Boy--ต้องรออีกสองตอนกว่าจะเห็นทะเลเจดีย์ค่ะ

Pat :o)--เที่ยวแบบนี้เป็นแบบเดียวค่ะ

DUB-COOK--ตกลงมันอร่อยใช่เปล่าคะ ใส่กระเทียมเจียวด้วย

สายลมแห่งวิงค์--โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้า

Ishtar--พม่าปลอดภัยมากค่ะ ผู้หญิงไปเที่ยวคนเดียวสบายมากๆ ผู้คนเป็นมิตร ยิ่งออกไปไกลๆจากเมืองใหญ่คนยิ่งน่ารัก ต้องหาโอกาสไปให้ได้นะคะ


splendour--อ้าว จเอสมาชิกสมาคมคนรักแกงแพะแห่งประเทศไทยอีกคนนึงแล้ว แกงแพะะม่าไม่เหมือนแกงแพะแขกค่ะ ไม่ได้ใส่เครื่องเทศเยอะเหมือนแกงแขก แต่ทำออกมาเหมือนแกงฮังเล คือเอาเนื้อไปหมักน้ำพริกแกงก่อนค้างคืน แล้วเอามาเคี่ยวจนเปื่อย ไม่เผ็ดมากค่ะ อร่อยมากกกก กัดเข้าไปแล้วเนื้อละลายในปากเลย

รีบไปพม่าไปกินแกงแพะเลยค่ะ ดิฉันอยู่ที่นั่นกินแกงแพะมื้อกลางวันกับมื้อเย็นทุกวัน อร่อยมากกก

boy next door--ขอบคุณมากค่ะ

kito_hunsamu--ดีใจที่กระทู้มีส่วนทำให้โลกของคุณเปิดกว้างขึ้น

แมงซุ่มมืด--ขอบคุณมากค่ะ

Bpearl--การผจญภัยของเรายังไม่สิ้นสุด โปรดติดตามต่อไปค่ะ

Pom (ppomp2003)--นั่นเป็นสาเหตุใหญ่ที่ดิฉันชอบพม่า เพราะมันทำให้เราหวนคิดถึงตอนที่บ้านเมืองยังดี ยังเป็นสยามเมืองยิ้มโดยแท้จริง ไม่เป็นอะไรครึ่งๆกลางๆเหมือนตอนนี้

enduresexy--ฮ่าๆๆๆ หิวเลยใช่ไหม ครั้งนี้ตั้งใจถ่ายรูปอาหารเยอะๆเพราะคนชอบกลัวอาหารพม่ากัน ไม่อร่อย และไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดไว้เลยค่ะ

สิบล้อชอบเที่ยว--ใครไปพม่านี่คิดถึงความหลังตอนเป็นเด็กทุกคนเลย ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดเลยนะคะ

zapawow---พม่าไม่น่ากลัวเลย เอาเข้าจริงๆปลอดภัยกว่าสยามประเทศเสียอีกค่ะ ไปไหนแล้อย่ามัวแต่กลัวนั่นกลัวนี่ มันจะไม่สนุกค่ะ


มนชิจัง--อันนี้เรื่องจริง ผู้หญิงยะไข่สวยมากกก ในสิบคนนี่เก้าคนหน้าตาดี หมดจด ผิวสวย ตาคม รูปร่างดี อยู่โน่นมองสาวๆเพลินเลยค่ะเพราะดูแล้วเจริญหูเจริญตาจริงๆ สวยแบบธรรมชาติไม่ปรุงแต่ง

แต่ผู้ชายนี่หาหน้าตาดีทำยายากมากค่ะ

อยากลองชิมมุนดิ >_< ((แอบแหวะเรื่องล้างจานนิดนึง แต่ก็เคยผ่านประสบการณ์นั้นมาแล้วจากการไปเที่ยวที่อื่น น่าจะรอด >_<))

ชอบไอเดียกล้องโพราลอยด์จังค่ะ ไปเที่ยวไหน ไอซ์ถ่ายรูปผู้คนมา ว่าจะส่งๆ แล้วก็...ลืมทุกที แหะๆๆๆๆ ไว้ไปเที่ยวคราวหน้าลองหาซื้อไปด้วยดีกว่า ^^

พม่าเก็บของเอาไว้ได้ลึกลับดีจริงๆ ที่ปลื้มมากคือ คนพม่าศรัทธาศาสนา ของยังเหลือให้คนรุ่นหลังดู

บรรยากาศเมืองมรัคอูสงบน่าไปพักผ่อนนะคะ ^^

รอตามเที่ยวต่อค่า ^^

ตามเที่ยวต่อค่ะ

มาอ่านตอนดึก พี่แอนทำหนูหิวมากกกกกกกกก
ทริปหน้าไปไหนใกล้ๆ ถ้าทุนทรัพย์และเวลาอำนวยหนูขอห้อยต่องแต่งติดไปด้วยคนนะคร้า

มาอ่านตั้งแต่เริ่มทำรีวิวแล้วค่ะ  แต่ไม่อยากปาด เดี๋ยวบรรยายไม่ลื่นไหล 555
ตามอ่านจนจบค่ะ นึกครึ้มล่ะชักอยากไปมั่ง แต่มีทริปปีหน้าไปอีกรอบเหมือนกัน ยังไม่รู้จะไปไหนดีมั่ง มีสถานทีน่าไปเยอะเกิน

ตามมาเที่ยวด้วยครับ

ภาพเด็ก ๆ น่ารักมาก ดูไป อมยิ้มไป

พี่แอน คิดถึงมากที่สุดดดดดดดด

หนูวิปัสนาตามแบบพม่าค่ะ ว่าจะไปตามรอยเส้นทางวิปัสนาหลายครั้งแล้วแต่ใจมันไม่แน่จริงเหมือนพี่แอนเลย

กระทู้นี้ฮามาก เสียดายเพิ่งเห็น ขอตัวไปตามอ่านตอนที่ 1 ก่อนนะค๊า

ลป. แบชแรกยังคงไม่ได้เริ่มเหมือนเดิม ช่วงนี้ฮิตทำกับข้าวกับแต่งบ้านอยู่ อยู่ดีๆ ก็อยากเป็นมาร์ธา สจ๊วต ขึ้นมาซะเฉยๆ  !!!!!!!

สนุก ได้บรรยากาศครบครันครับ
มีมุมแปลกๆที่ไม่เคยเห็นเยอะ
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

อ่านที่พี่เดินทางแล้วสนุกมากเลยค่ะ :)

 รีวิวสนุกเล่าได้ละเอียดมากๆ  ถั่วงอกเล็กจิ๋วมากถ้าไม่บอกก็นึกว่าเป็นเส้นหนมจีนเหมือนกันนะคะนี่

ชอบประโยคนี้
"เวลาลูกท้องเสียเวลาเดินทางนี่รู้สึกทุกข์ใจยิ่งกว่าผัวมีเมียน้อยซะอีก"

ชอบครับบบ...การเรียนรู้วัฒนธรรมของเค้าจิงๆ ก็ ต้องเที่ยวเเบบนี้เเหล่ะ
กดไลค์ให้ สองสาวโยเดียครับ

บรรยายซะพาอินเลยค่ะ 55555 สนุกดีๆๆ
ทำให้อยากไปพม่าบ้างเลย

ทริปพี่นี่..ช่างเป็นลายเซ็นส่วนตัวจริงๆ..ไม่มีใครเหมือน.
ขอบคุณสำหรับภาพที่ต้องใช้เวลามาก..ในการโพสครับ..

Clear Ice**วันนี้พี่เพิ่งไปดูกล้องโพราลอยร์มา ไม่แพงอ่ะค่ะ เคยนึกว่ามันเป็นของแพง ฟิล์ม 300 แผ่น 12.99 เองอ่ะค่ะ ครั้งหน้าไปพม่าเอาไปด้วยแน่ๆ

scuba734**คนนี้แฟนคลับของแท้จริงๆ

poncho**ป้อนอยากไปไหนอ่ะคะ เดือนเมษาทำอะไรคะ ไปไหนไปกัน

คุณแม่ติดเน็ต**ปีหน้าไปพม่าอีกรอบ อย่าพลาดมรัคอูนะคะ สนุกมาก สวยมาก ผู้คนน่ารักสุดๆ

tiger's nest **ติดตามตอนต่อไป ภาพเด็กๆยังมีอีกค่ะ

devillish girl**ว่าจะๆมากี่ปีแล้วเนี่ย ไม่ได้เริ่มซะที วิปัสนาแบบพม่าเป็นไงอ่ะคะ เล่าให้ฟังหน่อย

Lonely Gypsy**ขอบคุณที่เข้ามาดูนะคะ

onearth**ขอบคุณมากๆค่ะ

สาวหน้าใส**เป็นความจริงค่ะ เมื่อก่อนลูกกินยากมาก ก็เป็นแบบว่า ถ้าลูกไม่กินข้าวนี่กลุ้มใจกว่าผัวมีเมียน้อยซะอีก ต้องลองมีดูค่ะไอ้ลูกเนี่ย แล้วทุกข์ไหนที่ว่าทุกข์ๆ มาเจอทุกข์ของลูกนี่ ทุกข์ของเรากลายเป็นเรื่องเล็กค่ะ

ThongAek_Recipe**ติดตามตอนต่อไปนะคะ ยังมีอีกหลายตอนค่ะ

bOrEd**รีบเก็บข้าวเก็บของซื้อตั๋วเลยนะยังมีเวลา

ผมคือ (b2fen)**ที่จริงยังมีอีกหลายทริปที่ไม่ได้รีวิว เพราะว่า...ขี้เกียจมากๆค่ะ ขี้เกียจเขียน ขี้เกียจย่อรูปเลือกรูป สัญญาถ้าความขี้เกียจพร่องไปเมื่อๆไรจะมารีวิวให้ดู

เขาว่ากันว่าพม่าเป็นประเทศที่สืบทอดการวิปัสนาแบบเดียวกับสมัยพุทธกาลได้คงทนที่สุด และยังบริสุทธิ์อยู่มากที่สุดค่ะ (ไม่รู้จริงป่าว อ่านมาอีกที)
รวมถึงพุทธศาสนาในพม่าที่ไม่ได้มีการปรุงแต่งอะไร พิธีกรรมน้อย เน้นการปฏิบัติชำระล้างกิเลศในจิตใจ ทำให้พุทธศาสนาในพม่ายังคงออริจิเหมือนเมื่อ 2500 ปีก่อนนู๊นนนนนนนน และเจริญงามกว่าที่อินเดียซึ่งเป็นประเทศบ้านเกิดไปไกลมากกกกกก (ท่ามกลางความไม่เจริญของประเทศเขานี่ล่ะ)

เขาไม่เน้นการสวดมนต์ ท่องคาถา อะไรทั้งสิ้น คือไม่มีการสื่อสัญลักษณ์ใดๆ นั่งแต่ศึกษาความเป็นไปจากร่างกายของเราเอง มีหลายคนเล่าให้ฟังว่าที่พม่า คนพม่าเข้าวัดแล้วนั่งวิปัสนา แต่คนไทยจุดธูปไหว้พระท่องคาถา มันต่างกันด้วยประการฉะนี้

คอร์สที่หนูไปโอเคอยู่ค่ะพี่ เพราะ ไม่ต้องห่มขาว ไม่ต้องทรมานตัวเองด้วยการอยู่อนาถา ไม่เก็บเงิน (เขาบอกว่าการจ่ายเงินจะทำให้เรามีอีโก้ใช้สิทธิใช้เสียงที่จ่ายไปอย่างเต็มที่) จ่ายเงินแล้วแต่ศรัทธาหลังจบคอร์สให้คนอื่นในคอร์สต่อไป (จะไม่จ่ายก็ได้) ไม่บิลท์ให้ต้องไปต่อ (ไปอยู่ฟรีกินฟรีบ่อยๆ ศูนย์จนแย่) ไม่มีอัพไลน์ ดาวไลน์ ไม่ต้องทำยอด ไม่มีอุปกรณ์นั่งสมาธิรุ่นลิมิเต็ด เอดิชั่นขาย

มันเรียบๆ ธรรมดาๆ มีฝรั่งแบคแพคเกอร์บินมาปฏิบัติกันเยอะเลยค่ะ  ( 50 เปอร์เซนต์เลย) ได้ยินมาว่าธรรมบรรยายภาษาอังกฤษนี่ฮามาก ชั่วโมงธรรมบรรยายได้ยินฝรั่งฮาครืนมาเป็นระยะทุกทีเลย

อ้อ ที่สำคัญ มันไม่ใช่ลัทธิแปลกประหลาดอะไร เพราะเป็นหน่วยงานที่อยู่ใน สังฆราชูปถัมป์ ค่ะ  พี่แอนน่าจะชอบสไตล์นี้นะคะ ที่พักสะอาด อากาศดี อาหารดี ไม่มีใบ้หวย หริออัศจรรย์ใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ

คุณ devillish girl อันนี้เรื่องจริงค่ะว่าคนพม่านั่งสมาธิ นั่งวิปัสนามากกว่าคนไทย ไปวัดไหนๆ จะเห็นชาวบ้านนั่งสมาธิตรงลานวัดทุกวัด

ต้องออกตัวก่อนว่า พี่เป็นคนที่ห่างวัดมาก ต้องเรียกตัวเองว่า non-practicing Buddhist เลยก็ว่าได้ ไม่เข้าวัด แต่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ เชื่อในพระธรรม เชื่อเรื่องกรรม แต่ไม่เชื่อเรื่องไหว้พระเก้าวัด ไม่เชื่อเรื่องใบ้หวย จตุคามรามเทพ ปาฏิหาริย์อะไรพวกนี้

มีเวปไซต์ให้ดูไหมคะ สนใจอยากรู้มากกว่านี้ค่ะ

รักพม่า รักมรัคอู รักกระทู้พี่แอน ^^

เป็นรีวิวที่มีชีวิตชีว่าจังครับ เห็นถึงความไม่เที่ยงแท้ของวัตถุ ที่ผ่านไปตามกาลเวลามากๆ

ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆครับ

สนุก รูปสวย ได้ความรู้ ดูเพลิน  ขอบคุณครับ

เป็นรีวิวที่สนุกมาค่ะ ทั้งยิ้มได้ ทั้งได้เรื่องราวดีๆ ขอบคุณค่ะ

ดูกระทู้นี้แล้วหลงรักมรัคอูเลยค่ะ อยากไปเที่ยวบ้างจัง
ไม่รู้ทำไมหลงรักวิถีชีวิตบ้านๆแบบนี้จังเลย ถ้าพูดภาษาเค้าได้
ก็อยากพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองบ้านฉันบ้านเธอจังเลย

ส่วนเรื่องอาหารดูท่่าทางน่ากินจังเลย ไม่รู้จะมันย่องหรือเปล่า
เพราะหลายปีก่อนเคยไปเมาะลำไยน์ ย่างกุ้ง เจออาหารทุกอย่างมันเยิ้ม
จนเลี่ยนเลยค่ะ

ตามรายแทงมาแล้วรอบนึงข้อมูลครบถ้้วนกระบวนความ

รีวิว สนุกมากกกกกกกกกกกก ค่ะ    เป็นคนนึงที่หลงรักพม่าเหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่ได้ไปมรัคอู และไปไม่ถึงถิ่น เพราะยังไม่ได้ชิม มุนดิ ค่ะ คิดว่ารอบหน้าถ้าไป ต้องลอง
( แค่แอบ สยอง ที่แม่ค้า ใช้มือ เปิบ คลุกสารพัดเส้น ให้เราน่ะค่ะ )

แอบถามหน่อยค่ะ เวลาสั่งอาหาร สั่งเป็นภาษาอังกฤษ ยังไงบ้างคะ เมนูที่พี่แอน นำเสนอมาน่ะค่ะ
ทำเอาหนูหิว รอบดึกเลย  ^__^

รีวิวสนุกมากๆเลยครับ หลายๆอย่างก็เพิ่งรู้จากรีวิวเลยครับเปิดโลกผมมากๆ

AmyKo**ไม่ได้เห็นล็อคอินนี้นานมาก ยังคิดถึงอยู่เสมอ สบายดีหรือเปล่าคะ

TeeChoco**ขอบคุณที่เข้มาดูนะคะ

buctuser**ขอบคุณมากๆ

ฮัลโลตอบหน่อย**โปรดติดตามตอนต่อไป

snowpok**อาหารพม่ามันมากกกก แบบว่าจะกินอะไรต้องขอถ้วยเปล่ามาใบนึงแล้วค่อยๆตักน้ำมันออก ข้าวผัดง่ายๆใส่น้ำมันเยอะมากกกค่ะ

น้าโต๋**ตามลายแทงไปไหนมาตอบด่วนอยากรู้มากค่ะ

วงกลมกะสามเหลี่ยม**ถ้าไปร้านอาหารแบบฐัญญวดีหรือแพวา เขามีเมนูภาษาอังกฤษมาให้ค่ะ แต่ถ้าร้านข้างทาง สองป้าใช้วิธีดูชาวบ้านสั่งก่อน แล้วเขาใส่เครื่องปรุงอะไรมั่ง แล้วสั่งตามค่ะ

นายเปเล่**ติดตามเปิดโลกต่อไปตอนหน้านะคะ

นอนดึกเพราะกท.นี้ ตังแต่ตอน1 ยัน 2
ส่วนตัวอยากไปเมืองนี้มานานแล้วคับ แต่ไม่มีโอกาส
อยากไปศึกษาวิถึการอยู่การกิน
ชีวิตเรียบง่าย ดูแล้วสบายใจ
เห็นเค้าว่ากันว่าประมาณ3,4ปีมั่ง (ไม่แน่ใจ)
แทบจะไม่มีรถเครื่อง
เมืองนี้ก็เจ๋งนะ แนบคลิปให้ครับ

สบายดีค่ะ ปกติเข้ามาอ่านแบบเงียบๆแล้วจากไป นานๆถึงเมนท์ที พอเห็นกระทู้นั้ ไม่เมนท์ไม่ได้แว้วววว

...ตามมาเที่ยวมรัคอูด้วยคนนะคะ  

เป็นเมืองที่ไม่เคยได้ยินชื่อเท่าไหร่เลยนะคะ แต่พอได้เห็นแล้วทำให้อยากไปชมด้วยตาตัวเองมั่งจังเลยค่ะ  ^-^

ชอบประโยคนี้ของคุณมาก เกี่ยวกับเรื่องรองเท้า "ซื้อมาใช้ ไม่ได้ซื้อมาดูเล่น"  อ่านแล้วพลันย้อนดูตัวเอง ซื้อรองเท้าเอาไว้คู่หนึ่งเมื่อ 4 ปีที่แล้ว สวย เก๋ แบบไม่ซ้ำใคร และคุณภาพการตัดเย็บดีมากๆ  แต่ไม่เคยเอาออกจากกล่องมาใส่เลย เพราะกลัวมันเปื้อน  

 จนทุกวันนี้รองเท้าคู่นี้ก็ยังคงอยู่ในกล่องปิดผนึกอย่างดี   เดี๋ยวผมคงจะต้องเอาออกมาใส่บ้างแล้วครับ จะเปื้อนไม่เปื้อนก็ช่างมัน เพราะว่า "ซื้อมาใส่ ไม่ได้ซื้อมาดูเล่น"    

ขอบคุณมากครับที่ช่วยเตือนสติ

ชอบมากค่ะ

เห็นด้วยกับการไม่แจกขนมเด็กๆๆค่ะ