สวัสดีเดือนสุดท้ายของปี 2554 ที่กำลังจะผ่านพ้นไปนะครับทุกท่าน  ช่วงวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธันวาที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปชมการแสดงรามายณะนานาชาติมา เลยอยากเอาภาพบรรยากาศมาแบ่งปันให้ได้ชมกันสำหรับคนที่ไม่ได้ไปชม  ลองดูห้องต่าง ๆ ในพันทิบว่าควรจะตั้งกระทู้ที่ห้องไหนก็รู้สึกไม่มั่นใจ เลยขอตั้งในห้องบันทึกนักเดินทางของ BP นี่แหละ  บางครั้งเราไม่ต้องเดินทางไปไกลก็ได้เห็นโลกกว้างแล้ว  แต่ถ้าใครเห็นว่าน่าจะไปตั้งกระทู้นี้ที่ห้องไหนก็บอกได้ครับ จะตามไปตั้งอีกรอบ  

มหกรรมรามายณะนานาชาติ เฉลิมพระเกียรติฯ เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔ จัดขึ้นที่โรงละครแห่งชาติ ระหว่างวันที่ ๖-๙ ธันวาคมที่ผ่านมา มีนักแสดงจากเจ็ดชาติเข้าร่วมในงานนี้ ขาดประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวซึ่งติดภารกิจงานหลวงพระบางเกมส์กระทันหัน ทำให้มาร่วมแสดงไม่ได้ งานนี้ได้เห็นการตีความมหากาพย์รามเกียรติ์ตามวัฒนธรรมประเพณีของแต่ละชาติอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ นับว่าเป็นวรรณคดีของชนชาวเอเชียอย่างแท้จริง

การแสดงมีทั้งหมดสามวัน (ผมไปทั้งสามวันเลย ไม่ได้ตั๋วล่วงหน้าหรอกครับ ไปยืนต่อคิวบัตรเสริมหน้างานเอา)  มีประเทศที่เข้าร่วมแสดง 7 ชาติ แต่ละชาติจะหยิบตอนต่าง ๆ ในเรื่องรามเกียรติ์ (รามายณะ) มาแสดง  สองวันแรกเป็นการแสดงจาก 4 ชาติ มีอินเดีย พม่า ฟิลิปปินส์ และไทย ชาติละครึ่งชั่วโมง วันที่สองเป็นการแสดงจาก 3 ชาติ มีสิงคโปร์ อินโดนีเซีย และกัมพูชา โดยขาดประเทศลาวซึ่งมีคิวต้องแสดงวันนี้   ส่วนวันสุดท้ายเป็นการรวมทุกประเทศ ประเทศละ 10 นาที  วันแรกผมได้ที่นั่งชั้นบน ถ่ายภาพออกมาเบลอเป็นส่วนใหญ่ เลยไม่ค่อยมีภาพมาให้ชมหรือชมแบบเบลอมาก ๆ  ส่วนสองวันหลังลงมาอยู่ชั้นล่างค่อยดีขึ้นหน่อย ถ่ายภาพได้แต่ห้ามใช้แฟลช สภาพแวดล้อมในการถ่ายภาพต่ำมาก นั่งห่างเวทีประมาณ 30 เมตร แสงน้อยถึงน้อยที่สุด ตัวละครเคลื่อนไหวตลอดเวลา ภาพก็เลยเบลอบ้าง(เป็นส่วนใหญ่) ชัดบ้าง(เป็นส่วนน้อย) นี่คัดเฉพาะที่พอดูได้มาให้ชมกัน ติดตามกันได้ ณ บัดนี้

เปิดเรื่องมาด้วยตอนพิธียกศร ของอินเดียเป็นการแสดงแบบกถกฬิ (Kathakali) ซึ่งเป็นศิลปะท้องถิ่นของเมืองคีราลา (Kerala) ทางตอนใต้สุดของอินเดีย นักแสดงจะทาหน้า ใส่ชุดสุ่มไก่ ตรงคางติดแถบกระดาษ การแสดงกถกฬิหาชมยากมากในประเทศไทย นี่เป็นครั้งที่ 2 หรือ 3 เท่านั้นที่เคยแสดงในบ้านเรา

ตอนนี้พระมหาชนกแห่งกรุงมิถิลาจัดพิธียกศรเพื่อเลือกคู่ให้นางสีดาพระธิดา โดยเชิญเจ้าชายจากเมืองต่าง ๆ เข้าร่วมพิธีนี้ และสุดท้ายเป็นพระรามที่สามารถยกศรขึ้นสายและยิงลูกธนูได้ แต่คันศรกลับหักคามือพระราม

พระรามพบปรศุราม (ไทยเรียกรามสูร) ซึ่งเป็นอวตารหนึ่งของพระนารายณ์เช่นกัน มีขวานเป็นอาวุธ ปรศุรามโกรธที่พระรามหักศรแห่งเมืองมิถิลาจึงมาท้ารบ ตอนหลังเมื่อทราบว่าพระรามเป็นอีกอวตารของพระนารายณ์เช่นกันจึงอวยพรให้พระรามและนางสีดา

ผมขอเรียงตามประเทศนะครับ ไม่ได้เรียงตามลำดับที่แสดง ขอตัดข้ามมาการแสดงของอินเดียในวันที่สามเลย

พระรามกับพระลักษมณ์

ทศกัณฐ์ลักนางสีดาบินข้ามมา พญานกสดายุเห็นเข้าจึงขัดขวาง แต่โดนทศกัณฐ์หักปีกตกลงมา พระรามกับพระลักษมณ์ซึ่งเดินทางตามหานางสีดาผ่านมาพบเข้า สดายุจึงเล่าให้ฟังก่อนสิ้นใจตาย

หนุมานพบพระราม ชอบหนุมานของอินเดียมาก ยังกะคุณนาย OTOP จะไปช้อปปิ้ง พร็อพเพียบ

คุณนาย OTOP ควงสองหนุ่มไปช้อปปิ้ง
ม่ายช่ายแระ จริง ๆ หนุมานกำลังพาพระรามพระลักษมณ์ไปพบสุครีพน้าของตัวเอง

คนกลางคือสุครีพ บุตรพระอาทิตย์

หนุมานและสุครีพถวายตัวรับใช้พระรามรบกับทศกัณฐ์

ชุดต่อไปเป็นของสิงคโปร์ แต่เป็นสิงคโปร์เชื้อสายอินเดีย ส่วนใหญ่เรานึกถึงสิงคโปร์เชื้อสายจีน แต่คนสิงคโปร์ก็มีพวกที่มีเชื้อชาติอินเดียด้วย

การแสดงวันแรกของสิงคโปร์ (วันที่สองของงาน) เป็นการเต้นแบบภารตนาฏยัม (Bharat Natyam) ที่มีต้นกำเนิดจารัฐทมิฬนาดูในประเทศอินเดีย ผสมผสานกับตัวละครกถกฬิที่ยืนประกอบอยู่ด้านหลัง

เป็นการแสดงเล่าเรื่องทศอวตารของพระนารายณ์หรือพระวิษณุ ที่มีร่างอวตารลงมาปราบทุกข์เข็ญบนโลก 10 ปาง โดยอวตารลงมาเป็นพระรามในปางที่ 7

อ้อ คำว่ากถกฬิ หรือบางทีสะกดว่ากถักกฬิ อ่านออกเสียงว่า กะ-ถะ-กะ-ลิ
“กถ” (กะ-ถะ) เป็นคำในภาษาสันสกฤต แปลว่า นิยาย “กฬิ” (กะ-ลิ) เป็นคำในภาษามาลยลัม (Malayalam) แปลว่าการเล่น

เชื่อไหมครับว่าข้อสอบ O-Net เมื่อปีก่อนโน้นที่มีเสียงด่าจมหูออกข้อสอบเรื่องนาฏศิลป์กถกฬิด้วย แม่เจ้า เด็กไทยซักกี่คนที่เคยชมการแสดงแบบนี้ ผมโตมาจนป่านนี้ก็เพิ่งได้ดูเป็นครั้งที่สองในชีวิต

นักแสดงหญิงทั้งห้าจะออกมาเต้นทำท่าเชิงสัญลักษณ์ของแต่ละปาง การแสดงน่าชมมากครับ การเต้นของอินเดียจะเน้นการใช้เท้าเต้นไปมา ไม่เหมือนของไทยที่เน้นที่มือมากกว่า

พระนารายณ์ถือจักรและสังข์

การแสดงวันที่สามของงาน สิงคโปร์จัดนาฏศิลป์กถกฬิ (Kathakali) ชุดเต็มมาประชันกับของอินเดีย
งานนี้ได้ชมกถกฬิจุใจไปเลย (แต่ต้องสารภาพว่านอกจาก costume สวย ๆ แล้ว การแสดงไม่เร้าใจ สู้การเต้นแบบแบบภารตนาฏยัมวันแรกไม่ได้)

พระรามกับนางสีดาต้องออกมาอยู่ในป่าเป็นเวลา 14 ปี

คู่ดูโอพระรามพระลักษมณ์ของสิงคโปร์ คนซ้ายพระราม ขวาพระลักษมณ์

นางสำมนักขานมดำน้องสาวทศกัณฐ์ หลังจากชิวหาสามีลิ้นขาดจนสิ้นชีวิตก็ร่อนเร่ไปตามป่าเขาจนพบพระรามพระลักษมณ์

นางสำมนักขาผ่านมาเจอพระราม เกิดต้องชะตาถึงกับตะลึง

แอร๊ยยยสสส์ ชั้นรักผัวเขา จาอาว ๆๆ

นางสำมนักขาจึงจำแลงกายเป็นหญิงงามไปล่อลวงพระราม เล่นหูเล่นตาไม่เบานะเนี่ย

แต่สุดท้ายก็โดนพระลักษมณ์จับเฉือนหน้าอกและตัดหูของนาง นางจึงวิ่งไปฟ้องทศกัณฐ์ บอกว่าในป่ามีหญิงงามชื่อนางสีดา เพื่อให้ทศกัณฐ์มาลักตัวนางสีดา ชีจะได้เคลมพระรามไง ทศกัณฐ์ก็เลยส่งกวางทองมาล่อ ซึ่งจะได้ชมในฉากต่อไปจากพม่า

จากนี้ไปถือเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามระหว่างพระรามกับพลลิงและทศกัณฐ์กับพลยักษ์ในมหากาพย์รามายณะเพื่อแย่งตัวนางสีดากัน

การแสดงของพม่า ตอนพระรามยกศรเหมือนกัน ตัวพระของพม่าจะสวมหัวโขนไม่เหมือนของไทยที่แสดงหน้าจริงของผู้แสดง

โขนพม่าดูคล้ายของไทย แต่ไม่เหมือนทีเดียว แต่พระรามสีเขียว พระลักษมณ์สีเหลืองเหมือนของไทย
รามายณะของพม่า ทศกัณฐ์มาลองยกศรด้วยแฮะ

พระรามแผลงศร

ทศกัณฐ์ส่งมารีศปลอมตัวเป็นกวางทองไปล่อนางสีดา กวางพม่าพริ้วมาก ๆ เต้นกระดุ๊กกระดิ๊กเหมือนกระต่ายมากกว่า น่าจะเป็นพระเอกของงานนี้เลย

นางสีดาพม่ากับพระราม

นางสีดากำลังออดอ้อนพระรามให้ไปจับกวางทอง

ลงไปชักดิ้นชักงอ จาอาวกวาง ๆๆ (มีคนแซวต่อว่าพระรามจะยันโครมเข้าให้)

พระรามจำใจต้องไปจับกวางทอง แต่สั่งให้พระลักษมณ์เฝ้านางสีดาไว้

พระรามตามกวางทองจำแลง ฉากจบลงแค่นี้ แต่จะเล่าต่ออีกหน่อย พระรามแผลงศรไปถูกมารีศกวางเก๊ ก่อนจะตายกวางแกล้งร้องเสียงพระรามว่าช่วยด้วย นางสีดาได้ยินก็ตกใจจึงให้พระลักษมณ์ไปดู พระลักษมณ์รู้ว่านี่ไม่ใช่เสียงของพี่ชาย แต่ก็ขัดนางสีดาไม่ได้ จึงขีดวงไว้และบอกนางสีดาว่าห้ามออกนอกวงนี้ แต่สุดท้ายทศกัณฐ์ก็แปลงกายมาหลอกให้นางสีดาออกนอกวงจนได้ เลยสามารถลักพาตัวนางสีดาไปได้จนเจอนกสดายุอย่างที่เห็นกันในการแสดงของอินเดีย

มาชมการแสดงของอินโดนีเซียกันต่อ เป็นฉากสงครามระหว่างกองทัพพระรามกับพวกยักษ์
พระรามของอินโดนีเซีย

ด้านซ้ายน่าจะเป็นพระลักษมณ์ ส่วนด้านขวาไม่แน่ใจว่าเป็นใครแต่ไม่ใช่ลิง
เลยเดาว่าเป็นพิเภกน้องชายทศกัณฐ์ที่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของพี่ชาย
เลยถูกขับและมาเข้าสวามิภักดิ์ต่อพระราม

พระรามกับหนุมานแบบอินโด ไม่ใช่ซานต้าคลอสนะคร้าบ อิอิ

หนุมานโชว์สเต็ปเทพ

คนนี้เป็นใครไม่ทราบ แต่น่าจะเป็นฝ่ายยักษ์

ทศกัณฐ์ของอินโดนีเซีย เกร็ดความรู้นิดหน่อย ทศกัณฐ์ภาษาอังกฤษเรียก Ravana (ราวาณะ)
เรียกแบบไทย ๆ ก็คือราพณ์ หรือราพณาสูรนั่นเอง เราใช้คำว่าราพณาสูรในความหมายว่าราบเรียบไม่เหลือจนความหมายเดิมหายไปแล้ว

ของอินโดนีเซียสู้กันด้วยกฤช ของไทยสู้กันด้วยคันธนู

หนุมา(แกล้ง)ถูกจับ

ทศกัณฐ์สั่งให้เผาหนุมาน พอร่างกายจุดไฟได้ที่ก็สลัดเชือกที่มัดและเหาะเอาไฟไปติดตามที่ต่าง ๆ จนวอดวายทั้งลงกา เป็นฉากหนุมานเผากรุงลงกา

เมื่อพบกันหลังจากเสร็จสงคราม พระรามไม่ไว้ใจในตัวนางสีดาหลังจากไม่พบกันมานาน จะเสร็จยักษ์ไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้ จึงทำหน้าหมางเมิน

เมื่อลุยไฟพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ทั้งสองจึงกลับมาคืนดีอีกครั้ง

Happy Ending

การแสดงจากฟิลิปปินส์ ถึงฟิลิปปินส์จะเป็นชาติที่ได้รับอิทธิพลตะวันตกมาจากสเปนมากกว่าอิทธิพลจากอารยธรรมตะวันออก แต่ก็มีรามเกียรติ์แบบพื้นบ้าน ฉากนี้เป็นฉากสีดาลุยไฟ ก่อนลุยใส่ชุดสีม่วง ๆ

พระอัคนีออกมายืนยันความบริสุทธิ์ ชุดของนางสีดากลายเป็นสีขาวแบบฟิลิปปินส์

ทั้งสองกลับมาคืนดีกันอีกครั้ง

เต้นรำด้วยความบันเทิงใจ

พระราม นางสีดา พระลักษมณ์ ยืนยันว่านางสีดาไม่ใช่ซินเดอเรลลา

พระรามเสด็จกลับกรุงอโยธยาเพื่อครองราชย์

พระรามฟิลิปปินส์มาดเท่

การแสดงของกัมพูชา ตอนพระมงกุฎพระลบ เหมือนของไทยมาก ทั้งดนตรี ท่วงท่าลีลา

พระมงกุฎคือพระโอรสของพระรามกับนางสีดา ขณะนางสีดาตั้งครรภ์มีนางยักษ์แปลงกายเป็นนางกำนัลลวงถามหน้าตาของทศกัณฐ์ นางสีดาจึงวาดรูปให้ดู พระรามมาเห็นเข้าเกิดเข้าใจผิดคิดว่านางสีดาอาลัยอาวรณ์ทศกัณฐ์จึงขับไล่ออกไป นางสีดาไปอาศัยอยู่กับฤษีในป่า วันหนึ่งนางฝากลูกไว้กับฤษีแล้วไปอาบน้ำ ระหว่างทางเห็นลิงแม่ลูกจึงคิดถึงหวนกลับไปอุ้มลูกมาด้วย ฝ่ายฤษีเมื่อลืมตาขึ้นมาพบพระโอรสหายไป จึงทำพิธีเสกขึ้นมาใหม่ เลยกลายเป็นเพื่อนเล่นกันคือพระมงกุฎกับพระลบ

เรื่องตอนนี้คิดว่าฉบับของอินเดียไม่มี น่าจะมีในฉบับของไทยเท่านั้น เนื่องจากโขนของกัมพูชารับมาจากราชสำนักของไทย จึงรับเอาตอนนี้มาด้วย

มีวันหนึ่งพระมงกุฎพระลบประลองศรเพื่อทดสอบฤทธิ์กัน เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว พระรามเมื่อได้ยินก็รู้ว่ามีผู้มีฤทธิ์มากมาทดลองฤทธิ์ จึงทำพิธีปล่อยม้าอุปการ ที่คอมีสาส์นผูกไว้ว่าหากใครอ่อนน้อมต่อพระรามก็ให้ทำความเคารพม้าอุปการ พระมงกุฎพระลบพบม้าอุปการ จึงจับมาขี่เล่น

หนุมานซึ่งซุ่มแอบติดตามม้าอุปการเห็นสองกุมารขึ้นขี่ม้าอุปการ จึงเข้าต่อสู้หมายจะจับตัวไปถวายพระราม แต่โดนสองพระกุมารจับมัดและเขียนสลักไว้บนหน้าว่าเจ้าของวานรตนนี้เท่านั้นที่จะแก้มัดได้

อีกฉากหนึ่งของกัมพูชา (วันสุดท้าย) ตอนจองถนน พระรามให้หนุมานคุมทัพลิงไปถมทะเลทำคันกั้นน้ำ
ม่ายช่ายละ เอาหินไปถมทะเลทำถนนข้ามไปกรุงลงกาต่างหาก

ฝ่ายลิงก็ถมหิน ฝ่ายปลาก็ขนหินไปทิ้ง เอ๊ะ คุ้น ๆ เหมือนบ้านเราตอนน้ำท่วมเลยนี่หว่า

หนุมานจับนางสุพรรณมัจฉา(ทำภรรยา)

การแสดงของไทย ในฐานะเจ้าบ้านจึงขนกรมศิลปากรชุดใหญ่จัดเต็มมา เป็นตอนยกรบ

ฉากนี้ภูมิใจ น้ำตาแทบไหล โขนไทยไม่แพ้ชาติอื่นเลย งดงามทั้งท่วงท่าลีลา ชุด ฉาก

เชิด

ท่านี้งามที่สุด เรียกว่าท่าอะไรใครทราบบ้างครับ

อ่านนิทานเพลินเลยค่ะ ภาพสีสวยมากๆ แต่ละชาติก็สวยงามไปคนละแบบ
ขอบคุณที่นำภาพและคำบรรยายมาเล่าสู่กันฟัง ได้ความรู้มากขึ้นเยอะเลยค่ะ

กลับคืนสู่พระนคร ขนมาหมดกรมศิลป์เลยมั้งฉากนี้ ทั้งสามแม่ ทั้งสี่พี่น้อง ทั้งลิงทั้งยักษ์

คุณ Flaminio สวัสดียามดึกครับ นี่ปวดตาไปหมดแล้ว แต่ต้องโพสต์ให้จบ
การแสดงชุดนี้ดูแล้วภูมิใจในศิลปะของชาติไทยครับ ถึงเราจะยืมเค้าโครงเรื่องมาแต่ก็นำมาประยุกต์จนมีเอกลักษณ์ของไทยอย่างแท้จริง

จบการแสดงแล้ว เอานักแสดงมาให้ชมกันหน้าเวทีอีกครั้ง เริ่มจากอินเดีย

สิงคโปร์

นักแสดงจากพม่า

กัมพูชา

ทำไมนักแสดงจากอินโดถึงหงายหัวแม่มือขวากันเกือบทุกคนเลย เป็นการทักทายแบบอินโดหรือเปล่าไม่ทราบ

ฟิลิปปินส์

ของไทย ยืนสองแถวยังแทบไม่พอ

ขอจบด้วยภาพพระรามของไทยปะทะกับพระรามฟิลิปปินส์ การแสดงชุดนี้ถือเป็นการเปิดหูเปิดตา และเพิ่มความภูมิใจในเอกลักษณ์และวัฒนธรรมไทยอย่างมาก  อยากให้จัดแสดงแบบนี้อีกบ่อย ๆ จะเก็บเงินค่าตั๋วก็ได้  สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณกระทรวงวัฒนธรรมที่จัดกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ให้คนไทยได้ชม เป็นบันทึกนักเดินทางฉบับที่เดินทางด้วยตาและใจอย่างแม้จริง

ป.ล. ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องศิลปวัฒนธรรม หากมีผู้รู้จะมีข้อเสนอแนะ แก้ไข ท้วงติง เสริมตรงไหน ผมยินดีอย่างยิ่งที่จะได้เรียนรู้จากท่านด้วยครับ

ขอลาไปพักสายตาแล้วครับ ราตรีสวัสดิ์

ขอบคุณมากครับ เหมือนได้เข้าชมด้วยตัวเองเลย มีเกร็ดความรู้แทรกทำให้ไม่เบื่อ

สุดยอดมากเลยค่ะ   อิจฉาคนมีโอกาสได้ไปดูจัง    ยิ่งใหญ่จริงๆ  แค่เสื้อผ้าหน้าผมก็ละลานตาแล้วค่ะ  

อยากไปดูบ้างจัง.... เฮ้อ..ชาตินี้จะมีวาสนามั๊ยเนี่ย....

แจ่มเลยครับ....ฝีมือ ๆ

ตอนที่เห็นใน FB กำลังจะเชียร์ให้พี่เชอร์ โพสต์ในพันทิปค่ะ
อยากกดเก็บเข้าคลังกระทู้ จะได้เอาไว้ดู ตอนเราหยิบหนังสือมาอ่าน อิอิ

สนุกเหมือนเดิมค่า

เพิ่งจะรู้วันนี้เองนะเนี่ยว่า ฟิลิปปินส์ก็มีเรื่องรามเกียรติเหมือนกัน แปลกมากเป็นคาธอลิคแท้ๆ ไม่ได้มีวัฒนธรรมอินเดีย/ฮินดูเข้ามามีอิมธิพลยังมีเรื่องรามเกียรติ

ชอบชุดอินเดียมากที่สุดค่ะ อลังการมาก สวยจังเลย ของไทยก็งาม ของอินโดก็สวยมาก

ปล. อ่านเรื่องรามเกียรติแล้วเบื่อพระรามค่ะ หนอย เมียโดนคิดแน็ปไปตั้งสิบสี่ปี กลับมาแทนที่จะดีใจ ที่ไหนได้กลับต้องให้เมียลุยไฟแสดงความบริสุทธิ

ปล. อีกครั้ง ขอถามหน่อยว่าคุณเชอร์ใช้กล้องอะไรคะ มันชัดมากกก สีสวยมากกกค่ะ

ผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก ชิส์

แต่ละประเทศก็จะมีการแต่งตัวเป็นเอกลักษณ์ของตนเองนะครับ ถึงจะเป็นเรื่องเดียวกันก็ตาม

อ่านสนุกดีครับ มีแอบขำเป็นช่วงๆ (ไม่ใช่แพนด้านะครับ)

ของพี่ไทยเราไม่แพ้ชาติใดจริงๆ งามทั้งเครื่องแต่งตัว งามทั้งท่วงท่าเลย

ขอบคุณรีวิวดีๆแบบนี้ด้วยนะครับ

ภาพสวยขนาดนี้ในสภาพแสงอย่างนั้น ไม่ธรรมดาเลยครับ
เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ไปชมด้วยตัวเอง
ขอบคุณมากครับที่เอารูปสวยๆ คำบรรยายดีๆ มาฝากกัน

สวัสดีครับ คุณ Cherokee1

ขอบคุณมากครับที่พาไปเที่ยว เคยเห็นในทีวี แต่เป็นเพียงบางส่วนเท่านั้น วันนี้ได้ชมแบบจุใจเลย ชอบมากครับ

การรีวิวเล่าเรื่อง + ภาพสวยๆ ของคุณ Cherokee1 ยังคงคุณภาพคับแก้วเหมือนเดิมเลยครับ (ต้องการให้ กิฟท์ แต่ว่ามันหมดแล้ว ขอโทษด้วยน่ะครับ)

มาชมด้วยความภูมิอกภูมิใจในความงามของเอกลักษณ์ไทยนะคะ
คุณเชอมีโอกาสดีและตั้งใจดีที่ยืนต่อแถวรอซื้อบัตร
เพื่อเก็บภาพความงามแบบไทยและชาติอื่นมาฝากกัน
ขอบคุณนะคะ

น่าดูชมมากครับเสียดายที่ไม่รู้ข่าว

ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆ

อลังการงานสร้างมากๆ ไม่ว่าจะเป็นจากประเทศไหนๆ

ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากครับที่เก็บภาพสวยๆมาให้ชม

แอบอิจฉาเจ้าของกระทู้นิดหน่อยที่ได้มีโอกาสไปดูรามายณะนานาชาติแบบนี้

ส่วนผมอยากไปดูมากแต่สำรองที่นั่งไม่ทัน ก็เลยอดไป

ไม่บ่อยเลยที่จะได้ดูรามายณะจากหลายประเทศขนาดนี้ โดยเฉพาะรามายณะจากฟิลิปปินส์ ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีถึงจะมีมาให้ได้ดูอีก

งดงามมากค่ะ เพื่อนบ้านเราๆ ก็พี่น้องกันนั่นเอง

เคยมีโอกาสดูรามายนะฉบับอินโดนีเซียครั้งนึง ยิ่งใหญ่อลังการมาก เสียดายที่ไม่รู้ว่ามีงานนี้ เลยพลาดไป

สวยงามน่าชมมากครับ  ขอบคุณครับ

แวะมาชมครับ ภาพถ่ายสวยมาก

ชมเพลินเลยครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

สวยงามมากๆ ครับ
ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ

สวยมากครับบ ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาฝากครับบ

เป็นการแสดงทีวิจิตรบรรจง สวยงามมากเลยนะคะ

อยากมีโอกาสไปนั่งชมด้วยตาของตัวเองจังครับ
ลุงชอบคุณนายโอท็อปอิอิน่ารักดี
ไม่อยากเชื่อว่าอินเดียจะแต่งชุดแบบนีั้นะครับ

ยอดเยี่ยมมากครับ ดูแล้วประทับใจมากครับ

ขอบคุณครับ

สวยงามมากค่ะ...ที่จริงก็เกือบได้ไปดูเหมือนกันถ้าไม่ติดว่าต้องกลับต่างจังหวัดช่วงนั้นพอดีค่ะ  รีวิวทำให้เสียดายมากเลยนะเนี่ย^^' แต่ชดเชยด้วยละครเวที"ตำนานสมเด็จพระนเรศวรฯ"วันเสาร์นี้ที่ศูนย์วัฒนธรรมฯค่ะ จองตั๋วไว้นานมากแล้ว ที่จริงก็ไปดูโขนที่นี่บ่อยค่ะชอบมาก...ปีนี้ตอนศึกมัยราพณ์ดูไป2รอบงดงามตราตรึง ดูทุกครั้งก็ภูมิใจในศิลปชั้นสูงของชาติตัวเองชะมัด แหะๆ แต่ยังไม่เคยดูของบ้านอื่นเค้าเลย ไม่รู้จะมีโอกาสอีกเมื่อไหร่
งั้นดูในรีวิวของคุณ Cherokee1 ไปก่อนก็แล้วกันนะคะ^^

ได้มีโอกาสดูโทรทัศน์ช่องนึง เกี่ยวกับการโปรโมทงานแสดงนี้ โดยคุณปกรณ์พรพิสุทธิ์ เอามาให้ดูนิดๆ ก็อยากไปจะแย่อยู่แล้ว แต่ถึงวันจริงก็ไม่มีเวลาเลยติดภาระกิจจนไม่สามารถหนีไปดูได้

ขอบคุณ คุณ Cherokee1 มากคะที่นำภาพมาให้ดู _/|\_ 

คุณ Cherokee1 อธิบายได้สนุกนะคะ  ถ้ามีอาชีพเป็นคุณครู...แล้วอธิบายให้เด็กๆได้อย่างนี้ เด็กไทยคงรักวิชาศิลป-ประวัติศาสตร์กันถ้วนหน้า

นี่ก็คอยตามข่าวว่าจะมีโทรทัศน์ช่องไหนเอาเทปมาออกบ้าง

ขอบคุณมากเลยค่ะ
ไม่รู้ไปอยู่หลังเขาที่ไหน
ถึงไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ไปดู เสียใจจังเลย

เรื่องรามเกียรต์ที่นำมาแสดงนี้เนื้อหาเรื่องราวแต่ละชาติคงคล้ายคลึงหรือใกล้เคียงกัน
แต่ที่แปลกหูแปลกตาออกไปก็เสื้อผ้าอาภรณ์ ที่เทพสมมติสวมใส่ในละครตัวนั้นๆ
แต่ละประเทศจัดให้แต่ละองค์ทรงเครื่องกันไปตามความคิดวัฒนธรรมของเขาซึ่ง บ้างก็ดูแล้วฮาดีค่ะ

เพราะเคยดูแต่ของไทย ที่วิจิตรงดงามอลังการ ทั้งกนกนารีกระบี่คชะ พระนางยักษ์ลิงสวยสง่า
ดู อ้อนแอ้นอรชรคล่องแคล่ว ไม่อ้วนตุ๊บเหมือนที่เห็นนี้นัก ทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวละครก็วิจิตร
ด้วยแสงเลื่อมและเพชรวิบวับ ๆ  ส่วนชาติอื่นๆใช้เล่นสีสันแรงๆและแต่งลวดลายวางลงในเนื้อผ้าแทน
สิงค์โปร์_อินเดียคล้ายกันที่ตัวพระสวมกระโปรงแบบสุ่ม ตัวละครเลยสมบูรณ์ไปกันใหญ่. ส่วนเขมรคล้ายไทยมา
ทั้งการแต่งกายและ การเอื้อนเอ่ยเนื้อร้อง และลีลาท่าทาง

มาตกใจฟิลิปปินส์ ชายหนุ่มสองคนที่สวมท่อนล่างเพียงกกน.ไม่ทราบเล่นในตอนไหนของเรื่องคะ
และพระรามที่สวมขาสั้น-เปิดอกเก๋ไก๋ ต่างกับชุดพระรามไทยที่เหงื่อซิก คนเล่นคงเหนื่อยกันทั่วถึงแต่คนดูอย่างดิฉันสนุก ที่ได้เห็นความต่างวัฒนธรรมที่นำมาแสดงรวมกันครั้งนี้ นอกจากสีสันแปลกตายังได้ลูกฮาจากอรรถรสอารมณ์เล่า ของจขกท.อีกบางช่วง
ขอบคุณมากกกๆค่ะ

เป็นการแสดงที่น่าชมมากเลยครับ เห็นแล้วภูมิใจรากเหง้าในความเป็นไทยของเรามากเลยครับ ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปันครับ

ขอบคุณมากค่ะ เสียดายที่ไม่รู้ข่าว

ชมเพลินเลยค่ะ จบไวจัง
อยากให้หลายๆคนได้ชมกัน
สวยงามทุกชาติ
และภูมิใจในนาฏศิลป์ไทยเป็นที่สุด
ขอบคุณที่นำมาแบ่่งปันนะคะ

ขอบคุณที่พาไปชมครับ ชอบมาก ๆ เห็นแล้วอยากไปชมบ้างจ้ง

แวะเข้ามาชมรามายณะนานาชาติครับ

โหย สุดยอดเลยค่ะ ขอบคุณคุณเชอร์มากๆที่มารีวิวให้รับชมกัน
ไอเดียดีนะเนี่ย เอารามายณะหลายๆชาติมาแสดงร่วมกันแบบนี้ เจ๋งอ่ะ

เอ่อ ไม่ทราบตอนแสดงต้องมี subtitle บรรยายด้วยป่ะคะ ว่าตอนไหนเป็นตอนไหน
เด็กตกภาษาไทยแบบเดี๊ยนจะได้ไม่นั่งบื้อ >_< แต่ฮาบทบรรยายของ จขกท.มาก
แม่นาง OTOP, ฉันรักผัวเขา, สีดาเรลล่า กร๊ากกกก

ชอบชุดของอินเดียมาก พื้นเมืองได้อารมณ์สุดๆ ของฟิลิปปินส์ก็แปลกดี นางสีดาใส่กระโปรงบานแฉ่ง
เดชะบุญพระรามไม่ใส่ชุดมาธาดอร์มา ไม่งั้นจะฮากว่านี้ กั่กๆ
แต่ที่จัดเต็มไม่เสียชื่อเจ้าภาพคือของพี่ไทยเนี่ยแหล่ะค่ะ ทั้งชุด ทั้งพร็อพ อลังการดาวล้านดวงโคดๆ

ปล. กีบเดี๊ยนหมด แต่โหวตทู้ให้แล้วนะฮะ ทู้ดีๆแบบนี้จะได้มีคนอ่านเยอะๆค่ะ

เมื่อคืนก่อนย่อรูป ใส่ลายน้ำ และโพสต์กระทู้จนปวดตา ตาลายไปหมด ตื่นมาอีกวันก็ยังเป็น เลยเข้ามาตอบช้า ขออภัยด้วยครับ

BeeTee – ขอบคุณที่แวะมาชมครับ

ป้าฟู – โชคดีที่ผมมีโอกาสได้ไปชมครับ เคยไปชมของอินโดที่ประเทศเค้า แต่การได้ดูพร้อมกันของ 7 ชาติในเมืองไทยนี่สุดยอดจริง ๆ ครับ

Supermop – ขอบคุณครับ กล้องเค้าดีจริง

กิ๊บส์ – ขอบคุณที่ติดตามครับ

flymom – ผมก็แปลกใจที่ฟิลิปปินส์มีรามเกียรติ์ ไม่รู้ว่ารับมาตอนไหน หรือว่าเพิ่งเอามาทำ choreography ยุคหลังก็ไม่ทราบ แต่ทั้งการแสดงและดนตรีออกแนวชาวเกาะ เป็น percussion ล้วน ๆ พวกทหารก็แต่งตัวด้วยผ้าเตี่ยว
ส่วนพระรามที่ทำหน้าหมางเมินอาจจะเพื่อให้นางสีดาแสดงความบริสุทธิ์ ถึงพระรามเชื่อใจแต่พวกชาวบ้านอาจจะเอาไปนินทาได้ ลุยไฟต่อหน้าคนดู เอ้ย สาธารณชนแบบนี้พวกปากหอยปากปูจะได้หยุด

ผมใช้กล้อง Canon G11 ครับ ชอบมากที่สุดตรงที่ถ่ายภาพในสภาพแสงน้อยแล้วยังชัดอยู่ ทดลองหลายงานแล้ว (โดยเฉพาะบนบอลลูนที่เคลื่อนที่ตลอดเวลาช่วงเช้ามืดฟ้าครึ้ม) ออกมาชัดแจ๋วเลยให้ความเชื่อมั่นกับงานนี้ครับ

Koon Shy_Tour Dee – แต่ละประเทศก็ตีความตามพื้นฐานของท้องถิ่นตัวเอง อย่างพุทธศาสนาจากอินเดีย พอไปถึงญี่ปุ่น เทพอย่างพระอินทร์ยังไม่เหลือเค้าอย่างที่เรานึกภาพเลย กลายเป็นเทวดาแบบญี่ปุ่นไปซะ พระรามจากอินเดีย พอข้ามน้ำข้ามทะเลไปถึงฟิลิปปินส์ก็แต่งตัวเหมือนชาวป่าชาวเกาะเลย ผมชอบสีสันทางวัฒนธรรมแบบนี้หละครับ

Splendor – กล้องไม่ธรรมดาจริง ๆ ครับ ไม่ได้ไปชมก็ชมกันผ่านกระทู้ไปพลาง ๆ ก่อนนะครับ
Chris Evert – ขอบคุณมากครับที่แวะมาชม แค่ทักทายกันก็ดีใจแล้วครับ

SkylineKip – พอได้ไปชมก็ตั้งใจเลยครับว่าต้องเก็บภาพบรรยากาศมาฝากกันสำหรับผู้ที่ไม่ได้ชม ของหาดูยากแบบนี้ต้องแบ่งกันชมเยอะ ๆ หวังว่าจะมีคลิปถ่ายทอดให้ชมเหมือนกันครับ ไม่ทราบว่าจะมีใครอัพให้ชมกันหรือเปล่า

ยอดชาย นายตัวดี – ผมก็ทราบข่าวจากทางเน็ตนี่แหละครับ กว่าจะทราบข่าวก็ก่อนวันแสดงวันเดียว เลยไปยืนลุ้นตั๋วหน้างานครับ ถ้าไม่ได้ชมก็ถือว่าไปเดินดูไฟที่ราชดำเนินแทน  นับเป็นโชคครับ

Ratanawadee – แต่ละชาติประชันกันเต็มที่ ไม่มีใครออมมือให้ใครเลยครับงานนี้ ไม่ยอมน้อยหน้ากันเด็ดขาด

Humble – ผมก็ไม่ได้สำรองที่นั่งครับ ไปลุ้นเอาหน้างาน เค้าแจกบัตรคิว 100 ใบแรกก็ไม่ทัน เลยต้องรอพวกที่จองผ่านเน็ตแล้วไม่มา วันสุดท้ายนี่เต็มแน่นจนขอยืนดูก็ยังดี โชคดีได้ยืนใกล้ ๆ หน้าเวทีเลยได้ภาพที่พอดูได้มาจำนวนหนึ่ง

ยูจินคุง – ผมก็ไปดูที่ยอกยามาเหมือนกันครับ ตอนแรกเลยว่าจะไม่ไปดูวันที่สอง แต่ดีใจที่ได้ไปดูครับ

เล็กทาโร่ – ขอบคุณครับ

กัปตันลูกชุบ – ด้วยความยินดีและขอบคุณที่แวะมาชมนะครับ

the Sixth Floor – ขอบคุณมากครับ

สายลมแห่งวิงค์ – ขอบคุณที่ตามติดทุกกระทู้เลยครับ

hollaneung – สวยงามมาก ๆ เลยครับ พอกลับมาดูรูปยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่

ลุงแบกเป้ – ชอบหนุมาน OTOP มีคนบอกว่าศิลปะแบบนี้เกิดขึ้นหลังจากชาติตะวันตกเข้ามาติดต่อค้าขายเมื่อ 300 ปีก่อน เลยรับวัฒนธรรมแบบตะวันตกเข้ามาด้วยโดยเฉพาะชุดแต่งกาย  จริงเท็จรอผู้รู้มายืนยันอีกทีครับ

declare01 – ขอบคุณเช่นกันครับ

เดี๋ยวมาตอบต่อคืนนี้นะครับ

(มาตอบต่อครับ)

แม่หญิงพิมาลา - ผมไม่ได้จองบัตรตำนานสมเด็จพระนเรศวร เสียดายเหมือนกันครับ พอดีช่วงปลายปีมีของดีและของฟรีเยอะ เลยเน้นฟรีไว้ก่อน :)  โขนละครไทยไม่แพ้ชาติใดจริง ๆ ครับ

สิบล้อชอบเที่ยว - ขอบคุณสำหรับคำโปรยครับ ผมเองก็ได้ครูดี ครูสมัยประถมวิชาสังคมศึกษา (หลายท่านเลย) มีเรื่องเล่าเยอะ เล่าเรื่องวัดโน้นวัดนี้ ประวัติศาสตร์ วรรณคดี พอเสาร์อาทิตย์ก็ชวนกันกับเพื่อนไปเดินตามรอยที่ครูเล่าให้ฟัง ทำให้สนใจของพวกนี้ตั้งแต่เด็ก เด็กรุ่นใหม่ไม่ค่อยสนใจของแบบนี้ ชวนไปเที่ยววัดก็บ่นร้อน อยู่บ้านเล่นเกมดูทีวีดีกว่า ไม่อยากแซวเลยว่าคนที่มาเมนต์กระทู้นี้ดูวัยก็พอบอกได้ว่ารุ่นไหน เด็ก ๆ หายหมดไม่มาเมนต์กระทู้เลย

scuba734 - ไม่ต้องเสียใจครับ เอาภาพมาแบ่งกันชมถึงหน้าคอมพิวเตอร์กันเลย

noinop - เนื้อเรื่องรามเกียรติ์ที่แต่ละชาตินำมาเล่นใกล้เคียงกันมากจนน่าประหลาดใจว่าไม่ค่อยผิดเพี้ยนไปเหมือนนิทานพื้นบ้านทั่วไป ถึงจะเป็นชาติไหนก็ต่อกันติดหมด ชายหนุ่มนักแสดงของฟิลิปปินส์ที่นุ่งผ้าเตี่ยวโบกผ้าให้พริ้วเพื่อแทนไฟที่กำลังโหม คาดว่าคงสะท้อนถึงวัฒนธรรมของพวกชาวเกาะของชนพื้นเมืองฟิลิปปินส์ครับ ไม่แน่ใจว่าหมายถึงอะไรพิเศษหรือเปล่า ส่วนชุดกถกฬิดูฮามากกว่าสวยนะครับ แต่ชอบครับมีสีสันดี  จริง ๆ อยากบรรยายให้ฮากว่านี้ แต่กลัวคนจะว่าว่าไม่ให้เกียรติการแสดง เลยเอาแค่พอขำ ๆ นิดหน่อยละกันครับ

Destiny-Boy - ตอนฉากยกรบดูแล้วตื้นตันใจมาก ของไทยแสดงสุดท้ายยังเอาใจช่วยว่าจะสู้เค้าได้หรือเปล่า จัดเต็มขนาดนี้สู้ได้แน่นอนครับ ภูมิใจ ๆ

ไม่เอากะหล่ำปลี - เค้าคงไม่ได้ประชาสัมพันธ์ซักเท่าไหร่เพราะมีรอบเดียว อาจจะกลัวคนไปเยอะเกิน โชคดีที่มีคนโพสต์บอกใน facebook ครับ สมัยนี้มีช่องทางสื่อสารแบบนี้ทำให้ไม่ค่อยพลาดกิจกรรมดี ๆ

ลุงหนวด & ต้นอ้อ - พอดีรูปที่พอดูได้ที่แค่นี้ครับ เสียดายฉากนางสำมนักขาล่อลวงพระรามของฟิลิปปินส์ที่แสดงวันแรก เครื่องแต่งกายนางสำมนักชากิ๊บเก๋มาก แต่เบลอหมดเลย ไม่รู้มีใครจะเอามาลงให้ได้ชมกันอีกหรือเปล่า เห็นด้วยครับว่าภูมิใจนาฏศิลป์ไทยที่สุด

tiger's nest - ผมว่าคนชอบเข้าวัดเข้าวาแบบพี่:-)็น่าจะชอบการแสดงแบบนี้นะครับ  

เจ้าชายแวมไพร์ -  สวัสดียามดึกครับ ไม่เจอกันวันที่ผมลงกระทู้นะครับ สงสัยแวมไพร์ออกหากินอยู่ ;)

ha-meow - เค้าแจกสูจิบัตรเล่มสวยงามให้อ่านเนื้อเรื่องย่อก่อนครับ พอเราทราบเรื่องย่อทำให้เข้าใจบทบาทการแสดงมากขึ้นครับ พระรามฟิลิปปินส์หน้าอย่างกับลูกครึ่ง นางเอกก็ใส่ชุดซินเดอเรลลา ดูเป็นรามเกียรติ์ที่ออกแนวตะวันตกที่สุดแล้ว นอกจากซักวันจะมีฝรั่งชาติไหนหยิบไปทำ choreography จริง ๆ ของไทยน่าจะเอาตอนศึกไมยราพณ์ที่แสดงไปเมื่อกลางปีมาเล่นนะ สงสัยฮือฮาแตกตื่นกับฉากหนุมานอมพลับพลาแน่ ๆ ภูมิใจโขนไทยที่สุด



ผมไปเจอลิงค์นี้ที่รวบรวมโขนรามายณะนานาชาติ เป็นกระทู้เก่าตั้งแต่ปี 2550 โชคดีที่คนเห็นคุณค่า กดเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้ ทำให้มีไว้ศึกษาค้นคว้า เนื้อหาคล้ายกระทู้นี้มาก ๆ แต่คิดว่าไม่ได้มีการแสดงจริง แต่เป็นการรวบรวมภาพจากอินเทอร์เน็ตเอามาเรียงร้อยเป็นเรื่องราว ขอรวบรวมไว้ที่เดียวกันเพื่อเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาค้นคว้า เผื่อว่าจะมีน้องที่เตรียมตัวสอบ O-Net อาจจะต้องมาศึกษานาฏศิลป์ของชาติอื่น (ชาติไทยยังไม่ค่อยจะรู้เลย นี่ทดสอบนาฏศิลป์ชาติอื่น เฮ้อให้กับการศึกษาไทย ก้าวไกลแต่ไม่พัฒนา)

http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/04/K5322941/K5322941.html

ขอบคุณมากครับ

ท่าในความเห็นที่ 59 เรียกว่าท่าขึ้นลอย อันนี้เป็นท่าขึ้นลอยของพระรามค่ะ ของพระลักษณ์จะเป็นอีกแบบ ท่านี้นี่ชนะเลิศเลยนะ ในความคิดเรา

ที่พระรามต้องมีสีเขียว พระลักษณ์สีเหลือง และหนุมาน สีขาว เกือบทุกประเทศ เพราะเอามาจากตำราเดียวกันค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่เอารูปมาฝาก รูปสวยมาก ชอบคุณนาย OTOP ด้วย อิอิ

นักแสดงแต่ละประเทศสวมใส่ชุดแต่งกายได้สวยมากๆ เลยนะคะ

ขอบคุณที่นำรูปสวยๆ มาให้ชมกันค่ะ

อุปรากรจีน - ขอบคุณที่ช่วยกดเก็บเข้าคลังกระทู้ครับ

apple a day - ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ทราบเหมือนกันว่าท่าขึ้นลอยของพระลักษมณ์จะต่างจากของพระราม แต่ท่าลอยสามของพระรามนี่ชนะเลิศ งามจริง ๆ

คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน - ขอบคุณที่แวะมาชมนะครับ



แถมให้อีกรูป เป็นพระราม (และพระลักษมณ์) จากกัมพูชา ยังใช้ผู้หญิงเล่นเหมือนของไทยสมัยก่อน

พระราม เวอร์ชั่นฟิลิปปินส์ แซ่บเว่อร์!!!!