3 – 12 ธันวาคม 54 ทริปอินเดีย รอบ 2
ความเดิม ตอนที่แล้ว พวกเราเดินทางมาถึงเดลีแล้ว นอนเดลี 1 คืน
เช้านี้ เราตื่นขึ้นมาที่โรงแรม chanchal continental กลางกรุงเดลี

4 ธันวาคม 54 กำหนดการของเราวันนี้ จากเดลี นั่งเครื่อง domestic ไปลงศรีนาคา

เช้านี้อากาศเย็นครับ จะเห็นแขก จุดไฟ ผิงไฟ แก้หนาวกันตามท้องถนน
แขกที่นี่จะว่าแปลกก็แปลก เพราะชอบถ่ายรูป เห็นกล้องเป็นไม่ได้
ยืนโพสให้ถ่ายรูปกันเป็นประจำ บางทีก็กวักมือเรียกให้เข้าไปถ่ายรูปหน่อย
ผมเองก็งง ๆ ว่า แล้วจะให้ผมถ่ายไปเพื่ออะไร
ญาติโก โหติกา ก็ไม่ใช่ จะเก็บรูปในกล้องไปไว้ ทำไมมี บางที ถ่ายเสร็จ ยื่นให้ดูเสร็จ
ลับหลัง ผมก็ลบทิ้ง อาจจะมีบางภาพ ที่ไม่ได้ลบทิ้ง ก็มีให้เห็นบ้างใน review นี้
คงไม่งงกันนะครับ

อาหารเช้าวันนี้ เป็นอาหารเช้าโรงแรม ซึ่งจัดว่าเป็นอาหารแขกชั้นดีเลยแหละครับ
เราเริ่มต้นกันด้วยไข่เจียว

อาหารแขกส่วนใหญ่จะเป็นมังสะวิรัติ
อย่างที่ได้บอกไปในตอนที่แล้ว ว่า 80% ของคนอินเดีย
จะรับประทานอาหารมังสะวิรัติ

อย่างที่เห็นในภาพ ก็จะเป็นลักษณะคล้าย ๆ แป้งขนมตาล แต่ไม่มีเนื้อตาลนะครับ
ราดด้วยแกงแขก แล้วผมก็โรยน้ำราดสีขาว ๆ
รสชาดจะคล้าย ๆ กึ่งกะทิ กึ่งโยเกิร์ต พอราดแล้ว อร่อยมาก ๆ เลยครับ

ส่วนอันนี้ ก็เป็นแป้งอีกแบบ ราดด้วยแกงที่ทำมาจากบวบ
หรือแตงอะไรสักอย่าง

นอกจากนี้ ก็ยังมี แกงใส่มัน คล้าย ๆ มัสมั่น
แต่เครื่องแกง เป็นเครื่องแกงแขก

นอกจากนี้แล้วก็ยังมี ขนมปัง กินกับเนย

ปิดท้ายด้วย แป้งทอด ลักษณะจะคล้าย ๆ ปาท่องโก๋ (ซาละเปา)
ทอดมาจนฟู ตักกินราดกับแกง ก็อร่อยไม่ใช่ย่อยเลยทีเดียว

นี่ครับ แกงที่ว่า มีให้เลือก มากหมายหลายชนิด
ส่วนใหญ่ ผมก็เอาน้ำราดสีขาว ๆ อย่างที่ว่า กึ่งกะทิ กึ่งโยเกิร์ต
รสชาดออกหอม ๆ มัน ๆ ที่ว่า ราดลงในแกง ทำให้รสชาดอร่อยขึ้นเยอะ

ผมเห็นบางคน ก็เอาน้ำราดสีขาว ๆ ที่ว่า ราดกินกับแป้งเพียว ๆ เลยก็มี

แล้วก็ปิดท้ายด้วย ชามาสซาร่า เป็นชาผสมเครื่องเทศแขก
หอม อร่อย ครับ

เมื่อกินอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย เราก็เตรียมตัวเดินทางสู่ศรีนาคา
โดยเครื่องบินภายในประเทศ เที่ยว 11 โมงเช้า แต่ตอนนี้ ยังพอมีเวลา
เดินเล่นขำขำ กันก่อน

จุดแรก ที่วันนี้ขอแวะ ประตูอินเดีย หรือ india gate
ที่มีลักษณะคล้ายกับ L’ Arc de Triomphe ของฝรั่งเศส
ตัวซุ้มประตู มีความสูง 42 เมตร

ย่านประตูอินเดียนี้ ถือได้ว่า เคยเป็นศูนย์กลางการปกครองของอังกฤษ มาก่อน
รัฐบาลอังกฤษสร้างประตูนี้ขึ้นในปี 1931 เพื่อเป็นเกียรติแก่ทหารอินเดีย
ที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 1

ถ่ายรูปกันพอเป็นพิธีแล้ว เราก็ต้องร่ำลาสารถีของเรา พ่อหนุ่มนักซิ่งคนนี้
ขับรถใช้ได้ ถึงใจพระเดชพระคุณ เป็นที่ชื่นชอบของพวกเราชาวคณะเป็นอย่างมาก
ถามไถ่ชื่อเสียงเรียงนาม ถึงได้รู้ว่า ชื่อ rikess ก็ร่ำลากันชั่วคราว กลับจากแคชเมียร์แล้ว
ก็จองตัว ขอเป็นสารถีต่อในสัปดาห์หน้ากันเลย

เราบินสายการบินภายในประเทศ เป็นสารการบิน ชื่อ GO
เที่ยวบินของเราคือ 1145 พอเอาเข้าจริง เครื่องบินก็ delay
โดยไม่มีการแจ้งล่วงหน้า และกว่าเครื่องจะออก
ก็ช้ากว่ากำหนดไปเกือบชั่วโมง

ระหว่างรอ ก็ได้ พ่อหนุ่มน้อย หน้าตาคมเข้มคนนี้ มาเป็นนายแบบ
ให้ลุง ๆ ป้า ๆ คณะพรรคของเรา ได้ถ่ายรูปกันพอแก้เซ็งได้บ้าง

เรานั่งเครื่องบิน บินเข้าไปถึงเขตชายแดน อินเดีย ปากีสถาน กันเลยครับ

เพียงชั่วเคี้ยวหมากแหลก ด้วยมนต์แห่งมายา กล้อง 3 ตัดภาพกลับมาอีกที
เพียงชั่วโมงเศษ เบื้องหน้าของเราก็เป็นเทือกเขาหิมาลัย ที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง
นี่คือช่วงที่เครื่องบินใกล้จะนำเครื่องลงจอด ที่สนามบินศรีนาคา ในแคชเมียร์

และก่อนที่เครื่องบินจะลงจอดในศรีนาคา ผมขออนุญาตเล่าถึงเรื่องราวต่าง ๆ ให้ฟัง
(เอาเท่าที่ พอจะรวบรวม หาข้อมูลมาได้นะครับ)

แต่เดิมนั้น ดินแดนอินเดีย จะหมายรวมถึงพื้นที่ต่าง ๆ 3 ส่วน ดังต่อไปนี้ คือ
อินเดีย + ปากีสถาน + บังคลาเทศ ซึ่งภายหลัง ก็มีการแบ่งแยกกันอย่างชัดเจน
คือ อินเดีย (คนส่วนใหญ่ จะเป็นฮินดู) และ ปากีสถาน (คนส่วนใหญ่จะเป็นมุสลิม)

ประเด็นของเรื่องราวขัดแย้งต่าง ๆ ในดินแดนแคชเมียร์ เกิดขึ้นก่อนปี 1948
ผู้คนในแคชเมียร์ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม ซึ่งดูทรงแล้ว แคชเมียร์ ควรผนวกรวมเข้ากับปากีฯ
ที่เป็นมุสลิม แต่ปรากฎว่า รัฐบาลฮินดู ได้รวบเอาดินแดนแคชเมียร์ เป็นส่วนหนึ่งของสภาพอินเดีย

สร้างความไม่พอใจให้กับปากีฯ เป็นอย่างมาก ความหวังที่จะทำประชามติ
ถามความสมัครใจของผู้คนในแคชเมียร์ ว่าอยากอยู่กับฝ่ายใด ก็ดับวูบลง
ต่างฝ่าย ก็ต่างไม่โอนอ่อนผ่อนตามกัน ความวุ่นวายทั้งปวง ก็เลยเกิดขึ้น

ถึงแม้ว่า รัฐบาลของทั้ง 2 ประเทศ จะยอมหันหน้ามาเจรจา เรื่องการแบ่งแยกดินแดน
แต่ว่าการสู้รบต่าง ๆ ยังคงดำเนินต่อไป เพราะฉะนั้น เราจะเห็นทหาร แต่งเต็มยศ
มีเกราะป้องกัน จัดหนัก จัดเต็ม ถือปืน เดินตามท้องถนน กันเป็นเรื่องธรรมดา

ว่ากันว่า เคยมีนักท่องเที่ยว โดนลักพาตัว หรือถูกยิงมาแล้ว
แต่อย่างว่าแหละครับ คนเรา ถ้าไม่ถึงคราวตาย วายชีวาตม์
ต่อให้ใครพิฆาต เข่นฆ่ายังไง ก็ไม่อาสัญ
คนเราจะถึงคราวฆาต ไม่ต้องไปไกลถึงแคชเมียร์ อยู่กรุงเทพฯ เฉย ๆ ก็ตายได้
ไม่ต้องรอไปตายถึงแคชเมียร์หรอกครับ

ตอนนี้ ก็ชมภาพทิวเทือกเขาหิมาลัย ที่มีน้ำแข็งปกคลุม ที่แสนจะสวยงามไปพลาง ๆ ก่อน

อีกมุม จากเครื่องบิน

เผลอแป้บเดียว เราก็เข้ามาอยู่ในเรือบ้าน (house boat) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ที่เห็นในภาพ เป็นลูกชายเจ้าของเรือ ชื่อ shafi เป็นผู้ที่มารับเราจากสนามบิน มาที่เรือแห่งนี้

เรือที่เราพักกันชื่อ shelter house boat ที่ดำเนินกิจการมาตั้งแต่ปี 1820 เป็นมรดกตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน
ถ้านับกันจริง ๆ แล้วก็ 191 ปีเข้าไปแล้ว ซึ่งรุ่นปัจจุบัน เริ่มดำเนินการมาตั้งแต่รุ่นปู่ ก็ตั้งแต่ 1947
รายละเอียด ผมจะเล่าให้ฟังอีกที ตอนนี้ ก็ดื่มน้ำ ดื่มท่า กินอาหารกลางวัน ที่ทางเรือ จัดเตรียมเอาไว้ก่อนครับ

ก่อนอื่นต้องเล่าให้ฟังกันว่า ศรีนาคา คือศูนย์กลางของหุบเขาแห่งนี้ครับ
เมืองศรีนาคา ตั้งอยู่บนทะเลสาบดาล (dal lake) รายล้อมด้วยภูเขาสูง
ผู้คนอาศัยอยู่บนเรือ ที่จอดอยู่ริมทะเลสาบ ซึ่งที่พักของเรา ไม่ได้อยู่ริมทะเลสาบ
แต่ที่พักของเรา ก็ยังคงเป็น เรือบ้าน (house boat) แต่ว่า อยู่ในแม่น้ำ
ซึ่งอยู่ฝั่งที่ติดกับตลาด ถ้าหาก เราอาศัยในเรือบ้าน ที่อยู่กลางทะเลสาบ
การเดินทางขึ้นลงระหว่างบ้าน กับฝั่ง จะค่อนข้างลำบาก
เนื่องจากต้องอาศัยเรือพายอย่างเดียวเลย ซึ่งจะขึ้นฝั่งมาเดินเล่นตลาด หาของกินเล่น
หรือหา internet เล่น จะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราเลยเลือกที่จะพักฝั่งแม่น้ำ
แทนที่จะพักกลางทะเลสาบ ได้บรรยากาศริมน้ำไม่แพ้กัน สัมผัสความเย็นเต็ม ๆ พอ ๆ กัน
แต่จะได้ ในเรื่องของความสะดวกสบาย การติดต่อยานแม่ เป็นไปได้ง่ายกว่าอยู่กลางทะเลสาบเยอะเลยครับ

อันนี้เป็นชาดั่งเดิมแบบของคนแคชเมียร์ จะเป็นลักษณะของชาเขียว ชงกับขิง และเครื่องเทศอีกหลายอย่าง
เป็นสูตรเฉพาะ ให้กลิ่นหอม ผสมน้ำตาลแล้ว รสหวาน หอม อร่อยมาก ๆ เลยครับ

กินกับแครกเกอร์ ขนมปังกรอบ เข้ากับบรรยากาศ อากาศเย็น ๆ

ถือเป็นการต้อนรับที่แสนอบอุ่น

อ่ะ ดูรูปของ shafi แบบหน้าตรง เต็ม ๆ อีกที

นี่เป็นบรรยากาศภายในห้องนั่งเล่น ซึ่งบนเรือ ก็แบ่งออกเป็นห้อง ๆ จัดส่วนต่าง ๆ ออกเป็นสัดส่วน
มีทั้งห้องนั่งเล่น ห้องรับประทานอาหาร และห้องนอน อย่างที่บอก รายละเอียด ของเรือ และที่พัก
ผมจะเขียนเล่าให้ฟังในตอนต่อ ๆ ไปครับ

จากนั้น เราก็เริ่มต้นซัดอาหารกลางวันของเรา ที่ทางที่พักจัดเตรียมไว้ให้
ซึ่งความจริง น่าจะเป็นอาหารกลางวัน หากเครื่องบินของเราไม่ delay ไปเกือบชั่วโมงเต็ม
พอเริ่มต้นกินกันจริง ๆ จัง ๆ ก็เล่นเอาบ่ายเข้าไปมากแล้ว

มื้อกลางวัน เป็นแกงไข่ต้มแบบแขก กินกับข้าวสวย ก็อร่อยดีเหมือนกัน
เอาไข่ต้ม มาทำแกง กินกับข้าวสวย

และผัดผัก ซึ่งเป็นฝีมือของคุณลุงคนครัว เอาไว้ จะมีภาพให้ดูในตอนต่อไปด้วยครับ

จากนั้น เราก็เริ่มตะลุย ศรีนาคา เอาช่วงเกือบเย็นแล้ว เนื่องจากกว่าเครื่องบินจะมาถึง กว่าจะเข้าที่พัก
กว่าจะรับประทานอาหารกลางวันกันเสร็จ ทำนู่น ทำนี่ ก็เกือบจะหมดวันแล้ว

ต่อไปนี้ ผมก็จะขออนุญาต เล่าแบบรวบรัดเลยก็แล้วกัน
เพราะว่า shafi พาเราตะลุยไปตามที่ต่าง ๆ ถ่ายรูป ถ่ายรูป ถ่ายรูป
เสร็จแล้ว ก็บึ่งรถ พาเราไปสถานที่ต่อไปกันทันที ทำเวลาน่าดู

สถานที่ต่าง ๆ ที่จะได้เห็นต่อไปนี้ ส่วนใหญ่เป็นสวนสมัยมุฆัล
ที่อยู่บนถนนเลียบริมฝั่งทะเลสาบ ผมไม่ได้เลียงตามลำดับนะครับ เอาคร่าว ๆ พอสังเขป
เท่าที่จำได้ ก็จะมี สวนชาลิมาร์ (shalimar garden) สวนนิซัท (nisat garden)
สวนจัสม่า ชาฮี (chasma shahi garden) สวนฮารวัน (harwan garden)
รวมไปถึง ศาลฮาซรัทบาล (hazratbal shrine) อีกด้วย

ส่วนที่เห็นในรูป เป็นดอกไม้ชนิดหนึ่ง ที่แปลเป็นภาษาไทยแล้วก็คือ ดอกหน้าลิง
เหตุผลที่เรียกดอกไม้ชนิดนี้ว่าดอกหน้าลิง ก็เพราะรูปร่างลักษณะของมัน
ดู ๆ ไป ก็คล้าย ๆ กับหน้าลิงเหมือนกันครับ

อ่า ดูภาพต่อไปกันครับ

อันนี้ เป็นกรงนกพิราบครับ เห็นว่าอดีตกษัตริย์ ทรงโปรดปรานที่จะเลี้ยงนกพิราบ
ก็ทรงสร้างกรงนกพิราบอันนี้ขึ้นมาครับ

อีกมุม

แล้วพระอาทิตย์ ก็กำลังจะลับเหลี่ยมภูผา

ชมวิว กันไปพลาง ๆ นะครับ

คุณลุงท่านนี้ เป็นผู้ดูแล สวนไหนสักแห่งนึงแหละครับ
อัธยาศัย ของท่าน ดีมาก ๆ เลยครับ ยิ้มแย้มแจ่มใส ต้อนรับ
โพสท่าให้เราถ่ายรูปอย่างเป็นกันเองเลยแหละครับ
พวกเรา ก็จัดหนัก จัดเต็ม ให้ลุงแกเลยครับ น่ารักมากเลยครับ

อ่ะ ชมวิวทิวทัศน์ ไปรอบ ๆ กันก่อนนะครับ

อีกมุม

และอีกมุม

อันนี้ เป็นสวนชาลิมาร์ ที่ตกแต่งด้วยน้ำพุ
มีลานหินอ่อน และศาลาหินอ่อนฉลุลวดลายสวยงาม

อาทิตย์ กำลังจะตกดิน

อีกมุมครับ

และอีกมุม ที่ไปหลบอยู่หลังพุ่มไม้

อีกมุม เหนือน้ำ กลายเป็นพระอาทิตย์ 2 ดวงเลยครับ

เป็นเรื่องที่แปลกมาก คือ ทันทีที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป
อากาศก็จะกลายเป็นหนาวเย็นลงอย่างรวดเร็ว
อากาศมันเย็นขึ้นมาจนหนาวจับขั้วหัวใจเลยแหละครับ

พระอาทิตย์ กำลังจะลับหลังแนวต้นไม้

พระอาทิตย์ตกหลังเขา ที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนา

เรือกลางทะเลสาบ เรือที่เห็น เรียกว่าเรือ ชิคาร่า ครับ ล่องอยู่กลางทะเลสาบ

บรรยายกันไม่ค่อยถูกเลยครับ ดูภาพกันไปก่อนก็แล้วกันนะครับ

ตรงจุดไหน ผมจะบรรยายได้ จะบรรยายเสริม แทรกเข้าไปนะครับ

นี่เป็นฝ้าเพดานที่ทำจาก เปเปอร์มาเช่ ที่สภาพผุพังไปตามกาลเวลา

อันนี้เป็นต้นเมเปิลครับ ส่วนใบเมเปิลในมือ ผมเก็บจากใบ ที่ร่วงหล่นอยู่ข้าง ๆ ต้นเมเปิลนั่นครับ

ส่วนอันนี้ ผมเข้าใจว่าเป็นต้นแปะก้วย

ปิดท้ายด้วย มัสยิดขาว (Hazratbal Mosque)
มัสยิดที่มีอายุนับย้อนหลังกลับไปถึงช่วงปลายศตวรรษที่ 17 กันเลย
ช่วงนี้ กำลังอยู่ในช่วงของการบูรณะซ่อมแซมอยู่ครับ

ที่เห็นอยู่นี้ เป็นสภาพต้นไม้ รอบ ๆ บริเวณมัสยิด ที่มีฝูงนกนับร้อย นับพัน ๆ ตัว
มาเกาะอาศัยอยู่จนเต็มต้นอย่างที่เห็น เกือบจะทุกต้นเลยครับ
ซึ่งนกทุกตัว ก็ต่างส่งเสียงกันเซ็งแซ่ เสียงดังเป็นระบบเซอร์ราวนด์ กันเลยครับ

แล้วกล้อง 3 ก็ตัดภาพกลับมาที่อาหารมื้อค่ำในเรือครับ
วันนี้ ลุงราชิด (ลุงที่เป็นคนครัวของเรือ ชื่อ rashid) ทำแกงไก่ สไตล์แขกให้เป็นอาหารค่ำ

พร้อมทั้งผัดผัก รสอร่อย

และยังมีผักเคียง จานโต ที่กรอบอร่อยมาก ๆ (อาจจะด้วยอากาศที่เย็น
ก็เลยทำให้พืชผักผลไม้ต่าง ๆ เหมือนมีตู้เย็นขนาดใหญ่ แช่เอาไว้ตลอดเวลา
พืชผักผลไม้ของที่นี่ จึงกรอบ สด อร่อย ตลอดเวลา เลยแหละครับ)

ปิดท้ายด้วย โรตี หรือคนที่นั่นจะเรียกว่า จะปะตี (ซึ่งลักษณะของโรตี
จะไม่ใช่ โรตี ใส่ไข่ ใส่นม โรยน้ำตาล ราดแยม หรือใส่กล้วยอย่างบ้านเรา
ซึ่งโรตี หรือจะปะตี ส่วนใหญ่ ก็กินกับแกง เป็นเหมือนเป็นมื้อหนึ่งของอาหาร
แทนที่จะเป็นเหมือนของหวาน อย่างโรตีบ้านเรา)

ความจริง วันนี้ ลุงพ่อครัวของเรือ ทำอาหารหวานให้เรา เป็นแอปเปิล ในน้ำเชื่อมด้วย
(แต่ผมหารูปไม่เจอ ไม่เป็นไร เอาไว้เจอแล้ว จะนำมา post ให้ดูกันอีกที)
ที่ศรีนาคานี่ ขึ้นชื่อเรื่องของการปลูกแอปเปิล เป็นอย่างมากเลยครับ

ในวันพรุ่งนี้ เราจะออกนอกเมือง ไปกันถึง พาหะแกม (pahagam)
ขี่ม้าขึ้นเขากัน บรรยากาศดีมาก ๆ เลยครับ โปรดติดตามกันนะครับ

ตามชมอยู่ค่ะ รีวิวละเอียด ข้อมูลแน่นปึก
ไปมาเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมาค่ะ ชอบมาก อยากกลับไปอีก
ขาไปบินด้วย Go air  ดีเลย์นิดหน่อย ขากลับ Indigo ดีเลย์กระจาย  2 ชั่วโมง อย่างเซ็ง

ทำรีวิวไว้นิดนึงยังไม่จบเลยค่ะ อยากปันข้อมูล แต่ว่าตอนนี้เตรียมตัวไปเกาหลีอีกแล้ว  สงสัยจะดองข้ามปี

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับบ........

ตามชมค่ะ
มาระลึกความหลัง ไปมาเมื่อ ธค ปีที่แล้ว หนาวจับใจ
+ ประทับใจคนที่นั่น ที่ดูอัธยาศัยดี และสถานที่เที่ยวต่างๆ ก็สวยงามค่ะ

ค่าใช้จ่ายที่นั่นแพงมั๊ยครับ (ประมาณ5-6 วัน) แม่อยากตามรอยพระพุทธเจ้า ไปไหว้ต้นโพธิ์ที่พุทธคยา ดูราคาทัวร์ค่อนข้างแพง กะว่าจะไปกันเอง จะได้เตรียมเก็บเงินไว้ครับ ^_^

ถ้าสังเวชนียสถาน คนละเส้นกับอันนี้ครับ
ไปลง kolkata ผมเคยไปช่วง กพ ค่าตั๋วไปกลับมัน 2 พันกว่าบาท
ส่วนค่าใช้จ่าย ถูก!!! ครับ เพราะนอนวัด แล้วถวาย พระอาจารย์
เป็นค่าอยู่ ค่ากิน กินอยู่ดีครับ อาหารส่วนใหญ่ เป็นอาหารไทย
อร่อย แล้วก็ พระอาจารย์ท่าน pack ให้ไปกินกลางวัน ระหว่างทางด้วยครับ

ตอนแรก อยู่ที่นี่ครับ

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11452376/E11452376.html

คุณ fender68

ค่าใช้จ่าย ผมว่าขึ้นกับช่วงเวลา ของผม 3 คน รวมค่ารถพาไป พาหะแกม โซนะมาร์ก และ กุลมาร์ก
รวมทั้งเที่ยวรอบเมือง (วันแรก) รับส่งสนามบิน +อาหาร 3 มื้อ รวมเบ็ดเสร็จแล้ว 18600 รูปี
ซึ่งเราก็จ่ายเป็น 19000 รูปี ไปด้วยความประทับใจ และยังมีทิปให้คนครัว คนรถ นู่นนี่นั่น อีก พันกว่ารูปี เกือบ 2 พันรูปีได้

ถ้าจำนวนคน สมาชิกพรรค ไปเยอะกว่านี้ ก็จะได้ถูกกว่านี้
แต่ถ้าเป็นช่วงเทศกาล ราคานี้ ก็คงไม่ได้เหมือนกัน น่าจะแพงกว่านี้แน่
ช่วงต้นเดือนที่ผมไป อัตราแลกเปลี่ยน ให้ x 0.63 ครับ

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ
วิวสวยอาหารน่าทานมากครับ

น่าไปจัง  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

ตามเที่ยวอินเดียด้วยคนนะค่ะ

ตามมาเที่ยวด้วยครับ

พระอาทิตย์สวยมาก
เห็นอาหารแล้วอยากกินเพราะชอบ  แกงใน *5 น่าอร่อย นายแบบยังหล่อเหมือนเดิมนะคะ  

... เครื่องบินดีเลย์ นี่สงสัยจะเป็นเรื่องปกติค่ะ ^_^

ชอบอาหารอินเดีย คห. 7 มากเลย นี่ถ้ามีนมข้นพกติดตัวไปด้วยล่ะก็เยี่ยมเลย ...

ขอบคุณ จขกท มากเลยครับ ไม่แพงอย่างนี้ ค่อยมีความหวังหน่อย ค่าที่พักแถวนั้นคงไม่แพงใช่มั๊ยครับ ให้คนแก่นอนวัดคงไม่สะดวกเท่าไหร่ ^_^

ผมไป GoAir เที่ยวเช้า  ไม่ดีเลย์เลยนะครับ ออกตรงเวลาเป๊ะ...

เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยตนเองเลย

ตอนที่ 4 ครับ

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11500958/E11500958.html