ในวันฟ้าหม่นกลางฤดูหนาวแบบนี้ ทะเลอาจไม่ใช่ทางเลือกสำหรับบางคน แต่สำหรับผมที่มาทำงานแถบทะเลอันดามันนี้ นับเป็นโอกาสที่ดีทีเดียวที่จะไปยังสถานที่ที่ เมื่ออยู่กรุงเทพฯแล้วคงไม่ได้มากันง่ายๆ

การเดินทางครั้งนี้เริ่มต้นมาจาก การไปหลงทางที่ภูเก็ตครับ ไม่รู้จะหาใครช่วยดีก็ขับรถไปเรื่อยๆ เผอิญมาเจอสำนักงาน ททท. เข้า ก็เลยได้ไปเจรจาต้าอ่วยกันพอสมควร คุณพี่เจ้าหน้าที่แนะนำนู่นนี่ไปเรื่อยๆ
เราก็มาสะดุดถึง ฟาร์มกุ้งมังกร ที่เกาะยาวน้อย ไอ้ความที่เป็นคนปรารถนาในการกินมาก ก็เลยเก็บมันมาเป็นหนึ่งในทริปที่ต้องไปให้ได้

เกาะยาวน้อย เป็นหนึ่งในหมู่เกาะยาว ซึ่งจะแบ่งเป็น เกาะยาวน้อย กับเกาะยาวใหญ่ มีตัวอำเภอเกาะยาวตั้งอยู่บนเกาะยาวน้อย เป็นหนึ่งในอำเภอที่ห่างไกลที่สุดของจังหวัดพังงา ก็เพราะเดินทางมาลำบาก
เกาะนี้แทบจะอยู่ตรงกลางระหว่าง กระบี่ กับภูเก็ต แต่ขึ้นอยู่กับจังหวัดพังงาซะงั้น
ทำให้การมาเกาะยาวนี้ ขึ้นเรือข้ามมาจากจังหวัดภูเก็ต หรือ กระบี่ ยังใกล้กว่าขึ้นจาก ตัวเมืองพังงาเสียอีก แถมรอบเรือยังมากกว่ามาก

Credit: http://www.kohyaoislandertour.com/map.html

เราบึ่งรถมาจากตัวเมืองกระบี่ ถึง"อ่าวท่าเลน" เป็นท่าเรือที่ข้ามไปเกาะยาวได้ รอบสุดท้ายประมาณ 5 โมงเย็น มีทั้งเรือโดยสารขนาดใหญ่ และเรือสปีดโบ๊ท ราคาก็ 120 กับ 200 บาท ตามลำดับ
ขาไปเราไปเรือใหญ่ เพราะอยากจะชิวๆ เหมือนเด็กน้อยปีนขึ้นมาบนหลังคาเรือ รับลมทะเลไปเอื่อยเฉื่อย

ทะเลอันดามันยามหน้าหนาว ถึงแม้จะมีฝนตกบ้าง แต่ทะเลจะน้ำนิ่งๆ เอื่อยๆ คลื่นน้อยๆ สงบเงียบ หลีกเร้นจากความวุ่นวายในเมืองใหญ่

เดินถึงท่าเรือ ถ้ามาจากกระบี่ จะมาขึ้นที่ "ท่าเขา" มาถึงเด็กๆกลุ่มนี้กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ^^

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

ทริปนี้เป็นทริปที่สบายๆ เอื่อยๆที่สุดแล้วครับ คงเป็นเพราะบรรยากาศด้วย

การเดินทางภายในเกาะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนจำเป็นต้องใช้แต่"รถเครื่อง" หรือมอเตอร์ไซค์ เท่านั้น ปัจจุบันนี้ก็เห็นรถบิ๊กอัพบ้าง สำหรับนักท่องเที่ยวที่กลัวอันตรายเป็นทางเลือก เจ้าของรีสอร์ตบอกว่าต้องไปสอนให้ฝรั่งที่เคนขี่ครั้งแรกบ่อยๆ

สนนราคาค่าเช่าก็ตกวันนึง 350 บาท สำหรับเกียร์ออโต้ ราคาโหดพอควร คุณแฟนก็เลยขอต่อเหลือ 200 (ต่อได้ไง) อ้างว่าอยู่ไม่ถึง 24 ชม. สรุปก็ให้ด้วยนะ ราคาที่ตั้งคงเป็นราคาฝรั่ง ขี่มาต่อนยอนไปเรื่อยก็ถึง

เชิญตามมาเที่ยวได้เลยครับ


"ตะแบก วิว พอยท์" เป็นบังกะโลที่ตั้งอยู่บนภูเขา ซึ่งทางขึ้นก็ค่อนข้างโหดพอสมควร เจ้าของที่นี่เป็นคุณตำรวจครับ ส่วนภรรยาเขาเป็นชาวญี่ปุ่น จากห้องพักนี้เราจะมองเห็นอ่าวโดยรอบ มีเกาะรูปร่างแปลกๆเรียงรายไปทั่ว ชาวบ้านเรียกกันว่า "ป่าเกาะ" เพราะมีเกาะเยอะมาก

เดี๋ยวมาต่อนะครับพอดีพิมพ์สด ^^

รีวิวยังไม่จบแต่ผมก็วางแผนจะตามรอยแล้ว วิวใกล้เคียงกับ Six Senses Yao Noi งบเหมาะกับผมมาก ไม่ไปไม่ได้ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ :)

จุดชมวิวที่สวยระดับโลก ไม่แปลกใจว่าทำไมรีสอร์ตสุดหรู ยังมาตั้งที่นี่

แต่เราพักเพียงคืนละ 700 แต่ได้วิวเหมือนกัน

กระโดดเกาะเรือตามไปเที่ยวเกาะยาวน้อยด้วยคนครับบ

พักผ่อนหย่อนใจเสร็จ ก็ไปแวนซ์กันต่อครับ ถนนหนทางที่นี่ขี่รถสะดวกสบาย ถนนด้านตะวันออกจะเลียบชายหาดให้เราได้ชมวิวโดยตลอด

เป้าหมายสำคัญคือเราจะไปดูกระชังเลี้ยงกุ้งมังกรซึ่ง ชาวบ้านบอกว่าต้องไปดูที่"แหลมไทร"

เกาะ ตามมาเลยครับ



แหลมไทร เป็นแหลมที่ยื่นไปทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ ภูเขาที่เห็นด้านตรงข้ามคือ"เกาะยาวใหญ่"ครับ

จากข้อมูลที่หามา กระชังกุ้งมังกรชื่อว่า"บ้านมังกร" จะเป็นที่เลี้ยงกุ้งที่มีชื่อมากที่สุด จำเป็นต้องนั่งเรือไปกลางทะเล แต่วันนั้นทางกระชังไม่มีแม่ครัว(ซะงั้น) ถ้าจะไปก็คงได้ไปแค่ดู ไม่ได้กิน T T ดังนั้นเราจึงเปลี่ยนแผน ไปร้านอาหารที่มีกระชังเดินลงไปได้ดีกว่า ชื่อว่า"แหลมไทรซีฟู้ด"

จากประสบการณ์การอยู่ที่นี่มาเกือบ 3 ปี แม้ว่าจะอยู่ใกล้ทะเล อาหารทะเลแถวๆนี้ก็ไม่ได้ถูกเสมอไปนะครับ บางครั้งแพงกว่าที่คาดคิดไว้มาก ลองถามเล่นๆว่า กุ้งมังกรที่นี่เท่าไหร่

3,500 บาท ไม่ถูกเลย จึงตัดสินใจสั่งไม่ลง

วิวยามเย็นที่ร้านครับ

ตามมาดูกุ้งมังกรเจ้า

ฉะนั้น ถ้าอยากกินอาหารทะเล ไปฝั่งอ่าวไทยอย่างสุราษฎร์ดีกว่าครับ อาหารราคาโอเค สด มีมากกว่าด้วย ของที่นี่มักส่งเข้าโรงแรมมากกว่าครับ


ไหนๆก็ไม่ได้กินแล้วก็เลยขอให้ลุงแก เอาขึ้นมาโชว์ซะหน่อย ถือว่าได้มา

สวัสดีกุ้งมังกร

ณ ขณะนี้ กุ้งมังกรไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ไม่ก็ตัวเล็กๆกันทั้งนั้น แถมราคาแพงเกิน ทั้งๆที่มาถึงแหล่งแล้วก็ตาม ฟังแบบนี้แล้วก็รู้สึกผิดหวังเล็กๆเหมือนกัน

กุ้งมังกรไทย กับกุ้งมังกรในเขตหนาวไม่เหมือนกันนะครับ ของไทยจะเรียกกุ้งมังกรเจ็ดสี ส่วนใหญ่จะปกคลุมด้วยสีน้ำเงินเขียว แต่พวก กุ้งมังกรหรือ Lobster ในเขตหนาว จะตัวเล็กกว่า ก้ามใหญ่ๆ ตัวแดงๆ เขาบอกว่า Lobster จะเนื้ออร่อยกว่ากุ้งมังกรเจ็ดสีบ้านเราครับ แต่ความอลังการของเราเหนือกว่า

เดี๋ยวมาต่อนะครับ ไปประชุมก่อน ^^

หงะ!! พึ่งเข้าใจคนที่กด F5 ระรัว

รอชมต่อนะคร้าบ...

ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ

ตามไปเที่ยวเกาะยาวด้วยคนครับ ยังไม่เคยไปเลย

เกาะยาวน้อย เป็นที่ที่นึงที่คิดจะต้องไปให้ได้สักครั้งในชีวิต ไม่รู้ทำไม

ตามมาชมบรรยากาศค่ะ

คิดถึง คิดถึง เกาะยาวน้อย

เป็นอีกคนที่อยากจะหาโอกาสกลับเยือนเกาะยาวน้อยอีกครั้ง
บรรยากาศยังคงน่าหลงไหลเหมือนเดิมเลย ^__^

ไปเกาะยาวเมื่อเดือน ก.พ. ที่ผ่านมาครับ
แต่ผมพักที่ฝั่งเกาะยาวใหญ่ครับ แต่ก็เอามอไซค์ข้ามมาแว้นที่เกาะยาวน้อยด้วยเหมือนกัน

ถ้าจะวัดว่าเกาะยาวมีชายหาดสวย น้ำใสแค่ไหน
อาจจะสู้พวกเกาะหลีเป๊ะ เกาะสุรินทร์ สิมิลัน หรือเกาะในเขตอุทยานไม่ได้

แต่ถ้าชอบความสงบเงียบ ไม่มีแสงสี ผับบาร์ มีความเป็นชุมชนท้องถิ่น
มีสิ่งอำนวยความสะดวกในระดับพอสมควร (7/11 มีบนฝั่งเกาะยาวน้อย)
มาเที่ยวเกาะยาวไม่ผิดหวังแน่นอนครับ

ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ

รอชมอยู่นะครับ

น่าสนใจแหะ ไม่เคยได้ยินชื่อเลยค่ะ เซฟเข้าบุคมาร์คไว้เป็นข้อมูลดีกว่า

ต่อนะครับ หายไปยาวเลย พอดีทำงานไปด้วย รีวิวไปด้วยนะครับ


สีสัน ยามเย็น
เอาเข้าจริงเกาะนี้เป็นเกาะที่ใหญ่มากนะเกาะหนึ่งในเมืองไทยนะครับ แต่คนทั่วๆไปอาจไม่ค่อยรู้จัก อาจจะเป็นเพราะชายหาดไม่สวย สิ่งอำนวยความสะดวกน้อย แต่ถ้าใครรักวิวทิวทัศน์ กับความสงบ รักการถ่ายภาพ ผมรับรองว่า เกาะนี้คือคำตอบ

เงียบมาก ให้อารมณ์พักผ่อนจริงๆ

หลังจากชมพระอาทิตย์ตกน้ำเสร็จ เราก็ซิ่งต่อ กำลังจะกลับที่พักไปกินเหล้ายาปลาปิ้ง ก็มาสะดุดที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง ชื่อว่า"ป่าทรายซีฟู้ด"

ปลาแห้ง ไม่ได้มีไว้กินนะครับ

ข้อมูลความรู้ เกาะยาว เป็นเกาะที่มีผู้นับถือศาสนาอิสลามถึงร้อยละ 99 ดังนั้น ที่ร้านสะดวกซื้ออย่างเซเว่น จะไม่มีขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลย

แต่กระนั้น ก็หาซื้อเครื่องดื่มพวกนี้ได้ไม่ยาก เพราะแถวๆข้างเซเว่นดันมีร้านขายเหล้าไวน์ซะงั้น แต่เพื่อเป็นมารยาทที่ดีที่เรามาเที่ยวบ้านเมืองเขาแล้ว ก็อย่าไปดื่มในร้านอิสลามดีกว่านะครับ จะได้ไม่กระอักกระอ่วนใจ

ขวดนี้ พกมากินกับอาหารทะเลโดยเฉพาะ

เดี๋ยวมาต่อนะครับ

อาหารมาแล้ว ปูตัวเมียสองตัว ครับ


เนื้อสดมากๆ แต่ไม่แน่นเท่าไหร่ อาจจะเพราะเพิ่งวางไข่ไปก็ได้

อีกจานเป็น กั้งทรี่มีไข่อยู่เต็ม เอาไปทอดกระเทียมพริกไทย สนนราคากิโลละ 1,500 บาท ตัวนี้ราวๆสองขีดได้

พอแกะออกมาแล้วไข่แดงๆเป็นก้อนๆ หอมมันอร่อย อาหารทะเลถ้าสดๆ เนื้อมันจะมีกลิ่นอายของทะเลครับ

อาหารพร้อม คนพร้อม ก็รินได้เลยครับ



โต๊ะอาหารตั้งบนหาดสงบ เสียงคลื่นเบาๆ ดวงจันทร์ส่องแสง อาหารทะเลสดๆ ไวน์รสดีที่เข้ากัน พร้อมกับเพื่อนร่วมเดินทางที่รู้ใจ แล้วยังต้องการอะไรอีก

เช้าแล้ว ตื่นเถอะ


ภาพยามเช้าหน้าที่พัก

ขึ้นมาดื่มกาแฟร้อนๆ พร้อมชมวิวไปเรื่อยเปื่อย อากาศครึ้มๆแบบนี้ เหมือนยามเช้าจะไม่สิ้นสุด

มองออกไปเห็นหมู่เกาะห้อง ไกลๆเป็นฝั่งจังหวัดกระบี่ครับ

นั่งเล่นเพลินๆ ก็มีเจ้าพวกนี้มาแบ๊วด้วย

เกาะนี้แมวเยอะมากครับ และแทบไม่มีสุนัขเลย อาจเป็นเพราะเป็นเกาะที่มุสลิมอาศัยอยู่มากครับ

ลงมาที่รีสอร์ตข้างล่างบ้าง ที่นี่เกือบติดหาดเลยครับ


นักท่องเที่ยวทีนี่แทบจะเป็นชาวต่างชาติกันหมด ฝรั่งบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง
ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุมาพักผ่อนที่นี่ ทุกคนดูโอเคกันมาก มีโบกมือทักทายเราด้วย


อนึ่ง บางรีสอร์ต เขาไม่ค่อยอยากรับคนไทยเท่าไหร่ครับ เพราะคนไทยชอบเอะอะเสียงดัง รบกวนชาวบ้าน หลายคนชอบเอาเหล้ายาปลาปิ้ง กินกันแบบไม่เหมาะสมกับสถานที่นัก บางครั้งบางคราว ผมก็อยากให้พวกเราไปเที่ยวกันสนุกสนาน แต่ให้เคารพสถานที่ด้วยนะครับ โดยเฉพาะเรื่องสิ่งแวดล้อม ทั้งพวกขยะ วิถีชาวบ้าน

สถานทีท่องเที่ยวในเมืองไทยมีให้เลือกหลากหลายนะครับ อยากจะเธค อยากจะสงบ ก็มีให้ แต่บางครั้ง คนไทยเราเองนี่แหละที่ชอบไปทำลายความสงบนั้นให้หมดไป

ขี่รถลมตีหน้ามาเรื่อย พวกเราก็สะดุดตรงนี้ครับ


ฝูงนกเงือกโฉบลงมาหาผลไม้กินอยู่บนต้นไม้ ผมพยายามจะเก็บภาพ(เลนส์มันได้แค่นั้น) ฝูงนกพวกนี้อยู่กับเรานานเลยครับ พวกมันบินไปมาระหว่างต้นนั้นต้นนี้ ประมาณ 2 คู่ได้

เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่เกาะนี้ยังคงความสมบูรณ์อยู่

แวนซ์มาเจอคุณลุงกำลังทำลอบอยู่ครับ


คุณลุงก็ให้ชมได้ตามสบาย คนที่นี่อัธยาศัยดีมากๆ

ริมหาด ใกล้ๆ Sixsense Hideway

หาดที่นี่ใครบอกว่าไม่งามครับ แค่งามคนละแบบกับที่อื่นต่างหาก


เวลาฟ้าหม่นๆ เงียบๆ นิ่งๆ

ใจเราก็หยุดนิ่ง ปล่อยมันไปกับ ทะเล ท้องฟ้า และผืนดิน

ไปทำงานก่อนนะครับ

ตามมาเป็นชาวเกาะครับ  อาหารน่ากินมาก
บรรยากาศเยี่ยมครับ

น่าไปมากเลยค่ะ ท่าทางจะเงียบสงบดีนะคะ

อาหารอร่อยครับ แต่ราคานักท่องเที่ยวต่างชาติมากๆ

ที่นี่นอกจากจะเงียบสงบแล้ว ผู้คนยังอัธยาสัยดีอีกต่างหาก


พวกเราขี่มอเตอร์ไซค์มาเรื่อยๆ ก็มาสะดุดที่ตรงนี้ครับ

ทุ่งนา กลางเกาะ

คุณป้าบ้านตรงข้ามเล่าให้ฟังว่า สมัยสงครามเก้าทัพ ทัพพม่าลงมาจะตีเมืองถลาง จึงมาตั้งค่ายใหญ่ ทำนากันที่นี่ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ที่นี่จึงได้สืบสานการทำนามานับแต่นั้น

คุณป้าบ้านตรงข้ามเลี้ยงแมวไว้หลายตัว แต่ละตัวก็ตัวใหญ่จ้ำม่ำมิใช่น้อย

คุณป้าเคยเลี้ยงแมวสูงสุดถึง 30 ตัว แต่ปัจจุบันมันตายกันหมด เพราะโรคระบาด มีที่เหลืออยู่ไม่กี่ตัว แมวพวกนี้คุณป้าต้องจ้างคนเรือ 500 บาท เอาแมวไปฉีดวัคซีนกับสัตวแพทย์บนฝั่ง เพราะที่เกาะไม่มีที่รักษาสัตว์เลย

ก่อนกลับคุณป้ายังให้ขนมถุงมาสองห่อ พวกเราจึงประทับใจกันมาก คนที่นี่รักสงบและนิสัยดีครับ คุณป้าบอกว่า สมัยก่อนสามารถเปิดบ้านไว้ได้เลย ไม่ต้องลั่นกุญแจ มอเตอร์ไซค์ก็จอดทิ้งไว้ ไม่ต้องเอากุญแจรถออก แต่เดี๋ยวนี้มีพวกแรงงานต่างด้าวเข้ามาเป็นลูกจ้างตัดยางกันมาก ก็เลยต้องระวังไว้หน่อย

แต่โดยรวมแล้ว เกาะนี้เป็นสถานที่เหมาะแก่การพักผ่อนแบบสงบโดยแท้จริง เพราะไม่มีเสียงดังจากพวกผับเธคอึกทึกให้ระคายหู(เพราะคนที่นี่ไม่เอา) ไม่มีรถมาแวนซ์ๆเสียงดังให้ตกใจ มีแต่ธรรมชาติ และวิถีอันเรียบง่าย รอให้นักท่องเที่ยวเข้ามาสัมผัส ขออย่าให้รีบร้อน แค่ค่อยๆทิ้งกายทิ้งใจให้ไหลไปตามกระแสแห่งธรรมชาติอันเงียบสงบ แล้วเราก็จะได้รู้เอง

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ รีวิวไม่ค่อยต่อเนื่องต้องขออภัยนะครับ ^^
แล้วโอกาสหน้าคงได้มารีวิวกันอีก สวัสดี

บรรยากาศรูปภาพ ดูมันเหงา ๆ จัง

แมว  น่ารักโคตร ๆ ๆ ๆ   ชอบแมวจัง

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

ขอบคุณสำหรับรีวิวสวยๆค่ะ