รีวิววันที่1 ครับ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11472966/E11472966.html
วันที่2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11482192/E11482192.html
วันที่3
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11491610/E11491610.html

หลังจากเมื่อกระทู้ที่เเล้ว พาไปตากฝนบนบุโรพุทโธ ต่อด้วยนั่งรถยาววววววววววว ในที่สุดก็มาถึงไฮไลท์ของทริปผมครับ......Bromo

หลังจากเมื่อวานมาถึงที่พักที่ Java ราวๆ เที่ยงคืนเกือนตีหนึ่ง ก็ลองๆหยั่งเสียงเพื่อนๆดูว่าเอาไง ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันวันรุ่งขึ้นเลยไหม ใจนึงก็กลัวเพื่อนไม่ไหวกันเพราะนั่งรถมาทั้งวันเเล้ว เเต่เพื่อนกลับมองว่าไหนๆก็มาถึงที่พักดึกเเล้ว ก็นั่งคุยกันยันสว่าง เเล้วไปดูพระอาทิตย์ขึ้นเลยดีกว่า วันถัดไปจะได้ไม่ต้องตื่นเช้า

พอสรุปได้ก็เดินไปที่ Reception เเต่คนที่รับเรื่องเป็นเหมือนหัวหน้า รปภ. ซึ่งพี่เค้าเเจ้งว่ารถจี๊บจะมารับตอนตี3ครึ่ง สำหรับราคาSunrise Tour จะอยู่ที่คันละ 275000 IDR รถมารับไปจุดชมวิว-ไปปากปล่อง เเละมาส่งที่โรงเเรมตอน8โมงเช้า เเต่ผมอยากลัลลานานๆ เลยเเจ้งเค้าไปว่าเหมาถึงเที่ยง ซึ่งเค้าคิดราคามา400000 IDR ผมไปกัน9คน เลยต้องใช้รถ2คัน (รถจี๊บ1คน นั่ง4-5คนกำลังดีครับ)

หลังจากนั่งฝอยกะเพื่อนๆจนถึงตี3 กว่า ก็ออกเดินทาง โดยจุดเเรกที่เราจะไปคือจุดชมวิว พีนานจากัน 1(ชื่อประมาณเนี้ย เเต่ไม่เเน่ใจนะครับ)จากที่พักผมมาถึงนี่ใช้เวลาราวๆ 15 นาทีได้

รถจี๊บจะมาส่งตรงตีนเขา พอลงจากรถปุ๊ป เหล่าคนจูงม้าก็มารุมปั๊ป ชักชวนให้ขี่ม้าขึ้นเขา ซึ่งผมได้เเต่ปฏิเสธไปเพราะอยากค่อยๆเดินขึ้นไปเรื่อยๆมากกว่า(จริงๆคือไม่มีเงิน) สำหรับใครที่จะมา อย่าลืมถ่ายรุปทะเบียนรถจี๊บของตัวเองไว้ด้วยเน้อ เผื่อขากลับลงมาหาไม่เจอ

จากจุดจอดรถ เดินไป ดมกลิ่นอึม้าไปราวๆ3หอบ ก็ถึงจุดชมวิว เนื่องจากตอนผมไปเป็นช่วงฤดูฝน(ยังต้องบอกไหมเนี่ย) คนเลยไม่เยอะมากนัก เเต่ก็จัดว่ายังเยอะอยู่ดี เอ๊ะ ยังไง งง

ตามไปเที่ยวโบรโม ต่อค่ะ

พอไปถึงจุดชมวิว ภาพนี้ก็จะปรากฎอยู่ตรงหน้าครับ 3ผู้ยิ่งใหญ่เเห่งชวาตะวันออก เซเมรุ, บาตอค เเละโบรโม

ภูเขาไฟโบรโมนั้นตั้งอยู่ในอุทยานเเห่งชาติกุนุงโบรโม เเละ โบรโม เเทงเกอร์ เซเมรู ซึ่งกลุ่มภูเขาไฟในอุทยานเเห่งนี้ประกอบด้วยกลุ่มภูเขาไฟขนาดใหญ่5ลูกเรียงกัน ได้เเก่ บาตอค, โบรโม, เคอร์สี, วิโดดาเรน เเละวาตังกัน  เเละห่างออกไปไม่ไกลมากจะเป็นภูเขาไฟเซเมรู ซึ่งเป็นภูเขาไฟที่สูงที่สุดบนเกาะชวา

ที่เราเห็นสูงๆ ด้านหลังนั่นเเหละครับ เซเมรูหล่ะ

ผมขึ้นมาชมวิวได้สักพัก ยังไม่ตี5ดี เเสงสีส้มก็เริ่มเปล่งขึ้นที่ริมขอบฟ้า
ปล.ภาพนี้ชอบเเบบไม่มีเหตุผล ความจริงถ่ายเเล้วมือไหว เลยถ่ายใหม่อีกรูป เเต่ดูเเล้วชอบภาพนี้มากกว่า เมฆรูปร่างเหมือนพระเยซูที่ ริโอ เลย

อ๊า พระอาทิตย์ขึ้นเเล้ว ฟ้าโปร่งด้วย ฝนไม่ตก รอดเเล้วตรู เย่ห์

พอมีเเสง ภาพที่เห็นคือหมู่บ้านเเละป่าสนถูกปกคลุมด้วยทะเลหมอก สวยจนบรรยายไม่ถูกเลยครับ

หมูบ้าน Comoro Lawang นั้นตั้งอยู่บนขอบของเเอ่งเเทงเกอร์ คัลเดรา ซึ่งมีลักษณะเป็นเเอ่งกว้าง เส้นผ่านศูนย์กลางราว 16 กม ภายในเเอ่งเป็นที่ตั้งของภูเขาไฟทั้งหลาย โดยโบรโมนั้นเป็นภูเขาไฟที่เด็กที่สุด เเต่เซเมรูจะเป็นภูเขาไฟที่เกเรที่สุด(ตื่นตัวมากที่สุด)

วิวยามเช้าเมื่อเเสงเเดดกระทบกับคลื่นหมอก ดูสวยลึกลับดีจัง

สวยสุดยอดเลยครับ

บนจุดชมวิวด้านบนนี้ จะมีชาวบ้านมาตั้งร้านค้าจำพวกมาม่า ชา กาเเฟขายด้วย ใครที่อยากสุนทรีย์ ก็สามารถสั่งอาหาร เครื่องดื่มมานั่งกินเเกล้มวิวสวยๆได้ครับ

ขอบคุณคุณSuPerHyPerOverUltraGLUE เเละคุณเเมลงภู่บนหูกระต่ายที่เข้ามาชมนะครับ

แค่ได้ดูรูป ก็อินมากกกแหละครับ นึกว่าตัวเองได้ไปยืนอยู่ตรงนั้น :)

พอสว่างเเล้วจะเห็นว่าทั้งหมู่บ้าน เต็มไปด้วยเเปลงผักสุดลูกหูลูกตา อย่างว่าใกล้ภูเขาไฟขนาดนี้ ดินไม่ดีก็ให้มันรู้กันไป

หันกลับมาดูฝั่งภูเขาไฟกันบ้าง อ้าว!กลายเป็นภูเขาไฟกลางทะเล(หมอก)ไปซะเเล้ว

พื้นผิวของภูเขาไฟนี่เหมือนกับผ้าอัดพลีทเลย สวยเเปลกตาดี

อยากที่บอกไว้ว่าภูเขาไฟเหล่านี้ตั้งอยู่ในเเอ่ง เเทงเกอร์ คัลเดรา ดังนั้นเมื่อมีหมอก ที่นี่จึงเเปรสภาพเป็นอ่างเก็บหมอก(คล้ายๆอ่างเก็บน้ำ)

ขออีกซักรูปเถอะ กับ3ผู้ยิ่งใหญ่ บาตอค โบรโม เเละ เซเมรู

รูปสวยมากๆเลยครับ

ผมอยู่ชมวิวที่จุดชมวิวนี้นานมาก จนคนเหลืออยู่หน่อยเดียว พวกพ่อค้าเเม่ค้าก้เริ่มเก็บของ จึงคิดว่า ลงได้เเล้วตรู ไม่งั้นมีสิทธิ์โดนรถทิ้ง

พอลงมา ก็พบว่า..........เหลือรถพวกผม กะรถใครไม่รู้อีกคัน เท่านั้น 555

ว่าเเล้วก็ต้องรีบเดิน เดี๋ยวโดนทิ้งเอา เเย่เเน่

สวยมากเลยค่ะ

สถานที่ต่อไปที่ผมไปก็คือ Savanah Field ซึ่งเป็นทุ่งหญ่าท่ามกลางทะเลทราบสีดำ ซึ่งเกิดจากเถ้าภูเขาไฟ

ส่วนใหญ่ โปรเเกรม Bromo Sunrise Tour มักไม่มีโปรเเกรมที่นี่ เพราะไม่ได้เด่นอะไรมากมาย เเละอยู่ห่างจากปากปล่อง วึ่งเปลื่องน้ำมัน เเละเสียเวลาคนขับรถ

เเต่ผมเห็นว่า ไหนๆก็มาเเล้ว ก็ไปดูซะหน่อยว่ามันเป็นยังไง นั่งรถมาได้สักพัก คนขับรถก็จอดเอี๊ยดดดดดดด เเล้วบอกว่าถึงเเล้ว

ภาพที่เห็นด้านหน้าคือเเบบนี้..........

อะไรกันเนี่ย ไอ้วิวเเบบ The mist นี่มันคืออารายยยยยย หมอกลงจนมองไม่เห็นอะไรเลย ผลสุดท้ายได้เเต่ถ่ายดอกไม้ใบหญ้าเล่นไปเพลินๆ

ยังดีที่อากาศดีมาก เย็นสบาย ต้นไม้ใบหญ้าเลยดูเขียวสดชื่นไปหมด

ขนาดใยเเมงมุมยังมีน้ำค้างเกาะเลย

หมอกสวยมากครับบ แต่ต้นเขียวๆนี้เหมือนผักชีลาวเลยครับบบ  เห็นแล้วอยากกินแกงอ่อมเลยครับบบ55555555+

หลังจากนั้นก็เดินทางต่อไปยังปากปล่องภูเขาไฟโบรโม ซึ่งระหว่างทางจะผ่านทะเลทรายสีดำ สวยมากกกก

คุณสายลมแห่งวิงค์ คิดเหมือนผมเลยว่ามันเหมือนผักชี
จากนั้น รถจี๊บก็จะมาจอดเรียงกัน ปล่อยให้พวกผมเดินไปปากปล่องภูเขาไฟกันเอง

ใกล้ๆกับที่จอดรถ จะมีวัดฮินดูตั้งอยู่ วัดนี้จะไม่มีนักบวชอาศัย ใช้เป็นเพียงสถานที่ประกอบพิธีกรรมในบางช่วงเท่านั้น

ระยะทางจากที่จอดรถไปยังปากปล่องภูเขาไฟ ราวๆ2 กม ได้ เอาเข้าจริงๆเดินไป ถ่ายรูปไปเพลินๆ ก้ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรมากนัก

ไปโบรโม ช่วงนี้เจอฝนมั้ยคะ
เผื่อจะไปธันวาปีหน้า่ค่ะ

เเต่ถ้าใครเหนื่อย ก็มีม้าให้ขี่ไปได้นะครับ ราคานั้นเเล้วเเต่จะต่อรองครับ

คุณ polypic เจอฝนนิดหน่อยตอนเที่ยงๆครับ เเต่ตอนเช้าฟ้าใสกิ๊งทั้ง2วันเลยคัรบ

สำหรับคนที่ขี่ม้า ม้าจะไปส่งที่ตีนบันได หน้าที่ของคุณมีเเค่พาร่างขึ้นบันไดไปยังปากปล่อง

ขอบคุณรีวิวนะครับ.   อยากกิน j.co donut จัง.   ยังเหลืออยู่ไหมครับ

ส่วนผม ไม่มีตังขี่ม้าก็ต้องเดินลุยทรายต่อไป T_T

คุณ at_thajak  ผมกินหมดไปตั้งเเต่เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากวันที่ซื้อเเล้วครับ อร่อยจนหยุดไม่ได้

ระหว่างทางมีคุณยายขายดอกไม้สำหรับไปบูชาโบรโม เลือกตั้งนาน ต่อราคาเสียดิบดี ปรากฎผมมีเเต่เเบงค์ใหญ่ เเล้วยายเเกไม่มีตังทอน เลยชวดไป -_-"

ว่าเเล้วก็เดินต่อ หันไปมองบาตอคซะหน่อย

มองย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้น

ว่าเเล้วก็เดินต่อ เอ้า!สู้ว้อยยยยยยยยยย

เเฮ่ก ๆ ใกล้ถึงเเล้ว

ด่านต่อมาก็คือบันได บันได เเละบันได

เดินได้ครึ่งทางก็เเวะเก็บภาพซะหน่อย (จริงๆคือพักเหนื่อย)

พอขึ้นมาก็จะเจอปากปล่องภูเขาไฟ บอกได้คำเดียวโคตรเสียว!

มองย้อนเส้นทางที่เดินมาทั้งหมด เดินเล่นเรื่อยเปื่อย ใช้เวลาเกือบ1 ชม

ด้านบนจะมีบางส่วนที่มีราวปูนกั้น เเต่เนื่องจากเถ้าภูเขาไฟคลุมไว้ ราวจึงเหลือสูงเเค่ราวๆ2ฟุต เดินเเล้วเสียววาบๆไงไม่รู้ ผมอยู่ข้างบนได้พักใหญๆ ก็ลง

เนื่องจากผมเรื่อยเปื่อยกันนานเเทบทุกที่ คนเลยกลับไปหมดเเล้ว การเดินขึ้นลงเลยสะดวก ไม่ต้องเบียดคิว

ถ้าเปผ็นสัก7-8โมงเช้า บันไดนี้จะคลาคล่ำไปด้วยคน

พอลงมา ก็เหมือนเดิมครับ เดินกลางทะเลทรายไปยังที่จอดรถ อากาศเย็นสบาย เเต่เเดดเเรงชะมัด

บอตอคใกล้ๆ อีกสักรูป

มุมเหงาๆ กลางทะเลทราย

แวะมาชมภาพงามๆต่อครับ ขอตามไปเที่ยวชมบรรยากาศด้วยคน

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

พอมาใกล้ๆที่จอดรถก็พบว่าคนขับรถของผมกระฟัดกระเฟียด หาว่าพวกผมชักช้า ผมก็เถียงไปว่าก็จ่ายเเพงกว่าเกือบเท่าตัว เเล้วก็ตกลงกับคนที่ติดต่อเเล้วนี่ว่าจะเรื่อยเปื่อยยาวถึงเที่ยง เเต่นี่9โมงกว่าเอง คนขับก็เงียบไป เเต่ตอนนั้นผมก็หงุดหงิดจนหมดอารมเที่ยว เลยให้พากลับรีสอร์ทเลย

พอมาใกล้ๆที่จอดรถก็พบว่าคนขับรถของผมกระฟัดกระเฟียด หาว่าพวกผมชักช้า ผมก็เถียงไปว่าก็จ่ายเเพงกว่าเกือบเท่าตัว เเล้วก็ตกลงกับคนที่ติดต่อเเล้วนี่ว่าจะเรื่อยเปื่อยยาวถึงเที่ยง เเต่นี่9โมงกว่าเอง คนขับก็เงียบไป เเต่ตอนนั้นผมก็หงุดหงิดจนหมดอารมเที่ยว เลยให้พากลับรีสอร์ทเลย

วิวสวยน่าเที่ยวมากมากครับ

ถ่ายรูปสวยมากเลยครับ อยากไปเลย

รีวิวนี้น่ารักจัง ขอตามไปเที่ยวด้วยคนครับ ยังไม่เคยไปที่นี่เลย

หลังจากนั้นก็กลับมาที่รีสอร์ท เเล้วไปทานอาหารเช้า ซึ่งที่Java Banana Bromo ร้านอาหารจะตั้งอยู่บนตึกใหญ่ ชั้น2 ภายในร้านอาหารจะเป็นเเกลเลอรี่รูปภาพโดยฝีมือของเจ้าของรีสอร์ท

อาหารเช้ามีให้เลือกว่าจะเป็น คลับเเซนวิซ, ข้าวผัด หรือAmerican Breakfast ในความคิดผมข้าวผัดเวิร์คสุด

หลังจากทานอาหารเสร็จก็ขอกลับที่พักมานอนเอาเเรงซะหน่อย เพราะเมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเลย จากร้านอาหารมายังห้องพักผมต้องผ่านร้านกาเเฟของทางรีสอร์ท ตอนนี้เหมือนจะยังไม่เปิด เเต่คาดว่าเร็วๆนี้คงเปิดให้คนภายนอกเข้ามาใช้บริการได้

เอาล่ะ ถึงที่พักผมเเล้ว เพิ่งได้เห็นห้องพักตัวเองเเบบชัดๆ เพราะเมื่อคืนเช็คอินดึก เเถมตื่นเช้าอีก

กลับมาถึงห้องราวๆ 10โมงกว่า ก็หลับยาว มาตื่นอีกที่ก็บ่าย2 ว่าเเล้วก็ปลุกเพื่อนฝูงให้ตื่นมาเตรียมตัวไปเที่ยวน้ำตก Madakaripura กัน ซึ่งจะอยู่ห่างจากที่นี่ไปราว 20 กม. เเต่เนื่องจากทางเเคบ จะใช้เวลาเดินทางเกือบๆ1 ชม. เเต่ระหว่างทางจะเห็นวิวหมู่บ้านสวยๆ ดูเพลินๆดี

ก่อนถึงน้ำตกสัก 5 กมนั้นระหว่างทางที่นั่งรถมานั้นพบว่า เปลี่ยวทีเดียว ไม่ค่อยมีบ้านคนเท่าไร เเต่จะเห็นชาวบ้านขับรถมาเกี่ยวหญ้ากันหลายคนอยู่ บางคนพอเห็นรถผมก็ขับมอไซค์ตามมา ตอนเเรกงงว่าตามมาทำไมหว่า?
พอมาถึงทางเข้าน้ำตกพบว่า เงียบมากกก ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย เหล่ามอไซค์ที่ขับตามมานั้นปรากฎว่าพี่เเกรับจอปเสริมเป็นไกด์พานักท่องเที่ยวเดินเข้าไปชมน้ำตก(ควรจ้างครับ เดินไปเองไม่ถูกเเน่ๆ) ราคาตอนเเรกที่ตกลงกันคือ 100000 IDR สำหรับทั้งกลุ่มผม(9คน)
ปล.เเนะนำสำหรับคนที่จะมาที่นี่ ควรใส่ขาสั้นหรือชุดที่ทะมัดทะเเมง เเละสวมรองเท้าที่เปียกน้ำได้(รองเท้าเเตะก็โอเคครับ)

ถามว่าทางลำบากไหม ในความคิดผม ผมว่าไม่นะ มีเดินลุยน้ำตก(ลึกประมาณครึ่งหน้าเเข้ง)เเล้วก็เดินบนทางปูน เพียงเเต่มันเปียก เลยอยากให้เตรียมตัวดีๆหน่อย เพื่อนผมใส่ผ้าใบมา ต้องใส่ผ้าใบลุยน้ำ รองเท้าเละไปเลย
ส่วนเรื่องไกด์ เค้าจะคอยดูเเลเราเวลาข้ามน้ำตก เเละถ่ายรูปให้(เเต่ฝีมือนี่....)ตอนผมไป ไกด์มาทั้งหมด 7คน งงมาก จะเยอะไปไหนเนี่ย เเต่เอาเข้าจริง เค้าเเทบจะประกบรายตัว คนต่อคนเวลาเดินข้ามน้ำตก ดูเเลดี อัธยาศัยโอเค ไม่น่ากลัวครับ

สวยจังค่ะ 

จากที่จอดรถ ไปยังจุดชมวิวน้ำตกระยะทางราวๆ 1.5 กม เดินเพลินๆราวๆ 30นาทีก็ถึง เเต่จะมีบางจุดที่เราต้องผ่านม่านน้ำตก ซึ่งทางไกด์ก็ไปตัดใบกระดาดมาให้ถือบังละอองน้ำ(ยังกะ โตโตโร่เลย) จากตอนเเรกที่กร่อยๆเพราะมองไกลๆน้ำตกดูงั้นๆ พอเข้ามาใกล้ๆพบว่า มันสวยมากกกกกกกกกกกก

ต้องขอขอบคุณคุณKugar เอาไว้ที่นี้อีกทีเพราะผมอ่านรีวิวของคุณKugar ถึงได้รู้ว่ามีน้ำตกสวยๆอยู่ไม่ไกลจากBromo ผมกับเพื่อนทุกคนประทับใจน้ำตกนี้มาก

ลักษณะน้ำตกจะเป็นเวิ้งเข้าไปกลางหุบเขา บริเวณหน้าผาจะมีไม้เลื้อยขึ้นเต็มไปหมด พอสายน้ำตกซึ่งเป็นละออกฝอยๆตกผ่าน มันสวยมากจริงๆครับ

จุดลึกสุดของน้ำตกจะเป็นรูปคล้ายๆเกือกมา เเล้วมีน้ำตกตกลงมาตรงกลาง คล้ายน้ำตกลงรู เพียงเเต่เป็นรูที่ใหญ่มาก

ผมใช้เวลาลัลลากันที่น้ำตกนี้นานทีเดียว อาจจะเพราะตอนเเรกที่เห็นน้ำตกเเล้วเเบบ...ผิดหวัง เเต่พอเดินลอดม่านน้ำตกเท่านั้นเเหละ ยังกะหนังคนละม้วน สวยลืมตายเลยทีเดียว

สำหรับใครที่มาเที่ยวโบรโม เเล้วพอมีเวลาอยู่บ้าง อยากเเนะนำให้มาที่นี่ครับ สวยจริงๆ คุ้มครับ

หลังจากนั้นผมก็กลับที่พัก อาหารเย็นก็ทานที่ร้านอาหารของโรงเเรมนั่นเเหละ(รสชาติ+ราคาโอเค) เเล้วรีบนอน เพราะวันรุ่งขึ้นตั้งใจจะตื่นเเต่เช้ามาเดินเล่นในหมู่บ้าน Cemoro Lawang
ตั้งปลุกไว้ตี5ครึ่ง พบว่า....นี่ครับ เเสงตอนตี5ครึ่ง ยังก๊ะ 8โมงบ้านเรา

วิวสวยๆหน้าห้องพักผมครับ สำหรับที่Java Banana Bromoนั้นจะตั้งอยู่กลางหมู่บ้านซึ่งอยู่ห่างจากพวก Lava View หรือรีสอร์ทที่เค้าฮิตๆไปพักกันที่มองเห็นBromoได้เลย ราวๆ3 กม ครับ ทำให้ที่นี่ไม่เห็นวิวภูเขาไฟ

อันนี้คืออาคารหลักครับ เป็นที่ตั้งของReception ร้านขายของที่ระลึก ส่วนชั้น2เป็นร้านอาหาร เเละเเกลลอรี่

รีสอร์ทตั้งอยู่กลางหมู่บ้านเลยครับ เเต่ไม่วุ่นวายเพราะหมู่บ้านที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ พอมีคนเดินไป-มาบ้างเเต่ไม่ถึงกับเเออัด ขวักไขว่

ระหว่างบ้านเเต่ละหลังจะมีเเปลงผักเเปลงเล็กๆที่ชาวบ้านปลูกไว้ มีทั้งกะหล่ำ หอม เเละผักเเปลกๆหลายอย่างเลย

ผมออกเดินราวๆ 6โมงครึ่ง ระหว่างเดินเล่นก็จะมีชาวบ้านที่ขับมอไซค์จอดถามเป็นระยะๆ ว่าจะไปหมู่บ้านที่อยู่ริมโบรโมไหม(หมู่บ้านที่เป็นที่ตั้งของ Lava View Lodge) ผมได้เเต่ปฎิเสธไปเพราะอยากเดินไป ถ่ายรูปไปมากกว่า

อ่าห์ ในที่สุดเราก็มาถึง.......ภูทับเบิก

ระยะทาง3 กม เเต่...เหนื่อยมากกกกกกกกก เพราะทางมันขึ้นๆ ลงๆ เเถมทางช่วงชันซ้า   เเต่ในที่สุดก็มาถึง

หมู่บ้านนี้น่ารักดี ตอนเช้าชาวบ้านจะถือตะกร้ามาคนละใบ ในตะกร้าก็จะมีผัก ผลไม้ของบ้านตนเอง เอามาตั้งขาย บางทีก็นั่งคุยกับเพื่อนที่ริมระเบียงบ้านไป ขายไป ตลาดที่นี่จึงไม่ค่อยเหมือนตลาดนัก เพราะเเม่ค้าเเต่ละคนจะนั่งห่างๆกันออกไป เเถมตระกร้าก็ใบจี๊ดเดียว ไม่เหมือนตลาดบ้านเราที่มีทุกอย่างให้เลือกสรร

น่ารักไหมๆ บ้านเล็กๆ ท่ามกลางหุบเขาเเละเเปลงผัก

วันนี้ฟ้าใส๊ ใส ไม่มีหมอกเยอะเหมือนเมื่อวานเลย

หมู่บ้านนี้ ถ้าช่วงที่ปกติจัดว่าน่าอยู่ทีเดียว เเต่ถ้าบางช่วงที่Bromoปะทุ ก็จะถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควัน เเละเถ้าภูเขาไฟ เรียกว่าเเทบอยู่กันไม่ได้เลยทีเดียว

ถึงช่วงโบรโมปะทุ ชาวบ้านบางส่วนจะอพยพลงไปอยู่ที่อื่นรอให้สงบ เเล้วก็กลับมาทำไร่กันต่อ ซึ่งเเน่นอนหลังปะทุ ทุกอย่างเต็มไปด้วยเถ้าภูเขาไฟ ปุ๋ยเเละเเร่ธาตุชั้นดีสำหรับการปลูกผัก ทำให้ผักที่นี่งามเหลือกิน

เนื่องจากเดินมากจนปวดขา เเถมขากลับต้องเดินลงทางลาด เจ็บเข่าชะมัด ผลสุดท้าย....โบกรถชาวบ้านกลับครับ -_-"

มาถึงเเถวๆที่พักก็บอกขอลงตรงนี้ เเล้วทำเป็นเดินเข้ารีสอร์ท โชว์เพื่อนว่า เดินมาสบายๆ ไม่เหนื่อยเลยสักนิด (เดี๋ยวไม่เท่ห์)

ว่าเเล้วก็ไปทานอาหารเช้า

นี่ครับอาหารเช้า Nasi Goreng เออที่นี่เค้ากินข้าวเกรียบกับข้าวด้วยหล่ะ เเปลกดี

หลังจากนั้นก็ได้เวลาอำลาCemoro Lawang หมู่บ้านน่ารัก ริมภูเขาไฟโบรโม เพื่อที่จะกลับสุราบายา

จากโบรโมมาสุราบายาใช้เวลาราวๆ 4 ชม (ขึ้นอยู่กับสภาพการจราจรนะครับ)

เนื่องจากมาถึงเร็วกว่าที่คิด ขอเเวะซื้อขนมเป็นของฝากซะหน่อยที่ห้าง Matahari Mall, Surabaya

สวยงามน่าไปเที่ยวมากเลยครับ  ไปเที่ยวด้วยครับ

หลังจากนั้นก็มาที่สนามบินสุราบายา เพื่อขึ้นเครื่องกลับไทยตอนบ่าย3 เป็นอันจบทริปครับ ขอจบกระทู้นี้ที่ภาพนี้เลยนะครับ เดี๋ยวจะมีรีวิวJava Banana Bromo ให้ชมเเบบละเอียดๆ กระทู้หน้าครับ :)

เส้นทางในฝันของลุงเลยครับ  วิวสวยมากครับ

เที่ยวคุ้มมากๆ ค่ะ เพิ่งรู้ว่าแถวๆ โบรโมก็มีสถานที่อื่นๆ น่าเที่ยวเหมือนกัน
แต่เดินขึ้นโบรโมนี่อึดดีนะคะ ^^

สวยสุดยอดไปเลย ตั้งหน้าตั้งตารอไปปีหน้าครับ ^^

สวย จนอยากไปซะเด๋วนี้เลย ขอคำแนะนำค่ะถ้าไปถึงสนามบินเดนพลาซ่า บาหลี ช่วง 11.00 น. เราจะมุ่งหน้ามานอนแถวโบรโมเพื่อที่จะไป Sunrise Tour ตอนเช้าเลยน่าจะพอไหวมั้ยคะ (ผู้หญิงไปคนเดียว) จะใช้เวลาสัก 7 ชั่วโมงได้มั้ยเอ่ยจากเดนพลาซ่าไปที่พักที่ Java

คุณwallapaza ไม่น่าทันนะครับ กว่าจะขับจากสนามบินมาข้ามเรือเฟอรรี่ เเล้วขับต่อมาโบรโม ไกลเเละทางลำบาก เกรงว่าจะเหนื่อยจนไม่มีอารมณ์เที่ยวสิครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

ขอบคุณสำหรับรีวิวสวยมากๆค่ะ

สวยงามจริงๆครับ

นี่คือรีวิวที่พักที่ Bromo ครับ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11550938/E11550938.html

สนุกมากๆ เลยครับ :)