เกิดอาการเบื่อๆ และว่างๆ ระหว่างการเดินทาง เลยได้ไปเปิดดูรูปภาพเก่า ก็เห็นว่าจริงๆมีอะไรน่าดูเยอะ
..............................................
ประเดิมด้วยทริปที่ผ่านมาไม่นานมารีวิวให้ชมกัน...ณ ขณะนั้น ที่ นอร์เวย
.............................................
เราจะเริ่มด้วยการพิชิต Troll Tunga เป็นภาษานอร์วิเจียน แปลว่า ลิ้นของตัวทรอล, ก็จะสงสัยต่อว่าตัวทรอล คืออะไร...ตัวทรอลก็เป็นตัวละครในนิทานสำหรับเด็ก มีหลายเรื่อง เล่าขานเกี่ยวกับตัวทรอล ถามเด็กนอร์วิเจียน ส่วนใหญ่ก็ต้องฟังเรื่องตัวทรอลนี้มา
............................................

แล้วเราจะไปตามหาตัวทรอลเหรอ...ไม่ใช่... เพราะมันเป็นนิทาน คงไม่มีจริง(มั้ง)
แต่ที่เราจะไปคือ หน้าผาที่มีลักษณะคล้ายๆหน้าตัวทรอลแลบลิ้น...เราจะไปยืนบนลิ้นนั้น
...........................................
ทริปเรามีกัน ๕ คน ชายสี่ หญิงหนึ่ง วางแผนเช่ารถขับจากเมือง Bergen เมืองหลวงเก่าของนอร์เวย ทางตะวันตก ปัจจุบันถือเป็นมรดกโลก ด้วยบ้านโบราณ, ออกจากเบอร์เกน มุ่งลงใต้ ไปจังหวัดออดดา และเข้าที่พัก นอนเอาแรงหนึ่งคืน เช้าจึงเริ่มภารกิจ เสร็จเย็น ก็นอน กะจะไปปีนภูเขาน้ำแข็งกันต่อ แต่เอาข้าจริง ไม่ไหวครับ...จึงหยุดแค่แวะชมตามไรสวนเชอรี่และผลไม้ต่างๆ ที่ขึ้นชื่อของออดดา
............................................
ลองไปชมกัน

...............................................

เดอะแกงค์สี่สุภาพบุรุษหนึ่งสุภาพสตรี
แต่ให้สตรีขับรถ ทำกับข้าว ซื้อของ ๕๕๕ หมดเลย
ทำไงได้ละครับ คนอื่นไม่มีใบขับขี่สากล

ระหว่างทางก็สั่งให้สุภาพสตรีที่ขับรถ จอดแวะซื้อเชอรี่สดจากไร่
เป็นระบบเกียรติศักดิ์ครับ ชาวสวนวางทิ้งไว้ เราไปหยิบจ่ายตังค์เอง ทอนตังค์เอง

แวะชมร้านของที่ระลึกและชิมอาหารแพงๆอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็จำเป็นต้องกิน

สาวน้อยรอรถเมล์ เป็นธรรมดาที่จะเห็นนอวิเจียนทิ้งกระเป๋าเรี่ยราด
เพราะไม่ค่อยมีโจร ถึงขนาดทิ้งโน๊ตบุคไว้ในห้องสมุดแล้วไปเข้าฟิตเนส กลับมายังไม่หาย

ท่าทางจะเสียวน่าดูเลยนะครับบ  ตรงนั้นนะ แต่ขอตามไปเทีั่่ยวด้วยคนครับบบ

เด็กๆนอวิเจียนก็กวนๆใช่เล่นนะครับ

ดอกไม้ริมทาง สวยงาม น่ารัก แต่ไม่ควรแตะต้อง ปล่อยให้คนอื่นได้ชมบ้างนะคร๊าบ

ที่พักอยู่ใกล้เขื่อน
ที่จริงนอร์เวยมีเขื่อนเยอะครับ ทั้งใหญ่น้อย ทำให้เทคโนโลยีด้านพลังงานที่นี่โดดเด่นเช่นกัน

พากันไปเดินเล่นรอบๆที่พัก อากาศชื้น มีฝน เราได้ดูพยากรณ์อากาศมาล่วงหน้าแล้ว แต่ก็ยอม เพราะจองที่พักไว้แล้ว
และฝนสำหรับนอร์เวยฝั่งตะวันตกถือเป็นเรื่องธรรมดามากๆครับ

สูงขึ้นไปบนเนินเขาหลังที่พัก ก็เห็นตัวเมืองออดดา อดีตเมืองอุตสาหกรรม แต่ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่

ดูแล้วต่างจากเมืองอุตสาหกรรมอื่นในโลก เพราะมันยังคงธรรมชาติไว้อย่างสมบูรณ์

บ้านที่ดูสันโดษ เป็นลักษณะที่เห็นได้ทั่วไปของบ้านแบบนอวิเจียน

นี่อีกหลังหนึ่ง
ที่สังเกตุได้อีกอย่างหนึ่งคือ ไม่ต้องมีรั้วรอบขอบชิด
ทั้งนี้ นอวิเจียนทั้งหลายวางตนอยู่บนพื้นฐานของความสันติ ทุกอย่างเจรจาต่อรองได้ แต่เมื่อจบคือจบ

เข้าไปในเมืองออดดา มีลักษณะตั้งอยู่ปลายฟยอร์ด Fjord
เป็นคำอธิบายภูมิประเทศที่เกิดจากการกร่อน และทรุดตัวของภูเขาน้ำแข็งเมื่อนานมาแล้ว (ไม่รู้กี่ปี) ทำให้เกิดเป็นแหลมที่มีความลึกแทรกเข้าไปในแผ่นดิน
นอร์เวยมีฟยอดมากมาย และสวยงามขึ้นชื่อ

สุดท้ายก็ต้องกลับมาทำกินกันเองในที่พัก
ไม่พ้นมาม่า

ตื่นมาสดชื่นกับเช้าวันใหม่ ยังคงมีเมฆนิดหน่อย อากาศชื้นเช่นเดิม

เริ่มออกเดินทาง เหมือนฟ้าจะเป็นใจ เปิดให้แดดทอลงมาบ้าง

อุ่นใจอีกนิดว่าคงไม่ต้องลุยฝนเหมือนพยากรณ์ว่าแล้ว

เมื่อสุดทางรถ เราก็ต้องลงเดิน

ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยว่า เป็นเมืองอุตสาหกรรม .. อยากให้เมืองไทยอนุรักษ์ต้นไม้ให้อยู่กับอุตสาหกรรมได้บ้างจังเลยค่ะ

ช่วงแรกเป็นผาชัน ยอดเจ็ดร้อย แต่ระดับเริ่มต้นคือสองร้อย นั่งคือเราต้องปีน ห้าร้อยโดยประมาณ
ไต่ความสูงขึ้นไปเรื่อยๆ

รูปสวยมากค่ะ ตามไปด้วยคนนะคะ

ระหว่างทางเพื่อไม่ให้เสียชาติเกิด เอ้ย เสียเวลา เราก็แพลงกันซะหน่อย

ใช่ครับ ช่วงหลังๆนอร์เวยไม่เน้นภาคการผลิต เน้นการนำเข้า
เพราะเขามองผลระยะยาวเรื่องสิ่งแวดล้อม ทำให้เกิดการซื้อใช้อย่างเดียว ไม่ผลิต
และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เรื่องค่าแรงที่สูง ทำให้ไม่ค่อยมีภาคอุตสาหกรรมมาลงทุน ยกเว้นพวกพลังงานอย่างน้ำมันครับ

ผ่านพ้นระยะวัดใจ เราก็ได้รับรางวัลเป็นทางราบแต่ไม่นิดหน่อย เพราะไกลสุดลูกหูลูกตาเช่นกัน

จากภาพก่อน เมื่อมองย้อนกลับมา
ถึงจุดนี้ เริ่มมีคนบ่นแล้วว่ามาทำอะไร(ฟร่ะ)

มีแหล่งน้ำอยู่ทั่วไปบนเนินตัด
ลองนึกภูมิประเทศแบบภูกระดึง น่าจะคล้ายกันครับ

ถึงแล้ว ทรอลทองกา ๕๕ ไม่ใช่ครับ
นี่ทรอลจากไทยแลนด์ เดินมาก่อน เลยแวะหลอกคนอื่น แต่ไม่มีใครกลัว

เริ่มเข้าไปลึก ก็จะเห็นแนวฟยอดด้านข้างๆ เดินไปเสียวไป กลัวตก

อันนี้ก็เทลงไปนิดหน่อย เดินหลงไปพักนึงเพราะกะสเกลแผนที่ผิด นึกว่าถึงแล้ว ที่ไหนได้แค่หนึ่งในสามของทาง

ขอเสริมหน่อย อุตสาหกรรมปิโตร มีก้อจริงนะ แต่ขุดขึ้นมาแล้วส่งออกไป ไม่ได้กลั่นไว้ใช้เองในประเทศอะ ประเทศไฮโซก้อเงี่ย รวย ส่งออกน้ำมันดิบ แต่นำเข้าผลิตภัณ สำเร็จรูป

---
เด็กปั๊ม Statoil

ธารน้ำอีกแห่งที่พบ ออกแนวต่างดาว ไม่มีพืช

น่าจะใกล้แล้วครับ

ยังไม่ถึง ดันไปเจอธารน้ำแข็งน้อยๆ

แล้วก็เจอลิ้นทรอลโผล่ออกมา

มีคนเดินย่องๆไปแล้ว

ภาพนี้บรรยายให้เห็นว่าอะไรเป็นอะไร
ส่วนที่ยื่นออกไปยาวที่สุดคือลิ้นนั่นเอง
ด้านล่างมีค้างที่งุ้มออกมา
ด้านบนมีจมูกสันโด่งนิดหน่อย
หน้าผากทรอลก็ตั้งฉากขึ้นมา

แก๊งค์ฝรั่งเศสไปโชวของ

แกงค์ไทยเก๋ากว่า กระโดดเลย ลืมคิดไปว่าถ้าลิ้นหักจะเป็นไง

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

เนื่องจากเจ้าของภาพอายเลยต้องขอลบนะครับ

เป็นอันว่าเราถึงลิ้นทรอล ได้ถ่ายรุปสมใจใช้เวลาหกเจ็ดชั่วโมงสำหรับขาไป
จากนี้ก็ต้องเดินกลับ ภายใต้สภาพอากาศที่เป็นไปตามพยากรณ์ ฟ้าไม่ได้ช่วยเรา เพราะคล้อยบ่าย ฝนก็มาสลับลมกรรโชก

สามชายโฉดลงมาถึงก่อน และรอคอยคู่รักโลกอิจฉา นานเท่าไหร่ก็ไม่มาซักที เราไม่คิดว่าเขาไปจู๋จี๋กัน แต่เชื่อเลยว่าเขาหลง

สามชายโฉดตัดสินใจรอ ๕๕๕ พูดเหมือนเลือกได้ เพราะคนเดียวที่ขับรถได้คือ สุภาพสตรีท่านนั้น

๕๕ ป่าวหรอก ยังไงเราก็ไม่ทิ้งกันครับ

สามชายโฉดลงมาจัดการปิ้งย่างรอ ณ เวลานั้นไม่สนแล้วครับเขตปิ้งได้ไม่ปิ้งได้ (ตรูหิว) ไม่มีไม่ขีด ก็ยอมเดินไปเคาะเต้นคนอื่นกันเลยทีเดียว

ต้องขอลบรูปนะครับ เจ้าของรูปไม่อยากออกสื่อ

อิ่มอร่อยสมใจ ระหว่างรอคู่รักโลกอิจฉา
ต้องขอเซนเซอนิดหน่อย เนื่องจากเป็นผู้มีหน้ามีตาในวงสังคมนะครับ ๕๕๕ ป่าวหรอก หน้าตามันเหนื่อยมาก

วันนี้คงพอแค่นี้ก่อน ไว้พรุ่งนี้จะมาต่อนะครับ
มีสวนผลไม้และทิวทัศน์สวยๆของออดดามาให้ชมกัน

สวยมากกกกกกกกกกกก

น่าตื่นเต้นสุดๆ..........ตอนกระโดด555

เป็นรีวิวที่สนุกดีค่ะ แถมได้เห็นภาพสถานที่ธรรมชาติที่หาได้ดูยาก
ขอบคุณนะคะ

เป็นรีวิวที่สนุกมากเลยครับ บรรยากาศสวยมากเลยครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวสนุกๆ ค่ะ

ชอบรูป  39  แกงค์ไทยเก๋ากว่า มากๆ ค่ะ ^^

Great review ครับ

ผมก็เคยไปสร้างแท่นกับบริษัทนอร์เวย์    ให้ stat oil เห็นแล้วคิดถึง เลยครับ ชาตินี้ไม่รู้จะได้ไปอีกไหม

หาดูรีวิวประเทศแถบยุโรปเหนือไม่ค่อยมี
เจอกระทู้นี้ลุงตั้งอกตั้งใจอ่านเก็บทุกเม็ด บ้านเมืองดูเงียบสงบ ปลอดภัยดีจัง
เป็นอีกหนึ่งเส้นทางที่ลุงอยากไปมากๆครับ
อยากไปเที่ยวบ้านซานตาครอสครับ

ขอบคุณนะคะ รีวิวฮามากกกกกกกกกกก
ลิ้นทรอลสวยสุดยอดจริง ๆ แต่ตั้ง 13 ชั่วโมงนี่ไม่ไหว 555

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

review ได้สนุกมากก มาต่อนะครับ อยากอ่านอีก ไม่ค่อยได้เห็นรีวิวแบกเป้ ขับรถเที่ยวนอร์เวย์เท่าไหร่

ตามมาชมด้วย  วิวน่าประทับใจมาก

ชอบๆ อ่านแล้วเพลินดีค่ะ รีวิวได้สนุกมาก มันเป็นดินแดนไกลเกินฝัน    
ไม่รู้ชาติไหนจะได้ไป

เห็นรูปแรกที่ยืนบนลิ้นทรอล ก็น่ากลัวแล้ว มาดูตอนหลังกระโดดได้อีก ...นับถือจริงๆค่ะ ^_^

น่าสนุกครับ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

ตามมาผจญภัยด้วยค่ะ

หนุกดีค่ะ ตามต่อนะคะ

รีวิวแอบฮาค่ะ ฮ่าๆๆ

น่าไปเที่ยวจัง สวยๆทั้งนั้นเลย

หลังจากไปเดินเที่ยวใน Vilinus ทั้งวัน กลับมาก็ได้ฤกษ์อัพโหลดที่ติดค้างไว้นะครับ
มาว่ากันต่อหลังจากพิชิตลิ้นทรอล เรานอนพักหนึ่งคืน รุ่งเช้า การตัดสินใจเป็นได้อย่างไม่ยากเย็นว่าคงไม่ไปปีนธารน้ำแข็งพันปีต่อแล้ว เพราะเหนื่อยกันเหลือเกิน

ตัวเลือกรองๆจึงโดดเด่นขึ้นมา

ก็ไปแวะชม แวะชิมลูกเชอรี่ตามเรือกสวนระหว่างทางกลับนั่นแหละครับ

อ่านแล้วคิดถึงนอรเวย์จังค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆนะคะ :)
ใครได้ไปนอรเวย์เป็นต้องหลงรักธรรมชาติทุกรายอะ!

ไร่ของชาวสวนแถวๆนั้น น่าสังเกตุว่าใช้เทคโนโลยีค่อนข้างมากครับ

ลูกยังเล็กนะครับ ปีนี้ชาวสวนบอกว่าฝนมาช้า เลยยังเก็บไม่ได้
แต่เขาไม่เดือดร้อนอะไรนะครับ เพราะเกษตรกรนอร์เวย ถือว่ามีตังค์
คิดง่ายๆว่าผลผลิตเกษตรน้อย ก็ต้องแพง เอาแค่นี้ ไปคิดต่อเอง
ต่อไปถ้าเราไม่รักษาชาวนาไว้ เราก็จะได้ข้าวที่แพงๆเองนะครับ...

ลูกแอปเปิ้ล ซึ่งได้รับผลจากที่ฝนมาช้าเช่นกัน...คิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับน้ำท่วมที่ไทยด้วยนะครับ

อันนี้ก็อีกอันนึง น่าเสียดายครับที่ไปเด็ดกินไม่ได้ เพราะมันยังไม่สุก และค่าปรับแพงเมื่อเทียบกับไปซื้อกินให้ถูกต้อง

แวะชมวิวกันนิดหน่อย อากาศวันนั้นดีมาก มีแดดอุ่นๆ ต่างจากวันที่ไปลุยบนลิ้นทรอล...แต่ความลำบาก ก็ทำให้เราเห็นคุณค่าของความไม่ลำบาก...สัจธรรมซึ่งพิสูจน์มาแล้ว

ผมชอบสีของมันมากครับ อยากเอาไปให้ไปเกิดกับพืชพรรณในเขตอุตสาหกรรมเมืองไทยเรา...จริงๆน่าจะทำได้นะครับ จะลองส่งแบบสีไปให้โจตันดู

ครึ้มๆแต่สบายๆ

น่าหาเปลไปผูกนอน
คุณ Kizzuberrie เคยอยู่นอร์เวยมาก่อนเหรอครับ
ผมก็เช่นกัน คงคิดถึงนอร์เวยไปอีกนาน

โบสถ์ท้องถิ่น

เคบินสำหรับฤดูร้อน ราคาไม่สูงมากนักเหมือนจะราวๆสองพันห้าร้อยบาทต่อคืน สำหรับนอวิเจียน ไม่สูง แต่พวกแบกเป้เที่ยวอย่างผมก็ต้องถามแม่ก่อน ๕๕๕

ไม่ก็ลานกางเต็นท์ ก็ไม่เลว ฤดูร้อนกางได้

มักจะเห็นวัยรุ่นนอวิเจียน ออกค้นหาความลำบากให้ตัวเองช่วงซัมเมอร์นะครับ แบกเป้ไปนอนตามป่าเขาลำเนาไพร หาอะไรทำให้ลำบากเล่น

พวกนี้เกิดมามีพร้อมหมดครับ ไม่อดตาย ยังไงสวัสดิการรัฐก็เลี้ยงได้ ความมั่นคงของชีวิตสูงมาก เลยเกิดปัญหาอื่นคือ ไม่รู้จะทุกข์กับเรื่องอะไรดี

ทุกข์เพราะมันไม่ทุกข์

เด็กน้อยก็ออกแคมปิ้งกะเขาเหมือนกัน

บ้านของเกษตรกร

อยู่กันเป็นหมู่บ้าน ทีแรกคิดว่าเป็นสวนเฉยๆ ที่ไหนได้อยู่ที่นี่กันตลอดปี มีทีให้ตั้งแคมป์สำหรับคนมาชมสวนด้วย

เคบินถูกๆที่ว่าไปเมื่อครู่ ที่จริงก็เท่าๆกับบ้านพักเมืองไทยนะครับ แต่น่าจะได้อะไรมากกว่านี้ ด้วยราคาเท่ากันที่ไทย

ทิ้งท้าย ขอบคุณที่ติดตาม นะครับ เพิ่งหัดมารีวิวกะเขา

ตอนนี้ผมอยู่ระหว่างแบกเป้ตามเส้นทางประวัติศาสตร์โลกที่วางไว้

ได้พบเห็นอะไรหดหู่เยอะ คิดเขียนมากเหมือนมันจะหน่วงๆหัว แต่ได้กลับมานั่งคิด นั่งดูธรรมชาติที่สัมผัสมาในรีวิวนี้ก็ช่วยได้เยอะครับ

ยังไงก็มีอีกหลายทริปในนอร์เวย ไว้จะมารีวิวต่อ

ตอนนี้กระทู้ จากกำแพงเบอลิน ถึงประตูไชยเวียงจันทน์ กำลังดำเนินอยู่ พยายามให้สดรายวัน แต่ลำบากครับ

ณ เวลานี้ นั่งอยุ่ที่ลิตธัวเนีย ยังไงแวะไปดูกันได้ เน้นสาระหน่อย แต่จะพยายามหาอะไรฮาๆมาเล่านะครับ

ดูรูปบรรยากาศบ้านในฟยอร์ดแล้ว...เฮ้อ... อิจฉา

ขอให้นายที่บริษัท ไม่จ้างงานเราต่อ แล้วพฤษภานี้ เราจะได้ไปนอนนอร์เวย์ซัก 2 เดือนแบบสบายอุรา สาธุ!!

ยิ่งดูก็ยิ่งอยากไปเ็ร็วๆค่ะ  ^_^

พฤษภาอากาศเริ่มดี กลางวันเริ่มยาวนานขึ้นแล้วครับ
จริงๆเป็นช่วงที่น่าเที่ยวเลยแหละครับ(สำหรับผม) นักท่องเที่ยวยังไม่เยอะ ดอกไม้เริ่มบานแม้จะไม่เต็มที่