ความคิดเห็นที่ 1 ในอนาคต สุริยจักรวาลแคบลง ชั้นโอโซนอ่อนแอ และมนุษยชาติตัดสินใจใช้พลังงานนิวเคลียร์มากขึ้น ทั้งหมดนี้ทำให้โลกถูกรุกรานจากสัตว์ประหลาดทั้งจากภายนอกและภายในโลก ฟูเชีย โชว เป็นเจ้าหน้าที่มือใหม่ประจำหน่วยป้องกันสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถระบุประเภทได้ หรือ ยูซีพี (Unidentified Creatures Protection) สาขาเกาะเซนท์ ไซมอน เกาะเล็กๆ ทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศสมาพันธรัฐนิวแลนด์ หน่วยงานยูซีพีเพิ่งมาเปิดได้ไม่นาน และได้รับการต่อต้านจากชาวเกาะเนื่องจากมีผลให้ภาษีของเกาะเพิ่มขึ้น ฟูเชียและคู่หูของเธอ โจ เดวิส ถูกตำหนิเพราะความสะเพร่าทำให้สัตว์ประหลาดบุกโรงเรียนประถมของเกาะ หลังจากนั้นฟูเชียก็ยังขัดขืนคำสั่งของหัวหน้า ลุยเดี่ยวปะทะกับสัตว์ประหลาดจากทะเล ฟูเชียสามารถทำให้ฝูงสัตว์ประหลาดล่าถอยไปได้ แต่ก็บาดเจ็บสาหัสจากการระเบิดของมันสมองของสัตว์ทะเล และเงี่ยงสัตว์ที่แทงเข้าที่ไหล่ขวา ฟูเชียและโจถูกพักงาน โจโกรธฟูเชียมาก แต่ฟูเชียไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร เมื่อแผลของฟูเชียสมานเร็วกว่าปกติ ริคกี้ คอร์แมน โฆษกประจำยูซีพี เพื่อนสนิทของโจและหนุ่มที่ตามจีบฟูเชีย โดดงานพาเพื่อนทั้งสองไปพักที่ริมน้ำตก ฟูเชียพยายามง้อโจ แต่ไม่สำเร็จ ที่นั่น เด็กตัวอ้วนคนหนึ่งกำลังจะจมน้ำ โจรีบว่ายไปช่วย แต่เด็กตัวใหญ่ กอดรวบโจไว้จนโจแทบจมน้ำตามไป ฟูเชียพยายามจะตามไปช่วย แต่ริคกี้รั้งไว้ จู่ๆ สายน้ำก็ระเบิดออก พัดพาทุกคนขึ้นฝั่ง ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นอกจากฟูเชียและริคกี้ ฟูเชียพบว่าตัวเองควบคุมน้ำได้ แต่ก็เก็บเป็นความลับ ริคกี้พยายามช่วยปิดบังไว้ โจไม่แน่ใจว่าสองคนนี้มีความลับอะไรกัน แต่ไม่ชอบใจ วันหนึ่ง ซิฟ มนุษย์กลายพันธุ์ ได้แอบเข้าบ้านฟูเชีย หญิงสาวตกใจมาก แต่ซิฟบอกว่าเขาไม่คิดทำร้าย พร้อมทั้งสอนฟูเชียให้ใช้พลังที่ได้รับให้ถูกวิธี ซิฟไม่ชอบโจและริคกี้ บอกว่าสองคนนี้ไม่เข้าใจเธอเท่าที่เขาเข้าใจ เพราะซิฟก็เป็นเด็กขับเรือที่โดนสารเคมีจากทะเลจนกลายพันธุ์ เขาบอกว่า ตอนแรกเขาจะพิการแล้ว แต่เขาได้รับพลังจากสิ่งมีชีวิตตนหนึ่ง และสิ่งมีชีวิตตนนี้เองได้แอบถ่ายทอดยีนที่สามารถควบคุมโมเลกุลน้ำให้กับฟูเชีย เพราะฟูเชียมีความกล้า ความบ้าบิ่น และพรสวรรค์มากจนน่าสนใจ แถมยังพยายามทำลายธรรมชาติให้น้อยที่สุด ฟูเชียนอนน้อยเพราะฝึกพลังตอนกลางคืนจนทำงานผิดๆ ถูกๆ เมื่อโจบ่นฟูเชียก็โกรธจนทะเลาะกัน ถึงงานจะสำเร็จแต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้คืนดี ริคกี้ว่าโจจนคิดได้ โจจึงไปเยี่ยมบ้านฟูเชียตอนดึกเพื่อปรับความเข้าใจกับฟูเชีย แต่พบกับซิฟ โจเรียกกำลังเสริมก่อนที่ทั้งคู่จะต่อสู้กัน ซิฟกำลังจะแพ้โจ เพราะวันที่พระจันทร์เต็มดวง พระจันทร์มีอิทธิพลกับน้ำจนซิฟควบคุมน้ำไม่ได้ แต่ฟูเชียมีพลังมากกว่าซิฟ จึงควบคุมน้ำเย็นจากก๊อกให้ระเบิดใส่หน้าโจ หัวก๊อกน้ำพุ่งด้วยพลังแรง กระแทกขาโจจนกระดูกร้าว ซิฟหนีไป แต่ฟูเชียมัวแต่ห่วงโจจนกำลังเสริมเข้ามา เฟย์ เพื่อนร่วมงานที่เป็นแฟนเก่าริคกี้ ใช้เครื่องตรวจพบว่าฟูเชียกลายพันธุ์ ที่อันตรายถึงขั้นทำร้ายเจ้าหน้าที่บาดเจ็บสาหัสได้ หญิงสาวจึงถูกจับส่งไปสนามทดลอง ที่สนามทดลอง ฟูเชียพบว่า ความเชื่อที่เชื่อกันมาว่ามนุษย์ได้รับภูมิคุ้มกันไม่ให้กลายพันธุ์นั้นเป็นเรื่องที่ผิด รัฐบาลนิวแลนด์และยูซีพีร่วมกันปิดเรื่องเพื่อไม่ให้สังคมแตกตื่น จำนวนคนที่กลายพันธุ์นั้นมีน้อยและอ่อนแอ ส่วนใหญ่จึงตายหลังจากที่กลายพันธุ์ได้ไม่นาน ถ้าถูกจัดมาก็รอดมือนักทดลองไปได้ไม่เท่าไหร่ ฟูเชียพยายามปกป้องคนเหล่านั้นจากนักทดลองอย่างเต็มที่ จนโดนช็อตไฟฟ้าและขังเดี่ยว โจบาดเจ็บที่ต้นขา และมีเจ้าหน้าที่เฝ้าเพื่อเตรียมสอบปากคำ เขาแอบขอให้ริคหนีออกจากโรงพยาบาลเพื่อบุกไปช่วยฟูเชียทั้งๆ ที่ขาเจ็บ ระหว่างทางทั้งคู่พบกับซิฟที่ทำสัญญาสงบศึกชั่วคราวเพื่อช่วยหญิงสาวออกมา ซิฟอาศัยโอกาสที่ทุกคนกำลังโล่งใจผลักโจที่กำลังขาเจ็บจนหน้าคว่ำ แล้วพาฟูเชียหนี โจร้องหาฟูเซีย แต่ฟูเซียไม่หันกลังกลับมาหาเขาเพราะโจเคยว่าซิฟว่าเป็นอมนุษย์ สัตว์ร้าย และคำพูดเหล่านั้นทำร้ายจิตใจฟูเชียมาก ที่ทะเล ฟูเชียได้พบกับสิ่งมีชีวิตตนหนึ่ง เป็นผู้หญิงที่มีร่างเป็นสายน้ำ หญิงสาวคนนั้นแนะนำตัวว่าเธอชื่อฮามานีเรียด เป็นนีเรียด หนึ่งในสิ่งมีชีวิตเก่าแก่ก่อนที่จะกลายพันธุ์เป็นมนุษย์ มีความสามารถในกลายปรับดีเอ็นเอให้ควบคุมสิ่งแวดล้อมรอบตัว และสามารถปลูกถ่ายดีเอ็นเอให้สิ่งมีชีวิตในสายพันธุ์ใกล้เคียงได้ หลายร้อยปีก่อน มนุษย์เรียกกลุ่มสายพันธุ์ของเธอว่า เทพเจ้า และมนุษย์ที่ได้รับการปลูกถ่ายดีเอ็นเอ ก็กลายเป็นผู้วิเศษ แต่ด้วยพฤติกรรมที่นีเรียดเองก็ไม่เข้าใจ มนุษย์กลับเลือกที่จะทำลายผู้มีพรสวรรค์ให้หมดสิ้นไปด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะล่าและทำลายแหล่งที่อยู่ของสายพันธุ์เธอจนหมดสิ้น ทำให้โลกกลายเป็นดวงดาวที่ร้อนและน่าเกลียดเหมือนทุกวันนี้ อีกทั้งเธอไม่เข้าใจว่าทำไมมนุษย์เกลียดและกลัวสัตว์ประหลาด ในเมื่อพวกมันก็แค่ปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่เท่านั้นเอง ฮามานีเรียดขอให้ฟูเชียช่วย ด้วยพลังของนีเรียดที่ฟูเชียมี เธอสามารถล้างเอาอารยธรรมของมนุษย์ออกจากเกาะนี้ เหลือแต่คนเพียงกลุ่มน้อยที่เธอจะถ่ายทอดยีนให้ หลังจากนั้นเธอจะแผ่ขยายกองทัพนีเรียดที่มีอยู่แล้ว เพื่อทำสงครามกับนิวแลนด์ ฟูเชียปฎิเสธเพราะมองว่าสงครามไม่เคยให้ผลดีกับมนุษย์ ฮามานีเรียดได้แต่มองอย่างเศร้าๆ แล้วถามว่า ถ้าอย่างนั้นฟูเชียจะอยู่ยังไง เมื่อไม่มีที่ให้หนี เทย์เลอร์และเฟย์ เจ้าหน้าที่อีกสองคน แอบตามมาจนพบตัวระหว่างที่บทสนทนายังไม่จบ เทย์เลอร์พยายามทำร้ายฮามานีเรียด ซิฟจึงถ่ายทอดดีเอ็นเอของตัวเองเข้าสู่กระแสเลือดของชายหนุ่ม ร่างกายของเทย์เลอร์รับการเปลี่ยนแปลงกะทันหันไม่ไหว เขากลายเป็นน้ำทะเลซึมทรายหายไป เฟย์หนีกลับหน่วยอย่างไม่คิดชีวิต ฟูเชียตัดสินใจว่าเมื่อหนีไม่ได้ก็ต้องเผชิญหน้ากับปัญหา เธอขอให้ริคกี้เปิดแถลงข่าวถึงมนุษย์กลายพันธุ์ผู้มีชีวิตรอด คือเธอ และขอความเห็นใจกับสิ่งที่กลายพันธุ์อื่นๆ มีคนที่สนับสนุนเธอไม่ใช่น้อย แต่ก็มีคนที่เกลียดและกลัวเธอ หาว่าเธอเป็นหนึ่งในสัตว์ประหลาดที่มีพลังสะกดจิต เหมือนพวกเงือกในนิทานปรัมปรา มีคนถามริคกี้ว่า ทำไมถึงเชื่อใจปิศาจตนนี้นัก ริคกี้จึงสารภาพรักกับฟูเซียต่อหน้าคนทั้งนิวแลนด์ เมื่อมีทั้งผู้สนับสนุนและต่อต้าน ฟูเชียจึงถูกขังให้อยู่แต่ในเซฟเฮาส์ ไม่อาจออกไปไหน แต่ก็ไม่ถูกปฎิบัติเหมือนเป็นสัตว์ทดลอง ยูซีพีเลือกโจให้คุมทางออกและนำน้ำกับอาหารมาให้ และคู่หูคนใหม่ของโจคือเฟย์ เฟย์คอยกระทบกระเทียบฟูเชียตลอดเวลาด้วยความรังเกียจ อีกทั้งยังแสดงความสนใจให้โจอย่างเปิดเผย ฟูเชียได้แต่มองทั้งสองทำงานด้วยกัน ตัวเองต้องติดอยู่ในห้องขัง จึงตั้งสมาธิ ฝึกใช้พลังของตัวเอง ฮามานีเรียด ซิฟ และกองทัพนีเรียดตนอื่นๆ ยกคลื่นยักษ์ถล่มเซนท์ ไซมอน ในคืนจันทร์แรม คลื่นทะเลสูงยี่สิบเมตรยกขึ้นเตรียมกวาดทุกอย่างให้ราบเป็นหน้ากลอง ฟูเชียรู้สึกถึงพลังของทั้งสอง จึงอ้อนวอนขอให้โจไว้ใจ โจยอมปล่อยฟูเชียไปท่ามกลางเสียงโวยวายของเฟย์ ฟูเชียออกมา ใช้พลังต้านคลื่นเอาไว้ไม่ให้มาถึงฝั่ง นีเรียดเตือนฟูเชียว่า หากใช้พลังควบคุมสิ่งรอบตัวมากเกินตัวไป ฟูเชียจะต้องกลายเป็นสิ่งที่เธอควบคุม เหมือนกับเทย์เลอร์ที่กลายเป็นน้ำทะเล แต่ฟูเชียไม่สน นีเรียดถามว่าทำไมถึงปกป้องมนุษย์จำนวนมากทั้งที่คนพวกนั้นรังเกียจเธอ ฟูเชียจึงบอกว่า เพราะในคนเหล่านั้นมีหลายคนที่เธอรัก เธอรู้จักคนไม่มาก เพราะฉะนั้น ในจำนวนคนมหาศาลเท่านี้ มีอีกมากมายที่หากเธอได้รู้จักแล้ว จะได้รักเธอ และเธอจะได้รัก ซิฟอ้อนวอน บอกว่าเขาและเธอจะได้ปกครองโลกใบใหม่เคียงข้างกัน แต่ฟูเชียบอกว่า หากเธอจะอยู่ข้างใคร คนคนนั้นมีเพียงคนเดียว แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่อยู่ข้างเธอก็ตาม เพราะฉะนั้นเธอจะอยู่ข้างมนุษย์และปกป้องมนุษย์ให้ถึงที่สุด นีเรียดเห็นอย่างนั้นก็ใจอ่อน บอกว่า เธอรู้จักมนุษย์ไม่กี่คน หากในโลกนี้มีหลายคนที่เป็นเหมือนกับฟูเชีย กองทัพนีเรียดของเธอก็อาจจะยังไม่จำเป็นในตอนนี้ ไปเตรียมตัวรับศึกหนักก่อนจะดีกว่า เธอจึงปล่อยหญิงสาวกลับไปยังเกาะ โจวิ่งออกมารับ กอดฟูเชียไว้ บอกกับฟูเชียว่า ตอนแรกคิดว่าฟูเชียชอบริคกี้ เขาเลยไม่กล้าบอกรัก แต่วินาทีนี้เขาไม่สนอะไรแล้ว ฟูเชียบอกรักตอบชายหนุ่ม ก่อนที่ทั้งคู่จะว่ายน้ำเข้าฝั่ง ริคกี้ โจ และฟูเชีย ลาออกจากการเป็นเจ้าหน้าที่ยูซีพี ริคกี้ผันตัวไปศึกษาการเมืองและตั้งใจเป็นผู้นำด้านสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง โจไปทำงานเป็นบอดีการ์ดให้ทนายด้านสิ่งแวดล้อมคนสำคัญ ฟูเชียเองออกเดินทางตามหานีเรียดคนอื่นๆ ตามสถานที่ธรรมชาติในนิวแลนด์ เพื่อใช้พลังของเธอฟื้นฟูแหล่งน้ำตามธรรมชาติ พร้อมทั้งให้การศึกษาชาวบ้านต่างๆ เกี่ยวกับการดูแลน้ำและสิ่งแวดล้อม โดยหวังว่า หากมีนีเรียดหรือมนุษย์กลายพันธุ์ตนอื่นๆ ที่พร้อมจะเดินทางสายเดียวกัน บางทีเธอจะมีกองทัพนีเรียดและผู้วิเศษของตัวเองที่ไม่ใช้ความรุนแรงต่อสู้กับภัยจากสิ่งแวดล้อมอีกต่อไปก็ได้ โจกับฟูเชียคู่สัญญาว่า อีกสิบปีจะมาพบกันอีกครั้ง และหากโลกนี้เป็นสถานที่ที่ดีขึ้น ทั้งสองจะอยู่ด้วยกันตลอดไป     ---------------------------------------------------- ขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับคำติชมนะครับ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 21:41:52 จากคุณ : คมลิขิต เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 21:31:31

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ถนัดวิจารณ์พล็อตครับ แต่อ่านๆ แล้วเหมือนไม่ใช่พล็อต รายละเอียดกิริยาท่าทางเยอะเกินพล็อตที่บอกคร่าวๆ ว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร กับใคร ตัดฉาก แล้วเริ่มเหตุการณ์ต่อไป ต่อไป จนจบ  (อันนี้ความเข้าใจของผมนะ) เหมือนอ่านบทนำ หรื่อเรื่องสั้นแนวเอ็กซ์เมนส์มากกว่าครับ รีบเขียนบทแรกมาให้อ่านโดยพลัน  ^^ จากคุณ : SONG982 เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 22:54:30

ความคิดเห็นที่ 3 อ้าว เปลี่ยนพล็อตกันไปเลยทีเดียวเชียว จะบอกว่า ข้อสรุปที่ถูกสรุปออกมา (ตรงส่วนที่เป็นคำวิจารณ์ของเรา) คิดว่าคงทำให้เข้าใจผิดไป เลยอยากขอชี้แจงค่ะ - เทพและศาสนาไทยๆ ต้องหาข้อมูลให้แม่นยำกว่านี้ อันนี้เข้าใจถูกค่ะ ไม่ว่าเขียนเรื่องอะไรก็ต้องหาข้อมูลทั้งสิ้น เป็นเรื่องธรรมดาที่คนเขียนจะต้องทำการบ้าน แต่ไม่ได้หมายถึงเฉพาะเรื่องเทพและศาสนาเท่านั้น - เทพและศาสนาไทยๆ ไม่เป็นที่นิยมของเด็กรุ่นใหม่ ชื่อออกเสียงยาก และไม่น่าสนใจ หากจะใช้เทพเจ้า ใช้ของกรีกและโรมันเป็นที่นิยมกว่า เอิ่ม...อันนี้ใครพูดคะ (อาจจะไม่ใช่เรา อาจจะเป็นใครก็ตาม) แต่ไม่ว่าใครก็ตาม ถือว่าเราขอแย้งข้อคิดเห็นนี้ค่ะ จะเทพชาติไหนอะไรไม่มีปัญหาทั้งสิ้น ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวคนเขียนล้วนๆ ว่าจะออกมาเป็นแบบไหน และทำการบ้านมาดีเพียงใด เป็นศิลปะว่าจะทำอย่างไรให้คนอ่านเชื่อในสิ่งที่เราเขียนลงไปมากกว่า (จะบอกว่าบางคนเขียนเทพกรีกได้ห่วงชนิดที่เรียกว่าอยากปาหนังสือทิ้งก็มี ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคนเขียนล้วน) - พระเอกไม่มีความโดดเด่นพอจะให้เชื่อว่าเป็นผู้ที่ถูกเลือกได้ เรื่องนี้เกี่ยวกับการสร้างคาแรกเตอร์ของตัวละคร อย่างที่บอกไปแล้วว่านี่เป็นแค่พล็อต ไม่ได้อ่านของจริง แน่นอนว่าสิ่งที่ปรากฏย่อมหยาบกว่าเป็นธรรมดา พล็อตอาจจะเหมือนเดิม แต่คนเขียนสามารถใส่บางสิ่งบางอย่างที่เป็นคุณลักษณะของพระเอกโดยที่ไม่ต้องเปลี่ยนพล็อตหรือเหตุการณ์ก็เป็นได้ - พล็อตยังไม่ใหม่ทีเดียว มีการผสมผสานพล็อตเก่าๆ ในโลกนี้ไม่น่าจะเหลือพล็อตใหม่ๆ อีกแล้วมั้งคะ นับตั้งแต่มีเรื่องราวเล่าขานกันมานับตั้งแต่มีมนุษย์ มันสั่งสมมากี่หมื่นปี จะพลิกอย่างไรมันก็พล็อตเดิมนั่นแหละ ยกตัวอย่างเช่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ (โดนหยิบมาใช้ทุกที) ถ้าฉีกเปลือกที่เป็นเรื่องในโลกพ่อมด เวทย์มนตร์ออกไป สุดท้าย เรื่องก็มีแค่ว่าเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่ถูกเก็บมาเลี้ยง แล้วได้มีโอกาสไปอยู่โรงเรียน ได้พบเพื่อนกับอาจารย์ที่ดี แล้วท้ายที่สุดเขาก็สามารถผลักดันตัวเองเอาฃนะความมืดไปสู่แสงสว่างจนได้ จบ พล็อตเรื่องสุดแสนจะดาษดื่น แต่หน้าที่คนเขียนคือ การใส่เสื้อผ้า เครื่องประดับให้พล็อตนั้นๆ ดูแตกต่างออกไป หรือเรื่อง "สุดขอบจักรวาล" ของจุฑารัตน์ (เคยอ่านป่าวหว่า 1 ในหนังสือ 100 เล่มค่ะ เป็นเรื่องไซไฟ) พล็อตของมันก็คือ นางเอกเป็นคนธรรมดา พระเอกเป็นเจ้าชาย ทั้งคู่พบรักกันแล้วก็แต่งงานกัน จบ แต่ถ้าไปอ่านเป็นเล่ม จะไม่เห็นพล็อตที่เราบอกเลยโดยสิ้นเชิง การที่เราบอกว่าเหมือนเรื่องนั้นผสมเรื่องนี้ผสมเรื่องโน้น ไม่ได้ต้องการตัดกำลังใจของคุณว่ามันซ้ำ เราแค่นึกถึงกลิ่นอายของมันแล้วก็เล่าสู่กันฟัง แต่เรื่องเต็มๆ เป็นหน้าที่ของคุณที่จะทำอย่างไรให้คนอ่านไม่ไปนึกถึงเรื่องของคนอื่นๆ ที่แล้วมามากกว่า สรุปว่า เนื่องจากเกรงว่าคำวิจารณ์ของเราจะไปทำให้คุณต้องมานั่งคิดพล็อตใหม่ แทนที่จะต่อยอดจากของเดิมเข้า พล็อตนี้เราขอไม่พูดอะไรทั้งสิ้นก็แล้วกันนะคะ เกรงใจค่ะ แต่ไม่ว่าคุณจะเลือกใชพล็อตไหน ดูกลุ่มของคนที่คุณต้องการนำเสนอให้ดี ถ้าเป็นการประกวด คือ ประกวดในลักษณะไหน เข้ากับโจทย์หรือไม่ หรือถ้าจะเขียนส่งโรงพิมพ์เพื่อตีพิมพ์ให้เป็นงานที่ตลาดหนังสือชอบ ก็ดูกลุ่มลูกค้าให้ดีก็แล้วกันนะคะ จากคุณ : peiNing เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 23:41:48

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ peiNing ขอบพระคุณมากครับที่มาอธิบาย แต่... หวายยย ไม่ใช่อย่างนั้นครับผม คำวิจารณ์ของคุณมีค่ามากๆ และอยากได้ยินอีกเยอะๆ เย้ออออ เยอะ เลยครับ ถ้าข้อสรุปทำให้คุณเข้าใจผิดผมต้องขอโทษจริงๆ เพราะคุณเป็นไม่กี่คนในเว็บนี้ที่ยอมสละเวลามาอ่านโดยถ้วนถี่และวิจารณ์ให้อย่างละเอียด ไม่อยากให้เข้าใจผิดไปครับ อย่าเกรงใจเลย ที่ผมทำมาก็เพียงแต่สรุปคำวิจารณ์รวมๆ ที่ผมได้รับมาครับ มาจากหลายทาง จากเด็กๆ เพื่อนวัยรุ่น และนักอ่านคนอื่นๆอีกหลายท่าน ที่ผมนั่งคิดพล็อตใหม่หมดเป็นเพราะผมสนุกของผมเอง ไม่ใช่เพราะคำแนะนำของคุณทำให้ผมต้องลำบากเลยครับ ผมสนุกของผมเองจริงๆ เมื่อได้รับคำวิจารณ์ ก็ได้แรงบันดาลใจใหม่ๆ มากมาย ทำให้เกิดเรื่องสนุกๆ ขึ้นในหัวอีกหลายเรื่องครับ จริงๆ จะต่อยอดของเก่าก็ดี จะเขียนใหม่ก็ดี ผมอยากได้รับคำวิจารณ์อย่างจริงจังครับ ขอบคุณทั้งสองท่านมากๆ ครับ จากคุณ : คมลิขิต เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 00:16:05

ความคิดเห็นที่ 5 ความจริงคนอ่านที่นี่มีเยอะนะคะ แต่มักไม่ค่อยปรากฏร่องรอยทำตัวเหมือนๆ นินจา ออกตัวก่อนว่าไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญอะไร วิจารณ์อะไรหนักๆ อย่างที่จขกทอยากได้คงไม่ได้ งั้นขอคุยในฐานะคนอ่านหนังสือและเขียนเองบ้างเป็นบางคราวนะคะ ความเห็นส่วนตัวนะคะ ตามเท่าที่อ่าน เราคิดว่ามีตัวละครเกินมาสองตัวค่ะ คนแรกคือเฟย์ คู่หูเก่า? ของริคฯ (ขออนุญาตย่อ) ตัวละครตัวนี้โผล่มาทำหน้าที่แค่เป็นอุปสรรคความรักระหว่างสอง (หรือสาม?) ตัวเอก ซึ่งแทบไม่จำเป็นต่อเนื้อเรื่องหลัก ซึ่งการเพิ่มบทนี่ขึ้นมาเพื่อแค่ความเป็นดรามา เราคิดว่ามัน...(ขออภัยๆๆๆ) ง่ายไปเหมือนละครไทยที่ต้องชิงรักหักสวาท หากคิดว่าจะเขียนเอาใจนักอ่านผู้หญิง นักอ่านผู้หญิงแบบเราก็ต้องขอบอกว่า มันเยิ่นเย้อและน่ารำคาญโดยไม่จำเป็น มีวิธีอื่นที่ทำให้ก่อความเป็นดราม่าระหว่างตัวเอกหญิงกับตัวเอกชายมากมาย แค่ความคิดเห็นที่ (จำเป็น) ต้องต่างกันก็สามารถก่อความดรามาอย่างหนักหน่วงได้แล้ว ยกตัวอย่างเช่น ก่อนที่ฟูเซียจะได้รับพลังจากธรรมชาติ ฟูเซียและโจทำงานเข้าขากันได้ดี แทบเป็นคนๆ เดียวกัน แต่หลังจากฟูเซียได้รับพลังแล้ว ถูกเปลี่ยนความคิด แน่นอนว่าต้องถูกต่อต้านจากโลกที่ไม่ต้องการการเปลี่ยนแปลงใดๆ เป็นไปได้ไหมที่โจถูกผลักดันจากอำนาจเก่า (อย่าโยงไปการเมืองในประเทศแถวๆ นี้นะคะ) ต้องกลายเป็นผู้ต่อต้านฟูเซียทั้งๆ ที่ในใจลึกๆ ของตนนั้นเอนเอียงไปหาฟูเซียแบบถอนตัวไม่ขึ้นตั้งแต่แรกแล้ว แต่ตนไม่สามารถทำตามอำเภอใจได้ด้วยความรับผิดชอบในหน้าที่ หรืออุดมคติบ้าบอของตัวบางอย่าง ซึ่งในตอนแรกโจเองก็กลัวที่ตนจะต้องเปลี่ยนแปลงเช่นกัน ทำนองนี้...สำหรับฟูเซียที่รู้จักโจดีกว่าที่โจจะรู้ตัวเองเสียอีก จึงเป็นฝ่ายจากไปก่อนตอนใกล้ๆ ไคล์แมกซ์สุดท้าย แต่สุดท้ายเมื่อโจยอมเปิดใจ (สามารถแฝงนัยยะว่าอำนาจเก่าจะแพ้ในที่สุด) จึงเข้าใจกันได้ตามเนื้อเรื่องเดิมค่ะ ตัวละครที่สองที่เราคิดว่าเกินมาคือ ริคกี้ค่ะ ตัวละครตัวนี้ดูเหมือนจะมีบทบาทเยอะ เพราะปรากฎตัวเป็นระยะ แต่เราคิดว่าความสำคัญที่แท้จริงของริคกี้แทบไม่ต่างไปจากเจ๊เฟย์ (อ้าว กลายเป็นเจ๊ซะละ)คือเป็นอุปสรรคความรักของตัวเอก ซึ่งเราคิดว่าตัวละครตัวนี้บทซ้ำกับซิฟ ซึ่งเราอ่านแล้วตัวละครซีฟช่างมีพลังล้นเหลือ หากเขียนดีๆ สามารถขึ้นแท่นไปแย่งบทนำของฟูเซียเอาได้ง่ายๆ เพราะเต็มไปด้วยความขัดแย้ง พลังผลัก อารมณ์ และมีสีสันมากมายกว่าตัวละครอื่นๆ และที่สำคัญ ซีฟกับฟูเซีย ในสายตาของโจ (พระเอก) ย่อมเห็นว่าทั้งคู่เป็น (เผ่า) พวกเดียวกัน ซึ่งสามารถก่อความเป็นดราม่าและอุปสรรคแบบมีเหตุผลกว่าตัวละครลอยๆ อย่างริคกี้หน้ามนนัก (ที่เดาว่าหน้ามนเพราะริคฯ มีอาชีพเป็นโฆษกพรรค) เราคิดว่าเรื่องนี้มีทั้งหมดสามตัวเอกหลัก คือ ซิฟ ฟูเซีย และโจค่ะ ตอนแรกคุณอาจเขียนเหมือนซิฟเป็นพระเอก เพราะบทตอนแรกมันส่งเหลือเกิน แถมตอนหลังมีจัดทัพเพราะอยากช่วยฟูเซียเสียอีก ประมาณว่าโลกสลายฉันก็ไม่สน นี่มัน...บทพระเอกในตำนานชัดๆ  ส่วนโจเป็นตัวร้าย (เฉพาะช่วงแรก) เพราะไม่ยอมทำตามใจที่แท้จริงของตน แต่พอเรื่องดำเนินไป...ค่อยกลับบท ซิฟอาจไม่ต้องเปลี่ยนเพราะสุดกู่แล้ว แต่โจจะค่อยๆ เปลี่ยนและกลายเป็นพวกเดียวกับฟูเซียในที่สุด โดยยอมสละทุกอย่าง หน้าที่การงาน ตัวตนในสังคม แม้กระทั่งเปลี่ยนความคิดของตัวเองให้กล้าและทำในสิ่งที่ถูกต้อง << ซึ่งเราคิดว่าโจทำแบบนี้กล้าหาญกว่า ซิฟที่อะไรๆ ก็จะรบๆ โชว์พาวฯ เสียอีก แต่จะเพียงพอให้ฟูเซียเห็นความดีหรือไม่ ต้องให้เธอเป็นผู้ตัดสินใจเองค่ะ ท้้งหมดนั่นแค่ความเห็นเพื่อการขบคิดและนั่งคุยค่ะ เราอาจผิดหมดก็ได้ ที่สำคัญ พล็อตทั้งหลายเหล่อาจถูกพลิกอีกครั้งหากนักเขียนเห็นว่ามีแนวความคิดอย่างอื่นที่ดีกว่าค่ะ ที่สุดแล้วคุณคือผู้ตัดสินใจค่ะ คนอื่นคือตัวประกอบที่ไม่มีความสำคัญทั้งนั้น สรุปว่า เขียนตอนแรกมาให้อ่านได้แล้ว สักเรื่อง **แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 55 23:45:02 จากคุณ : run saya เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 23:35:23

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณคำแนะนำของคุณ run saya มากเลยครับ เรื่องย่อนี้เป็นร่างที่สองแล้วครับ ร่างแรกมีแค่รักสามเส้าของโจ ริคกี้ แล้วก็ฟูเชีย แต่ผมรู้สึกว่าเรื่องมันยังเบาๆ เรื่องรักไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก พอซิฟก้าวเข้ามา ตอนแรกเป็นลูกกระจ๊อก เป็นคนนำสารธรรมดา แต่ยิ่งเขียนก็ยิ่งมันครับ ส่วนเฟย์... ก็... ไม่มีนางอิจฉากลัวเด็กสาวๆ ไม่อ่านนี่นา... (คนเขียนอายุจวนยี่สิบห้าทำตาโตแก้มป่องกระพือขนตาปริ๊บๆ) อย่าว่ากันเลยนะครับ จริงๆ ผมอยากให้เฟย์เป็นมากกว่านางอิจฉานะ เพราะไม่มีใครที่แสดงให้คนอ่านเห็นว่าคนอื่นเกลียดฟูเชียยังไง ขนาดไหน มากกว่าคนใกล้ๆ ตัวอย่างเพื่อนร่วมงาน ก็เลยใส่ตัวละครของเฟย์เข้ามาครับ แต่ไหนๆ เข้ามาแล้วก็ยั่วพระเอกซะเลย (โดนตีมือหนึ่งเผียะ ไปเคี่ยวให้มันเข้าที่เข้าทางกว่านี้ก็ได้) เดี๋ยวผมจับรวมเป็นตัวเดียวกันซะเลยตัดปัญหา พ่อหนุ่มสุดหล่อแสนเจ้าชู้อย่างริคกี้จีบฟูเซียอย่างสนุกสนาน พอฟูเชียกลายพันธุ์ปุ๊บก็กลายเป็นสั่งให้ตามล่า ยิ่งเป็นเพื่อนพระเอกยิ่งสุมไฟให้โจขัดแย้งกับฟูเชียมากขึ้น โอ้วว สะใจคนชอบบทพระรองร้ายๆ มันส์ๆ อย่างคนเขียนเสียนี่กระไร (ถ้านายริคกี้มีจริงคงแทบจับคนเขียนถ่วงน้ำ เป็นพระรองสุดหล่อแสนดีอยู่ดีๆ อั๊พเกรดให้เป็นโหมดพญามารซะอย่างนั้น ...แต่บทเยอะขึ้นนะหนุ่ม...) ขอบคุณอีกครั้งสำหรับไอเดียครับ จะเอาไปผสมผสานออกมาเป็นบทที่หนึ่งต่อไป๊!! จากคุณ : คมลิขิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 06:42:30

ความคิดเห็นที่ 7 รักสุดท้ายเมื่อกลายพันธุ์ ตอนที่ ๑ ขอคำวิจารณ์ด้วยครับ!! ความคิดเห็นนี้ได้แตกไปยังกระทู้ W12899563 จากคุณ : คมลิขิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 08:51:39