ความคิดเห็นที่ 1   ชีวิตคู่ยังมีหนทางอีกยาวไกลนะคะ  การแต่งงานเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น ถ้าเรื่องนี้ทำให้ต้องระหองระแหงกันขนาดนี้  อนาคตก็อาจไปด้วยกันลำบากนะคะ จากคุณ : เอม (นางมารร้ายกะนายแสนดี) เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 22:30:18

ความคิดเห็นที่ 2   สู้ๆๆๆๆน้า  เราก็เคยมีปัญหาเรื่องสินสอด แต่ก็ผ่านมาได้  แต่จะบอกว่าแค่สินสอดน่ะ เรื่องเล็กไปเลย กับปัญหาที่ต้องเจออีกหลังแต่งงาน สินสอดไม่ใช่ตัววัดว่าจะทำให้ชีวิตคู่มีความสุขนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ชลบุรีมามี่คลับ เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 22:45:13

ความคิดเห็นที่ 3   คุณมองว่าแฟนคุณไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ทางบ้านว่าอะไร ว่าตามกัน (ต่อไปถ้าแต่งไปแล้ว คงทะเลาะกันตาย) ส่วนแฟนคุณมองว่าทางคุณวุ่นวาย เห็นแก่เงิน (ถ้าแต่งแล้วก็คงทะเลาะกันตายอีก) พ่อแม่เขา พ่อแม่เราก็ดูไม่โอเคแล้ว ทั้งสองฝ่าย ปัญหามันส่อเค้ามาแต่ไกลแล้ว ว่าคุณยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานกันค่ะ เพราะความคิดเห็นสวนทางกันไปมาก จริงๆ เราเป็นคนที่เห็นด้วยว่าคนสมัยนี้ไม่ต้องมาเรียกสินสอดกันให้วุ่นวาย แต่ทั้งสองฝ่ายต้องรู้จักให้เกียรติกันตามสมควร ถ้าไม่มีเงินจะให้ ก็อย่ามาพูดทำลายเกียรติฝ่ายหญิงว่าเห็นแก่เงิน ลูกเขามีพ่อมีแม่เลี้ยงมา ให้ตามธรรมเนียมนิดๆ หน่อยๆ ถือว่าให้เกียรติ ไม่ต้องเรียกถึงขนาดจะเอาไปตั้งตัวได้ คืออ่านแล้วเรารับไม่ได้กับความคิดทางฝ่ายชาย และญาติฝ่ายชาย และก็ไม่เห็นด้วยที่คุณมองสามีในอนาคตว่าเป็นคนไม่มีความคิด เพราะถ้ามองไว้แบบนี้แล้ว ต่อไปคุณจะไม่มีความนับถือในตัวเขา อยู่กันไป ปัญหาจะตามมาอีกมากมาย คิดให้ดี อย่าเพิ่งแต่ง อย่ารีบร้อน จากคุณ : JiGGO InLove เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 22:55:23

ความคิดเห็นที่ 4   จขกทอย่าปล่อยเรื่องนี้ให้ค้างในใจนะคะ  ต้องคุยกันให้เข้าใจ  อย่าให้เค้าเข้าใจว่าฝ่ายหญิงเห็นแก่เงิน (ขายลูกสาวกิน) ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ เพราะเจอกับตัวเอง  ถ้าฝ่ายชายยังคิดแบบนี้อยู่ก็อย่าแต่งเลยค่ะ  ต่อให้รักกันมากมายแค่ไหนก็ตามแต่งไปก็ไม่มีความสุข  เรื่องเงินทองเป็นเรื่องใหญ่ วันดีคืนดี เค้าอาจจะยกเรื่องนี้มาพูดให้เราเจ็บช้ำน้ำใจก็ได้  แล้วชีวิตคู่ของเราจะมีความสุขได้อย่างไร   ที่แนะนำอย่างนี้เพราะพี่เจอมากับตัว  ทุกวันนี้ ลูกสองคนแล้ว  เค้าก็ยังพูดเรื่องนี้ให้เราเจ็บช้ำน้ำใจได้ตลอดเวลา  คิดอยู่เสมอว่า ถ้าเราเก็บเงินได้เยอะเมื่อไหร่ เราจะคืนเงินเธอทั้งหมดพร้อมดอกเบี้ย แล้วก็จะพูดกลับไปแรงๆว่า อยากได้เงินนักก็เอาไปเลย แล้วไปหย่าให้เราด้วย เราจะเลี้ยงลูกสองคนเอง ไม่ต้องมายุ่ง เชิญกอดเงินให้สบายใจก็แล้วกัน ... ทั้งหมดนี่ได้แต่คิดนะคะ ยังทำไม่ได้ ตอนนี้ก็ทนๆไปก่อน ถ้าทะเลาะกันแล้วเค้ายกเรื่องนี้มาพูด ก็จะเดินหนีค่ะ แสดงให้เค้าเห็นว่า..น่าเบื่อมากกกกกกก จากคุณ : ปรางทราย เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 23:46:13

ความคิดเห็นที่ 5   ลองคิดทบทวนให้ดีๆ อีกทีดีไม๊ค่ะ ว่าแฟนคุณเหมาะสมแล้วหรือยังที่จะมาใช้ชีวิตกับคุณ นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งยังเป็นขนาดนี้แล้วต่อไปข้างหน้าจะเป็นอย่างไร โทรไปถามแฟนคุณเลยดีกว่าค่ะ ว่ายังอยากที่จะเริ่มใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณอีกรึป่าว คุยกันให้รู้เรื่องเสียแต่วันนี้ดีที่สุด การแต่งงานไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความรักนะค่ะ  แต่ มันเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น จากคุณ : เข้าใจ (SWT2007) เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 23:46:15

ความคิดเห็นที่ 6   อ่านแล้วปรี๊ดแทนค่ะ เฮ้อ อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ จริงค่ะว่าเรื่องสินสอด เรื่องงานแต่งมันเป็นแค่องค์ประกอบหนึ่งผ่านมาและผ่านไป แต่สิ่งที่เห็นชัดและปล่อยผ่านไปไม่ได้คือความคิดและนิสัยของทางอีกฝ่ายที่มันแสดงให้เห็นว่าเค้าเห็นคุณเป็นแบบไหนสำคัญแค่ไหนค่ะ (เราไม่ได้หมายถึงเรื่องเงินทองนะคะ) ถ้าเค้าเต็มใจให้ถึงให้ได้แค่น้อยนิดเราก็ควรน้อมรับคะ (ให้ด้วยใจก็รับด้วยความภูมิใจค่ะ) แต่ถ้าเค้าไม่เต็มใจให้ ต่อให้เยอะยังไงก็ไม่ควรค่าที่เราจะรับไว้ค่ะ ที่สำคัญที่สุดคือคนที่คุณจะแต่งด้วยอะคะ เค้าว่าคุณเห็นแก่เงินได้ แล้วเค้าละค่ะเห็นแก่เงินหรือเห็นแก่คุณ (ถ้าเป็นแค่คนอื่น เราแนะนำว่าอย่าไปสนค่ะ แต่เมื่อคนที่คุณจะฝากชีวิตไว้เป็นแบบนี้ ต้องคิดให้หนักนะคะ) เราชอบความเห็นที่34จากกระทู้แรกมากเลยค่ะ *แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 52 23:59:07 จากคุณ : SweetChamber เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 23:55:16

ความคิดเห็นที่ 7   ทำไมแฟนคุณถึงไม่เข้าใจอะไรบ้างเลยคะ ปกติแล้ว การมาใช้ชีวิตที่เมกานี่ น่าจะเป็นตัวของตัวเองแล้วนะ เพราะอยู่ที่นี่ต้องมีความคิดและพึ่งตัวเองก่อน "พึ่ง" คือพึ่งความคิดตัวเองก่อน ปรึกษากับคุณก่อน มาจะอะไรอย่างไรดี เพราะเรื่องการแต่งงาน เป็นเรื่องระหว่างคนสองคน ประมาณว่า คุณสองคนตกลงกันแล้ว ว่าจะเอาอย่างนี้นะ ค่อยไปปรึกษาผูุ้ใหญ่ หากฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งไม่เห็นด้วย ก็ควรจะอธิบายปลีกย่อยกันไป เราว่าคุณจขกท ชะงักเรื่องแต่งงานไว้ก่อนเถอะค่ะ เราเกรงว่า จะมีปัญหาตามมา เพียบแน่ๆ จากคุณ : เจ้าแม่แฟชั่น เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 52 23:58:13

ความคิดเห็นที่ 8   ขนาดยังไม่ได้แต่งนะ แค่จะหมั้นกันเฉย ๆ ยังมีปัญหามากมายขนาดนี้ ขอเล่าเรื่องพี่ชายเราแล้วกัน คือว่าตอนพี่เราแต่งงานพ่อแม่ พี่งหย่ากัน ก็คือเงินหมดทั้งพ่อแม่ พี่เราไปกู้เงินมา จริง ๆ มันไม่มากมายแค่ แสนเดียว แต่บ้านเราจน แสนหนี่งก็เยอะแล้วล่ะ แล้วฝ่ายผู้หญิงรับปากว่าจะคืนให้หมด แต่งงานที่บ้านผู้หญิงนะค่ะ งานแต่งงานพี่เราเงินช่วยจากครอบครัวพี่เราอย่างเดียว 5-6 หมื่น คนรู้จักพี่เรามางานแต่งแค่ 20 คน แต่โต๊ะจีน 40 โต๊ะ คือ ว่าบ้านผู้หญิงบ้านนอกแบบช่วยเงิน 20 ห่อกลับบ้านด้วย คงจะคิดออก พอแต่งงานเสร็จก็ตกลงเรื่องซอง กับเงินสินสอดที่กู้มา เป็นว่าแม่เราต้องจ่ายเงินเพิ่มอีก 3 หมื่นเป็นค่าจัดเลี้ยง เงินที่กู้มาก็ไม่ได้คืน แล้วหลังจากนั้นแต่งกัน กพ รู้ว่าก็เริ่มทะเลาะกันขี้น เดือน สค ผู้หญิงก็มีคนใหม่ แต่เขาช่วยใช้หนี้เงินสินสอดอยู่นะ แต่ทะเลาะกันเพราะเรื่องงานแต่งล่ะ แล้วคนที่อยากแต่งก็คือผู้หญิงเพราะอยู่ด้วยกันนานแล้ว คือว่า ถ้ามีปัญหาเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ก่อนแต่ง อย่าแต่งกันดีกว่าความรู้สีกดี ๆ ของความรักจะหายไปค่ะ ส่วนเราแต่งงานก็รอดตัวไป พ่อไม่เรียกสินสอด เพราะกลัวจะมีปัญหาแบบพี่ชาย แต่แม่เรียก แต่สรุปแล้วแม่กลัวว่าพ่อจะทิ้งสัญญาส่งเสียเงิน(หลังหย่า) แม่เลยยอม ๆ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:51:58

ความคิดเห็นที่ 9   อุตส่าห์คบกันมาจนถึงขนาดนี้ อย่าให้จบกันแบบคาราคาซังเลย โทรไปคุยให้เคลียร์เถอะค่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่างน้อยถ้าต้องเลิกรากันไป จะได้ไม่เสียใจทีหลังว่ายังไม่ได้พยายามให้เต็มที่ บอกแฟนว่าถ้ารักกันจริง อุปสรรคครั้งนี้ก็ต้องฝ่าฟันไปให้ได้ ถ้าคุยกันดีๆ มันต้องมีทางออกแน่ๆค่ะ อาจจะไม่ถูกใจทุกคนร้อยเปอร์เซ็นต์ ต้องยอมถอยกันคนละก้าว ชีวิตคู่ในอนาคตยังอีกยาวไกล ปัญหาเรื่องความเชื่อความเห็นไม่ตรงกันมันต้องมีอีกเยอะ ไหนจะเธอกับชั้น ไหนจะครอบครัวของทั้งสองฝั่งอีก นี่แค่เริ่มต้นค่ะ สำหรับกรณีของเรา ตอนที่มาสู่ขอแม่เราก็บอกว่าจัดมาตามสมควร แล้วจะยกให้บ่าวสาวทั้งหมด แฟนมีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง ก็ตั้งใจว่าจะเอามาเป็นสินสอดสี่แสน ส่วนทองแม่แฟนบอกว่าจะให้ยืมมาวางแต่จะขอคืนทั้งหมด เราก็รู้ว่าแม่คงไม่พอใจกับเงินสินสอดจำนวนนี้และที่เค้าจะเอาทองคืน (บ้านเราค่อนข้างมีฐานะ ส่วนแฟนก็มีพอสมควรค่ะ) เลยบอกแฟนว่าขอเงินสินสอดหนึ่งล้าน แต่พอจบงานส่วนที่ยืมมา หกแสน จะคืนให้พ่อแม่เค้า ส่วนทองก็จะคืนให้ทั้งหมด ขอให้แฟนซื้อต่างหูทองให้คู่เดียว ก็มีปัญหากันพอควรค่ะ เราก็ทะเลาะกับแม่ ทะเลาะกับแฟนไปหลายรอบ แฟนก็หาว่าตอนแรกบอกจัดมาตามสมควร ทำไมมาเรียกร้อง เราเองก็คิดว่าไม่เห็นเป็นไร แค่ยืมเงินมาวาง จบงานเราก็คืน ส่วนสินสอดแม่เราก็บอกแล้วว่ายกให้เรากะแฟน (ค่าใช้จ่ายในงานทั้งเช้าและเย็นเราสองคนก็ช่วยกันออกเองทั้งหมด) ส่วนแม่เราก็ไม่พอใจที่เค้าจะไม่มีทองหมั้นให้เราเลย เก็บคืนหมด ก็เสียน้ำตาไปหลายยก และถึงแม้จะสรุปกันได้ในที่สุด ประเด็นเรื่องสินสอดทองหมั้นก็ยังทำให้เรากะแฟนทะเลาะกันไปอีกหลายหนหลังแต่งงาน จนในที่สุดก็ตั้งกฎเหล็ก ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก เรื่องที่มีลูกหลายคนก็มีส่วน เพราะพี่สาวแฟนตอนแต่งงานก็แทบไม่มีสินสอดทองหมั้นอะไรเลย เพราะทางบ้านพี่เขยฐานะไม่ค่อยดี เค้าก็ต้องไปยืมเงินยืมทองมาวางพอเป็นพิธี แต่ก็เอาคืนไปหมด ส่วนน้องชายแฟน (แต่งไปก่อน) ตอนนั้นก็มีสินสอดแค่สองแสน พ่อแม่เค้าก็กลัวว่า ถ้าเราได้เยอะกว่า พี่สาวกับน้องชายน้องสะใภ้แฟนจะไม่พอใจ ถึงขนาดบอกว่าจะไม่ให้มางานหมั้นเพราะไม่อยากให้เห็นสินสอดของเรา เราก็ไม่พอใจนะ เพราะตอนที่น้องชายเค้าแต่งงาน ค่าจัดงานกับเงินสินสอด พ่อแม่แฟนเค้าจัดการให้หมด แต่เรากับแฟนออกเงินเองทุกอย่าง เงินที่ยืมมาวางเป็นสินสอดเดี๋ยวก็คืนให้หมด (ถ้าเค้าไม่ให้ เราก็เสนอเอาเงินตัวเองโปะด้วยซ้ำไป) พ่อแม่แฟนไม่ต้องออกเงินซักแดง แล้วจะมาเดือดร้อนทำไม พี่สาวแฟนกับน้องชายเค้าก็ไม่มีสิทธิไม่พอใจเราอ่ะ ก็เงินเรากะเงินแฟนช่วยกันเก็บมาเองนี่นา เฮ้อ..... แต่ละครอบครัวก็คนล่ะอย่างอ่ะค่ะ ค่อยๆแก้กันไปนะคะ เราผ่านมันมาแล้ว เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : น้ำค้าง (Nam_kang) เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 01:32:42

ความคิดเห็นที่ 10   เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้นะคะ อ่านมาตั้งแต่กระทู้แรกแล้วแต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็น อย่างที่ทุกคนข้างบนบอกอ่ะคะ เราว่าคุยกันให้เคลียร์ดีกว่า เพราะถ้าแต่งไปมันจะมีปัญหาตามมาแน่ๆอ่ะคะ ส่วนของเราน่าจะแย่กว่าของทุกคนข้างบนเลยนะคะ ทางบ้านแฟนไม่มีอะไรมาให้เลยคะ เงินสินสอดก็เงินเก็บของเรากะแฟน และก็แม่มาช่วยวางคะ(แม่เรานะคะ) ทองก็ทองของเราเองคะ งานเลี้ยงก็เงินเก็บของเรา 2 คนคะ แม่แฟนไม่ช่วยอะไรเลย เพราะไม่มีคะ ทุกวันนี้ยังมาขอเงินใช้ทุกเดือนคะ  ทั้งๆที่เรากะแฟนก็มีภาระเยอะพอสมควร เล่าๆแล้วก็ปรี๊ดพอสมควร เพราะตอนในงานแต่งเรา เี่ที่ยวไปคุยกะชาวบ้าน(แขกในงาน)ว่าลูกเค้าวาสนาดี ทั้งลูกชายลูกสาวได้แฟนมีตังค์ทั้งคู่ ตอนนี้เราเลยห่างกะแม่เค้าให้มากที่สุดน่ะคะ เจอแล้วมันปรี๊ดดดด 555++ คือแม่สามีเค้าไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเลย แต่จะมาขออย่างเดียวอ่ะคะ คงเข้าใจว่าบ้านเรามีเงิน แต่นะไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไงหนอ แต่แฟนเราก็โอเคนะคะ ก็มีส่งเงินไปให้แม่บ้าง แต่ไม่มากนัก เพราะภาระครอบครัวก็มี และเค้าเองก็คงเกรงใจเรามากๆด้วยน่ะคะ ทำไปทำมาเข้ามาบ่นเรื่องตัวเองซะงั้น ยังไงเราเอาใจช่วยนะคะ คุยกันให้เคลียร์ก่อน อย่าปล่อยคาราคาซังแบบนี้เลย สำหรับของเราถ้าเลือกได้ ก็อาจจะไม่แต่งกะคนนี้อ่ะคะ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ดีนะคะ แต่เรารับแม่เค้าไม่ได้อ่ะคะ แต่ตอนนี้ลูก2แล้ว ต้องทำใจ คุณยังมีเวลา มีโอกาส ลองคิดทบทวนให้ดีๆนะคะ ^_^ จากคุณ : nuiny เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 06:35:35

ความคิดเห็นที่ 11   เรื่องของเรื่อง ก็คือ มองต่างมุม ฝ่ายของคุณ  มีมุมมองอย่างหนึ่ง    ฝ่ายของแฟนคุณ มีมุมมองอีกอย่างหนึ่ง   ซึ่งต่างฝ่ายต่างก็คิดว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้ว ถ้าทั้งสองฝ่ายเข้าใจกัน   ปัญหาก็จะไม่เกิดขึ้นหรอกครับ ที่คุณแม่ของคุณบอกคุณแม่ของฝ่ายชายว่า.... "ก็แล้วแต่ทางคุณแม่จะเอ็นดูลูกสาวชั้นละกันนะ ก็ตามสมควร" คุณแม่ฝ่ายชายฟังแล้วไม่สบอารมณ์เลย    เพราะเหมือนกับว่า... "ถ้าให้สินสอดน้อย   ก็แสดงว่าเอ็นดูลูกสาวน้อย" (ตรงนี้คุณแม่ฝ่ายชายเข้าใจผิดไป) พอคุณแม่ฝ่ายชายบอกคุณแม่ของคุณว่า.... "สมัยลูกชายคนโต (ลูกคนที่ 3 จากทั้งหมด) แต่ง พ่อแม่ ญ เค้าก็ไม่เรียกร้องอะไรเหมือนกัน ชั้นก็เลยเอาสมุดบัญชีของชั้นเนี่ยล่ะ เอามาเยอะๆ เลย เพราะถือว่าให้เกียรติเค้าเต็มที่มาวางบนพาน เสร็จก็เก็บกลับ" คุณเองก็ไปโต้เถียง   เพราะคิดว่า  คุณแม่ของฝ่ายชายจะไม่ให้อะไรเลยแม้แต่ทอง (ตรงนี้ฝ่ายคุณเข้าใจผิดไป) แล้วไม่ได้คุยกันให้หายค้างคาใจ  ต่างฝ่ายต่างคิดไปตามมุมมองของตัวเอง ก็เลยเกิดความหมองหมางใจกัน ฝ่ายคุณคิดว่าฝ่ายชายขี้เหนียวไม่อยากให้สินสอด ฝ่ายชายก็คิดว่าคุณงก โลภ อยากได้สินสอดเยอะๆ ไม่ได้รักเขา แต่อยากได้เงินเขา เรื่องก็เลยบานปลาย   จริงๆแล้ว จำนวนเงินสินสอดไม่ใช่ประเด็น   แต่ประเด็นอยู่ที่  "เสียความรู้สึก" ต่างฝ่ายต่างเสียความรู้สึก เพราะต่างก็คิดตามมุมมองของตัวเอง   ทำให้ไม่เข้าใจกันได้เลย การแต่งงาน.... คือการที่คนสองคนรักกันมาก  จนคิดว่าจะเป็นคนๆเดียวกันตามกฏหมาย คิดว่าอยากจะดูแลกันและกัน   ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน  ไม่ทอดทิ้งกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแก่ชีวิตคู่   ไม่ว่าจะยากดีมีจน  หรือยามเจ็บป่วย ก็ต้องดูแลกันและกันตลอดไป แต่....คู่รักที่ไม่มีจุดยืนในเรื่องการแต่งงานที่ถูกต้อง กลับไปเอาประเด็นหน้าตา   พิธีแต่งงาน   จำนวนสินสอด  ยกมาให้เป็นปัญหาขุ่นข้องหมองใจ กลายเป็นว่า จำนวนเงินสินสอด   สำคัญมากมายกว่าความรักความต้องการที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน ทำให้เกิดการเสียความรู้สึกที่ดีต่อกันไป    และถึงขั้น หมดรักกันไปในที่สุด ผมคิดว่า  คุณสองคนคงไม่เหมาะสมกันนะครับ  เพราะความคิดความอ่านไปกันไม่ได้เลย คุณไม่เข้าใจเขา  เขาไม่เข้าใจคุณ   ก็เลยทำให้คุยกันไม่รู้เรื่อง   มองต่างมุมกัน ไม่ได้มองไปในทิศทางเดียวกัน ไม่แต่งงานกันน่ะ ดีแล้วครับ   คงต้องมองหาเจ้าบ่าวคนใหม่ดีกว่าครับ จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 07:46:14

ความคิดเห็นที่ 12   อืม... ย้อนไปห้าปีก่อน พี่สาวเราแต่ง และย้อนไปสองปีก่อนที่เราแต่ง มีปัญหาเรื่องสินสอดคล้ายคุณแหละ แต่เวลาผ่านมาแล้วจนมีลูกมีเต้า ขอบอกอย่างคนที่ผ่านโลกมานะคะว่า อย่าไปเอาอะไรมาก อย่าไปคิดอะไรให้มาก เขาไม่ให้ก็อย่าไปเรียกร้อง อย่าลืมว่าคุณสองคนคือคนที่อยากจะแต่งงานกันอยากอยู่ด้วยกัน อย่าให้สังคมวัฒนธรรมและคนรอบข้างมาทำให้น้อยใจเสียใจจิตตก ตอนพี่เราแต่งก็คุยกันหลายรอบมาก คุยจนเกือบเคืองกัน พี่เราและพี่เขยก็ต้องทะเลาะกัน วันแต่งคือวันที่อึดอัด เข้าใจไหมคะว่า ถ้าฝ่ายนึงยอมฝ่ายนั้นก็ไม่แฮปปี้ ถ้าเขาให้คุณโดยไม่เต็มใจ คุณยังจะเอาอีกเหรอ อย่าลืมคนที่แต่งออกไปคือคุณ และต่อไปอีกสิบปียี่สิบปีคุณก็จะเป็นลูกสะใภ้เขา ไปอยู่กับเขา และยังมีสะใภ้อื่นๆอีกนอกจากคุณในบ้าน ทำให้เขารักและเอ็นดูไม่ดีกว่าเหรอคะ ตอนนี้พี่สาวเรามีหลายให้อุ้มแล้ว แต่ลึกๆเราว่าเขาก็รู้สึกไม่ดีที่ตอนแต่งไปทำเกินหน้าสะใภ้คนอื่นๆ และเหมือนติดค้างแม่ผัดเรื่องนี้มาตลอด เราเองตอนแต่งก็มีปัญหา แฟนเราบอกว่าอะไรกันนักหนา แต่แฟนเราออกเงินเองทุกบาททุกสตางค์นะคะ เงินของเขาทั้งหมดไม่มีพ่อแม่จ่าย ตอนนี้ผ่านมาจนมีลูกกัน จะเงินเธอเงินฉันสุดท้ายก็คือ เงินครอบครัวเงินลูกค่ะ เจ็บไข้ได้ป่วยคนที่ดูแลเราไม่ใช่ใคร คือสามี ทำอะไรก็ทำเพื่อลูก แค่เขาดีกับเราและครอบครัวเราไปตลอดแค่นี้ก็พอแล้ว กะอีแค่วันๆหนึ่งอย่าไปซีเรียส แทนที่คุณจะได้ แต่แท้จริงคุณอาจเสียอะไรบางอย่างไปตลอดและเรียกคืนไม่ได้ ซึ่งก็คือความรู้สึกค่ะที่นับเป็นตัวเงินไม่ได้ แหวนแต่งงานเราที่แม่เราเรียกร้องให้เราได้เกือบสองกะรัต เถียงกันอยู่นานจนแฟนเราเคือง ป่านนี้ไม่เคยเอามาสวมอีกเลย ใหญ่เกินเหตุ กลังหายอีกตะหาก เก็บไว้ในตู้ ทั้งทองทั้งอะไร ทองไม่เท่าไหร่ขายได้ แต่เพชรที่ลำบาก เปลี่ยนเป็นเงินยังดีกว่า เก็บไว้ให้ลูกเรียนหนังสือ มีเด็กคนหนึ่งรู้ไหมใช้เงินเท่าไหร่กัน ไอ้ค่าสินสอดจิ๊บจ๊อยไปเลยค่ะขอบอก ทำให้บ้านสามีเอ็นดูจะดีกว่านะคะ ผลจะตกมาสู่ลูกคุณด้วยค่ะ โดยเฉพาะพ่อแม่สามีออกเงินสินสอดให้แฟนคุณด้วยแล้ว คิดดีๆค่ะ สามีคุณคงพึ่งพ่อแม่อยู่แน่ๆ ถ้าเขาไม่เอ็นดูคุณ อนาคตอีกสิบๆปีคุณเองจะมานังเสียใจค่ะ ไม่ใช่เสียใจแค่วันแต่งหรอกค่ะ จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 09:09:51 A:125.24.180.31 X: TicketID:160486

ความคิดเห็นที่ 13   อยากถามคุณกลับว่า แล้วคุณหล่ะคะ มาถึงตอนนี้แล้วคิดยังไง ถ้าเค้าขอต่อก็จะยอมแต่ง หรือถ้าไม่ขอแล้วจะทำยังไง ถามตัวเองให้ชัด ๆ เอาแบบให้ได้คำตอบจริง ๆ ซิ ว่าคุณเองคิดยังไงอยู่ จากคุณ : jeen_cute เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 11:43:28

ความคิดเห็นที่ 14   สำหรับเรา สินสอดทองหมั้นไม่สำคัญเลยค่ะ เพราะเรารักแฟนเราที่เห็นที่เป็นอยู่ มีเงินหรือไม่มีเงิน ก็รู้ๆกันอยู่แล้ว เพราะเป็นมนุษย์เงินเดือนทั้งคู่ (ไม่เกี่ยวกับพ่อแม่มีเงินหรือไม่มีนะคะ) สำหรับความรักแล้วแค่คนสองคนไม่เป็นไรค่ะ แต่ถ้าคิดจะสร้างครอบครัวด้วยกันแค่ความรักของคนสองคนไม่พอค่ะ ครอบครัวของทั้งสองก็สำคัญมาก  เราเข้าใจว่าการจัดสินสอดทองหมั้นในสมัยก่อน ก็เป็นเหมือนการให้เกียรติ กับพ่อแม่ของฝ่ายหญิงที่ได้อุปการะเสี้ยงดู ฝ่ายหญิง เพราะผู้หญิงก็ต้องออกเรือนไปอยู่กับฝ่ายชาย แต่สมัยนี้ ครอบครัวมันเป็นครอบครัวเดี่ยวมากขึ้น คนก็แยกไปสร้างครอบครัวเองมากขึ้น ซึ่งก็ต้องมีค่าใช้จ่าย ทั้งบ้าน ทั้งลูก พ่อแม่ เองก็คงตระหนักรู้ในข้อนี้ ครอบครัวฝ่ายหญิงบางคนก็เลยคืนสินสอดให้เพื่อเป็นทุนรอนในการสร้างครอบครัว ซึ่งถ้าจะมองว่าฝ่ายหญิง เห็นแก่เงิน พูดอย่างนี้ก็ไม่ถูกนะคะ สำหรับเราแล้วเรื่องแค่นี้ถ้าพูดแล้วผู้ชายไม่เข้าใจ การจะสร้างครอบครัวด้วยกันคงยากค่ะ ตอนเราแต่งงาน แหวนเราก็ขนาดไม่ถึงกะรัต แต่เราเลือกที่น้ำไร้ตำหนิเลยค่ะ เพราะตั้งใจ เก็บไว้ให้ลูก สร้อยคอทองคำเราก็เลือกไปทำที่สุโขทัย กะเก็บไว้ให้ลูกหมดเลยค่ะ ปริมาณอาจไม่มาก แต่คุณค่าทางใจสูงค่ะ สินสอดทองหมั้นคิดว่าถ้าไม่จำเป็นไม่มีใครขายค่ะ เก็บไว้ให้ลูกให้หลานทั้งนั้น ที่นี้ก็อยู่ที่ จขกท แล้วค่ะ ว่าจะกล้าพูดชัดเจนกับเค้าไหม ว่าการให้ตามความเหมาะสมหมายถึงอะไร เราไม่ได้ต้องการโชว์ให้ใครดู ก็ให้กันไปตามฐานะที่ให้ได้ ตอนเราแต่งเราเป็นคนคิดสินสอดเองหมดเลยค่ะ พอกับแม่ไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะแฟนเราเป็นคนญี่ปุ่น พูดกันไม่รู้เรื่อง เราก็เอาว่าประมาณนี้แหละ ตอนจัดงานแต่ง ก็ แฮปปี้ดี ทำตามพิธีถูกต้อง สวมแหวน สวมสร้อย แต่ไม่ได้มานั่งแจงนั่งนับว่ามันมีเท่าไหร่ เอาเป็นว่ามีมาวางตามธรรมเนียม แม่เราก็แบก กันเป็นที่สนุกสนาน เรื่องนี้เป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยค่ะ หลังคุณแต่งงานยังมีอะไรที่ใหญ่กว่านี้อีกค่ะ ตอนนี้ดิฉันท้อง 8 เดือนกว่าแล้ว เหนื่อยกว่าตอนจัดงานแต่งงานอีก งานแต่งทำแล้วก็จบแล้ว แต่หลังแต่งสิคะ ชีวิตมันเพิ่งเริ่มต้นค่ะ จากคุณ : เจ้าแต้ม เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 12:50:38

ความคิดเห็นที่ 15   ขอบคุณทุกๆ ความเห็นนะคะ สำหรับเรา เราก็รู้ว่าเค้าเป็นยังไงค่ะ เราเลือกที่จะใช้ชีวิตกับเค้าแล้ว ยอมรับว่านิสัยเค้าบางอย่างเราก็ไม่ชอบ แต่ก็เอาน่ะมีแค่เราสองคนที่เข้าใจ ที่รู้ แต่คุณพ่อคุณแม่เราไม่ยอมน่ะค่ะ ก็เราเคยพูดอย่างนี้กับท่าน ท่านก็ถึงกับ "ก็ไปอยู่กับเค้าฟรีๆ เลยไป!" ซึ่งเรารู้ว่าทางฝ่ายชายเค้า ก็อยากให้เป็นเพียงแค่เรื่องของเราสองคนตัดสินใจ แต่เราก็..นะคะ ถูกเลี้ยงมาอย่างจะทำอะไร ก็ควรปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ เราก็ถูกเลี้ยงอย่างอิสระพอสมควร แต่ในเรื่องบางเรื่องคุณพ่อคุณแม่เราก็เก็บและถือเยอะเหมือนกัน เศร้าค่ะ กินไม่ได้ตั้งแต่แฟนกลับมา(คืนวันศุกร์) ถึงเวลานี้ก็ยังไม่ได้คุยกันเมือนเดิม คุณแม่เราบอกให้เราโทรไปถามเค้าเลยอย่างนิ่มนวล ว่าเออ ไหนว่ากลับมาจะคุยกัน เราก็พยายามทำไจอยู่ เพราะเรากลัวว่า เราจะได้รับคำตอบจากแฟน (ซึ่งเราก็รู้จักนิสัยเค้าว่า ถ้าเค้าถึงขีดสุดมากๆ เค้าก็จะ หยุดและพอ) เรากลัวเราจะได้คำตอบจากแฟนว่า "เราเหนือ่ย พอแล้วอะ เราไม่มีอะไรจะคุยแล้ว" แล้วมันก็จะเป็นการจบกันไป เราอยากคุยกับแฟนให้เข้าใจ แต่เราพอจะรู้รูปการณ์น่ะค่ะ อยากคุยกันว่า "ไหนเคยบอกว่าเราสองคนต้องช่วยกันผ่านทุกอย่างไปได้ไง ในเมื่อป๊าม๊าเธอก็มีปัญหาอย่างนี้ คุณพ่อคุณแม่เราก็อย่างนี้ เราสองคนมาช่วยกันคิดไม่ดีกว่าหรอ ว่าจะทำไงดี มันเป็นเรื่องของเราสองคนนะ" แต่เรากลัว เรากลัวว่าเค้าจะหมดแล้ว หมดความรู้สึกที่จะคุยแล้ว เพราะเค้าเชือ่พ่อแม่เค้าไปทุกอย่างแล้ว ทำไงดี.... จากคุณ : จขกท (Hershey's) เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 13:43:36

ความคิดเห็นที่ 16   เห็นใจทั้ง2 ฝ่ายค่ะ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน มีผลทางจิตใจสูงเลยเชียว แต่ละครอบครัวไม่เหมือนกัน แต่เป็นคนไทยทั้ง2ฝ่ายน่าจะคุยกันง่าย และจบลงด้วยดีนะค่ะ ถ้ามั่นใจว่าคนที่คุณเลือกที่จะฝากชีวิตไว้กับเขาดูแลคุณไปตลอดชีวิตได้ อย่าให้เรื่องแค่นี้มาทำลายค่ะ ตัวเรา แต่งแบบไม่มีสินสอด ทองหมั้นอะไรเลย แหวนแต่งงานแม่ยังต้องออกเงินให้ เพราะสามีจน งานแต่งแบบง่ายมีเราคนเดียวโด่เด่ พ่อแม่ไม่ได้บินมางานด้วย และไม่ได้จัดงานที่เมืองไทยด้วย   แต่เรามั่นใจในตัวสามีแล้วว่าเขาดูแลเราได้และเป็นสามีที่ดี เราโชคดีที่เลือกคนไม่ผิด ไม่เคยแคร์เวลาคนมาถามว่า แต่งงานได้สินสอดเท่าไหร่   ตอบแต่ว่าไม่ได้สักบาท แถมแม่ยังต้องออกเงินให้อีก  บางคนก็มองเราเหมือนโง่ๆเราโง่ๆยังไม่รู้ ขอให้พบทางออกไวๆนะค่ะ จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 14:53:14

ความคิดเห็นที่ 17   คุณควรทำอย่างที่คุณแม่คุณบอกค่ะ โทรไปถามอย่างนิ่มนวล แล้วดูว่าแฟนคถณจะว่ายังไง ถ้าแฟนคุณจะโกรธขนาดจะเลิกไปเลย  คุณก็ตามง้อมากๆเลยค่ะ คบกันมาขนาดนี้คงพอรู้ว่าต้องทำอย่างไรแฟนถึงจะหายโกรธได้ ถ้าง้อแล้วยังไม่หาย  ก็คงต้องไปกราบขอโทษพ่อแม่ของแฟนเลยค่ะ เพราะแฟนคุณแคร์และเชื่อพ่อแม่เค้าที่สุด ก็หวังว่าหลังจากไปกราบขอโทษพ่อแม่แฟนแล้ว ถ้าไม่มีทิฐิมาก  ก็คงยกโทษให้ไม่ถือสา  เค้าคงบอกลูกชายให้ยกโทษให้คุณเอง พ่อแม่คุณคงเสียใจแน่นอน แต่คงไม่เป็นไรเพราะยังไงคุณก็เป็นลูก ในที่สุดแล้วก็ไม่มีพ่อแม่คนไหนโกรธลูกไปจนตายหรอกค่ะ จากคุณ : snowwhitehyper เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 15:55:09

ความคิดเห็นที่ 18   เห็นใจ จขกท. แต่แนะนำให้ลองคุยกันเองก่อนค่ะ ลองหยั่งเชิงดูว่า ฝ่ายชายจะให้สินสอดเท่าไหร่ แล้ว จขกท.เองลองไปเปรยๆกับทางบ้านตัวเองอีกที ถ้าตกลงหรือคุยกันไม่ได้เนี่ย แนะนำค่ะว่าอย่าหมั้นกันเลย ในเมื่อความเห็นยังไม่ตรงกัน ต่อไปยังมีปัญหาตามมาอีกเยอะที่รอให้คุณแก้ไข ถ้าเรื่องแต่นี้ยังไม่สามารถปรับหรือจูนให้ตรงกันได้ มันก็คงลำบากพอสมควรกับการใช้ชีวิตคู่ ถ้า จขกท. ยังรักแฟนอยู่โทรไปคุยดูค่ะ ถามว่าจะเอายังไงกันแน่ เอาให้เคลียร์ ไม่งั้นก็จะเก็บมาคิดมากแบบนี้ไม่รู้จบ เสียใจแล้วก็บั่นทอนกำลังใจตัวเองเปล่าๆค่ะ ส่วนตัวเอาเอง ตอนแต่ง ทางฝ่ายชายจัดมา ทางเราไม่ได้สนใจว่าจะจัดมาเท่าไหร่ แต่ยอมรับว่า ก่อนแต่งมีปัญหาบ้างนิดหน่อย แต่เราก็ตัดปัญหานั้นทิ้งออกไป แล้วคุยกับแฟน เคลียร์ทุกอย่าง โดยที่ทั้งหมด ไม่มีผู้ใหญ่เข้ามาเกี่ยวข้องเลย แล้วค่อยคุยกับผู้ใหญ่อีกครั้งว่า เราสองคนตกลงแบบนี้ ทั้งสองฝ่ายยอมรับได้หรือไม่ โชคดีที่แฟนเราค่อนข้างเป็นตัวของตัวเอง สามารถคุยกับทางผู้ใหญ่ฝ่ายเค้าได้ ส่วนเราเองก็คุยกับทางผู้ใหญ่ฝั่งเราได้เช่นกัน ปัญหาทุกอย่างเลยจบค่ะ จากคุณ : TruLy เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 17:26:53

ความคิดเห็นที่ 19   แฟนคุณเห็นแก่ตัวนะคะ รักแบบเด็กๆ เออ ก็รักอะ จะเอาคนนี้อะ ขนาดคุณต้องกลับมาดูแลพ่อแม่ ลูกสาวคนเดีว พ่อแม่ขอให้กลับมาอยู่บ้าน แฟนที่รักมาก ก็ไม่อยากห่างกัน แทนที่จะคิดว่าจะกลับไทยมาอยู่ด้วยกัน ดั๊น จะเร่งแต่งงานเพื่อเอาคุณไปอยู่ด้วยอีก พอมีปัญหาสินสอด ที่คุณมาเล่าเพิ่มเติม คำแรกเลยคือ "เคสของเราคือ เราสองคนรักกันมากเลยล่ะค่ะ" หมายความว่าไงอะคะ อ่านดูแล้ว คุณรักแฟนคุณมากพอที่จะทิ้งพ่อแม่ไปอยู่กะเค้าได้ (ทราบค่ะว่าอยู่ ตปทอยู่แล้ว แต่แม่ขอร้องให้กลับนี่นา) อ่านวนอีกหลายรอบ คุณไม่สนใจเรื่องสินสอดแล้วล่ะ ห่วงแค่ว่าแฟนคุณทำไมยังไม่มาคุย อยากให้คิดดูใหม่ค่ะ จากคุณ : lekumi เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 18:16:11

ความคิดเห็นที่ 20   เห็นใจ  จขกท.  คะ   เป็นคนกลางลำบากใจสุดๆ  นี่ก็แฟน  นั่นก็ครอบครัว   กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ       เอางี้ดีมั๊ยคะ  ก็ยังไม่ต้องหมั้น  ยังไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น   ก็ Pause  ไว้เลย  เพราะยังไงขืนหมั้นกัน  ก็ต้องมาแต่งงานกันอยู่ดี  ก็รอพร้อม  รอให้ลงตัว  ก็ทำทั้งหมั้นและแต่งงานวันเดียวกันเลยดีกว่า        ไม่รู้นะคะขอสรุปคิดง่ายๆ  แบบนี้แหละ   ปวดหัวแทนจริงๆ กับเรื่องสินสอด      เอาใจช่วย  ให้ผ่านช่วยนี้ไปได้คะ   สู้ๆๆ จากคุณ : very_berry เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 19:18:06

ความคิดเห็นที่ 21   จะเข้ามาให้กำลังใจ จขกท. ว่า สินสอดทองหมั้น จะมากหรือน้อย เป็นเรื่องรอง (แต่ได้มากก็ดี ดูมีหน้ามีตา) แต่เรื่องหลักคือ วุฒิภาวะ ของเจ้าบ่าวคนที่จะมาเป็นหัวหน้าครอบครัวต่างหาก เพราะเราเจอกับตัวแล้วเหตุการณ์นี้ ตอนเราแต่งงาน ครอบครัวแฟนเค้ามีพี่น้องผู้ชายหลายคน แต่ละคน เราพอทราบมาว่าเค้าให้สินสอดทองหมั้นลูกสะใภ้มากกว่างานเรา เพราะ ช่วงนั้น พ่อ-แม่แฟน เค้ามีตังค์ ฐานะการเงินดี เลยช่วยโปะให้ลูก ๆ ได้ (แต่ทางพ่อตา แม่ยาย ลูกสะใภ้ทุกคน เค้าก็คืนให้บ่าว สาว นะ) แต่พอถึงตอนแฟนเราแต่งงานกับเรา ครอบครัวแฟน การเงินไม่ค่อยดี แฟนเราต้องดิ้นรนทุกอย่าง เพื่อจัดงานให้สำเร็จลุล่วง ซึ่งแน่นอน เค้าไม่มีเงินมากมาย เค้าต้องกู้เงินสวัสดิการข้าราชการมาจัดงาน และแน่นอน สินสอดทองหมั้นงานเรา ก็ต้องน้อยกว่าสะใภ้คนอื่น ๆ ด้วย เพราะแฟนเราหาคนเดียวเต็ม ๆ (เราช่วยเติมทองให้นิดหน่อย ) แบบว่าเค้ามีเงินก้อนเท่าไร ต้องแบ่งซื้อทอง แบ่งจัดงาน แบ่งซอยเป็น ค่าโน่น ค่านี่ ....(ซึ่งถูกซอยแต่ก็ทำทุกอย่างได้ครบถ้วน สมฐานะ สมหน้า สมตาเราฝ่ายหญิงที่เป็นข้าราชการซีเล็ก ๆ เหมือนกัน) เสร็จงานเรา ผู้ใหญ่ฝ่ายเราก็คืนให้บ่าว สาวนะ ส่วนเราค่าซองค่ารับไหว้ ก็ให้แฟนนั่นแหละ เพราะเค้ากู้มาจัดงาน (แต่ทองเราขอหมด อิ อิ อิ ) ส่วนเค้าก็ให้เราเก็บเข้าบัญชีชื่อเราแหละ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เหมือนคำที่ว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ทำให้เราได้รู้ว่า เราเลือกคนไม่ผิด เพราะเมื่อเกิดวิกฤตในชีวิต ลูกชายคนอื่น ๆ ที่มีพ่อ แม่ คอยช่วยเหลือตลอดเวลา กับไม่สามารถ ประคองชีวิตได้ แต่แฟนเรา พอเกิดวิกฤติชีวิต กับประคับประคองได้ดี และเป็นที่พึ่งให้กับครอบครัวด้วย ที่พูดมาทั้งหมดนี้ อยากสรุปคำถามสั้น ๆ ให้ จขกท. ถามใจตัวเอง ให้แน่นอน สินสอดทองหมั้น มากน้อย แล้วแต่คุณรับได้แค่ไหน แต่วุฒิภาวะ ความเป็นผู้นำครอบครัว ความคิดที่จะรักษาเกียรติผู้หญิงซึ่งจะเป็นภรรยา ความคิดที่จะรักษาหน้า รักษาจิตใจผู้ปกครองฝ่ายหญิง มีพอมั้ย ในฐานะลูกผู้ชายไทย ตามประเพณีไทย จากคุณ : เอาใจช่วย เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 22:12:20 A:58.11.79.164 X: TicketID:213943

ความคิดเห็นที่ 22   อื่ม....เค้าจุดธูปเรียกให้มาตอบนะครับ งานนี้การที่พ่อแม่ฝ่ายชายจัดงานแต่งงานให้ก็ถือว่าให้เกียรติผู้หญิงมากแล้ว...ทั้งนี้เป็นเพราะพฤติกรรมในการคบหากันทำให้ฝ่ายชายไม่ให้คุณค่าแก่ผู้หญิง......เพราะจะแต่งไม่แต่งก็ให้ผลที่ไม่ต่างกันอยู่แล้ว....มันจึงไม่มีเหตุผลที่ฝ่ายชายจะมาลงทุนอะไรเพื่องานนี้....ซึ่งอันที่จริงเค้าคงคิดว่าแค่แต่งให้ก็ถือว่าเต็มที่แล้วสำหรับความสัมพันธ์ในลักษณะนี้ แต่ทั้งนี้ฝ่ายหญิงกลับไปวัดคุณค่าความสำคัญของตนเองด้วยสินสอด....โดยไปตีค่าของตนเองเป็นสินสอดที่จะได้รับ.....แต่ทว่าพฤติกรรมในการคบหากันมันกลับเป็นการทำลายคุณค่าของตนเองในสายตาของครอบครัวฝ่ายชายจนเกือบจะหมดสิ้น..... อีกทั้งจากลักษณะการคบหากันดังกล่าวมันก็ทำให้ตัวผู้ชายเองหมดความกระตือรือร้นในการที่จะฝ่าฟันอุปสรรค์เพื่อให้ได้มาซึ่งงานแต่งงาน ดังนั้น จขกท. จึงสำคัญตนผิดอย่างรุนแรงที่คิดว่าตนเองยังมีอำนาจต่อรอง....ยังมีสิทธิที่จะเรียกร้อง....จนลืมคิดไปว่าหากต่อรองไม่สำเร็จโอกาสแต่งงานก็คงจะหมดไปเช่นกัน ในส่วนของ จขกท. คุณคิดว่าคุณรักผู้ชายคนนี้จริงหรือ....คุณให้เกียรติยกย่องเค้าในฐานะสามีผู้นำของครอบครัวจริงหรือ.....คำกล่าวที่คุณอ้างว่า "เรารักกันมาก"....มันยังเป็นเช่นนั้นจริงๆ หรือ....แล้วความหวาดหวั่นใจในตอนนี้ของคุณมันคืออะไร..... การแต่งงานในครั้งนี้มันจึงเป็นสิ่งที่คุณต้องการให้มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อให้มันเป็นไปตามรูปแบบทางสังคมเท่านั้นเอง.... หากถามว่าจะทำอย่างไรต่อดี....ก็คงตอบได้ว่า   ถ้าคุณอยากได้มาซึ่งพิธีแต่งงาน  คุณก็ไม่มีสิทธิที่จะเรียกร้องอะไรมากไปกว่าที่ฝ่ายชายเค้าจะจัดให้..... มันจึงเป็นเรื่องที่คุณต้องตัดสินใจเอง จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:10:47

ความคิดเห็นที่ 23   เข้ามาอ่านอีกรอบค่ะ อ่านคห. 22 แล้วขอบอกว่าสะดุ้งค่ะ ต้องขออภัยที่อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีเลย การที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการจะแต่งงาน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจครั้งสำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต ไม่ใช่เพียงแค่ ต้องการ งานแต่งงาน หรือต้องการพิธีการ แต่เรากำลังต้องการคนที่ จะร่วมทุกข์ และร่วมสุขไปด้วยกันตราบนานเท่านาน หากมีผู้ชายคนหนี่งที่เรารักมาก เขามาบอกว่า เธออยากแต่งงานกับฉันใช่ไหม ฉันทำให้เธอได้แค่นี้แหล่ะ เธอไม่มีสิทธิ์จะมาเรียกร้องอะไรนะ (เหมือนกับว่าฉันแต่งด้วยก็บุญแล้ว เหอๆ) คือถ้าฝ่ายชายมีฐานะไม่ดี แต่มีจิตใจที่รัก และแคร์ว่าที่ภรรยามากกว่านี้ เรื่องนี้คงไม่มีปัญหาค่ะ ปัญหาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องเงิน แต่เป็นเรื่องทัศนคติของฝ่ายชายมากกว่า เมื่อเริ่มเจอปัญหา แทนที่จะช่วยกันคิด หันหน้าเข้ามาพูดคุยกันสองคน กลับปัดปัญหาออกจากตัว ตัดรำคาญด้วยการที่ จะทำอะไรก็ทำๆ ไปเหอะ ถ้าฝ่ายหญิงอยากจะแต่ง ก็ตัดใจยอมรับไปซะ (ทั้งที่ยังคาใจ แต่ก็พูดไม่ได้) ถ้าเป็นแบบนี้ก็ฟันธงได้เลย ว่าผู้ชายที่คิดกับเราแบบนี้ ไม่ใช่เนื้อคู่ และไม่ใช่คู่ ที่จะมาร่วมชีวิตกับเราได้ค่ะ การที่คุณจขกท.ให้ความสำคัญกับสินสอด คงเป็นเพราะส่วนหนึ่ง อยากให้พ่อ แม่ ไม่อายคนอื่น ให้พ่อแม่รู้สึกภูมิใจ ว่าลูกสาวที่เขาโอบอุ้มเลี้ยงดูมามีคนอยากใช้ชีวิตด้วย และมีกำลังทรัพย์มากพอ ที่จะสร้างครอบครัว ดูแลลูกสาวเขาไม่ให้ลำบาก (ถึงแม้ว่าสมัยนี้ต้องช่วยกันทำมาหากิน แต่มันจะได้ในเรื่องความรู้สึกมั่นคงค่ะ) ซึ่งพ่อแม่เจ้าสาวก็บอกอยู่แล้ว ว่าไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่พอเหมาะสม แต่กลับกลายเป็นทางเจ้าบ่าวมาพูด ให้เจ็บช้ำน้ำใจ เลยเกิดเรื่องคลางแคลงกันไป ไม่ใช่เรื่องการเอาตัวเองไปวัดคุณค่า ตีราคาเป็นจำนวนสินสอดอะไรเลย ถ้าพูดแบบนี้ก็คล้ายจะดูถูกผู้หญิงมากไปหน่อย ขอออกตัวไว้ก่อน ว่าตัวเราเองแต่งงานโดยที่ไม่มีสินสอด ไม่มีการสู่ขอ ไม่มีงานเลี้ยงอะไรเลยค่ะ แค่เข้าโบสถ์ ทำพิธี แล้วก็กลับบ้านเท่านั้น ทุกวันนี้ชีวิตมีความสุขดี แต่สังคมของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน ใครที่อยากจัดงาน ทำอะไรที่ทำแล้ว มีความสุข มีกำลังทรัพย์พอจะทำได้ ก็ทำไป สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ คนสองคน ต้องพร้อมที่จะใช้ชีวิตด้วยกันจริงๆ เรื่องอื่น ๆ มันเป็นแค่ส่วนประกอบทั้งนั้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 03:17:11 จากคุณ : JiGGO InLove เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 03:12:51

ความคิดเห็นที่ 24   คุณ JiGGO InLove ครับ.. กรณีของคุณกับของ จขกท. มันต่างกัน....คุณไม่ต้องการสินสอดใดๆ คุณเพียงแค่ต้องการความรัก ความเข้าใจ และได้แต่งงานอยู่กินกันเท่านั้น.... แต่ จขกท. เค้าต้องการสินสอดเป็นเครืองยืนยันความมีคุณค่าของเค้า....และครอบครัวเค้าก็ต้องการเช่นนั้น....ไม่เช่นนั้น พ่อ แม่ เค้าจะพูดว่า "ก็ไปอยู่กับเค้าฟรีๆ เลยไป!" ทำไม??? การที่เราจะตอบคำถามอะไรเราต้องเอาเรื่องราวของ จขกท. เป็นที่ตั้ง....และก็ต้องเข้าใจบริบทของปัญหา.....มิใช่เอาเรื่องของตนเองเป็นที่ตั้ง.....และสิ่งที่ผมตอบไปก็เป็นเคส บาย เคส......ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายทุกคนต้องเป็นอย่างนี้......ครอบครัวผู้ชายบางคนก็เลี้ยงลูกชายมาดีไม่ไปเอาเปรียบผู้หญิง.....ให้เกียรติให้ค่าแก่ผู้หญิง.....แต่คุณคิดว่าครอบครัวฝ่ายชายในกระทู้นี้เป็นเช่นนั้นหรือ.... ดังนั้น.....ในการที่คุณมาอ่านคำตอบของผมแล้วสะดุ้ง....มันจึงแสดงว่าคุณไม่เข้าใจบริบทของปัญหาในกระทู้.....และเอาเรื่องราวของตนเองเป็นที่ตั้ง....ซึ่งมันไม่สามารถมาเทียบเคียงกันได้เลย สำหรับ จขกท. คำตอบผมอาจจะตรงไปบ้าง.....แต่ไม่รู้ว่าจะตอบแบบอ้อมๆ ไปทำไม....ในเมื่อปัญหามันอยู่แค่ตรงนี้....ตอบเลี่ยงๆ รักษาน้ำใจไปก็พลอยไม่เข้าใจกันเสียปล่อยๆ  อย่างไรก็ลองไปพิจารณาดูนะครับ จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 08:04:55

ความคิดเห็นที่ 25   ถ้าเค้าสามารถตัดเยื่อใยหมดรักด้วยเรื่องแค่นี้จริงๆ ที่ จขกท. เข้าใจว่าเรารักกันมากและอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คงเข้าใจผิดแล้วหล่ะค่ะ แต่ก็นะ จขกท.ก็บอกมาแล้วว่าแค่เราสองคนที่เข้าใจ ที่รู้ ในเมื่อรู้และเข้าใจ เบื้องต้นคงต้องทำตามที่คุณแม่ จขกท.บอกแหล่ะค่ะ ในเมื่อเค้าไม่โทร แล้ว จขกท.อยากหมั้นก่อนแฟนกลับ ก็ต้องโทรก่อนแล้วหล่ะค่ะ โทรไปแล้วก็คงรู้เองแหล่ะค่ะว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ควรทำอะไรต่อไป มาคาดเดาไปเองก็รังแต่ปั่นทอนกำลังใจไปเสียปล่าวๆ ในที่สุดก็คือต้องพูดจากันอยู่ดี ส่วนอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วหล่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 08:13:00 จากคุณ : จ้อย..ยย เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 08:12:24

ความคิดเห็นที่ 26   คุณอินทร์นิล คะ ที่คุณแนะนำและกล่าวไว้ใน คห.ที่ 22,24 นั้น เราว่าไม่ค่อยยุติธรรมกับ จขกท. ซักเท่าไหร่ เราไม่เห็นด้วยในหลายๆ ความคิดที่คุณแนะมา อย่างเช่น "แต่ทั้งนี้ฝ่ายหญิงกลับไปวัดคุณค่าความสำคัญของตนเองด้วยสินสอด.... โดยไปตีค่าของตนเองเป็นสินสอดที่จะได้รับ..... แต่ทว่าพฤติกรรมในการคบหากันมันกลับเป็นการทำลายคุณค่าของตนเอง ในสายตาของครอบครัวฝ่ายชายจนเกือบจะหมดสิ้น." โหย... โคตรจะแรงเลยอ่ะ พฤติกรรมในการคบหา หมายความว่าไง ? หรือคุณคิดว่าการที่ผู้หญิงคนนึง ตัดสินใจคบหากับผู้ชายคนนึง แล้วทุ่มทั้งใจ หรืออาจจะเป็นกาย(ก็แล้วแต่) มันลดค่าในความเป็นคนของผุ้หญิงคนนั้นลงอย่างนั้นหรือ? หรือว่า "สิ่งนี้" การกระทำแบบนี้ มันทำให้ผู้ชาย อย่างคุณๆๆๆ "หมดความกระตือรือร้นในการที่จะฝ่าฟันอุปสรรค์เพื่อให้ได้มาซึ่งงานแต่งงาน.." แล้วถามหน่อย ว่าการกระทำที่ทำให้ผู้ชายอย่างคนหมดความกระตือรือค้นเป็นความผิดของ จขกท ฝ่ายเดียวรึไง? มันก็ด้วยกันทั้งนั้น ในเมื่อคน 2 คนคบกัน การกระทำใดๆ ก็ขึ้นอยู่กับเค้า 2 คน จะถูกผิด น่าเกลียด น่ากลัว หรือทุเรศ ก็ต้องคุยกัน เพราะรู้กันอยู่ 2 คน บรรทัดฐานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน คุณอย่าเอาบรรทัดฐานของคุณไปตัดสินคนอื่น ถ้าไม่ชอบ หรือเห็นว่ามันด้อยค่าก็ควรจะแสดงออกให้รู้กันตั้งแต่แรก ไม่ใช่ว่าถึงขนาดจะตกแต่งกันแล้วถึงมาทำให้รู้ว่า "หมดความกระตือรือร้นในการที่จะฝ่าฟันอุปสรรค์เพื่อให้ได้มาซึ่งงานแต่งงาน.." ฟังแล้วหดหู่ใจแทน จขกท. ชะมัด "การแต่งงานในครั้งนี้มันจึงเป็นสิ่งที่คุณต้องการให้มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อให้มันเป็นไปตามรูปแบบทางสังคมเท่านั้นเอง" ถูก เป็นไปตามรูปแบบของสังคม แล้วมันผิดตรงไหนก็เราเป็นส่วนหนึ่งของสังคม คงไม่มีใครอยากเป็นส่วนต่างในสังคมหรอก หรือคุณอินทร์นิล อยาก? คุณแต่งงานรึยัง ถ้ายัง? ถามว่ามีแฟนไหม? ลองถามแฟนกับแม่แฟนคุณดูว่า รับได้ไหม? ที่คุณจะเอาบัญชีธนาคารมมากองไว้บนพานเป็นสินสอด แต่โนเงินสดนะ เอามาโชว์แล้วหิ้วกลับเพราะเรารักกันม๊ากกก.. หวังว่าแม่คงเข้าใจ.. แต่ถ้าคุณยังไม่มีแฟน หรือแม้แต่ความรัก คุณคงไม่เข้าใจ แล้วอย่าริอาจมาหักหาญน้ำใจของผู้หญิงด้วยการเสนอแนะความคิดเห็นที่บั่นทอนความรู้สึกกันแบบนี้ เงินมันไม่สำคัญ แต่ความจริงใจสำคัญมาก คุณทำให้คนอื่นที่อ่านหลงประเด็นไป จขกท เข้ามาขอความคิดเห็นกรณีที่ว่า "อยากแต่งงานกับแฟนแต่ฝ่ายผู้ชาย ให้สินสอดเป็นเงินลม ยกมาแล้วยกกลับ พอฝ่ายหญิงมีทีท่าอิดออดแบบอึ้ง ไม่นึกว่าจะเจอแบบนี้ กลับคิดว่าฝ่ายหญิงผิด รักเงินมากกว่าตัวเขา" เฮ้อ! อยากให้คุณคิดถึงจิตใจผู้หญิงที่เจออย่างนี้มากๆ หน่อย พ่อแม่เค้าเลี้ยงของเค้ามา สินสอด ทองหมั้น คือน้ำใจที่ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย(ที่จะมาขอ) มอบให้ด้วยความเต็มใจ แต่ถ้าไม่มีก็ควรแสดงความจริงใจให้มากกว่านี้ ไม่ใช่โยนความผิดทั้งหมดให้ฝ่ายหญิงคนเดียว ถ้าเราเป็น จขกท. เจอคุณมาแสดงความคิดเห็นแบบนี้ เราคงเอาไม้มาตีหัวตัวเอง(เพราะตีคุณไม่ได้) ด้วยความหดหู่และอาดูรชีวิตตัวเอง ว่าทำไมไร้ค่าขนาดนี้ .. เค้าต้องการกำลังใจและคำชี้แนะให้การดำเนินชีวิตดีขึ้น ไม่ใช่คำซ้ำเติมค่ะ ขอให้เข้าใจ และลดน้ำหนักความเห็นของคุณลงนิดนึง ก่อนที่ผู้หญิงคนนึงอาจเสียใจจนตายเพราะความเห็นของคุณ! แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 08:42:20 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 08:41:22 จากคุณ : I LoVE IcY เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 08:39:52

ความคิดเห็นที่ 27   ส่วนอันนี้กับ จขกท นะคะ คุณรักเค้ามากมั๊ย? รักมากพอจะอยู่กับเค้าโดยที่ลืมเรื่องที่ว่านี้ได้มั๊ย? รักมากพอจะไม่สนความรู้สึกของพ่อแม่ หรือหน้าตาของคุณมั๊ย? ถ้าคำตอบคือ"ใช่" ก็โอนอ่อนซะ เพราะคุณรักเค้า จะอยู่ได้อย่างไรถ้าขาดเค้า แต่ถ้าคำตอบคือ"บ้าง" คือรักบ้างแต่ไม่มากพอที่จะยอมให้เค้าหักหาญน้ำใจคุณกับครอบครัวแบบนี้ เราว่าชะลอก่อนดีมั๊ย? ลองคบ ดูใจกันไปอีกซักพัก คงไม่ทำให้อะไรๆ มันสายไปหรอกมั้งคะ? สุดท้ายถ้าคำตอบคือ" รักตัวเองมากกว่า" คุณก็ควรพิจารณาผู้ชายคนนี้ในอีกมุมหนึ่งได้แล้ว ผู้ชายอย่างนี้ไม่พร้อมที่จะมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่คุณฝันหรอกค่ะ ** เราแค่แนะ แต่การตัดสินใจขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง เพราะชีวิตมันเป็นของคุณ เป็นเรื่องดีที่คุณยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง อาจแรงอย่างคุณ อิลทร์นิล หรือเบาอย่าง คห. อื่นๆ คุณก็ลองตรองดู ขอให้โชคดีในชีวิตค่ะ ** จากคุณ : I LoVE IcY เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 08:50:22

ความคิดเห็นที่ 28   ขอแตกกระทู้ไปที่ http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N8499350/N8499350.html นะคะ จากคุณ : จขกท (Hershey's) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 09:37:04

ความคิดเห็นที่ 29   เราก็พูดถึงกรณีเจ้าของกระทู้นี่แหล่ะค่ะ ที่พูดมาทั้งหมด เพียงแต่ออกตัวไว้ตอนท้ายเท่านั้น ว่าตัวเราไม่ได้มีสินสอด ไม่ได้เอาเรื่องราวของตัวเองมาเขียนแต่อย่างใด แต่เอาเถอะค่ะ ความคิดเห็น ก็คือความคิดเห็น คิดต่างกันได้ แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน เพียงแต่อ่าน ความเห็นของคุณอินทร์นิล แล้ว รู้สึกว่า ให้เกียรติผู้หญิงน้อยไปหน่อย ด้วยคำพูดบางประโยค บางคำ ที่เราแปลความหมายออกมาเอง ว่า ถ้าคุณผู้หญิงอยากได้มาซึ่งงานแต่งงาน (แสดงว่าฝ่ายชายไม่อยากแต่งด้วย งั้นหรือ เหมือนกับว่าผู้หญิงอยากแต่งมากอยู่ฝ่ายเดียว) คุณผู้หญิงก็อย่ามาเรียกร้องอะไรมาก เขาแต่งด้วยถือว่าให้เกียรติ (เราไม่คิดอย่างนั้นอ่ะค่ะ ผู้หญิงแต่งงานด้วย ก็เป็นเกียรติแก่ฝ่ายชาย และฝ่ายชายแต่งกับหญิงก็เป็นเกียรติแก่ฝ่ายหญิง เรียกว่ามีเกียรติทั้งคู่ ไม่ใช่การที่ผู้ชายมาแต่งด้วยแล้วถือว่าให้เกียรติ ) จากคุณ : JiGGO InLove เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 10:11:19

ความคิดเห็นที่ 30   ถ้าเรื่องแค่นี้ แฟนคุณยังตัดสินใจอะไรไม่ได้แล้ว ต่อไปถ้าเจอปัญหาที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ จะตัดสินใจได้เหรอ คุณคิดเอาเองนะคะ จากคุณ : แม่น้องปุญ (Baby Mamy) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 12:27:35