ความคิดเห็นที่ 1 เคยสงสัยมั๊ยครับว่าทำไมประเทศของเราจึงต้องทำอะไรมั่วซั่วไปหมดแบบนี้? ป้ายจราจร สายไฟฟ้า ต้นไม้บนฟุตปาธ ไอ้ที่ควรจะอยู่ตรงนี้กลับไปอยู่ตรงนั้น บางอย่างที่ควรจะอนุรักษ์ก็ไม่ทำ บางอย่างไม่ควรก็ทำกันจัง บางทีก็ลามไปถึงความคิดทางสถาปัตยกรรม มันมั่วไปหมด เศรษฐีเก่า-อยู่ในบ้านแบบไทยๆ บ้างที่หัวสมัยใหม่ก็จ้างสถาปนิกแพงๆ เพื่อสร้างให้ทันสมัย เศรษฐีใหม่-ถูกต่อว่าเสมอว่าไร้รสนิยม สร้างบ้านแบบโรมัน หน้าบ้านต้องมีเสาแบบ Doric, Corinthian ต้อง grand เข้าไว้ สรุปคือไม่รู้ว่าใครถูกใครผิดกันแน่ ผมคิดเอาเองว่าเค้าต้องรักษ์ไว้ให้คนถ่ายรูปครับ เพราะถ้าทุกอย่างเรียบร้อยไปหมด Street Style จะไปถ่ายอะไร? ถนนนิ่งๆน่าเบื่อๆ? คนใส่สูทเดินบนถนนที่มีทางเท้ากว้าง 6 เมตร? ถนนที่รถไม่ติด? ทุกอย่างที่เพอร์เฟกท์หมด? ถ้าถ่ายของพวกนั้นก็ใช้โปรแกรมสร้างภาพ 3 มิติทำเอาก็ได้ ไม่เห็นต้องไปเหนื่อยเดินถ่ายเลย ยังไงต้องขอบคุณรัฐบาลทุกยุคทุกสมัยที่ไม่เคยแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้เลย ทำให้อย่างน้อยๆผมคนนึงก็ยังมี subject ให้ถ่ายรูปได้เสมอมา จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:52:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Street Style แต่ขอขึ้นรถเมล์ไทย สุดยอดระบบขนส่งมวลชนของโลก สุดยอดระบบที่มีการตรวจเช็กทุกครั้งที่มีคนตาย ถ้าท่านไม่ตาย ถ้าเค้าไม่ตาย ถ้าเราไม่ตาย ... เอ้า ... จะบอกว่าผมไม่แฟร์กับคนขับรถเมล์ก็ได้ เพราะนานๆทีผมจะเห็นพวกท่านขับได้เหมือนคุณพ่อผมซักที นอกนั้น...ฮึ่ม! แต่ก็อีกล่ะ ใครบอกคนขึ้นดี ดูสิหน้ามาบุญครองน่ะ ยืนรอกันจนลงมารอบนถนน ทำรถชาวบ้านชาวช่องเค้าติดไปหมด ไอ้รถตู้ รถแท๊กซี่ก็ช่วยเหลือเกิน ทำให้อะไรๆมันดีขึ้นเยอะเลย เฮ...รถเมล์มา วิ่งกรูกันออกจากป้าย กรูกันไปรอที่ประตู กรูกันขึ้นรถ หารู้ไม่ว่าซักวันอาจจะกรูกันไปตาย คนจะลงก็ลงไม่ได้ เพราะพี่ไทยกลัวไม่ได้นั่ง คนจะนั่งไปยืนรอประตูหลังที่คนลงเยอะกว่า แล้วพี่จะได้นั่งมั๊ย? แล้วพี่เดินออกจากป้ายไปขึ้นกลางถนน แล้วเมื่อไหร่รถเมล์มันจะจอดป้ายซะที แล้วไอ้บ้าคนขับรถเมล์กับกระเป๋าเมื่อไหร่มันจะดีขึ้นซักที ทุกวันที่คุณจ่ายเงิน 5.5 บาท 7 บาท 12 บาท จะเท่าไหร่ก็ตาม คุณไม่มีวันรู้เลยว่าไอ้เศษกระดาษหน้าตาซื่อบื้อๆมีแต่รอยฉีกทั่วตัวมัน จะเป็นใบเบิกทางไปสู่จุดมุ่งหมาย หรือกลับบ้านเก่า... ตั้งแต่เข้ากรุงมา ชีวิตทุกวันผมรู้สึกถึงภัยรอบตัวเสมอ โชคดีที่ยังมีสติ เอาตัวรอดมาได้ ตอนนี้ได้แต่นั่งคิดถึงบ้านนอกทุกวัน ที่ๆผมสามารถอยู่ได้...อย่างปลอดภัย อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่า อย่างน้อยก็เป็นชีวิตที่ไม่ต้องไปแขวนไว้กับคนอื่น อย่างน้อยก็มีพ่อแม่ที่ยังรออยู่เสมอ จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เซนทรับเวิร์ลด์พลาซ่ากับคุณพี่ขายลูกชิ้น ความต่าง...สิ่งที่เลอเลิศ ใช้เงินเป็นสิบๆล้าน (เพื่อมาดูดเงินคนไทยไปอีกเป็นร้อยๆล้าน) กับคนๆหนึ่งที่แทบไม่มีอะไรเลย ทำงานเลี้ยงชีพ เลี้ยงครอบครัวไปวันๆ สิ่งไหนน่าชื่นชมกว่ากัน? ขอแขวะไปถึง Siam Paragon ด้วย นอกจากเป็นจุดให้เราๆท่านๆไปถ่ายรูปแล้ว นอกนั้นผมยังหาดีจากมันไม่ได้เลย เสียดายตึกเก่าโรงแรมหลังนั้นที่ถูกทำลายไป แต่ถูกแทนที่ด้วย สิ่งที่ผมเรียกว่า "ความน่าอับอายที่ชุดของชาวไทย" ห้างที่ทำมาเพื่อให้ระบบทุนนิยมเป็นพ่อ วัตถุนิยมเป็นแม่ ไอ้ของพรรณนี้ทำลายทุกสิ่งที่เรียกว่า "ความพอเพียง" สิ่งที่สร้างขึ้นมาเพื่อเอาใจฝรั่งนักช้อป เอาใจนักท่องเที่ยว ในขณะที่คนไทย...มีเพียงส่วนน้อยเท่าตูดมดที่สามารถเข้าแล้วซื้ออะไรได้จริงๆจังๆ แต่ไอ้สถาปัตยกรรมเห่ยๆเนี่ย มันตั้งอยู่บนแผ่นดินไทย เหมือนๆกับโรงแรมหรูที่มีหาดส่วนตัวแถวภูเก็ต กระบี่ ทำมาให้ฝรั่ง แต่อยู่บนแผ่นดินไทย ไปกันใหญ่แล้ว...กลับมาถึงพี่ผู้ชายคนนี้ ผู้ชายคนยากแต่รักครอบครัว กับเซนทรัล ลูกชิ้นไม้ละ 10 บาท ที่ไม่เคยมีโปรโมชั่น ไม่เคยคิดจะลดราคา ไม่เคยคิดจะแถม  กับเสื้อ JH ตัวละ 800 บาท แต่เซลส์ 20% นะ คิดเอาละกัน ประเด็นของผมมีอยู่แค่นี้แล่ะครับ จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณพี่เครื่องปั่นไฟ คุณพี่คนนี้ก็อีกคน ยืนมอง Gaysorn เดินไปเดินมาอยู่แถวเครื่องปั่นไฟ ไม่รู้สนุกอะไรนักหนา ลานเบียร์อยู่แค่นี้เองพี่ทำไมไม่ไปกิน ไปดื่ม? สาวเชียร์ก็สวยใช่ย่อยนะครับพี่ ดนตรีก็โดนเลย ศิลปินดังๆมาเพียบ เนี่ยพี่รอคิวหน่อยก็ได้โต๊ะแล้ว เด็กเสริฟเค้าเยอะ พี่นั่งแป๊บเดียวเค้าก็มากันเพียบเลย อ้อ...เบียร์ก็ไม่แพงพี่ หลอดละ 390 เอง 390 บาท เอง จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เพื่อนเก่าที่แสนดี ใครยังจำได้บ้างมั๊ย? ก่อนที่มือถือจะเข้ามาเป็นปัจจัยที่ห้า (ไม่สิ ที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้) ของโลกทุนนิยมที่เราเทิดทูน ยังจำได้รึเปล่าว่าเหรียญบาทที่เราเคยพกติดตัวตลอดเวลา (ถ้าอินเลิฟมากหน่อยก็เหรียญสิบ) บัตรโทรศัพท์ที่เคยเป็นขอทันสมัย เพื่อนเก่าที่เคยใช้ ยังจำกันได้รึเปล่าว่าเราเคยบ่นกับคนที่คุยกับเพื่อนเก่าเรา ว่า "เฮ้ย รีบๆคุยหน่อยสิครับคุณ คนอื่นก็มีธุระนะครับ" ยังจำวันเวลาแบบนั้นได้รึเปล่าครับ? แต่ตอนนี้โลกมันเปลี่ยนไป เอะอะก็ยกเพื่อนใหม่ขึ้นมา ที่เคยจดเบอร์โทรสาวๆไว้ในสมุดจดเบอร์โทรศัพท์ที่เป็นแม่เหล็กประกบสองด้าน แล้วมีกระดาษยาวๆ ก็กลายเป็นเม็มเบอร์ ที่เคยต้องจำ ก็ไม่จำเป็นซะแล้ว พอหาเบอร์ได้ก็กดรูปโทรศัพท์เขียวๆ คุยไปเล๊ย นานเท่าไหร่ก็ได้ ยิ่งนานยิ่งดี กลายเป็นเทเลโฟนลิสซึ่ม ปลายเดือนบิลมาทีหน้ามืดกันเป็นแถวๆ โทรศัพท์มือถือก็เหมือนบัตรเครดิต ใครควบคุมได้ก็สบายไป ใครใช้เยอะเกินก็ชักหน้าไม่ถึงหลัง แย่ไปตามๆกัน เอาเงินในอนาคตมาใช้ โลกทุกวันนี้มันช่างพอเพียงเสียจริงๆ จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:55:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กลับมาที่ประเด็นเก่าของเราอีกทีนึง เค้าว่ากันว่า... ฝ้าเพดานตกใส่คนที่นั่งอยู่ เด็กตกช่องลิฟท์ ไฟดับ ของราคาแพง (ขนาดมันเซลส์แล้ว) รถติดบริเวณทางเข้าออก (เพราะคนเดินข้ามตลอดเวลา ถนนเลนส์น้อยเกินไปนิด (นี่ขนาดสน.ปทุมวันเค้าอุตส่าห์ให้รถวิ่งเลนส์นั้นได้ทั้งๆที่ไม่เคยให้วิ่งมาก่อน ปรับเงินคนไปก็เยอะ) ร้านเปิดไม่ถึงครึ่ง ตกแต่งภายใน(ในสายตาดีไซเนอร์)ไม่สวย เหมือนจะเต็มไปด้วยรสนิยม เหมือนจะทำให้หรูหรา เหมือนจะทำให้ใหญ่โต แต่... ฯลฯ แต่ผมไม่เชื่อเลยต้องไปดูด้วยตาตัวเอง อื้ม...มันใหญ่โตจริงๆ ผมก็ว่ามันสวยพอตัว ของแพง? ของขึ้นห้างยังไงก็แพงอยู่แล้ว ร้านเปิดน้อยเป็นเรื่องจริง รสนิยมอันนี้ไม่ขอวิจารณ์ นานาจิตตัง แต่ผมว่าอย่างน้อยๆ เค้าก็เจาะตลาดกลุ่มเด็กมัธยม ไล่กันตั้งแต่มัธยมต้น มัธยมปลาย ไปจนถึงกลุ่มเด็กมหาวิทยาลัย ร้านอาหารข้างล่างที่ผมเห็นราคาแล้วกระเดือกไม่ลง เด็กมัธยมนั่งกันเต็ม เด็กมหาวิทยาลัยก็เพียบ ตอนคิดเงินแอบได้ยินว่าคนละห้าร้อย นั่งกินกันอยู่สิบคน สรุป มื้อนั้นห้าพัน ห้าพันบาทที่เราๆท่านๆอาจจะใช้กินได้ทั้งเดือน ห้าพันบาทที่พวกเค้าไม่มีปัญญาหาได้ ห้าพันบาทที่ต้องบวก service charge อีก 10% โดยที่พนักงานไม่แม้แต่จะยิ้ม ห้าพันบาทที่ชาวนาต้องทำงานแทบตาย ... แต่ของแบบนี้ ค่านิยมแบบนี้ มันติดอยู่ในตัวเราทุกคนไปแล้วครับ จะมากหรือน้อยนั่นอีกเรื่อง ไม่เชื่อลองสังเกตดูว่า เวลาไปเดินถ่ายรูป ถ้าเห็นคนที่เดินถ่ายรูปเหมือนกันคุณจะมองอะไร กล้องใช่รึเปล่าครับ? แต่นั่นก็ไม่ได้บอกว่าคุณมีค่านิยมแบบไหน สิ่งที่บอกได้คือ...คุณคิดอะไร ส่วนตัวผม "กล้องอะไรวะ? โห...EOS 5D คนรวยนี่หว่า อิจฉาว่ะ นี่ถ้ากูมีนะ ฯลฯ ฯลฯ" จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สถานที่นี้เรียกว่า "เจ้าประคู้น ขอให้ลูกช้าง ..." ขอนู่นขอนี่ ขอให้รวย ขอให้เก่ง ขอให้สวย ขอให้ประสบความสำเร็จ ขอได้ไม่ว่ากัน แม่ผมก็ขอผมที่นี่ แต่ขอแล้วไม่ทำอะไรเลย ขอแล้วไม่พยายาม วันๆเอาแต่งอมืองอตีน (สมัยนี้ต้องบอกว่า "แบมือ จูบตีน") ขอให้ตายท่านก็ไม่ให้ (ผมเข้าใจว่าพ่อผมคงพยายามมาก หึๆ แต่สิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับเรื่องความเชื่อแบบนี้ ก็คือผลพลอยได้ของสิ่งนี้เองครับ คนที่ไปบนบาลศาลกล่าว ร้อยทั้งร้อยออกมาก็ต้องทำดี จะทำมาก ทำน้อย ก็ยังทำดี คนที่เข้าไปบนด้วยจิตศรัทธา ยิ่งดีใหญ่ ใครจะว่ายังไงที่ไหนเจ๋ง ที่ไหนแรงผมก็ไม่ทราบได้ รู้แต่ถ้าทุกคนเป็นคนดี จิตใจดีกันเหมือนตอนที่บนบอกว่าลูกช้างจะทำอย่างงู้น ลูกช้างจะทำอย่างงี้ โลกคงสงบพิลึก จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุดท้ายแล้ว...หลังจากอ่านเรื่องบ้าๆในหัวผมมา ท้ายที่สุดในสิ่งที่แย่ที่สุดก็มีสิ่งที่ดีที่สุด ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาดูและติชมครับ จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 11:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นำเสนอได้เท่ + น่าสนใจมากครับ : ) จากคุณ : A r t F u l l Y - [ 27 ธ.ค. 48 12:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ใจร่มๆครับพี่......กินน้ำกินท่าหน่อยนะ... ผมละกลัวพี่หัวใจวาย.....อิอิอิ สวย โค-ตะ-ระ เลยพี่ สีแบบนี้  Cross process หรือว่าปลั๊กอินอ่ะครับพี่ ฮี่........... จากคุณ : โจโฉฯ - [ 27 ธ.ค. 48 13:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 :) ขอบคุณครับ ตอบให้ข้างบนแล้วนะครับ บอกให้อีกอย่างครับว่าฟิล์มได้มาฟรีครับ จากพี่ใจดีที่ร้านอัดรูปที่รู้จักกัน ตอนนี้พี่เค้าให้มาสี่ม้วนแล้วครับ กำลังจะถ่ายหมดม้วนที่สี่ แต่สไลด์หมดอายุนี่สีสวยจริงๆครับ แถมยังเก็บรายละเอียดได้ค่อนข้างเยอะทีเดียว แต่ต้องกะเอาหน่อยว่าควรจะล้างที่เท่าไหร่ ผมอาศัยจากประสบการณ์ที่เคยถ่าย Kodak TMZ 1000 (ซึ่งหมดอายุมากว่า 6-8 ปีแล้ว) แต่วัดแสง+ถ่ายที่ ASA 100 ครับ ก็คำนวณเอามั่วๆ ได้ความว่า ถ้าผมใช้ฟิล์ม ASA 100 จะปรับไปถ่ายที่ ASA 25 ก็คงลำบากกับชีวิตมากไป (เพราะมันก็ลำบากพออยู่แล้ว :) ก็เลยถ่ายมันที่ ASA 100 นี่ล่ะครับ แต่ตอนไปอัดก็ เอ่อ...พุลรึเปล่าครับ? พุลไปที่ ASA 25 ได้ออกมา ...สำหรับผม พอดีเป๊ะเลยครับ ถ้าใครสนใจจะเอาเทคนิคนี้ไปใช้ก็ไม่ว่ากันครับ (เข้าใจว่าผมก็ไม่ใช่คนแรกที่ทำเหมือนกัน) ถ้าหาฟิล์มสไลด์หมดอายุได้ก็ถือเป็นผลพลอยได้ครับ เพราะจะทำให้กล้าถ่ายอย่างไม่เสียดายเฟรม อ้อ...แต่ Postcard Service นี่ผมภูมิใจเสนอครับ (จริงเป็นอีกโปรเจ๊กท์นึงของผม แต่ขอสงวนไว้ก่อนครับ) จากคุณ : Rangefinder - [ 27 ธ.ค. 48 13:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืม.. อยากกลับบ้านนอกก็กลับสิคะเพ่* จายากอารายยยย* อย่างที่คนข้างบนโน้นบอกอ่ะค่ะ ทำใจร่มๆไว้ก่อน   หุหุหุ ยิ้มไว้ค่ะ ทำตัวเองให้พอเพียง ส่งเสริมสนับสนุนชักจูงให้คนรอบตัวพอเพียง เริ่มจากเราค่ะ* จากคุณ : ลมเอย - [ 27 ธ.ค. 48 15:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมว่าน่ะ รูปเล็กๆ ไปเลยดีกว่า แบบว่า อ่านแล้วมันดีครับ จากคุณ : idbOx - [ 27 ธ.ค. 48 17:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กระแทกอารมณ์ได้ดีครับ ..คำบรรยายหยิกกัดเล็กๆแต่ผมว่ามีสาระนะ อึดอัดนักก็บ่นออกมาบ้าง พ่วงด้วยภาพจัดจ้านแบบสุดขั้ว สุดโต่ง...ให้ความรู้สึกกระแทกกระทั้นดีครับ.......มันส์สะใจโก๋...อ่ะ.. จากคุณ : ตี๋265 - [ 27 ธ.ค. 48 18:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 COOOOOLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 จากคุณ : arctica - [ 27 ธ.ค. 48 19:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ภาพก็สวย บรรยายก็เยี่ยม เข้ามาชื่นชมอีกคนครับ จากคุณ : w_fook - [ 28 ธ.ค. 48 00:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณทุกท่านครับ จากคุณ : Rangefinder - [ 28 ธ.ค. 48 00:30:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ประเด็นแรงดีจริงๆ ภาพก็สวยนะ แต่ประเด็นโดดเด่นมาก จากคุณ : คุณหมาขายาว - [ 28 ธ.ค. 48 13:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สุดยอดคุบสวยโคตร จากคุณ : โชค (mvcphotoart) - [ 28 ธ.ค. 48 16:24:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สุดยอดคับสวยโคตร แบบว่าชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : โชค (mvcphotoart) - [ 28 ธ.ค. 48 16:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวยมากครับ มุมมอง ความคิดเด็ดเดี่ยวครับ จากคุณ : mangkang007 - [ 5 ก.ค. 50 20:46:46 ]