All of my stranger side There's no more time to realive ฟังแล้วขนลุกเลยละครับ มันเป็นจริงอยู่อย่างนั้น และมันจะเป็นอย่างนั่นในทันใดเมื่อเรามองเห็นมัน ค่อนข้างเข้ากับงานที่ถ่ายมาด้วยหน่ะครับ อาจเรียกว่า เป็นงานPhotoAbstract ที่ทำออกมาได้ดีเลยล่ะครับ ปรกติแล้วงานAbstract และภาพถ่าย จะไม่ค่อยมาบรรจบกันสักเท่าไหร่ เนื่องด้วยนิยามของทั้งมองไม่ค่อยลงรอบกัน มีเรื่องของความเป็นไปได้และไม่ได้ ในการสร้างงาน รวมทั้งรูปแบบเดิมๆของมันที่เราเห็นมาจยชินตา แต่จะลำอย่างไรล่ะ ที่จะเอาทั้งสองมาหลอมรวมกันอย่างได้สัดส่วนที่พอเหมาะพอดีกันอย่างนี้ ขอบชมครับและนับถือเลย คอมโพสิชั่นใช้ได้ครับ ยังไม่เรียกว่าน่าเบื่อเหรอครับ เพราะงานแบบนี้ อยู่ที่จังหวะ ถ้าเป็นงานAbstractคงต้องบอกว่าอยู่ที่จังหวะของฝีแปลง และพลังที่ลงไปอย่างเต็มอารมณ์ แต่เข้าใจเลือกวางได้ดีแล้วล่ะครับ สีสันบ่งบอกตัวงานได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ความสดใสที่แอบหมดหมองด้วยน้ำหนังของสีนิดหน่อย ทำให้ได้อารมดีจริงๆครับ พลุดลอบเข้าไปในภาพอยู่พักใหญ่เลยล่ะครับ มีโอกาสคงได้สนทนากันนะครับ