สังขารไม่เที่ยง บางครั้งอยากแข็งแรง อยากจะอยู่อย่างคนปกติก็ไม่ได้ ยามหนุ่มๆสาวๆก็มักจะโหยหาสิ่งที่อยากมีอยากได้ มาเป็นของตัว ได้มาเป็นของตัวแล้ว ก็อยากได้ลาภยศสรรเสริญ มาประดับบารมีเพิ่มขึ้น คนเรานั้นไม่ยอมอิ่มไม่ยอมพอ จะคิดแต่เรื่องเกินตัวมากขึ้นเรื่อยๆ
แท้จริงแล้ว เราไม่รู้จักอิ่ม และอยู่อย่างพอเพียงนี่เอง เราจึงทุกข์ และในความทุกข์นั้น ไม่มีใครแบ่งปันไปจากใจเราได้หรอก ต้องรอจน ใจสังขารมันฟ้องและตามหาในบั้นปลาย..กันทุกคน เมื่อรู้แล้ว ว่า สิ่งที่มองเห็น ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดแล้ว
ทำไม?คนเราจึง ไม่ยอมปล่อยวางเล่าคะ
ทุกข์เกิดจากใจเราไปพันผูก
หากปล่อยวางได้ ย่อมหลุดพ้น
ทุกวันนี้ดิฉันทรมานกับกายสังขารที่ทำให้ทุกข์ แต่ยอมรับในกายสังขารที่ถูกเราใช้งานมากเกินได้ ก็เป็นการรับกรรมที่ใช้กายสังขารมากเกิน เรื่องใดๆที่เราคิดว่าหนักนัก แบกรับทางใจไม่ไหว เกินกำลัง ย่อมหนักและเป็นทุกข์
ก็ขอให้วางลงเถิดค่ะ
กาลเวลาของคนเรานั้นสั้นนัก ใช้เวลาที่มีอยู่อย่างเป็นของแถมแห่งความสุข ไม่มีใครรู้อนาคตว่า จะอยู่ได้อีกกี่ปี หนุ่มๆสาวๆก็ไม่แน่นอนทั้งนั้น แล้วจะมาเอาชนะกันทำไม แพ้รึชนะ ต่างย่อมเได้ผลแห่งความจ็บปวดมาก่อน จึงจะชนะได้
การให้อภัยและปล่อยวางในเรื่องบางเรื่อง จะดีกับทุกฝ่ายนะคะ
วันนี้ดิฉันเพลียใจและไม่มีความสุขเลยค่ะ
อยากเห็นเพื่อนๆในเว็บฯรักกัน เพราะควาสุขคนเรามีสั้นกว่า ความทุกข์นะคะ
จากคุณ |
:
สุเกียง
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 55 14:20:48
|
|
|
|