 |
คห 1
อันนี้อยากจะยาวหน่อยนะครับ
ชอบมากๆประเด็นนี้
เพราะว่าผมเป็นคนๆนึงที่ยอมรับแล้วว่า
ผมเป็นคนมีอิสรภาพทางการเงินแล้วตั้งแต่อายุ 33 ปี
แต่เป็นคนมีอิสรภาพที่ไม่ค่อยรู้สึกอิ่มเท่าไหร่เพราะมันเป็นคนรุ่นก่อนที่ปูทางเอาไว้บวกกับดวงดีด้วยที่มาไฟแรงออกจากงานเอาตอนตลาดหุ้นขาขึ้นยาวๆพอดี ( ผมออกจากงานมาเล่นหุ้นอย่างเดียวตอน SET อยู่ 700 )
ที่มั่นใจว่าตัวเองมีอิสรภาพแล้วเพราะหลายเหตุผล
1) ตัวธุรกิจ - ธุรกิจที่บ้านรับเป็นเงินสด100% และไม่มีหนี้ ( แต่ต้องมีเพื่อผ่อนผันภาษี ) ธุรกิจเป็นธุรกิจบ้านเช่าอพาทเม้นท์กลางเมืองในย่านเพลินจิต-สุขุมวิท ( Asset Play ) หลายแห่งและทุกแห่งถูกลงทุนเอาไว้ในช่วงวิกฤติต่างๆ ( ต้นทุนถูกแบบเดียวกับหุ้นของคุณเอ็นโดนั่นล่ะ ) Barrier to entry สูงเพราะคนเข้าใหม่ต้องรับต้นทุนที่แพงกว่าเราสามารถเล่น Price War เข้าสู้ได้ทุกเมื่อ ( คอนโดที่ติดอพาทเม้นท์ผมต้องประกาศขายด่วนกันใหญ่เพราะสู้ราคาเช่าของผมไม่ได้ )
2) ประชากร VS. ทรัพยากร - ครอบครัวบ้านผมเป็นลักษณะสามเหลี่ยมคว่ำ นั่นคือประชากรรุ่นปัจจุบันมีจำนวนน้อยกว่ารุ่นก่อนทั้งๆที่ทรัพยากรกลับเพิ่มขึ้น ( แม้จะเพิ่มขึ้นในอัตราที่น้อยกว่ารุ่นก่อน ) แต่นั่นก็การันตีถึงความมั่นคงในอนาคตได้อยู่
3) Lifestyle - เป็นเรื่องบังเอิญที่คนในครอบครัวผมทุกคนเป็นคนไม่ฟุ้งเฟ้อตามสังคม แต่ละคนมีเพื่อนน้อยและทำอะไรไม่สนใจสังคมเท่าไหร่ ซื้อของเท่าที่อยากใช้เท่าที่จำเป็น ( ผมเพิ่งมีเตาอบไมโครเวฟเมื่อ 2 ปีก่อนนี้เอง ) อย่างผมอาจจะบ้ากามหน่อยแต่ผมตั้งงบตีหม้อไว้ที่ 300,000 บาทใช้หมดก็เลิก ( รู้สึกแค่เหมือนเอาไปเที่ยวต่างประเทศดีๆซัก 2 ทริปเท่านั้น...คุ้มสุดๆ ) ส่วนญาติๆผมคนอือ่นยิ่งไม่ต้องห่วง ขนาดญาติผู้หญิงผมสวยๆและรวยกว่าผมยังใส่เสื้อคาราบาวมือสอง,กินมังเอาเวลาว่างไปสอนเด็กด้อยโอกาส Lifestyle แบบนี้คงไม่ต้องห่วงมากเรื่องถลุงเงินจนหมดหรือเกิดโรคภัยไข้เจ็บเรื้อยรังง่ายๆ
จากคุณ |
:
everandever
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ธ.ค. 55 10:04:28
|
|
|
|
 |