กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก I13089536
สืบเนื่องจากเมื่อ 20 ธันวาคม 2555 ที่ผ่านมา ผมได้เรียบเรียงเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับครอบครัวและสถาะการณ์ทางการเงินในปัจจุบันหลายๆอย่าง ที่ผมเพิ่งมาได้รับรู้อย่างละเอิียดเมื่อเดือนที่ผ่านมาครับ
>>>>http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I13089536/I13089536.html<<<<<
ผมขอบคุณทุกๆคนมากจริงๆที่สละเวลาอ่านและวิเคาระห์ รวมถึงวิจารณ์อย่างละเอียดมาก ย้ำว่ามากเพราะ ผมรู้สึกว่าจริงๆก็ไม่ใช่เรื่องของเค้าซักหน่อย แต่ก็ยังอุตส่าห์สละเวลามานั่งอ่านและวิจารณ์ รวมทั้งข้อวิจารณ์แต่ละอย่างก็เป็นการวิจารณ์ด้วยเหตุและผล และกลั่นกรองมาอย่างดีมากๆๆ ในหลายแง่และหลายมุม และที่สำคัญ อ่านเกมขาดจริงๆ
ทีนี้ ผมก็เลยต่อยอดเจตนารมณ์ของผม และความช่วยเหลือในด้านความเห็นของหลายๆท่านที่มาวิจารณ์ ในกระทู้นี้ มาให้แม่....น้อง....และแฟนของผม ได้อ่านครับ
ผมให้แฟนของผมอ่านคนแรก เพราะคิดว่าเรื่องแบบนี้ละเอียดอ่อนมาก และถ้าให้แม่หรือน้องอ่านเลย อาจเข้าใจกันผิดได้ และแฟนผมก็เป็นคนใจเย็น ไม่ได้คิดอะไรมาก....และหากจะเป็นคู่ชีวิตกัน เขาต้องรับเรื่องของเราได้.....
แฟนอ่านจนจบ ก็บอกผมว่า เรื่องแบบนี้ เขาพอเดาได้แหละ เพราะผมก็บอกกับเขามาเรื่อยๆ เขาบอกว่า เขารับได้นะ เพราะเขารู้ว่าเราตั้งใจทำเพื่อครอบครัว ผมถามว่า แล้วถ้าต้องมาแต่งกับผมที่มีหนี้สินอยู่มากมายขนาดนี้ ไปอยู่กับคนอื่นสบายกว่านะ..... เธอไม่แคร์..... เธอรักผมที่ตัวตนของผมจริงๆ......
>>>>ผมดีใจมากครับ และรู้สึกว่า อย่างน้อย ก็มีหนึ่งคนแล้วนะที่เข้าใจเรา<<<
หลังจากนั้นเธอก็แนะนำว่า ไปให้แม่กับน้องอ่านเถอะ เพราะเรื่องมันก็ไม่ได้แรงไปหรอก แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนเจออยู่ทุกวัน แต่ไม่กล้าคุยกันมากกว่า
ผมได้เอาไปให้แม่ และน้องชายกับน้องสาวอ่านครับ.....
แม่ใช้เวลาอ่านเกือบ1ชั่วโมงเต็ม ค่อยๆดูทีละตัวอักษร และพิจารณาเรื่อยๆ แม่บอกว่า เป็น การวิจารณ์ที่ดี และมาจากคนที่รู้ลึกและรู้จริง....แต่ลูก รู้ไม่หมด แม่แบ่งเป็นประเด็นว่า
1.เรื่องบ้านและอาคารพาณิชย์ มันมีแนวโน้มว่าราคาจะสูงขึ้นเรื่อยๆ และทำเลก็ดี อีกอย่างก็มีพื้นที่มาก น่าจะมีประโยชน์ต่อลูกในอนาคต อีกทั้งอาคารพาณิชย์ บริษัทก็เช่าอยู่เดือนละ15000 ผ่อน 32000กับแบงค์ ดอก 17000 ก็เสียดอกแค่เดือนละ2000เอง
ผมบอกแม่ว่า แล้ว โรงงานไม่เช่าไม่ได้หรอ จะได้ลดค่าใช้จ่าย แม่ก็บอกว่า ก็ไม่มีที่เก็บของ ของตั้งเยอะ ไม่เช่าที่นี่ก็ต้องไปเช่าที่อื่นอยู่ดี ผมก็บอกว่าก็เอามาทำโกดังที่บ้านดิแม่ จะได้ไม่ต้องเช่า เพราะเงินก็ของบริษัท ก็ยิ่งเพิ่มรายจ่ายให้บริษัทเรื่อยๆ แม่ก็บอกว่ามันก็ต้องกู้เงินมาลงทุนเพิ่ม ลำบาก
สรุปคือ ก็ผ่อนกันต่อไปทั้งสองอย่างโดยใช้เงินจากเงินเดือนแม่ และผมช่วยแม่ และเสียดอกให้ธนาคารรวมเดือนละ 42000 ไปอีก35ปี...เว้นถ้าผมเก็บเงินได้มากๆ ก็เอามาโปะ แต่แม่บอกว่าไม่ต้อง แม่จัดการได้...ก็เลยต่้อมาที่ประเด็นที่2
2.แล้วโรงงานละ แม่จะว่าไง ตัวแดงตลอด จ่ายเงินเดือนชนเดือนมาได้3ปี จนล่าสุดต้องกูเงินมาเพื่อจ่ายเงินเดือนคนงาน และไปหยิบยืมเงินจากคุณยายมาช่วยอีก แม่บอกว่า จริงๆเรื่องเป็นหนี้ แม่ก็เป็นมาตั้งแต่เรายังเล็กแล้วนะ แต่ขณะเดียวกัน สินทรัพย์ อื่นๆ เช่นที่ที่ปากน้ำ หรือตึกแถวเนี่ย ก็ยังมีอีกมากมาย....(แต่ผมลองแอบถามน้องๆแล้ว มูลค่ารวมกันก็ยังกลบหนี้บริษัทไม่ได้ครับ) แม่บอกว่าถ้าเลิกตอนนี้ แบงค์ก็จะไม่สามารถให้กู้ได้ ทั้งบ้านและตึกที่ผ่อนก็จะโดนยึด รวมถึง คนงานและบ้านที่อยู่อีก แล้วของในสต็อกก็ยังมีอีกมาก ถ้าขายและเอาออกมาได้หมด ก็พอจะกลบหนี้ได้บ้าง ลูกยังไม่รู้อะไรหรอก แม่อยู่ในวงการมา30ปี แม่รู้เรื่องนี้ดี ผมเคยเอากระทู้เกี่ยวกับ SME ไปให้แม่อ่านเล่น แม่ไม่สนใจ บอกว่าแม่รู้แล้วรู้เยอะด้วย....
แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 55 14:32:33
ห้องสินธรไม่ขาดคนมีน้ำใจจริงๆ.....{แตกประเด็นจาก I13089536}
