ความคิดเห็นที่ 1 คือพิมพ์ในมือถือ..นะคะ เลยไม่รู้ว่าจะมีพิมพ์ผิด หรือตกหล่นบ้างหรือเปล่า.. ต้องขออภัยเผื่อไว้ด้วยนะคะ..^^ จากคุณ : รักกันไป^^รักกันมา (รักกันไป^^รักกันมา) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:44:25

ความคิดเห็นที่ 2 รู้จักการให้........     ยิ่งให้ไปมากเท่าไร ก็ได้รับมากเท่านั้น     แต่.......ต้องอยู่บนเงื่อนไข ที่สองคนมีศีลเสมอกัน     ซื่อสัตย์ รู้จักหน้าที่  เคารพและยอมรับความเป็นตัวตนของกันและกัน จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:03:42

ความคิดเห็นที่ 3 คุณต้องรับตัวตนที่แท้จริงของเขาให้ได้ก่อน ว่ามีข้อเสียอะไรบ้าง  อย่าคิดว่าจะไปเปลี่ยนเขา แม่เขาแท้ๆ ยังเปลี่ยนไม่ได้  มีวลียอดฮิตของฝรั่งบอกว่า ถ้าคุณจะเปลี่ยนผู้ชายสักคน คุณต้องเปลี่ยนตั้งแต่เขายังนุ่งผ้าอ้อมอยู่ ทางออกที่ดีที่สุดคือ คนสองคนทำอะไรที่ตัวชอบโดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองโดยสิ้นเชิงเพื่ออีกคนนึง แต่ต้องปรับเข้าหากันคือพบกันครึ่งทาง  ให้เวลาและพื้นที่ส่วนตัวกันและกัน  ไว้ใจกัน มีปัญหาอะไรก็เปิดอกคุยกัน  อย่าเข้านอนทั้งๆ ที่ยังทะเลาะกันเคลียร์ไม่จบ และอย่าโกรธกันนานๆ มีปัญหารีบเคลียร์จะได้ไม่สะสม  ใจคนเหมือนแก้ว ถ้าร้าวแล้วซ่อมไม่ได้  รอวันแตกอย่างเดียว อย่าครอบครอง อย่ายึดติด อย่าทำเหมือนสามีเป็นสมบัติชิ้นนึง  มิฉนั้นคุณจะทุกข์มาก ตรงกันข้ามถ้าคุณร้จักว่าเมื่อไรควรจะตึง เมื่อไรควรจะผ่อน และยึดอำนาจรัฐมนตรีคลังประจำครอบครัวมาไว้เสียเอง รับรองคุณจะคุมเกมได้............. สวัสดีปีใหม่ค่ะ จากคุณ : Lawanwadee เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:06:20

ความคิดเห็นที่ 4 อยู่กันมากว่า ๓๐ ปี เรื่องความเข้าใจกัน ยอมรับเรื่องผิดและถูก ยอมกันทั้งสองฝ่ายอะไรๆก็ผ่านไปด้วยดี แม้จะไม่มีทายาทกันก็ตาม จากคุณ : หมูครับ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:18:22

ความคิดเห็นที่ 5 สำหรับคู่ผม เป็นคู่ที่ค่อนข้างแปลก เพราะไม่เคยทะเลาะกันเลยตลอด27ปี ที่อยู่กันมา ของผมมีหลักอยู่ว่า _ความรักครับ ให้หมดใจแค่เขาคนเดียว _ให้ และ ให้อภัย ให้ในสิ่งดีงาม ให้อภัยในความไม่สมบูรณ์แบบซึ่งมีทุกคน _กินใจกันให้ลงครับ ด้วยความดีงาม ด้วยใจ การใส่ใจ เสียสละ _ข้อสุดท้ายที่สำคัญ เป็นกฏเหล็กสำหรับผม คือ ผมจะไม่ทำให้เขาเสียใจ ก็แค่นี้ครับ ไม่มีอะไรมาก ผมโชคดีด้วย ที่เขาคิดเหมือนกับผม มันเลยเป็นครอบครัวที่ดี พอครอบครัวดี ลูกเกิดมาก็ดี การทำมาหากินก็ดี พึงพอใจแล้วครับชีวิตนี้ จากคุณ : เราชื่อ มารบูรพา เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:20:51

ความคิดเห็นที่ 6 ยอมรับนิสัยแย่ๆของกันและกัน จากคุณ : ผีตากผ้าอ้อม เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:40:32

ความคิดเห็นที่ 7 ขอขอบคุณ..สำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ เราก็พยายามใจเย็นมาก..เท่าที่ทำได้ เรามองและรับทั้งข้อดี-ข้อเสีย ของสามีได้นะค่ะ เพราะก่อนแต่ง เราคบกันมา5ปีแล้ว เรารู้ว่าข้อเสียเขามีอะไรบ้าง บางอย่างก็เพิ่งมาเป็นหลังแต่ง..แต่เราก็ปรับความคิดเราให้รับให้ได้ เราไม่อยากใช้ความอดทน..เพราะกลัวว่าถ้าหมดความอดทนเมือไร....แน่ ส่วนข้อเสีย..ของเราก็มีค่ะ และเราก็แสดงออกตั้งแต่ตอนเป็นแฟน เลยว่าเราเป็นแบบนี้นะ..รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็บอก คบเป็นแฟนไม่ได้ก็เป็นเพื่อนกัน ตอนนั้นก็ไม่เห็นมีปัญหา..ตอนนี้กลับมาบ่น=_=" เรารู้ว่าเราก็ไม่ได้ดี100% เขาเองเราก็ไม่หวังจะได้ดั่งใจ100% แต่บางที..โดนบ่น+เปรียบเทียบมากๆมันก็เหนื่อยใจ ยกตย. ความเป็นแม่บ้าน เราทำทุกอย่างยกเว้นทำอาหาร ถ้าต้ม,ทอด เราก็ทำได้นะ แต่แกง,ผัด,น้ำพริก เราทำไม่เป็น สามีเราอยากเปิดร้านอาหาร..แต่ตัวเองก็ทำกับข้าวไม่เป็น(แย่กว่าเราอีก) ก็มาบังคับให้เราหัด.. จะบ้าตาย..ทำกินยังไม่ค่อยจะรอดเลย.. สรุป..ชีวิตคู่ มันต้องคิดไปแนวทางเดียวกัน..ถึงจะอยู่กันด้วยดี ถ้าคิดต่าง..ก็เหมือนลิ้นกับฟัน ใครเป็นลิ้นก็เจ็บไป "ทนได้..ก็ทน ทนไม่ไหว..ก็จบ" นี้เป็นคำพูดในใจเรา เวลาเบื่อสุดๆ จากคุณ : จขกท. (รักกันไป^^รักกันมา) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:27:57

ความคิดเห็นที่ 8 ของฉันก็27ปีเข้าไปแล้วมีทั้งทะเลาะกันรุนแรงเกือบฆ่ากันตายไปข้าง มีเจ็บป่วยเกือบเอาเอาชีวิตไม่รอด  แต่ก็ผ่านมาได้เพราะคำว่าทำใจ อภัยให้กันและกัน อยากแก่ไปกับเขา และอยากให้อีกคนเป็นคนปิดตา ให้เวลาตายค่ะ จากคุณ : นางสาวมาลี เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:43:15

ความคิดเห็นที่ 9 20ปีวันนี้พอดี ยังรักและซื่อตรงต่อภรรยาเหมือนเดิมครับ จากคุณ : asschopper เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:50:04

ความคิดเห็นที่ 10 ให้ความรัก เสียสละ ให้อภัย เปิดใจพูดคุย และ เว้นระยะห่าง ตามสมควร ก็มีรำคาญและไม่ได้ดั่งใจกับตัวเราเหมือนกัน  ต้องเปิดใจคุยกัน หากมันเป็นความสุขของเขาและมันไม่ได้เสียหายอะไร บางทีเราต้องยอมเสียสละบ้าง  ต้องตอบคำถามนี้ให้ได้ว่าเรามาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันเพื่ออะไร 1) เพื่อให้ฉันมีความสุข 2) เพื่อให้เธอมีความสุข 3) เพื่อให้เรามีความสุข ควรพูดคุยกัน อาจเพราะเรายังรู้จักกันไม่ดีพอก็ต้องเรียนรู้กันว่า ความสุขของเธอคือสิ่งใด ความสุขของฉันคือสิ่งใด เธอเสียสละให้ฉัน และ ฉันเสียสละให้เธอได้ไหม เมื่อต่างฝ่ายต่างเสียสละ มันจะไม่มีคำว่าไม่ได้ดั่งใจแน่นอน จากคุณ : vanetwork เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:51:31

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับสำหรับผม การแต่งงาน คือการใช้ชีวิตร่วมกัน แชร์ความรู้สึกร่วมกัน และก็ ต้องให้เกียรติกัน อดีตผมเคยแต่งงาน แต่เพราะเราอายุต่างกันถึงสิบปีเลยไม่ยืด อดีตภรรยา ชอบพูดจาเยาะเย้ยถากถางเสมอ เวลาเธอไม่ถูกใจ ที่รับไม่ได้เธอลามถึงแม่ผม ผมเคยเตือนเธอ ว่าเรื่องนี้แม่ไม่เกี่ยว แต่เธอฟังและเอาคำพี่สาวเธอมาต่อว่า ก็ขอเพียงสั้นๆ เท่านี้ เพราะผมเป็นผู้ชายฟังผมข้างเดียว ไม่ดีสรุปจนวันนี้ผมยังครองตัวโสด ไม่ใช่ไม่มีคนจะเอา แต่ผมคิดว่าชีวิตแต่งงานไม่เหมาะกับผมเลย ก้อยู่คนเดียวมาจนเลยเวลาแล้วครับ      สรุปไม่ได้ช่วยอะไร จขกท.เลยนะครับ..แหะ แหะ จากคุณ : ขวัญชัยอิศรา (kwanchaiisra) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:59:03

ความคิดเห็นที่ 12 คห. อื่นๆ ตอบไปหมดแล้ว ขอเพิ่มเติมส่วนของป้าที่ทำมาตลอด 20 ปี -  บอกรักกัน แสดงความรักกันทุกวัน ไม่ต้องหนักหนา แค่จับมือ จูจุ๊บ สัมผัสเล็กๆ น้อยๆ ก็พอ -  ออกเดทกันตามโอกาส ดินเนอร์ ดูหนังฟังเพลง ยิ่งอยู่กันแค่สองคนยิ่งง่าย วันหยุดไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ -  แสดงว่า แคร์กัน อย่างถามว่า วันนี้เป็นยังไง เหนื่อยไหม ดูแลกันเล็กๆ น้อยๆ อย่างคู่ของป้า ทำงานที่เดียวกัน ลุงขับรถ ป้าส่งข้าวเช้า-กลางวัน ลองดูจากหลายๆ ความเห็นแล้วแปลงใช้กับชีวิตคู่ของคุณ ขอให้ถือไม้เท้ายอดทอง ตะบองยอดเพชร.. นะคะ จากคุณ : aunty36 เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 15:00:30

ความคิดเห็นที่ 13 ความเป็นแม่บ้าน เราทำทุกอย่างยกเว้นทำอาหาร เคยได้ยินไหมครับ เสน่ห์ ปลายจวัก สามีรักจนตาย ผมก็เป็นนะผมไม่ชอบซื้ออาหารสำเร็จ มันไม่อร่อยเหมือนที่แม่ผมทำให้ทาน พอมีแฟนก็อยากให้แฟนทำให้ทาน ถ้าแฟนทำไม่ได้ผมก็เลือกที่จะทำเอง แต่ระหว่างซื้อทาน ทำทานเอง กับแฟนทำให้ทาน ความรู้สึกมันต่างกัน ผมอยากให้แฟนทำให้ทานที่สุด ผมชอบมากเวลาแฟนผมถามว่าวันนี้อยากกินอะไร เพราะมันแสดงถึง ความรัก ความใส่ใจดูแล การทำอาหารไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย หากคุณคิดว่าทำเพื่อคนที่คุณรัก แฟนผมชอมซื้อนู่นซื้อนี่ให้ผม เชื่อไหมผมไม่ได้ต้องการเลย ผมกลับมีความสุขมากกว่าที่แฟนผมคอยคิดจะทำโน่นทำนี่ให้ผมทาน ไม่อร่อยก็ไม่เป็นไร(ก็บ่นนิดหน่อย 555) แต่ถ้าอร่อยนี่ happy สุด ๆ ผมเป็นคนที่โต มากับการทาน อาหารที่คุณแม่ทำให้ทานแต่เด็ก เชื่อไหมไปกินที่ไหนมันก็ไม่อร่อยเท่าแม่ทำ ยังคิดอยู่ว่า ถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว ผมจะอาหารแบบนี้กินได้ที่ไหนอีก ผมก็ฝึกทำเอง มีแฟนก็ว่าจะสอนแฟนทำ ยิ่งถ้าแฟนทำได้เหมือนแม่นี่ รักตายเลย ชาตินี้ผมคงไม่ไปไหนแล้ว ตายรังอย่างเดียวเลย จากคุณ : vanetwork เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 15:15:01

ความคิดเห็นที่ 14 ด้วยความเคารพ จขกท ขออนุญาตเห็นต่าง. จากข้อสรุปของจขทกที่ว่า .."ชีวิตคู่มันต้องคิดไปในแนวทางเดียวกัน. ถึงจะอยู่ด้วยกันได้ดี   ถ้าคิดต่างก็เหมือนลิ้นกับฟัน ใครเป็นลิ้นก็เจ็บไป.ทนได้ก็ทน ...ทนไม่ได้ก็จบ.." เราแต่งงานมาเกือบ 30 ปีแล้ว.  เราและสามีไม่มีอะไรเหมือนกันเลยสักอย่าง ความคิด, รสนิยม, ความชอบ, สไตส์การแต่งตัว, อาหาร, เพลงที่ชอบ นิสัย. บุคลิก การถูกเลี้ยงดูมาที่ต่างกัน ฯลฯ แต่เรากลับอยู่กันได้ด้วยดี เพียงเพราะเราต่างเข้าใจกันและกัน ยอมรับในความเป็นตัวตนของกันและกัน โดยไม่คิดจะเปลี่ยนให้เค้าเป็นอย่างเรา เค้าก็ไม่เคยบังคับให้เราเป็นอย่างเค้า ความเห็นที่แตกต่างก็คุยกันด้วยเหตุผล. แล้วจบตรงนั้นไม่เอามาฝังลึกในใจ คนหนึ่งร้อนอีกคนก็เย็นซะ   หายร้อนค่อยมาคุยกันใหม่ดีๆ ทุกวันนี้จึงอยู่ด้วยความรักและผูกพันที่มีต่อกัน จนมองข้ามความต่างนั้นไปตอนไหนไม่รู้ตัว จากคุณ : นางในวรรณคดี เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 15:19:53

ความคิดเห็นที่ 15 รักเหมือนวันแรกที่เรารักกัน  ไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนไปอย่างไร ถ้าเราเข้าใจและยอมรับในตัวตนของกันและกัน  อดทนและให้อภัย  หนักนิดเบาหน่อยก็ยอมๆกันไป  เอาใจใส่กันและกัน  เป็นห่วงกัน  แสดงออกให้เห็น  กอดกันบ่อยๆ   การทะเลาะกันนะเป็นเรื่องปกติ  เหมือนลิ้นกับฟันมันก็ต้องมีบ้าง  แต่สิ่งสำคัญคือความอดทนและไม่ลงไม้ลงมือโดยเด็ดขาด  เย็นให้เป็น  การพูดจาเมื่อฝ่ายหนึงพูดอีกฝ่ายก็ควรหยุด  ไว้เย็นเมื่อไรค่อยมาคุยกัน  เพราะถ้าต่างเป็นไฟทั้งคู่  มันก็มีแต่ทะเลาะกันหนักเท่านั้น   อะไรที่โบราณท่านสอนก็ตามนั้นแล้วกัน   รักกันเหมือนวันแรก  ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปแค่ไหน  เราทั้งคู่ก็จะเหมือนเดิม  ไม่ต้องรักมากแค่รักกันนานก็พอ ^ ^ จากคุณ : tripper 95 เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 16:15:31

ความคิดเห็นที่ 16 ฟังเพลงเย็นๆ  เก่าหน่อยนะคะ  ให้แง่คิดสบายๆ จากคุณ : ต๊อตโตะจัง เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 17:21:53

ความคิดเห็นที่ 17 ยังรักกันไม่มากพอค่ะ  เวลา 10 กว่าปีนั้น ไม่ใช่เครื่องการันตี  แต่เป็นเครื่องพิสูจน์ความรักของคนทั้งสอง ว่ารักแท้หรือแค่ไม่เจอคนที่เหมาะสมกับตัวเองมากกว่า ดีแล้วที่ยังไม่ลูกด้วยกัน  และขอเตือนว่า  อย่าพยายามที่จะมีลูกเป็นตัวประกันเพื่อผูกมัดคนสองคนที่หมดรักกันไปแล้ว เมื่อความรักที่มีต่อกันมันไม่มากพอ ที่จะยอมรับในตัวตนของกันและกันได้  ก็อย่าหาเลยว่าใครผิดใครถูก ฉันกับสามี  อีก2-3 วันก็จะครบ 6 ปี  ที่คบกัน และ 4 ปีที่แต่งงาน  (อยู่กันก่อน2ปี)  เราตกลงกันว่าเราจะไม่มีลูก และไม่เคยมีความคิดจะใช้ลูกเป็นเป็นเครื่องพันธนาการเราสองคนให้จำทนต้องอยู่ร่วมกัน เราไม่เคยคิด ว่าการแต่งงานมันคือการผูกมัดเราสองคนให้ต้องอยู่ด้วยกันจนตายจาก  ฉันกับสามียังคุยกันเสมอว่า ทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลง  แม้กระทั่งนิสัยเมื่อวันเวลาผ่านไปนานขึ้น   วันนี้เรายังอยู่กันได้อย่างมีความสุขราบรื่น  เพราะเรารับได้ในตัวตนของกันและกัน  แต่หากวันหนึ่งข้างหน้า เมื่อเราเกิดความรู้สึกว่า  สิ่งที่เคยเป็นมันเปลี่ยนไป  ความสุขความสบายใจที่เคยมีมันหายไป  เราจะหันหน้าคุยกันตรงๆ  เมื่ออยู่กันแล้วไม่มีความสุขด้วยกันทั้งคู่   เราก็จะไม่ฝืนอยู่ด้วยกัน ฉันกับสามี เราคิดเหมือนกัน ว่าชีวิตของเราไม่มีใครเป็นเจ้าของ นอกจากตัวเราเอง  ดังนั้นหากปราศจากคู่ครองที่รักและเข้าใจกัน    เราก็ต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองเสมอ   ฉันไม่เข้าใจ  ว่าทำไมคนคส่วนใหญ่  ถึงได้เอาชีวิตไปยึดติดกับกับคำว่า คู่ครอง สามี  ภรรยา  กันนัก  ฉันกับสามี เราคิดกันแต่ว่า  หากวันหนึ่งเราอยู่ด้วยกันไม่มีความสุข  ต่างฝ่ายต่างก็บอกว่า จะอยู่คนเดียวไปจนตาย จากคุณ : successfully เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 17:29:15

ความคิดเห็นที่ 18 ฟังแล้วก็คิด  "บางคนโชคดีไม่มีลำเค็ญ ได้พบข้างเย็นไม่เคยลำเค็ญจนตาย" มันคล้ายๆ กับโชคชะตาและการช่วยกันประคับประคองชีวิตคู่ด้วยค่ะ โชคดีได้คนที่ศีลเสมอกัน  เข้าใจและผ่อนปรนคู่ของตัวเอง  ชีวิตคู่ก็จะยั่งยืน ถ้าต่างคนต่างจะเอาแต่ใจตัว  จะให้ได้อย่างที่ตัวเองต้องการเท่านั้น  มันก็ร้อนนะคะ สะกิดใจเรื่องทำครัวทำอาหาร  เพราะตัวดิฉันเองอย่างที่เคยโพสต์ล้อตัวเองบ่อยๆ ว่าทำอะไร "สุนัขไม่รับประทาน  หรือทานจนตายไปแล้ว"  นั่นก็ไม่เป็นไร  ถ้าอีกฝ่ายเข้าใจ และให้โอกาส  แต่ถึงขนาดให้ฝึกจนทำร้านอาหารเพราะตัวเองอยากเปิดร้านอาหาร โอ้  นี่ก็ลำบากหน่อยแระ  ลองพูดตรงๆ กับแฟนคุณนะคะ ถ้าพูดแล้วกลัวทะเลาะกัน ใช้เขียนค่ะ  มันจะมีอารมณ์โกรธน้อยลง  ทะเลาะกันยากขึ้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 18:43:30 จากคุณ : ต๊อตโตะจัง เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 17:31:19

ความคิดเห็นที่ 19 คำว่า " รัก " นี่แหละครับ ถ้ารักกันจริง ก็จะผ่านไปได้ตลอดครับ จากคุณ : เกิดวันศุกร์ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 18:03:18

ความคิดเห็นที่ 20 ตาม #19 ว่าครับ ถ้ารักกันจริงอะไรก็ผ่านได้หมด ถึงจะจ้างให้เลิกก็ไม่ยอมเลิกครับ ถ้ารักไม่จริงจะมีเรื่องให้แตกหัก ถึงจะจ้างให้อยู่ ก็ไม่ยอมอยู่ครับ จากคุณ : บุญถิ่น เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 18:17:49

ความคิดเห็นที่ 21 อยู่กินกัน 19 ปี 10เดือน ... ไม่ได้มีคติซับซ้อน ก็แค่ให้เกียรติกันและกัน ...เราไม่เคยทะเลาะกันเลย ส่วนมาก 95% (เรื่องเล็กๆน้อยๆ  เช่นกินอะไร) เราตัดสินใจเป็นหลัก  เค้าก็ยอมๆไป ..แต่ถ้าเรื่องไหน เค้าออกความเห็นและจริงจัง  เราก็ให้เค้าตัดสินใจไป ..และเราห้ามทักท้วงใดๆ ต่างคนต่างก็ใส่ใจกันและกัน ..ไปไหน ก็ซื้ออะไรที่ต่างฝ่ายชอบกิน มาฝาก งานบ้านก็แบ่งหน้าที่กันทำ ... ขาดตกบกพร่อง ก็ไม่ซีเรียส..ทำแทนกันได้ เบื่อเค้า ก็บ่นไปบ้าง (แต่ก็หาได้ปรับปรุงไม่)   แต่ไม่ได้ดุด่า ทะเลาะกน เค้าไม่ทำตามที่เราคิดเห็น  เช่น อยากต่อเติมครัวใหม่ .. ก็แค่ทำปากเบะ บ่นๆๆๆนิดนึง   (เค้าก็จะเงียบ ฟังเราบ่น แต่สงสัยหูทวนลม)   แล้วอีก3วันค่อยถามใหม่  เพราะเค้าได้มีเวลาไปคิดชั่งใจ .. สรุป ก็อาจปฎิเสธอีก หรืออาจตามใจเรา ...อีก 7วัน ก็ถามใหม่   ไม่ได้ก็เอาใหม่ ...Project เราเยอะ  ไม่ได้อันนี้ ก็อันอื่น ... แต่ถ้าเรา strongly recommend  ...เราบอกไปตรงๆว่า เรื่องนี้เราคิดเองแล้ว ...เธอแค่ออกความเห็นในรายละเอียดได้   แต่เราตัดสินใจแล้ว  เช่น ไปเที่ยวต่างประเทศ  ห้ามมีความเห็นปฎิเสธ ....เค้าก็ยอมรับ  แล้วก็ทำปากเบะ  บ่นๆๆ (แล้วเราก็หูทวนลมบ้าง) เราคิดว่า ...จริงๆ มันก็คือ ความเป็นเพื่อนร่วมชีวิตกัน ...ตัดความเห็นแก่ตัว โดยเฉพาะเรื่องทางเพศ คือการนอกใจ ออกไป...มีความเคารพกัน ..ก็น่าจะอยู่ได้สบายๆ จากคุณ : บ้านดอกชวนชมสารพัดสี เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 19:29:07

ความคิดเห็นที่ 22 ความรัก ต่อยอดเป็นความเมตตาปรานีต่อกัน   ทำให่คู่ชีวิตก้าวข้ามปัญหาอุปสรรคของชีวิตคู่ การรักษาระยะความห่างให้พอเหมาะทำให้ คู่ชีวิตสามารถคงความเป็นตัวเอง ความไว้วางใจ  มาจากความรักความเชื่อมั่น ว่าจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตลอดไป การร่วมสร้างสิ่งที่ดีร่วมกัน   ช่วยกันเลี้ยงดูบุตร  อุปถัมป์พ่อแม่ผู้มีพระคุณ ทำให้ชีวิตคู่มีความมั่นคง ทั้งหมดนี้คือคุณธรรมของชีวิตคู่ จากคุณ : กะลาน้อย เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 20:43:59

ความคิดเห็นที่ 23 ปิด หู ตา ปาก อย่างละครึ่ง และนึกถึงวันที่จีบกัน จากคุณ : ปันปัน (Super.Pan.) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 20:52:29

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านทุกความคิดเห็นอย่างละเอียด.. และคิดว่าจะพรินต์เก็บไว้อ่านซ่ำๆ เราไม่ใช่คนที่ดีพร้อม..และไม่คิดว่าคู่ของเราต้องเป็นสามีในอุดมคติ เราอยากประคับประคองความสัมพันธ์เอาไว้ให้ดีที่สุด ทุกสิ่งเกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป ชีวิตคู่ของเราเมื่อเวลาดับลง..เราก็อยากให้เป็นความประทับใจดีๆ ไม่อยากให้เป็นการแตกหักยับเยิน.. ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นอีกครั้งนะคะ.. สวัสดีปีใหม่ค่ะ..^^ จากคุณ : จขกท. (รักกันไป^^รักกันมา) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 21:04:03

ความคิดเห็นที่ 25 ระลึกไว้สิครับว่าวันนีี้อาจเป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่ด้วยกัน ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแสดงความรักให้มากกับคนรัก จงทำอย่างจริงใจ เริ่มซะตอนนี้เลยเชื่อผม จากคุณ : กระบี่แสวงรัก เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 21:38:31

ความคิดเห็นที่ 26 #5 ภรรยาโชคดีมหาศาล รอ...ที่จะมีแบบนี้ในชีวิต จากคุณ : kasara เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 21:50:13

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วแอบอิจฉาคนที่ครองรักกันมายาวนานหลายปี ว่า 5-10 ปีก็ว่าเยอะล่ะ นี่เล่นกันเกือบ 30 ปีเลยทีเดียว อิอิ จากคุณ : หนอนทอดกระเทียม เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 00:38:04

ความคิดเห็นที่ 28 #21 แหะๆคล้ายๆผมเลยเวลาจะขัดใจเมียจะทำปากเบะๆ แต่สุดท้ายก็ต้องยอม จากคุณ : doctorpond เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 03:00:06